[ END ] นางร้ายคนเก่ง

ตอนที่ 6 : Chapter 4 +100%

Chapter 4

*บทความจะดีที่สุดถ้าอ่านบนคอมและโน๊ตบุ้ค*

            “ การทดสอบที่2 กำลังจะเริ่มขึ้น กรุณาเงียบเสียงลงด้วยค่ะ ” เสียงอาจารย์ป้าคนหนึ่งเอ่ยประกาศ พลันทำให้เสียงนกกระจิบนกกระจอกเงียบลง อาจารย์ยกยิ้มอย่างพึงพอใจก่อนจะประกาศต่อไปว่า...

            “ การทดสอบที่2 การทดสอบพลังธาตุ อย่างที่ทุกๆท่านรู้กันคือ มนุษย์แต่ละคนอาจจะมีพลังธาตุหรือไม่มี และอาจจะมีพลังเสริมเข้ามา ซึ่งการทดสอบนี้ทางโรงเรียนได้แบ่งระดับพลังธาตุออกเป็น10ระดับ คือระดับ1ดาวจนถึงระดับ10ดาว และทางโรงเรียนได้กำหนดไว้ว่าถ้าหากมีพลังธาตุเกิน5ดาวหรือเทียบเท่า5ดาวจะได้เข้าเรียน ส่วนผู้ที่ต่ำกว่า5ดาว เชิญเดินออกจากโรงเรียนได้เลย ”

“ วิธีการทดสอบคือให้ผู้ที่ผ่านการสอบขึ้นมายังบนเวทีนี้ จากนั้นให้นำมือข้างใดข้างหนึ่งของท่านทาบมือลงบนหินทดสอบก้อนนี้ รอบๆตัวของท่านจะมีพลังธาตุ และอาจจะมีความสามารถพิเศษแฝงมาด้วยซึ่งอาจจะแค่บางคน จากนั้นหินทดสอบธาตุจะบอกระดับดาวให้เอง ” อาจารย์ป้าอธิบายกติกายืดยาวยิ่งกว่าหางจระเข้(?)

ฉันปิดปากหาวอย่างผู้ดีมีมารยาท อืมม ตาจะปิดอยู่แล้ว ง่วงอะไรเบอร์นี้

            “ เอวาร์ง่วงหรอ พิงไหล่ผมได้นะ ไว้ถึงคิวคนที่เอวาร์อยากดูผมจะปลุกให้ ” โลเวลเอ่ยถามเอวาร์เรีย ก่อนจะตบไหล่ตัวเองดังปุๆ

            “ รบกวนด้วยนะคะ ง่วงมากไม่ไหวแล้ว ” ฉันเอ่ยขออนุญาตก่อนจะเอียงหัวพิงไหล่โลเวลอย่างพอดิบพอดี และจมเข้าสู่ห้วงภวังค์ความง่วงของตัวเองไปในแทบจะทันที

            โลเวลลอบยิ้มบางๆพลางส่งมือหนาลูบหัวเอวาร์อย่างอ่อนโยน ผู้ที่นั่งอยู่ทางด้านหลังของเขาทั้งสองคนจ้องมองทั้งคู่อย่างสนใจ ก่อนจะคิดตีโพยตีพายไปเองว่าทั้งสองคนมีความสัมพันธ์อะไรกัน อาทิเช่น

            เจ้าชายโลเวลกับท่านหญิงเอวาร์เรียเป็นอะไรกันนะ ดูเหมือนแฟนกันเลย

          ท่านหญิงเอวาร์เรียกับเจ้าชายไคโซนเป็นคู่หมั้นกันไม่ใช่หรอ

          ฉันว่าไม่ใช่หรอก ได้ยินข่าววงในเขาบอกว่าท่านดยุคคริ๊งซ์ไม่ยอมให้หมั้น เลยไม่ได้หมั้นกัน

          โอ้ยดีแล้วๆเจ้าชายไคโซนจะได้ปลอดภัยจากยัยบ้าผู้ชายนั่น

          ใช่ว่าจะปลอดภัยเสียเมื่อไหร่กัน ก็ยัยโอลิเวียร์ โรเรอร์นั่นตามติดเจ้าชายไคโซนยิ่งกว่าอะไร

          หึ ไร้ยางอายจริงๆ  บลาๆๆ

            “ เอวาร์ครับถึงคิวของคนที่ผมคิดว่าคุณอยากดูแล้วนะครับ เอวาร์ ” โลเวลใช้มือของตนเขย่าตัวเอวาร์ให้ตื่น ฉันค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือเล็กๆ ตาค่อยสว่างขึ้น ฉันทำท่าบิดขี้เกียจก่อนจะหันไปถามว่าโลเวลว่าถึงใครแล้ว

            “ ถึงคิวไคโซนแล้ว ” เมื่อได้ยินชื่อนั้นฉันถึงกับเบ้ปาก โลเวลหัวเราะน้อยๆก่อนจะยกมือของเขาลูบหัวอย่างเอ็นดู

            เหมือนได้พ่อเพิ่มมาอีกหนึ่งคนเลย...

