คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 :: จุดเริ่มต้น
บทที่ 1
จุดเริ่มต้น
หลังจากกลับมาถึงบ้าน ฉันนั่งแกะตัวหนังสือที่ยายชราคนนั้นให้ฉันมาทั้งคืนจนถึงตอนนี้ชั้นก็ยังแกะมันไม่ออกว่ามันเขียนไว้ว่าอะไรบ้าง
“มิโอล่า ไหนลองตอบข้อนี้ดูหน่อยซิ” ในขณะที่ฉันกำลังเหม่อลอยอยู่นั้น อาจารย์ก็เรียกให้ฉันตอบคำถามที่แสนจะง่ายตรงบนกระดาน
“คำตอบของระบบสมการ คือ (-2,4),(5,-6),(2,-4),(-5,6) ค่ะ” เห็นมั๊ย ง่ายออก
“ดีมาก นั่งลงได้” อาจารย์ชมฉันก่อนที่จะให้ฉันนั่งลง และเหมือนท่าทางขัดใจที่ฉันตอบได้= =
กริ๊งงงง~กริ๊งงง~ เสียงออดดังหมดเวลา
“เฮ้ย!ไปร้านกัน” ซินพูดชวนพวกฉัน เพราะทุกหลังเลิกเรียนและเสาร์-อาทิตย์ พวกฉันต้องไปเปิดร้านขายเบเกอรี่กันโดยมี เบล เจ้าของร้านและเป็นคนทำขนมเค้ก ขนมหวาน ขนมบลาๆทั้งหมดที่มีอยู่ในร้าน สาวน้อยผู้สดใส ร่าเริง เป็นมิตร และอ่อนโยน ใจดี หนุ่มๆตามจีบเพี๊ยบ=w= ซิน มาสเตอร์ ทำหน้าที่ชงกาแฟ คั่วกาแฟ ผสมกาแฟ ทำสูตรต่างๆ บลาๆๆๆที่เกี่ยวกับกาแฟ ชายผู้สูงสง่า หุ่นดี สมาร์ท ชายผู้ครองผมสีดำสนิท บวกกับแววตาสีแดงเพลิงนั้น ทำให้ดูมีเสน่ห์ยิ่งนัก ทำให้สาวๆแทบจะมีอยู่เต็มร้าน และเฟรียส เด็กเสิร์ฟผู้แสนจะเพอร์เฟค สูง หุ่นดี สมาร์ท ใครๆผ่านมาดูแว๊บเดียวก็รู้ว่าเป็นผู้ชาย...! ซะเมื่อไหร่! เล่นไว้ผมยาวกว่าผู้หญิงบางคน(อย่างชั้น)ซะอีก บวกกับหน้าที่เรียวสวย เลยทำให้ดูเหมือนว่าผู้ชายตามตื้อจีบมากกว่าผู้หญิงเสียอีก ส่วนฉันเป็นเมดค่ะ^^ สาวน้อยผู้น่ารัก และสดใส ใสซื่อ บริสุทธิ์(จิง??- -^:M) =3= บู่วว มาสอย่าขัดดิ...ตัวเล็กน่ารัก เนื้อหอมใช่ย่อยนะค่ะ^^~...กลับมาสู่สภาวะปกติ...
