ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    the poor girls เสน่ห์รักร้ายยัยขอทาน

    ลำดับตอนที่ #6 : ผลับ(?)

    • อัปเดตล่าสุด 15 ต.ค. 52


    ����� "ถูๆๆ เช็ดๆๆ ขัดๆๆ"� ฉันร้องอย่างนี้มานานมากแล้วละ แฮกๆ-0- ฉันทั้ง ถูพื้น กวาดบ้าน เช็ดกระจก ขัดตกให้มันสะอาด ไอ้โต๊ะนี่ จะให้ขัดด้วยฟองสบู่อเมริกันบ้าอะไรไม่รู้ หืมมมม-..-
    ����� "เฮ้ ยัยขอทาน ตรงนี้น่ะ ยังไม่สะอาดเลย"� ไอ้บ้านั้น มันอ่านหนังสือแฟชั่น ตายังไม่ละจากหนังสือ แล้วมันเห็นได้ไงว่ะ ว่าตรงนั้นสกปรก
    ����� "นี่นาย ไปเฝ้าคนอื่นบ้างก็ได้นะยะ แกะกะ*0*"� ฉันพูดพรางเดินไปตรงทีค่นายนั้นบอกสกปรก แล้วบรรจงเอาไม้ถูพื้นถูอย่างแรง
    ����� "ก็ฉันอยากเฝ้าเธออะ มีไรมะ"� ไอ้มาเฟียบ้านั้นมัน พูดพรางวางหนังสือแฟชั่นลง แล้วก็มองฉันด้วยสายตายียวน หืมมมมมม เมื่อกี้จะเขินแล้วนะถ้าไม่มีคำนี้หลุดออกมาจากปากหมอนี่
    ����� "ก็ฉันคิดว่าน่ะ เซ่อซ่าที่สุดในกลุ่ม เอ่อ แล้วนี่เธอชื่อกลุ่มอะไรนะ?" หมอนั้นมันถามฉัน ว่าฉัน แล้วยังจะถามอีกนะ ฉันเลยต้องฝืนพูด หนอย ไม่เพราะเงินฉันไม่มีวันยอมมมมมมม><
    ����� "3 สิวนิวมันนี่!!!"� ฉันตอบเสียงห้วนๆใส่ไอ้บ้ามาเฟียบลูนั้นไป
    ����� "เอ่อ เธอน่าจขะเปลื่ยนชื่อกลุ่มเป็น 3นิวสิวเป็นอัมพาธ นะ 555^0^"��� เดี๋ยวเตะก้านคอเลยนี่ ยั่วอยู่ได้ หึ่ย- -
    ����� "นี่นาย กรุณาอย่ามารบกวนฉัน!!!"�� ฉันตะโกนใส่เขา ทั้งๆที่ฉันมองแต่พื้น ที่ถูจนเกือบจะถลอก
    ����� "นี่ เธอ วันนี้ฉันจะไปผลับ"� นี่หมอนี่ไม่ฟังฉัน ที่เมื่อพร่ามไปเลยหรอยะ>0<
    ����� "ไม่ไปอะ ขี้เกียจ ไปชวนยัยพวกนั้นสิ แต่อย่าชวนน้องฉันนะ-*-"� ฉันพูดไป ฉันไม่อยากให้หมอนั้น มันเอาน้องฉันไป ยัยนั้นยิ่งไร้เดียงสาอยู่ด้วย
    ����� "เอ่อ งั้นชวนน้องเธอดีกว่า^ ^~♫"� ไอ้บ้านั้น มันยิ้มระเรื่อ และจะตรงไป ที่ที่น้องฉันอยู่ อ้ายยยย>< ไม่ได้นะยะ
    ����� "ฉันไม่ให้นายเอาน้องฉันไป!!"� ฉันเอามือฉัน ไปจับแขนหมอนั้นให้หันมาผเชิญหน้ากับฉัน
    ����� "งั้น เธอก็ไป"� เขาตอบพรางกตุกยิ้ม นิดๆ
    ����� "ไม่!!!"� ฉันยังคงตอบเสียงแข็ง แม้ฉันจะไม่รู้จักไอ้คำว่าผลับ แต่ถ้านายนี่ไป มันต้องเป็นที่ที่ไม่ดีสุดๆแน่ๆเลย
    ����� "งั้นน้องเธอต้องไป!!"� เขาเริ่มตะโกนใส่หน้าฉันบ้าง ฉันก็เลยต้อง
    ����� "ก็ได้UU"� เฮ้อT T�
    ����� "ดี งั้น วันนี้ ตอน 1 ทุ้ม เธอเอาชุดนี้ไปใส่^ ^"� เขายิ้มแป้นน่ารัก>///< แล้วหยิบชุดนึง ที่มีแม่บ้านเดินก้มหน้า เอามาถวายให้ นี่เขาเตรียมพร้อมเลยหรอ O o เหอะๆ
    ������" เอ่อๆ แล้วนายก็กรุณาไปด้วย เกะกะ"��ทีแรกฉันนึกว่า มาเฟียหัวดื้อ อย่างเขาต้องดื้อ ไม่ไปแน่ แต่มันกลับตรงกันข้าม
    ����� "ได้ครับผม^0^"� หมอนั้นนี่...ถ้าขี้เล่นอย่างนี้ทุกทีก็ดีอะนะ^///^ แต่พอหมอนั้นทำอย่างนั้น แม่บ้านคนนั้นที่ยังยืนอยู่ถึงกับอึ้ง มีอะไรละ นี่มันตัวตนที่แท้จริงของหมอนี่ไม่ใช่หรอ(O_o)� พอหมอนั้นไป ฉันก็รีบทำงานให้เสร็จ และเนไปห้องยัยเอนดิ้ง
    ���พอมาถึง ฉันก็เดินผ่านยัยแคท ที่แบกอุปกรณ์ ขัดส้วมชุดใหญ่มา- -* พอยัยนั้นเห็นชุดสวยนี่ ยัยนั้นก็ตาโต เอาอุปกรณ์ขัดส้วมวางลง และวิ่งตรงมาที่ฉัน ด้วยความตะลึง
    ����� "นี่ ยัยแฮปO Oเธอได้ชุดเซกซี่ นี้ได้ไงอะ อิจฉาT T"� มันถามออกไป เอ่อ จริงสิ ฉันลืมดู มันเซกซี่อะ
    ����� "ก็ไอ้มาเฟียบลูนั้น มันจะให้ฉันไปผลับกับมัน และมันก็ให้ชุดนี้อะ"� ฉันตอบมันไปตามความจริง มันทำคิ้วขมวด และบอกความเห็นเดียวกับฉัน
    ����� "แล้วผลับมันคืออะไรอะ(?0?)"��
    ����� "ไม่รู้ดิ ขอกัวก่อนเน้อ สู้ๆ^^"� ฉันให้กำลังใจมัน ที่ได้ขัดส้วม อิอิ^3^
    ����� "อื้ม^^"� มันว่าเสร็จ ก็แบกของพวกนี้ไปห้องส้วม เหอะๆ ฉันเลยเดินเข้ามาในห้อง แล้วรอเวลาถึงตอนเย็นอย่างใจเต้นนนนน

