ตอนที่ 10 : Chapter 8 +100%
Chapter 8
*บทความจะดีที่สุดถ้าอ่านบนคอมและโน๊ตบุ้ค*
“ มาแล้วๆ ขอโทษที่ให้คอยนะ ” ฉันพูดขึ้นขณะที่กำลังรีบเดินลงจากบันได ส่วนเพื่อนอีก4คนก็นั่งคอยฉันอยู่คนเดียว โถ รู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจของเพื่อนจริงๆ
“ ไม่เห็นต้องรีบร้อนขนาดนี้ก็ได้เอวาร์ ” โลเวลพูดห้าม แหม เป็นห่วงก็บอกมาเถอะ
ฉันไม่เคยแสดงด้านนี้ให้ใครเห็นเลยนะ นอกจากท่านพ่อแล้วก็เจ้าพวกเพื่อนทั้ง4คนที่ได้เห็น
และมันก็จะเป็นแบบนี้...ตลอดไป
“ ก็ฉันกลัวพวกนายรอนานนี่นา ” ฉันเบะปากเบาๆ โลเวลถอนหายใจก่อนจะยิ้มให้
“ ฉันคงเถียงเธอไม่ชนะหรอก ไปกันเถอะจะได้ไม่เสียเวลา ”
นายน่าจะคิดได้ตั้งนานแล้วนะโลเวล - -
ตอนนี้พวกเรามาถึงตลาดเวทมนต์ข้างๆโรงเรียนเป็นที่เรียบร้อยแล้วค่ะ ทำไมถึงมาเร็วนะหรอคะ ก็เพราะพวกเพื่อนๆอาศัยพลังหายตัวของฉันมาด้วย มันเลยมาถึงเร็ว
“ เดี๋ยวผมกับไคโซนจะเดินไปดูร้านขายอาวุธตรงฝั่งนู้น ส่วนเอวาร์ ซินแล้วก็เบลเดินไปด้วยกันนะจะได้ไม่หลง พอซื้ออะไรจนพอใจแล้วค่อยมารวมกันตรงนี้ โอเคนะ? ” โลเวลพูดยาวเหยียดก่อนจะลากแขนไคโซนแล้วเดินไปที่ที่เขาบอก
ถ้าจะบอกแล้วเดินไปเลยแบบนี้...ไม่ต้องบอกก็ได้มั้ง
“ อืมมมมม เราจะไปร้านไหนกันดีคะ มีแต่ร้านขายอาวุธดีๆทั้งนั้น ” เบลพูดขึ้นพลางสอดสายตาไปทั่วๆตลาด
ฉันคิดตามที่เบลพูด พลางสอดสายตาช่วยหาร้านอีกแรง ก่อนที่สายตาของฉันจะไปปะทะเข้ากับร้านขายสารพัดของที่จะเป็นของเวทมนต์เข้าให้ มันเป็นร้านขายของที่ภายนอกอาจจะมองว่ามันดูเก่า คลาคล่ำไปบ้างแต่ถ้าสัมผัสจากภายในจะรู้สึกได้เลยว่าถึงภายนอกจะดูเก่าแต่จริงๆแล้วกลับเต็มไปด้วยบรรยากาศแบบขลัง? อะไรประมาณนี้
ฉันพูดจบก่อนจะเดินไปที่ร้านนั่น ตามมาด้วยซินและเบลที่เดินตามมาติดๆ
“ โอ้! ยินดีต้อนรับครับคุณหนู สนใจอะไรภายในร้านเชิญเดินดูได้ก่อนนะขอรับ ” ชายแก่คนหนึ่งพูดขึ้นก่อนจะหันไปจัดข้าวของภายในร้านต่อ พวกฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรมากเลยแยกกันเดินดูของในร้านตามความชอบ
อืมมส์ อาวุธแบบไหนที่เหมาะกับเรานะ
“ โอ๊ะ! ” ฉันร้องอุทานเบาๆเมื่อสายตาปะทะเข้ากับเคียวอันหนึ่ง
เคียวที่ฉันเห็นมีรูปร่างขนาดใหญ่ถ้าลองจับมันตั้ง มันจะสูงกว่าฉันเกือบยี่สิบสามสิบเซน ทั้งหมดของเคียวเป็นสีดำล้วนยกเว้นคมของมัน ฉันยกเคียวขึ้นจากชั้นวางก่อนจะส่องให้คมของเคียวสะท้อนกับแสงไฟภายในร้าน จ้องมองมันอย่างหลงใหลก่อนที่มันจะเปลี่ยนขนาดเป็นสร้อยคอ สร้อยคอที่ตัวสร้อยเป็นห่วงเล็กๆสีเงิน มีจี้รูปเคี้ยวอันเล็กสีดำห้อยอยู่ที่สร้อย
ฉันตัดสินใจอย่างแนวแน่แล้วว่าจะเอาเจ้าเคียวนี้ไปเป็นอาวุธ ฉันสวมมันเข้าที่คอระหงส์ของฉันก่อนจะเดินไปจ่ายเงินที่เคาท์เตอร์หน้าร้าน ซึ่งซินกับเบลยืนคอยอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว
“ สร้อยนี่เท่าไหร่หรอคะคุณลุง ” ฉันเอ่ยถามก่อนะหยิบกระเป๋าตังค์มาเตรียมจ่ายเงิน
“ อ๋อ สร้อยนี้ไม่ค่อยมีคนสนใจมันเท่าไหร่ที่จริงมันราคา1,000เดล* งั้นลุงลดให้เหลือ500เดลก็พอแล้วครับคุณลูกค้า ” ฉันควักเงินแล้วยื่นเงินให้กับคุณลุงเจ้าของร้านก่อนจะเดินออกจากร้านไปในที่สุด
พวกเราเดินทางกลับมาถึงหอพักในเวลาเกือบๆสองทุ่มครึ่ง ฉันขอแยกตัวขึ้นห้องมาก่อนเพราะง่วงนอน - - ส่วนคนอื่นๆเขาก็ไม่ว่าอะไรฉัน สงสัยเพราะเห็นฉันทำหน้าง่วงใกล้อยากนอนเต็มทนและพรุ่งนี้มีเรียน คนอื่นๆเลยขอแยกไปพักผ่อนบ้าง
เห้อ พรุ่งนี้โรงเรียนก็เปิดแล้วแหะ...