“ไม่อะ เค้าจะไปห้องสมุดอะวันนี้” ฉันรีบบอกปัด
“ไปทำบ้าไรห้องสมุด- -^” เฟรียส
“เกิดมาขยันอะไรตอนนี้ แม่คู๊ณณณ” ซินตอบท้าย
“สำคัญมากเลยหรอ” ตามมาติดๆ ยัยเบลล่า= =^
“ไม่เป็นไร ไม่ไปก็ได้-3-” ฉันบอก สรุปชั้นเลยต้องทำใจพักเรื่องแปลไอ้หนังสือโบราณนั่นไว้ก่อน แต่เห~~ ให้เบลล่าแปลให้ก็ได้นิ เพราะไหนๆยัยเบลล่าก็ถนัดเรื่องถอดความอักษรโบราณอยู่แล้วนี่น่า
- Naveil Blue -
กริ๊งๆกริ๊งๆ เสียงกระดิ่งประตูดังขึ้น
“ยินดีต้อนรับค่า” ฉันกล่าวทักทายลูกค้า
“(.////.) อะ ครับ” แล้วฉันก็พาลูกค้าคนนี้ไปนั่งโต๊ะที่ว่าง
“กินไร!” เฟรียสพูดตะคอกใส่ลูกค้า ทำให้ลูกค้าคนนั้นถึงกับสะดุ้ง - -* เจริญเลย
“เค้าไปก่อนนะ ดูแลลูกค้าดีๆล่ะ” ฉันพูดกับเฟรียส หวังว่าคงไม่ทำอะไรลูกค้าหรอกมั้ง= =
“เออ!” เฟรียสตอบ ทำให้ลูกค้าคนนั้นทำสีหน้าอาลัยอาวรณ์ยิ่งนักที่เห็นชั้นเดินออกไป พลางเปิดเมนูอาหารอย่างอารมณ์เสียต่อหน้าเฟรียสเพราะว่าเป้นคนทำให้ชั้นต้องเดินออกไป
“กินไรก็สั่งรีบๆสั่งซิว่ะ!” เฟรียสถามลูกค้าอย่างกระโชกโฮกฮาก ไม่นะ~TT
“เอ่อ...= = บราวนี่ช็อคโกแลคซันเดย์ กาแฟมอคค่ากับเอสเปรสโซ่” รู้สึกว่าช็อคโกแลคซันเดย์มันเป็นไอติมนี่หว่า- -^
ป้าบ!
“เออ รอแปป!” เฟรียสปิดสมุดจดอย่างแรงทำให้ลูกค้าสะดุ้งอย่างหวาดๆก่อนที่จะบอกให้รอแล้วเดินออกมา
“บราวนี่ช็อคโกซันเดย์ มอคค่า เอสเปรส!” เฟรียสพูดกับซินพลางวางเมนูไว้ตรงเคาเตอร์ตรงหน้าซิน
“เหี้ย- - ร้านเราพึ่งเปิดได้ไม่นาน มึงพูดหมาๆกับลูกค้าอย่างงี้ ร้านแมร่งเจ๊งพอดี- -^” ซินบ่นพลางหันไปคั่วเมล็ดกาแฟ แล้วกลั่นออกมาตามขั้นตอนใส่นม น้ำตาล ตบท้ายด้วยฟองนมตกแต่งบนกาแฟ ให้ดูน่ากิน
“ทำไมกูต้องมาทำหน้าที่เด็กเสิร์ฟด้วยว่ะ คนอย่างกูเนี่ยนะ!” เฟรียสบ่น
“กูไม่เอามึงเป็นเจ้าหน้าที่ตรวจบัตรหน้าร้านก็บุญแล้ว! หรือมึงจะเอาห๊ะ ตากแดด ร้อนๆน่ะ= =^” ซินบอก
“ชิ! แมร่งเอ้ย!” เฟรียสสถบออกมา อย่างเลี่ยงไม่ได้
“น่าๆ เฟรียสพูดดีๆกับลูกค้าหน่อยซิ เดี๋ยวลูกค้าก็ไม่มาเข้าร้านพอดี อย่างที่ซินพูดอะแหละ” เบลพูดพลางวางจานเค้กบรานนี่ไรนั่นลงตรงช่องรับออเดอร์
“เออ! หุบปากแล้วไปทำงานได้แล้วไป๊! เดี๋ยวปั๊ดหักเงินเดือน-w-” ซินไล่เฟรียส พลางวางแก้วกาแฟลงบนถาดพร้อมกับเค้กเตรียมเสิร์ฟ
