ตอนที่ 49 : EPISODE 19 : อาละวาด
EPISODE 19
อาละวาด
“ เบลล่า!! หยุดบ้าได้แล้ว ” ฉันตวาดเสียงดังลั่นหลังจากที่ได้เห็นสภาพของอดีตนางฟ้าประจำโรงเรียนที่กำลังบ้าได้ที่ ปลดปล่อยเวทย์แสงอนุภาคร้ายแรงใส่นักเรียนและครูอาจารย์คนอื่นที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอย่างบ้าคลั่ง
ทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้ไปได้ มันต้องมีอะไรสักอย่างสิ
เบลล่าชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะตวัดสายตาเคียดแค้นมายังฉัน ฉันจ้องมองมันกลับอย่างไม่มีใครยอมใจ แปลกใจ...ทำไมสีดวงตาของแม่นางเอกนั่นถึงกลายเป็นสีดำแทนที่จะเป็นสีม่วงพาสเทลแบบเมื่อก่อน
“ มาแล้วหรอนางตัวดี!!! แหมปล่อยให้ฉันรอนานจัง ”
“ เหตุอะไรเธอถึงทำแบบนี้ฮะเบลล่า เกิดบ้าอะไรขึ้นมาอีก!!! ”
“ ก็เพราะแกไงที่ทำให้ฉันบ้าขึ้นมาแบบนี้ ทำไมๆๆๆๆทำไมต้องเป็นแกที่ได้ทุกอย่างไปครบครอง ทำไมไม่เป็นฉัน!!! ” เบลล่าว่าจบก่อนจะท่องคาถาธาตุแสงในสมัยโบราณบทหนึ่งยาวเหยียด ฉันฟังมันไม่ออกหรอกเพียงแต่รู้ว่ามันต้องร้ายแรงแน่ๆ แถมยังเป็นคาถาโบราณ หนึ่งในคาถาต้องห้ามของดินแดนมนุษย์
ฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะหลับตาลงเปิดรับประสาทสัมผัสทั้งห้า และเตรียมธาตุความมืดและธาตุควบคุมพร้อมเข้าต่อสู้ ทันใดนั้นลำแสงเวทย์อนุภาคร้ายแรงก็ถูดปลดปล่อยออกจากมือบางของเบลล่า ฉันรีบเอี้ยวตัวหลบก่อนจะสาดธาตุความมืดเข้าใส่
เบลล่าหัวเราะเสียงดังอย่างได้ใจเมื่อในหัวของเธอคิดว่า ยังไงเสียธาตุความมืดก็แพ้ธาตุแสงอยู่แล้ว ศึกรอบนี้เธอต้องเป็นคนชนะแน่ๆ แต่เมื่อนางจะลืมอะไรไปบางอย่าง ตามตำนานได้กล่าวไว้ว่าแสงและความมืดเมื่อต่อสู้กันจริง ผลลัพธ์ที่ออกมาคือเสมอกันอยู่ร่ำไป อย่าได้ใจไปหน่อยเลยแม่นางเอกคนดี
ฉันยกยิ้มที่มุมปากก่อนจะพึมพำเรียกชื่อปืนคู่อาวุธคู่กายคู่กายออกมาและรีบอัดกระสุนความมืดเข้าไปเต็มแม็กซ์ ยิงทีเอาให้พรุนไปทั้งตัวเลย
ศึกครั้งนี้ไม่มีใครกล้าเข้ามาช่วย แม้แต่พวกเมบี พวกเจ้าชาย หรือแม้กระทั่งพวกเพื่อนของยัยแม่นางเอกแม้แต่คนเดียว เพราะศึกครั้งนี้ชั่งร้ายแรงยิ่งนัก ธาตุแสงและธาตุความมืดที่ไม่ควรจะต้องปะทะกลับต้องปะทะและวัดผลชี้ชะตาว่าใครจะอยู่ หรือใครจะหายไปตลอดกาล