อยากเจอแม่นางเอกนั่นจัง J
เช้าวันต่อมา...
ฉันตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้นของอีกวัน วันนี้เป็นวันเปิดเทอมของโรงเรียนและเป็นวันเรียนวันแรกของห้องเอส ส่วนห้องอื่นๆก็อย่างที่ฉันบอกไป พวกเขาจะเรียนก่อนห้องเอสหนึ่งวัน ไม่ใช่เพราะอยากให้เก่งกว่าห้องเอส แต่เป็นเพียงแค่เรียนปรับพื้นฐานเบื้องต้นเท่านั้น ซึ่งสิ่งนี้ห้องเอสไม่จำเป็นต้องปรับก็เก่งอยู่แล้ว...
แหม อวยตัวเองก็เป็น
หลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จ ฉันเดินมาเปิดตู้เสื้อผ้าก่อนจะหยิบชุดนักเรียนที่แวนเอาไว้ในตู้ออกมา1ชุดจากทั้งหมด5ชุด..
ชุดนักเรียนของห้องเอสจะแตกต่างกว่าห้องอื่นๆตรงที่ชุดนักเรียนห้องอื่นจะเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวด้านใน มีเสื้อสูทใส่ทับเสื้อเชิ้ต มีเนคไทด์สีดำให้ผูก ติดเข็มกลัดสัญลักษณ์ของโรงเรียนที่หน้าอกด้านซ้าย ของผู้หญิงจะเป็นกระโปรงเรียบๆสีดำส่วนของผู้ชายจะเป็นกางเกงขายาวสีดำ ถุงเท้าแบบยาวสีขาวและสวมรองเท้านักเรียนคล้ายๆของญี่ปุ่น
ส่วนของห้องเอส ชุดนักเรียนของผู้ชายจะเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาว มีเนคไทด์สีน้ำเงินเข้มเกือบม่วงสลับกับสีแดงเลือดหมูให้ผูก ติดเข็มกลัดสัญลักษณ์ของโรงเรียนที่หน้าอกด้านขวา สวมใส่กางเกงยีนส์สีดำจะขาดเข่าไม่ขาดเข่าก็แล้วแต่ ถุงเท้าข้อสั้นสีขาวและสวมรองเท้าผ้าใบหนังเนื้อดีสีดำ
และสุดท้ายชุดนักเรียนผู้หญิงจะเป้นเสื้อเชิ้ตสีขาว ใช้โบว์สีน้ำเงินเข้มเกือบม่วงสลับกับสีแดงเลือดหมูผูกแทนเนคไทด์ ติดเข็มกลัดสัญลักษณ์ของโรงเรียนที่หน้าอกด้านขวา สวมใส่กระโปรงลายสก็อตสีน้ำเงินเข้มเกือบม่วงสลับกับสีแดงเลือดหมู สั้นเลยเข่าเล็กน้อย ที่ชายกระโปรงมีระบายสีดำบางๆ ถุงเท้าข้อสั้นสีขาวและสวมรองเท้าผ้าใบหนังเนื้อดีสีขาวเช่นกัน
ดูแปลกแยกกับห้องอื่นอย่างเห็นได้ชัด 55
--- 100% ---
ณ วันพุธที่ 10/10/2017
บิสขอ อนุญาตนะรีด...
.
.
.
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!
ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!
โอแม่เจ้า พระเจ้าช่วยยยยยยยยยย!!!!!
ไม่คิดไม่ฝันว่า
จะติดTop100ในหมวดของนิยายรักแฟนตาซีกับเขาด้วย
ฮื่อ จะร้องไห้ ; w ; //ปาดน้ำตา
ขอบคุณรีดทุกๆคนที่เข้ามาอ่านมากเลยนะค่ะ
รักส์รีดทุกคนนน //ส่งมินิฮาร์ท
J
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
รับยาน้ำดำตราเสือดาวหน่อยมั้ยคะ
(แหม่โฆษณาอีกตรู)