“เออๆๆ” แล้วมันก็ทำหน้าบึ้งเดินไปหาลูกค้าเจ้าเดิมที่โดนมันวีนใส่เมื่อกี้
“กาแฟกับเค้กมาเสิร์ฟแล้วครับ!” เฟรียสพูดกระแทกเสียงใส่ลูกค้า
“เฮ้ย! ยิ้มซิยิ้ม!^___^ แล้วพูดให้มันนุ่มนวลด้วย!” ซินตะโกนแหย่เฟรียสเล่น
“กาแฟกับเค้กมาเสิร์ฟแล้วครับ^^+” เฟรียสกัดฟันพูด พลางยิ้มอย่างฝืนๆ ก่อนที่จะแผ่รังสีอำมหิตออกมาซะทั่วร้าน
“โอ้~รัศมีของท่านช่างเปล่งประกายยิ่งนัก*0*” ซินพูดพลางยกมือขึ้นมาบังตา
“ประกายพ่อมึงซิ!” เฟรียสหันมาด่าซิน ทำให้ลูกค้าถึงกับสำลักกาแฟ
“อุก! แค่กๆๆๆ- -*” โอ๊ะๆ ตายๆ
กริ๊งๆกริ๊งๆ โอ๊ะ!ลูกค้ามาอีกแล้ว...ฉันคิดก่อนที่จะรีบเดินไปต้อนรับ
“ยินดีต้อนรับค่า~^^” ยิ้มหวานเข้าไว้
“อืม” เขาตอบนิ่งๆ ตายจริง ถ้าเป็นผู้ชายปกติก็ต้องหน้าแดงทำตัวไม่ถูกแล้วไม่ใช่หรือไงเนี่ย- - หรือหมอนี่มันเป็นเกย์!0.0 แต่เอาเถอะ-.- ...แล้วฉันก็พาลูกค้าคนนี้ไปนั่งโต๊ะว่างเหมือนเดิม ฉันหันซ้ายหันขวา จะเรียก
เฟรียส แต่...
“รับอะไรดีครับ^^” หว่านเสน่ห์ใส่สาวๆซะงั้น เมื่อกี้ยังโวยวายอยู่เลย- -^ ให้ตาย...
“กรี๊ดดดด~!!><” แทบสลบกะอีผู้หญิงพวกนั้น- -... เฮ้อ เสิร์ฟเองก็ได้
“รับอะไรดีค่ะ^^” ฉันถามพลางยิ้มอย่างเป็นมิตร
“มีอะไรแนะนำมมั๊ยล่ะ” เขาถามอย่างกวนๆ
“ชีสชิพสตอเบอร์รี่เค้ก น้ำบลูฮาวาย น้ำคานิโก้กีวี่จูส ส่วนไอศกรีมก็เมจิรอยแยลทลูโทนค่ะ^^” ฉันพูดออกมาอย่างคล่องแคล่ว โดยไม่สนใจเลยว่า ชื่อขนมเค้กกับเครื่องดื่มแต่ละอย่าง มันโคตรอินดี้!=O=
“งั้นเอาทั้งหมดนั่นแหละ” เขาตอบ ถ้าจะรวยแฮะ สั่งหมดเลย=w=
“ค่ะ^^” ฉันยิ้มให้ก่อนที่จะเดินออกมา
“เมนูแนะนำทั้งหมด 1 ชุด ซิน” ฉันบอกซิน
“ใครว่ะ กินแต่ของเลี่ยนๆทั้งนั้น เยอะอีกต่างหาก- -” ซินบ่น
“ไม่รู้ซิ ไม่คุ้นหน้าเลย คนต่างที่มั้ง ช่างเขาเหอะ” ฉันบอก
“ถ้าไอ่เฟรียสมันพูดจาดีๆกับลูกค้าทุกคนเหมือนกับที่มันทำอยู่ตอนนี้ ร้านเราคงจะไปได้ด้วยดี= =” ซินพูด
“นินทาระยะเผาขนเลยนะพวกมึง- -^” เฟรียสตะโกนออกมาในขณะที่กำลังโปรยเสน่ห์ให้สาวๆ
“ได้ยินก็ดี! ทำเหมือนที่ชั้นพูดซะบ้าง!” ซินตอบกลับ
“กรี๊ดดด~ พี่เฟรียสค่ะ*-*” แต่เหมือนเฟรียสจะไม่สนอะไร นอกจากสาวๆ- -^
“ได้แล้วๆ” เบลล่าแทรกขึ้น ก่อนที่ซินจะเดินไปยกเค้กออกมาพร้อมกับกาแฟ
“อ่าว เอาไปเสิร์ฟซะ ชั้นจะได้ทำงานของชั้นต่อ”
