บทสัมภาษณ์ที่ทำให้มิคกี้ยูชุนร่ำไห้

เนื้อเรื่อง

สัมภาษณ์มิคกี้

พิธีกรถามว่ายูชอนเคยทำงานพิเศษ พาร์ทไทม์มั้ย  พอพูดจบ

ยูชอนก็น้ำตารื้อขึ้นมาเลย แล้วซักพักก็นั่งนิ่ง พยายามกลั้นน้ำตาอันนี้คือที่มิคกี้เล่านะค่ะ

ตอนที่ผมอยู่ เกรด6 ปี 1998 นั่นเป็นครั้งแรกที่เราย้ายไปอยู่อเมริกา ทุกคนรอบข้างบอกว่ามันเป็นประเทศแห่งความฝัน และฝันทุกอย่างก็จะเป็นจริง และ

มันก็ดีที่ผมย้ายไปอยู่ที่นั่น

แต่ความทรงจำที่ผมมีอยู่นั้นมันคือที่ๆผมไม่อยากจะกลับไปอีกเลย หลังจากนั้นครอบครัวผมก็เหลือเงินไม่มากนัก พ่อ-แม่ผมทะเลาะกัน และหย่าขาดกันใน

ที่สุด พ่อกับแม่ก็ปรึกษากันว่าใครควรจะเลี้ยงลูกไว้ ( มิคกี้กะริคกี้ ) ยูฮวานน้องชายของผมเขาบอกว่าอยากอยู่กับแม่ เราก็เลยตัดสินใจว่าจะอยู่กับแม่

คุณแม่ท่านไปทำงานจนดึกทุกวัน และพวกเราก็ต้องกินราเมง ( บะหมี่สำเร็จรูป ) ผมไม่รู้ว่าแม่เค้าท้อแท้มากแค่ไหน แต่เราก็เป็นแบบนี้กันมาซักพัก แต่

สุดท้ายแม่ก็โทรหาพ่อ บอกว่าท่านเครียดมาก ท่านต้องการที่จะจบเรื่องนี้ ตอนนั้นผมได้ยินทุกอย่างเพราะว่ายังไม่หลับ หลังจากนั้น 2 วัน พ่อก็มาตอนที่แม่

ทำงานแล้วพาเราไปกับท่าน

ตอนกลางคืนผมก็นอนไม่หลับ ไม่รู้ว่าจะโทรหาแม่ดีมั้ย ( เพราะผมอยากได้ยินเสียงแม่ ) น้องชายผมก็ร้องไห้ และผมก็ไปที่ห้องน้ำ เพื่อโทรหาท่าน และ

ท่านก็รับโทรศัพท์.........( ถึงตอนนี้ทำเอายูชอนกลั้นน้ำตาไม่อยู่ )แม่ของผมร้องไห้ตอนรับโทรศัพท์ และตอนนั้นผมคิดว่านี่มันไม่ถูกต้องนะ ผมก็เลยหา

งานพิเศษทำ  แต่ตอนที่ผมเจ็บปวดที่สุดก็คือตอนที่ผมกลับมาเกาหลี และทิ้งน้องชายไว้ ปีก่อนที่เราไป AL ผมกับน้องชายอยู่กันทั้งอาทิตย์  วันสุดท้ายผมคิด

ว่าเค้าหลับแล้ว แต่จริงๆเค้ากลับร้องไห้ เค้าร้องไห้สะอื้นอย่างหนัก ผมก็ถามว่าเค้าเป็นอะไร เค้าบอกว่าผมเหนื่อยไม่รู้ว่าจะก้าวต่อไปอย่างไรดี  ( พิธีกร

บอกให้พูดกับทีวี ข้อความถึงริคกี้ )

ยูฮวานนี่พี่เองนะ แรกสุดขอโทษที่พี่ดูแลนายไม่ได้ และปล่อยให้อยู่คนเดียว เวลาคุยโทรศัพท์ นายร้อง แต่ชั้นทำเป็นเข้มแข็ง พี่ก็เจ็บเหมือนนายนั่นแหล่ะ

ตอนนี้พี่พยายามทำงานอย่างหนักเพื่อจะได้รับผิดชอบชีวิตนายได้

พี่รักนายนะ.........