ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : แผนผูกมิตร
ถ้าผู้ ช มันดีละก็...ฉันจะเลิกเป็นทอม และ หันมา เลิฟเวรี่ กับ แมน ทั้งหลาย ที่เรียกร้องความรักจากฉันในวันนี้ วันนี้เป็นวันเสาร์ ฉันจะเริ่ม อ่อย..อึ๊ย~ ใช้คำว่า อ่อย แล้วมันหยองง่าT0T เอาเป็นว่า เริ่มแรก ฉันต้องผูกมิตรโฮก่อน อิอิ โชคดีที่โฮขอเบอร์ฉัน และก็ลองโทรเข้าเครื่องฉัน ถึงแม้ฉันจะไม่ได้เมม แต่ก็มีอยู่ในเครื่องแหละน่า ฮ่าๆๆๆๆๆ
ว่าแล้ว ฉันก็กดเบอร์ โฮ เด็ฏเกเรในสมัยก่อน..ที่ฉันชอบ-///-
~♫ใส่เลยไม่ยั้ง เอาให้มันไม่ทันตั้งตัว ไม่กลัวอยู่แล้ว ติ๊ด♪~
[ฮัลโหล ทริ๊ป มีอะไรเหรอ] หือสรรพนามเรียกมันไม่สนิทไปหน่อยหรอยะ-..-(ยังแค้นเรื่องเด็ก)
"มาเจอฉันที่สวนสาธรณะหน่อย"
ติ๊ด
ฉันพูดแค่นั้นและก็เดินทางไปที่สวนสาธรณะนั้น แต่ก่อนไป ฉันก็แต่งตัวสวย แงหน้างามๆ ก่อนจะออกไป
พอมาถึง ฉันก็มองซ้ายแลขวา ก็เห็นโฮ ยืนหล่ออยู่ตรงน้ำพุ หนอยๆๆๆ
ฉันหล่อกว่าอีก
"มาช้าจังน้า.." เขาพูดเมื่อเห็นฉัน ก็จะมาผูกมิตรต้องแต่งตัวสวยๆ
"อืม โทษ...คะ" ทีแรกฉันจะพูดว่า โทษ อย่างเดียว แต่นึกได้ ต้องผูกมิตรด้วย เลยพูดคะด้วย
"อ้าว ไหนบอก ทอมไม่ใช่ ไมพูดคะละ" เขาพูดเสียงกวนบาทาเหมือนตอนเด็กๆ หนอย พออ่อนโยน นิดๆ วางมาดหรอ
"ก็แหม มันเขินนิคะ เรามาเป็นเพื่อนกันเถอะ เรื่องตอนเด็กๆ ลืมไปหมดแล้วคะ" ฉันแกล้งพูด หืม อ้วกวะ คำพูดของตัวเอง
"มากกว่าเพื่อนได้มั้ย" เขาถามเสียงนุ่มๆ
"....ต้องดูไปก่อนนะคะ ไปนะ พูดแค่นี้แหละ จุ๊ฟๆ" ฉันพูดคำเลื่ยนๆออกไปก็ เดินจากไป แต่ก่อนไป เขาก็หัวเราะ ฮึๆ แหม เดี๋ยวหลอกให้รักสะเลย
------------------------------------------------------------------------------
ว่าแล้ว ฉันก็กดเบอร์ โฮ เด็ฏเกเรในสมัยก่อน..ที่ฉันชอบ-///-
~♫ใส่เลยไม่ยั้ง เอาให้มันไม่ทันตั้งตัว ไม่กลัวอยู่แล้ว ติ๊ด♪~
[ฮัลโหล ทริ๊ป มีอะไรเหรอ] หือสรรพนามเรียกมันไม่สนิทไปหน่อยหรอยะ-..-(ยังแค้นเรื่องเด็ก)
"มาเจอฉันที่สวนสาธรณะหน่อย"
ติ๊ด
ฉันพูดแค่นั้นและก็เดินทางไปที่สวนสาธรณะนั้น แต่ก่อนไป ฉันก็แต่งตัวสวย แงหน้างามๆ ก่อนจะออกไป
พอมาถึง ฉันก็มองซ้ายแลขวา ก็เห็นโฮ ยืนหล่ออยู่ตรงน้ำพุ หนอยๆๆๆ
ฉันหล่อกว่าอีก
"มาช้าจังน้า.." เขาพูดเมื่อเห็นฉัน ก็จะมาผูกมิตรต้องแต่งตัวสวยๆ
"อืม โทษ...คะ" ทีแรกฉันจะพูดว่า โทษ อย่างเดียว แต่นึกได้ ต้องผูกมิตรด้วย เลยพูดคะด้วย
"อ้าว ไหนบอก ทอมไม่ใช่ ไมพูดคะละ" เขาพูดเสียงกวนบาทาเหมือนตอนเด็กๆ หนอย พออ่อนโยน นิดๆ วางมาดหรอ
"ก็แหม มันเขินนิคะ เรามาเป็นเพื่อนกันเถอะ เรื่องตอนเด็กๆ ลืมไปหมดแล้วคะ" ฉันแกล้งพูด หืม อ้วกวะ คำพูดของตัวเอง
"มากกว่าเพื่อนได้มั้ย" เขาถามเสียงนุ่มๆ
"....ต้องดูไปก่อนนะคะ ไปนะ พูดแค่นี้แหละ จุ๊ฟๆ" ฉันพูดคำเลื่ยนๆออกไปก็ เดินจากไป แต่ก่อนไป เขาก็หัวเราะ ฮึๆ แหม เดี๋ยวหลอกให้รักสะเลย
------------------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น