“งานอะไรอีกอะ” ชั้นถามอย่างสงสัย เพราะนอกจากเมนูนี้ก็ไม่มีอะไรอีกแล้ว จะมีงานอะไรอีก?- -
“อ๊าย พิ่ซินค่ะ ขอสั่งกาแฟหน่อยได้มั๊ยค่ะ^^” รุ่นน้องผู้หญิงกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา
“ได้ซิคร้าบ^^มาทุกวัน กินแต่กาแฟ ไม่คิดจะกินพี่บ้างหรอครับ;’)” ซินพูด แหวะ! ไอ่สองตัวนี่นี้! ไม่ไหว ไปทำงานดีกว่าชั้น= =^! ฉันคิดก่อนที่จะเดินไปเสิร์ฟขนมกับกาแฟที่โต๊ะลูกค้าคนเดิม
“ได้แล้วล่ะค่ะ^^” ฉันพูด
“อืม”
“รับอะไรเพิ่มมั๊ยค่ะ”
“ไม่ต้อง”
“ค่ะ” เมื่อเสร็จธุระฉันก็ว่าจะไปพักซะหน่อย แต่ถูกลูกค้าคนนั้นเรียกซะก่อน อะไรอีกล่ะ= =
“นี่เธอ”
“ค่ะ”
“คบกับชั้นมั๊ย” เขาถามด้วยน้ำเสียงเรียบๆปกติ แต่แฝงความเจ้าเล่ห์เอาไว้
“ห๊ะ!” ฉันร้องอย่างตกใจ
“OK ใช่มั๊ย” เขาถาม
“ไม่ค่ะ ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้วล่ะค่ะ^^” ฉันพยายามปฎิเสธโดยการโกหก
“หรอ แล้วมันเป็นใครกัน เผื่อฉันรู้จัก” เขาถาม
“ฉันคิดว่าคุณคงไม่รู้จักหรอกค่ะ^^”
“แสดงว่าเธอยังไม่มี ถึงบอกไม่ได้” ฉึก! รู้ทัน= =
“มีแล้วค่ะ”
“จะเล่นตัวอะไรมากมาย แค่มาคบกับชั้น เธอจะได้ทุกอย่างที่ต้องการ” เขาพูดทำให้ฉันปรี๊ดแตกทันที
“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงประเภทนั้นนะค่ะ และไม่ว่าคุณจะเป็นใครก็มาสั่งฉันไม่ได้หรอกนะค่ะ” ฉันพูดอย่างสุภาพ แล้วเดินจากไป แต่เจ้าบ้านั้นกลับกระชากแขนฉันไปด้านหลัง
“ฉันไม่หล่อพอสำหรับเธอ หรือยังมี่อะไรที่เทอพอใจหรือไง เทอถึงปฏิเสธฉันได้น่ะ” หมอนั่นพูด
“กล้าพูดนะค่ะเนี่ย^^” ฉันบอก ความจริงหมอนี่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่หล่อหรือขี้เหร่อะไร หล่อมากเสียด้วยซ้ำ แต่ยังไงก็ยังไมใช่สเปคของชั้น(โถ แม่สวยเลือกได้- -^:M) อย่างชั้นน่ะต้องเจ้าชายที่แสนดีเท่านั้น*-*
“แล้วเธออยากให้ฉันเป็นแบบไหนล่ะ แม่สาวน้อย” หมอนั้น เชยคางฉันขึ้น ก่อนที่อีกข้างที่โอบเอวฉันไว้ ฉันจึงรีบผลักหมอนั่นออกไป แต่แรงมันเยอะกว่า มันทำให้ฉันหงุดหงิดขึ้นอีกเป้น 2 เท่า
“ปล่อย” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่แฝงความก้าวร้าวเอาไว้
“ไม่ เธอต้องเป้นแฟนกับชั้นก่อน ชั้นถึงจะปล่อย” หมอนั่นพูด ไอ้บ้าเอ้ย!