            ฉันหันเหเบนความสนใจมาที่เวทีด้านหน้า ไคโซนเดินขึ้นไปและทาบมือลงบนหินทดสอบ ก่อนจะปรากฏเปลวไฟโพยพุ่งออกมาจากตัวของเขา ไคโซนถอนมือออก อาจารย์ป้าจึงบอกว่า

            “ ธาตุไฟบริสุทธิ์ ไม่มีพลังเสริม ระดับ8ดาว ” เสียงฮือฮาดังขึ้นเมื่ออาจารย์ป้าประกาศออกมาจนอาจารย์ทันต้องสั่งให้เงียบถึงจะเงียบกัน - -

            “ คนต่อไป คุณโอลิเวียร์ โรเรอร์ ” หึ ถึงตาแม่นางเอกสาวแสนดีแล้วหรอเนี่ย จะรอดูสินอกจากธาตุแสงแล้วจะมีอะไรดีอีก

            โอลิเวอร์ค่อยๆเดินขึ้นไปข้างบนอย่างเขินอาย มือเล็กๆทาบลงบนก้อนหินทดสอบ แสงสีขาวเปล่งประกายรอบๆตัวของเธอ ก่อนจะถอนมืออกไป

            “ ธาตุแสงบริสุทธิ์ ไม่มีพลังเสริม ระดับ6ดาว ” โถ ทำไมได้ระดับต่ำขนาดนั้นเล่า น่าสมเพชจัง

            “ คนต่อไป เจ้าชายโลเวล เบวาริน ” ถึงตาโลเวลแล้วแหะ ฉันอยากรู้จริงว่าใครเป็นคนจัดลำดับการทดสอบ ก็ฉันได้ตั้งคนสุดท้าย!

            “ เดี๋ยวผมมานะ ” โลเวลหันมาบอก ฉันพยักหน้าตอบกลับก่อนที่โลเวลจะเดินขึ้นไปบนเวที

            โลเวลทาบมือของตนลงบนก้อนหินทดสอบพลังนั่น สายลมก่อตัวรอบๆตัวของเขา จากความเร็วลมระดับเบาจนถึงระดับพายุ พร้อมๆกับตัวโลเวลที่ค่อยๆลอยขึ้นจากพื้นและกลับมายืนที่เดิม โลเวลค่อยๆถอนมือออกก่อนจะหันมาฟังสิ่งที่อาจารย์ป้ากำลังจะบอก

            “ ธาตุลมบริสุทธิ์ พะ...พลังเสริมคือการบิน ระดับ9ดาว ” อาจารย์ป้ากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเล็กน้อย มือของอาจารย์ดันแว่นตาของตนให้เข้าที่ก่อนจะประกาศต่อ

            “ คนสุดท้าย ท่านหญิงเอวาร์เรีย แดชลี่ ” เห้อ ในที่สุดก็ถึงเสียที

            ระหว่างที่ฉันกำลังเดินขึ้นไปที่เวที ฉันเดินสวนกับโลเวล เขายิ้มให้ฉันอย่างอบอุ่นและฉันสัมผัสได้ว่ามันมาจากความจริงใจไม่ได้เสแสร้ง เขายกมือขยี้หัวฉันเล็กน้อยก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เดิม ส่วนฉันก็เดินขึ้นเวทีราวกลับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

            ฉันใช้มือของตัวเองทาบลงบนก้อนหินทดสอบพลัง รอบๆตัวฉันเริ่มมีกระแสลมพัดอ่อนๆ ก่อนจะค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นลมพายุ แต่มันไม่ใช่ลม!! มันกลับเป็นไฟแทนที่และกำลังหมุนตัวคล้ายพายุหมุนตัวทางด้านซ้ายมือของฉัน ฉันเหลือบสายตาไปทางขวาก่อนจะปะทะสายตาเข้ากับตัวของฉันอีกคน และร่างนั้นก็หายวับไป

            ฉันค่อยๆถอนมือออก ก่อนจะกอดอกรอฟังคำประกาศจากอาจารย์ป้าที่ทำสมุดจดบันทึกตกหล่นลงพื้นเวที อาจารย์ป้าค่อยๆประกาศว่า

            “ ธะ..ธาตุลมบริสุทธิ์และธะ..ธาตุไฟบริสุทธิ์ พะ..พลังเสริมคือภาพลวงตาและการหายตัว ”

“ ระดับพลังธาตุล่ะคะ ”

“ ร..ระดับ10ดาว ”

            ฉันยกยิ้มอย่างพึงพอใจ ยกมือขึ้นกอดอก พลางเหลือบสายตามองไปยังแม่นางเอกแสนดีที่กำมือเข้าหากันจนแน่นและรีบคลายออกอย่างรวดเร็ว ฉันเชิดหน้าขึ้นก่อนจะเดินลงจากเวทีกลับไปนั่งที่ด้วยท่าทางเยี่ยงนางพญา

            แค้นให้มากๆนะแม่นางเอก

            เพราะว่าหลังจากนี้...

            เธออาจจะไม่มีโอกาสได้แค้นอีก J

--- 100% ---

เลขอย่างสวย 5555

ฮันโหลววว บิสกลับมาแล้ว

ฮื่อออ บิสใกลเปิดเทอมแล้วงิ

เศร้าจายยย ; w ;

J

O W E N TM.