คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 3 จูบแรก
จูบแรก
ติ๋งต๋องๆ เสียงออดโรงเรียนเลิกดังขึ้น
“ปัง !! กลับบ้าน” ซินตบโต๊ะตะโกนลั่นห้อง ช่างเป็นกิริยาที่แสดงว่ามันรักการเรียนอย่างมาก -*-
“มึงหนิ รักการเรียนมากเลยว่ะ” เฟียสประชดซิน
“ชู่ว์เบาๆสิ ให้อาจารย์ออกไปจากห้องก่อน ” เบลล่าช่างมีน้ำใจดีงามราวกับนางฟ้าจริงๆ
“อะแฮ่ม ! อาจารย์ขอขอบใจเธอนะเบลล่า ที่ยังเห็นหัวอาจารย์คนนี้อยู่” อาจารย์ชมเบลล่าและเหล่มองซินกับเฟียส
“เอาล่ะ เลิกเรียนได้” อาจารย์พูด
พรึบ ! เสียงคนทั้งห้องลุกจากเก้าอี้พร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย ไม่ได้ต่างอะไรกับซินเลยจริงๆ
“เราไปที่ร้านด้วยกันนะเบล” ฉันพูดกับเบลล่าเพื่อนรักของฉัน
“จ้า ^^ ”
“เจ้า..เอ้ย ! เธอ ฉันไปด้วย ” เซราฟพูดขึ้น
“อ้อนวอนสิ” ฉันพูดด้วยสีหน้ากวนๆ
“ทำไมเจ้าชายอย่างขะ..ฉันต้องอ้อนวอนเธอด้วย”
“เรื่องของนายงั้นฉันจะไปกับเบล ส่วนนายน่ะห้ามมากับฉันเด็ดขาด” ฉันพูด ทำให้เซราฟไม่พอใจ ฉันเห็นหมอนั่นดีดนิ้วเปาะเดียวทุกอย่างก็หยุดชะงักอย่างกับหยุดเวลาได้
“นี่ ไอ้ยีราฟ นายจะใช้เวทมนตร์ ทำสากกะเบืออะไรฟะ”
“Up to me” =[ ]= อะ อะไร น๊ะ !!
“ใครสอนนาย”
“เอ่ออเลนท์เดลกับซาฟาบริโอ้” ฉันหันควับไปทางเจ้าสองตัวนั่นทันที ชริ ! ปล่อยให้สนิทกันแปปเดียวออกลายตามกันซะแล้วฮึ่ย !
“พูดมาดีๆ -*- ” ฉันทำหน้าบูด
“ทำไมเธอต้องทำสีหน้าแบบนั้นด้วย”
“อย่ามาเปลี่ยนเรื่องนะ”
“ฉันไม่ได้เปลี่ยนเรื่องเลย”
“นายกวนฉันหรอ”
“กวนคืออะไร ฉันไม่เข้าใจ”
“(-*-)” ฉันทำหน้าบูดกว่าเก่า
“เธอเงียบทำไม”
“ทำไมล่ะช่างฉันสิ นายน่ะทำให้ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติซะที”
“ทำไมฉันต้องทำด้วย”
“(-*-) นายอยากตายมั้ย”
“ทำไมฉันต้องอยากตายด้วย ในเมื่อฉันเป็นอมตะ”
“ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ ไอ้ยีราฟ !! ”
“ฉันไปชื่อยีราฟตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ว้ากกก..เจ้าบ้าเอ้ย !!” ฉันตะโกนใส่หน้าของไอ้ยีราฟ แล้วยกกำปั้นขึ้นหมายจะชกหน้าไอ้เจ้าชายหน้าหล่อนี่ซะหน่อย แต่ดันพลาดเซล้มไปซะเอง ฉันหลับตาปี๋ หน้าฉันจะเสียโฉมมั้ยเนี่ย
ตุ้บ !!
ฉันรู้สึกถึงอะไรนุ่มๆมาสัมผัสที่ปาก มันไม่ใช่พื้นแข็งๆหรอกหรอ
“(>_<)à(>_o)à(o_O)” ฉันถึงกับอึ้งเมื่อลืมตาขึ้นมาไอ้สัมผัสนุ่มๆที่ปากของฉันนั่นคือปากของเซราฟ อ้ากกกกก..ไม่จริงฉันจูบกับเจ้าชายปีศาจ จูบแรกของฉันที่เรารึอุตส่าถนอมรักษาเอาใว้ให้เช้าชายขี่ม้าขาวผู้เดียว แต่กลับถูกเจ้าชายปีศาจซาดิสนั่นมาขโมยจูบของฉันซะได้ อ้ากกกกกกกก....เรารับไม่ได้ ToT เมื่อฉันได้สติก้อรีบผลักเซราฟออกไปอย่างไร้เยื่อใย
“เป็นข้าแล้วยังไง” จู่ๆเซราฟก็พูดขึ้น สงสัยคงจะอ่านใจของฉันละมั้งถึงได้พูดออกมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ
“นายมาอ่านใจฉันหรอ”
“ถ้าใช่ แล้วจะทำไม”
“นายมัน มัน ฮึ่ย !! อารมณ์เสีย” ฉันกอดอกสะบัดหน้างอนไปอีกทาง
“เจ้ายังไม่ได้ตอบคำถามของข้าเลยนะ”
“ไม่ตอบ แบร่ L” ฉันหันไปแลบลิ้นใส่เซราฟแล้วทำท่างอนเหมือนเดิม
“นี่ข้าไม่ได้พูดเล่น ข้าถามเจ้าดีๆแล้วนะ” เซราฟเริ่มทำหน้าโหด
“ฉันไม่ตอบจนกว่านายจะทำให้ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ”
“หึ ถ้าเจ้ายืนกรานขนาดนั้น ” เซราฟพูดด้วยความไม่เต็มใจนัก หมอนั่นใช้วิธีเดียวกับตอนแรกทำให้ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ
“ถ้าคราวหน้านายใช้เวทมนตร์โดยไม่ได้รับอนุญาตละก็ ฉันจะฆ่าหั่นศพนายซะเลย ”
“ถ้าเธอกล้าก็ลองดูสิ”
“( -)èç(- )” ฉันกับเซราฟจ้องตากันแถบจะฆ่ากันตายได้
“นี่ ! ตกลงจะไปที่ร้านกันรึยัง ” เบลล่าตะโกนใส่ฉันกับเซราฟ ที่กำลังทำสงครามจ้องากัน ต้องสะดุ้งตกใจกับเสียงของเบลล่า จิตใจนางฟ้าผู้นี้
“ปะ..ไปสิ เบลนำไปก่อนเลย”ฉันพูด
“....” เซราฟเงียบ
***************************************************************************
ความคิดเห็น