The time separator....(คนคั่นเวลา) ตอนที่ 1

        ฉันนั่งร้องไห้อยู่ข้างเตียงในห้อง ซึ่งเป็นหอพักสตรีใกล้มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งย่านบางกะปิ ไม่ออกไปพบเจอใครเป็นเวลา 3 วันแล้ว  

ฉันได้แต่นึกย้อนถึงเรื่องราว ในวันนั้น วันที่ฉันเจ็บช้ำ จนน้ำตาไหลออกมาเป็นทาง....

เขา : เราเลิกกันเถอะ

ฉัน : ทำไม? เจนไม่ดีตรงไหนบอกเจนสิ? (แล้วน้ำตาก็เริ่มพรั่งพรูออกมา)

เขา : เจนเยอะ พี่ว่าเจนเข้ากับเพื่อนพี่ไม่ได้และมีอีกหลายๆอย่างที่เราเข้ากันไม่ได้ ต่างคนต่างไปเถอะ พี่ขอโทษนะ นอนได้แล้ว คืนนี้ไม่กลับนะ

ฉัน : งั้นเจนไปเอง

       

        จากวันนั้นฉันก็เก็บเสื้อผ้าออกมากลางดึก มาอยู่คอนโดแม่ ไม่มีที่ใดอีกแล้วจะสุขใจเท่าอยู่กับพี่น้อง แต่ฉันก็เริ่มหาหอที่อยู่ใกล้มหาวิทยาลัย

จนมาเจอหอนี้แหละ 

        จนตอนนี้ฉันก็ยังไม่นอนจนเวลาล่วงเลยมาจนถึง 5  ทุ่มกว่าๆ น้ำตาตอนนี้หายไปแล้ว ฉันก็นั่งเล่นอะไรไปเรื่อย คุยแชทกับพี่โดม พี่โดมเป็นคนที่คอยดูแฉันเวลาที่ฉันไม่สบายใจ เวลาฉันท้อและตลอดมา พี่โดมเป็นพี่ชายที่ดีมาก

Dome : เป็นไร?

Jane : ป่าวค่ะ แค่เหงาๆไม่อยากอยู่คนเดียวเลย T^T

Dome : พี่พึ่งเลิกงานน่ะ เดี๋ยวพี่ไปรับนะ ไปไหนดี? กินข้าวยัง?

Jane : ยังค่ะ ไปที่ไหนก็ได้ค่ะ

 เวลาเกือบๆชั่วโมง พี่โดมก็มาถึงหน้าหอ

พี่โดม : ไปกินข้าวไหนดี? พี่หิววววว

ฉัน : ไปไหนก็ได้ค่ะ หลังมอ.มั้ย?

พี่โดม : ไปสิ       จนมาถึงร้าน

พี่โดม : กินไรดี?

ฉัน : เล็กน้ำค่ะ

  พี่เข้าดูแลดีมาก หลังจากกินก๋วยเตี๋ยวเสร็จพี่โดมก็พาไปสะพานพุทธฯ เพราะ ฉันไม่เคยไป พี่โดมก็พาไปดูอะไรอีกมากมาย จนตี 2 กว่าๆพี่เขาก็มาส่งที่หอ บอกให้นอนค้างห้องเพื่อนฉันก่อนก็ไม่ยอม พี่โดมจึงขับรถกลับ ที่ที่พี่เขาอยู่ไกลจากฉันมาก แต่พี่เขาก็มาและฉันก็นอนหลับ

   เช้าวันใหม่ ฉันตื่นมาเรียน พอเรียนเสร็จก็กลับมาหมกตัวอยู่แต่ในห้อง จนเผลอหลับไป จนสะดุ้งตื่น เพราะเสียงไลน์เข้า ติ๊งงงงงง

M-i-N-d : เจน ไปหาไรกิน ซอย 29 กัน

Jane : ได้ค่ะ รอแป๊ปนะคะ เจอกันใต้หอนะ

จนกลับมา แล้วฉันก็มานั่งเล่นอะไรไปเรื่อยเปื่อย จนตอนนี้เวลา เกือบๆ 4 ทุ่มแล้ว ติ๊งงงงงง

A : เชิญคุณให้เล่น......บลาๆ

Jane : ไม่เล่นค่ะ (แล้วล็อกโทรศัพท์ไว้) เฮ้ออออ นึกว่าอะไร

A : ขอโทษครับ

Jane : ไม่เป็นไรค่ะ

A : ชื่ออะไรครับ?

Jane : เจนค่ะ พี่ล่ะคะ?

A : เอครับ @#&(()^#%$@ บลาๆ

 แล้วเราก็คุยกันทุกๆวัน เวลาพี่เขาว่างก็จะไลน์มา ฉันมีความสุขและสนุกทุกครั้งที่ได้คุยกัน พี่เขาโดนแฟนทิ้ง แล้วแฟนพี่เขาก็เก็บเสื้อผ้าหนีไป

เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ

ไว้จะมาเล่าตอนต่อไปนะคะ กำลังจะเข้าตอนสำคัญแล้วค่ะ ฝากติดตามด้วยน้าาาาาา