“ พร้อมรอรับความอับอายและความตายหรือยังจ๊ะท่านหญิงเอเรียล ” เบลล่าว่าจบไม่วายก็หยิบกริชเล่มคมที่ฉันไม่รู้ว่านางหยิบขึ้นมาตอนไหน แต่ก็ดีนะ
มันจะได้แฟร์ๆไง
“ นั่น...เธอกำลังบอกกับตัวรึป่าวเบลล่า ” ฉันยักคิ้วท้าทายไปให้นางที่หนึ่ง เบลล่ากำหมัดแน่นก่อนจะรีบคลายมืออกจากกันและพ่นถ้อยคำหยาบๆออกมา
“ แก!!! ยัยเด็กพ่อแม่ไม่รัก ยัยเด็กเอาแต่ใจ แกมันก็แค่คนที่ถูกทอดทิ้งให้อยู่แบบเดียวดาย ไม่มีใครคบค้าสมาคมแบบฉัน!!! แกก็แค่คนที่ชอบทำร้ายร่างกายฉันเพื่อเรียกร้องความสนใจ ” ทำไม..ยัยนี่ถึงได้รู้ว่าเมื่อก่อนฉันเป็นคนอย่างไร
ฉับพลันดวงตาสีแดงสดดั่งโลหิตของเอเรียลก็ปรากฏขึ้นให้เห็นแก่สายตาของคนหมู่มาก ดวงตาสีน้ำเงินดั่งไพรินแปรเปลี่นไปเป็นดวงตาสีแดงฉานน่ากลัวดุจโลหิต น้ำเสียงเย็นวาบถูกเอื้อนเอ่ยออกมาจากริมฝีปากบางของตัวฉัน
เฮ้เดี๋ยวนะ ทำไมเรื่องราวมันถึงเป็นแบบนี้ไปได้ ทำไมฉันควบคุมตัวเองไม่ได้
“ เธอไปรู้อะไรมา เบลล่า เจนนิส ”
“ เหอะ ทำไมฉันต้องบอกแกด้วย ถ้าฉันบอกฉันจะได้ประโยชน์อะไรในเมื่อ...เจ้าตัวก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจถึงความชั่วที่ตัวเองได้ก็ไว้ อย่าโง่ไปหน่อยเลยท่านหญิง ” เอเรียลกระตุกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยก่อนที่เสียงของท่านเทพเจ้าแล่นเข้ามาในหัววาบหนึ่ง
‘ ดวงตาสีแดงนั้นเมื่อปรากฏขึ้นแล้ว จะไม่มีใครหยุดยั้งได้แม้กระทั่งตัวเจ้าเอง ’
ก็คงเป็นอย่างที่ท่านเทพเจ้าบอกนั่นแหละ มันไม่ทันเสียแล้วที่จะถอยหลังกลับไปทางเก่าและเริ่มต้นเรื่องราวว้าวุ่นนี่ใหม่ทั้งหมด ในเมื่อมันเกิดขึ้นมาแล้ว สิ่งที่ฉันทำลงไปทั้งหมดฉันก็จะไม่คิดเสียใจภายหลัง
ถ้าหากว่าฉันตายจากโลกใบนี้ ก็ขอเพียงแค่ให้ยัยเบลล่าตายไปพร้อมกับฉันเนี่ยแหละ
ฉันปลดสร้อยคอที่ร้อยแหวนสีเงินบริสุทธิ์มาไว้ในกำมือก่อนจะโยนไปให้กับมิเกลที่ยืนดูอยู่ห่วงๆข้างสนาม หมอนั่นรีบรับสร้อยด้วยท่าทีเลิกลั่กก่อนจะปรากฏเครื่องหมายคำถามเต็มใบหน้าคมเข้ม
“ ถ้าหากว่าฉันตาย...ฝากนำสร้อยนี้ไปคืนองค์ราชินีใต้สมุทรด้วยนะมิเกลอ่า ”