“ถ้าอย่างนั้น ก็กลับบ้านเก่าแกไปซะ! ก่อนที่ชั้นจะไปเผาบ้านแก และจะฆ่าหั่นศพแก ไอ้บ้าเอ้ย!>O<” ฉันตะคอกใส่หมอนั่น ทำให้มันชะงักออกไปเล็กน้อย ที่จู่ๆชั้นก็โวยวายขึ้น ฉันจึงยกขาขึ้นกระแทกกล่องดวงใจของมัน ทำให้มันผละตัวออกจากฉันไปทำกุมท้องอยู่ตรงพื้น
“ฉันมีศักดิ์ศรีพอนะเฟ้ย ต่อให้หล่อราวเทพบุตรยังไงฉันก็ไม่สน!”
“เฮ้ยๆ มีอะไรกันว่ะ!” ซินรีบผละออกมาจากฝูงสาวๆก่อนที่จะมาดูสถานการณ์ที่ฉันกำลังเจออยู่ ตามด้วยเฟรียส
“ฝากไว้ก่อนนะสาวน้อย ชิ!” หมอนั่นเดินขากระแผลกๆ ออกไป ก่อนที่จะยัดอะไรไม่รู้ใส่มือฉัน...นามบัตร?...ฉันลองพลิกไปดูอีกข้างก่อนที่มันจะมีข้อความเขียนว่า ‘คิดให้ดีๆ ตัดสินใจได้เมื่อไหร่โทรมาหาชั้นนะ สาวน้อย’ ไม่โทรไปหรอกเว้ย!-O-
“เดี๋ยวก่อน!” ฉันเรียกหมอนั่น
“เปลี่ยนใจแล้วหรอ สาวน้อย” หมอนั่นหันหลับมา พลางยิ้มมุมปาก
“แกยังไม่ได้จ่ายตังค์เว้ย!-0-” ฉันขัดมันก่อนที่ หมอจะหน้าแตกอย่างหมอไม่รับเย็บ
“ไม่ต้องทอน” หมอนั่นวางเงินบนเคาเตอร์ก่อนที่จะเดินออกไป
“ชิ นึกว่ามีเรื่องกัน ไอซินมึงไม่น่าไปขัดแลยว่ะ- -” เฟรียสบ่นอุบอิบ
“อย่างกับว่ากูอยากห้ามนักล่ะ ถ้าไม่ติดที่ว่า ถ้ากูไม่ห้ามยัยเบลมันจะให้กูกินเค้กสูตรใหม่ที่มันทำขึ้นมาให้กูโดยเฉพาะน่ะซิ- -*” ซินบ่นอย่างเสียอารมณ์
“หรอเค้าพูดอย่างงั้นหรอ*-*” เบลล่าพูด
“แล้วไอ่ที่อยู่ในมือมันคืออะไร” ซินถาม
“อ๋อ เค้กสูตรใหม่ เหมือนเค้กจูสน่ะ แค่ใส่พรอิกลงไปด้วย*0*” ยัยเบลพูด อึ๋ยยย แดงเถือกเลย= =
“ดีนะที่กูเห็นทัน=[]=!” อ่ะนะ เข้าใจความรู้สึก ซินกินเผ็ดไม่ได้- -
“อืมๆ (- -)(_ _)” ฉันกับเฟรียสพยักหน้าเห็นด้วย
“อ๊าวๆ ไปทำงานกันได้แล้ว ใครอู้ คนนั่นได้สิทธิพิเศษชิมเค้กสูตรใหม่ก่อนเลยนะจ๊ะ^O^”
“= =!!! ให้ตายก็ไม่กิน!!!” ฉัน เฟรียส ซิน พูดขึ้นมาพร้อมกันก่อนที่จะรีบไปทำงานต่อ...
เฮ้อ... เมื่อวานก็เจอเรื่องแปลกๆ วันนี้ก็เจอคนแปลกๆอีก พรุ่งนี้ชั้นจะเจออะไรล่ะเนี่ยยย=[]=!...
ความคิดเห็น