    �และแล้วตอนเย็นก็มาถึง�ตอนนี้ 1 ทุ้ม ครึ่งแล้ว ฉันแต่งตัวเสร็จแล้ว มันเป็นชุดสีน้ำเงินมีเพรชเต็ม และกระโปรงสั้นๆเท่าเข่า เสื้อเป็นสายเดี่ยวนะ มันดูสวยมากๆเลยละ♦�♦ พอฉันแต่งเสร็จ ก็เปิดประตูจะไปรอข้างร่าง แต่พอเปิดประตู ก็เห็นยัยเอนดิ้ง หน้าโทรม เดินคอตกเข้ามา พอเห็นฉัน ถึงกลับตะลึง
    ����� "พี่สวยมาก♦0♦ พี่เอาชุดนี้มาจากไหนอะ"� ยัยน้องนั้น รีบตรงเข้ามาจับเสื้อผ้า และตอนที่จับ ก็เหลือบไปเห็นผมที่มันจุกของฉันอย่างธรรมดา
    ����� "พี่ หนูว่าหนูปรับทรงผมพี่หน่อยดีกว่านะ"� ฉันเลยพยักหน้าตอบรับ และ พอยัยนั้นทำผมเสร็จ ก็ให้ฉันดูในกระจก มันเป็นจุกนั้นแหละ แต่เอาไว้ข้างขวาก็เท่านั้น อื้ม ฉันนี่ ถ้าแต่งหน้านห่อยๆ สวยเช้งนะนั้น^0^
    ����� "โอเคเสร็จละพี่ ไปเล้ยยยยยยย"� ยัยนั้นมันถามฉันว่าจะไปไหนตอนที่ทำผมไปด้วย ก็เลยรู้� ฉันพยักหน้ายิ้มๆ และเดินออกไป ระหว่างทางจะห้องนั่งเล่นที่ฉันทำความสะอาด ก็เจอนายบอกดี้การ์ดสปีดเขา นายนี่หล่อตลอดเลยน้า>///< ถ้าน้องฉันไม่จอง ฉันจะคาบไปกินเลยนี่^^
    �พอเขาเห็นฉันก็ตาโต และยิ้ม ฉันซึ่งมีคนชมน้อย เลยกล้าพูดคำนี้
    ����� "ฉันสวยอะดิ อิอิ^ ^"� ฉันกะจะได้ยินเสียงหัวเราะนิดๆจากเขา แต่คำตอบกลับทำให้ฉันเขินสะงั้น
    ����� "ใช่..สวยมาก"� กรี๊ดดดดด>///< เค้าอายน้า ฉันอายเลยรีบเดินไปที่ห้องรับแขก ก็เห็นนายนั้นนั่งรอ พอหมอนั้นเห็นฉัน หมอนั้นก็พูดว่า...
    ����� "นี่ทำไมช้...O O" อิอิ^^ ค้างอะดิ ฉันสวยใช่มั้ยละ
    ����� "ฉันสวยหรอ"� ฉันถามไปยิ้ม
    ����� "เหมือนตุ๊กแกเนี่ยนะ-..- ปะ ไปกันเถอะ"� หมอนั้น พูดจบ ก็ดึงแขนฉันไปขึ้นรถ สปอร์ดของเขา และพอรถบรื่นออกไป ฉันก็ดูวิวอย่างเดียวเลย และพอรถจอดที่ สถานที่ที่ 1�และเขาก็พารถไปจอด และจับแขนฉันเขาไป เอ่อ ลืมบอก รองเท้าเป็นส้นเตี้ยนะ แล้วพอฉันเข้าไป ก็เห็นแสงสีเสียง มีคนแดนซ์กระจาย ว้าว♦ ♦
    ����� "นี่แหละยัยขอทาน ผลับ^^"

    ------------------------------------------------------------------------------����

    �����
    ��������
    ��

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×