“ ไม่ดิ เธอต้องไม่ตายดิ ถ้าเธอตาย...แล้วใครจะอยู่ข้างๆฉันเหล่า ”
“ หึ...เด็กโง่ ” ฉันครางเสียงหึในลำคอเบาๆ ก่อนจะหันหลังและกลับไปยืนประจันหน้ากับยัยเบลล่า เบลล่ายกยิ้มกว้างให้ฉันครั้งหนึ่งก่อนจะเป็นคนเปิดสงครามครั้งนี้
มีใครเคยบอกนางไหม...ว่ารอยยิ้มนางแม่งโคตรโรคจิตเลย รอยยิ้มนางเหมือนถอดแบบมาจากรอยยิ้มของโจ๊กเกอร์อ่ะ ถ้าใครเยเห็นโจ๊กเกอร์ยิ้ม นั่นแหละรอยยิ้มในตอนนี้ของยัยเบลล่าเลยล่ะ
“ เคยคิดไหมคะ...ว่าท่านหญิงไม่เหมาะกับยศฐาบรรณาศักดิ์ที่ท่านหญิงได้รับเสียเลย ตำแหน่งท่านหญิงมันควรเป็นของฉันสิ!! ” ยัยนางเอกพูดขึ้นให้ได้ยินกันแค่สองคนขณะที่นางกำลังใช้กรีชของนางฟาดฟันใส่ฉัน โดยที่ฉันกำลังใช้ปืนคู่ปัดป่ายวิถีดาบของนาง
“ ก็เพราะเธอเลือกเกิดไม่ได้ไงเบลล่า ทำไมเธอไม่ไปเกิดเป็นลูกหลานเศรษฐีแทนที่จะมาเกิดเป็นแค่ลูกหลานชาวบ้านธรรมดาๆเสีย อย่าทะเยอทะยานให้มากนักเลย ”
ทำไมฉันถึงไม่ใช้พลังควบคุมให้จบๆไปนะหรอ
ก็เพราะว่า....มันจะจบเร็วเกินไปน่ะสิ ฉันยังไม่อยากเห็นคนอวดเก่งหายไปตลอดกาลนะ
และต่อจากนี้ไปมันจะเป็นสนามรบของจริง
100%
บิสกลับมาแล้วทุกคนนนนนน
โฮ กว่าจะถูกปล่อยตัวออกจากค่าย มันเป็นอะไรที่สุดยอดมาก
แต่อย่างไรเสียบิสก็กลับมาแล้ว
และก็จะเปิดเทอมอีกแล้ว...
ชีวิต so sad มากจ้า555
Writer by Bitkit
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

392 ความคิดเห็น
-
#301 penpornpenmit (จากตอนที่ 49)วันที่ 22 ตุลาคม 2560 / 11:39ขอให้เอวาร์กับโลเวลโผล่มาเพราะเอเรียลต้องคู่กับมิเกลฉะนั้นจะตายไม่ด้ายยยยย ^...^#3010
-
#300 핑키 (จากตอนที่ 49)วันที่ 22 ตุลาคม 2560 / 10:58สั้นง่ะะะ#3000
-
#299 bow_1351 (จากตอนที่ 49)วันที่ 22 ตุลาคม 2560 / 02:29จัดการทันเรย!!!อยากเห็นความพินาศของมันมาก!!! #ต่อค้าา#2990
-
#298 rika21545 (จากตอนที่ 49)วันที่ 21 ตุลาคม 2560 / 19:35จัดการแม่นางเอกนั้นเลยฆ่ามันฆ่ามันทรมานให้สุดๆไปเลยยยยยย!!!!!!(อันนี้ก็อินเกิน=-=)#2980
-
#297 polly51001 (จากตอนที่ 49)วันที่ 21 ตุลาคม 2560 / 19:05มาต่อน้าา#2970
-
#296 Blasé (จากตอนที่ 49)วันที่ 21 ตุลาคม 2560 / 18:59ศึกตัดสิน!!!#2960