[yaoi]รักสุดๆนะครับที่รัก

ลำดับตอนที่ #2 : สะสามีO_O

ตอนที่2

 

พัตเตอร์

 

"อืมมม"ผมครางออกมาเมื่อรู้สึกว่ามีอะไรรบกวนการนอนของผมตอนนี้ใครว่ะ ไอ้เตอร์หรอ หรือจะเป็นสาวที่ผมหิ้วมาเมื่อคืนแต่ว่าใครว่ะ 

 

"เดี๋ยวก่อนสิที่รัก"ผมพูดพร้อมกับดันตัวหญิงสาวหรอ ทำไมตัวใหญ่แปลกๆแบบนี้ว่ะ ผมค่อยๆลืมตาขึ้นก่อนจะตกใจสุดขีดก็เมื่อไอ้พี่วินมันกำลังซุกไซร้าซอกคอผมอยู่นะสิ

 

"หยุดเลยนะเชี่ยพี่วินนนนนนน"ผมจิกหัวมันขึ้นมา

 

"โอ๊ยทำเชี่ยไรของมึงเนี่ย"มันร้องออกมา  ผมมองหน้ามันด้วยความรู้สึกหลากหลาย โกรธ เสียใจ หรืออะไรมันพลิกตัวมานอนข้างๆผมครับ

 

"นี่มันเกิดอะไรขึ้น"ผมถามออกมามันมองหน้าผมนิดหนึ่งก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงยียวนที่ผมอยากเอาส้นตีนไปประทับบนใบหน้า

 

"ก็มึงเป็นเมียกูแล้วแค่นั้น"แค่นั้นหรอนี่ผมเสียเอกราชให้มันงั้นหรอว่ะ ผมตัดสินใจลุกพรวดไปห้องน้ำแต่ก็ต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บแถวๆสะโพก

 

"โอ๊ยยยเจ็บ"ผมลงไปนั่งบนพื้นน้ำตาไหลซิปๆ ไอ้ตัวต้นเหตุรีบวิ่งมาประคองผมทันทีก่อนจะพาไปนั่งบนเตียง

 

"เจ็บมากมั๊ย"

 

"ยังมีหน้ามาถามอีก กูยอมเป็นเมียมึงแทนที่จะอ่อนโยนหน่อยไม่ได้รึไงว่ะ"ผมตะคอกใส่หน้ามัน ก่อนจะร้องโอดโอยเพราะความเจ็บ ไอ้เชี่ยพี่วินทำหน้าเหรอหราอย่างตกใจ

 

"ครั้งแรกของมึงหรอเนี่ย"

 

"เออสิว่ะกูเคยแต่ไปกินคนอื่นไม่รู้ว่าวันหนึ่งจะมาถูกคนอื่นกิน"พูดแล้วก็อยากจะร้องไห้ ผมเสยผมไปอย่างใช้ความคิด

 

 

 

 

 

    ไอ้พี่วินพาผมมาส่งที่บ้าน ผมเดินลงมาทันทีไม่สนใจมันระหว่างที่ผมกำลังเดินขึ้นบรรไดบ้านอยู่ๆน้ำตาผมก็ไหลออกมาซ่ะงั้นผมเช็ดมันออกไปลวกๆ พยายามประคองตัวขาเริ่มสั่น 

 

"ฮึก"ผมเอามือปิดปากตัวเองไว้ไม่ให้เสียงเล็ดรอดก่อนจะเปิดประตูห้องเข้าไป แล้วเข้าห้องตัวเองผมคงลืมบอกใช่มั๊ยว่าห้องผมกับห้องไอ้ฮันเตอร์เหมือนคอนโด คือเปิดไปจะเป็นห้องขนาดใหญ่แล้วมันจะมีห้องนอนขนาดใหญ่อีกสองห้อง เหตุผลที่ต้องทำ เพราะฮวงจุ้ย

 

"เอ้าไอ้เตอร์หายไปไหนมาว่ะ"ไอ้เตอร์เดินออกมาจากห้องพอดีถามผม ขอร้องว่ะเตอร์กูไม่อยากเห็นหน้ามึงตอนนี้เพราะกูนึกถึงเพื่อนมึง

 

"ฮึก ฮึก"และแล้วเสียงสะอื้นด้านหลังก็เรียกความสนใจจากผมผมหันไปมองไอ้ออดี้ สภาพแบบนั้นไม่ต่างจากกูมันหันมามองผมก่อนจะเบิกตากว้างคือมึงเสร็จเชี่ยเตอร์แล้วใช่ป่ะ

 

"ตะ เตอร์"มันวิ่งมากอดผมทันทีผมกอดมันตอบก่อนจะหันไปมองค้อนไอ้ฮันเตอร์ที่ลอยหน้าลอยตา สักพักไอ้ฮันเตอร์ก็ไปส่งไอ้ออดี้ ส่วนผมก็เข้าห้องมานั่งจมปลักกับความคิดตัวเอง กูเสียให้มันแล้วจริงๆสินะ มันเห็นผมเป็นแค่ของเล่นรึเปล่า พอคิดถึงจุดๆนี้น้ำตาผมก็ไหลทันที

 

Trrr Trrr

 

"ฮัลโหล"ผมกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์อย่างยากเย็น พยายามประคับประคองเสียงไม่ให้สั่น

 

(......เรื่องเมื่อคืนขอคุยด้วยหน่อย)ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะกรอกเสียงลงไป

 

"อืม"

 

(มาหากูที่คอนโดพรุ่งนี้)

 

"กูไม่ไป"

 

(มึงจะมาดีๆหรือให้กูไปลากมึงมาแล้วบอกพ่อแม่มึงด้วย)

 

"พ่อกับม๊าไปจีน"

 

(เดี๋ยวกูโทรไปบอกก็ได้)เหอะสมเพชตัวเองจริงๆ ไม่แปลกที่มันจะมีเบอร์ผมเพราะมันเป็นเพื่อนไอ้ฮันเตอร์พี่ชายผมแล้วคงเพิ่มให้อีกตำแหน่งผัวเพื่อนผม

 

"โอเคเดี๋ยวกูไปหา"ผมตัดสายมันแล้วนอนหลับตาใช้ความคิด นี่กูต้องไปหามันจริงๆหรอว่ะเนี่ย 

 

 

 

 

วิน

 

   ที่จริงผมจะปล่อยมันไปเลยก็ได้ถ้าผมไม่คิดว่ามันเป็นแบบของเล่นนะ ผมจริงจังกับมันผมรู้สึกสนใจมันตั้งแต่ผมเจอมันครั้งแรกตอนนั้นผมปี1 ผมไปบ้านไอ้ฮันเตอร์แล้วเจอมันกวนตีนใส่เลยชอบมัน แต่ตอนนี้ผมแน่ใจว่าผมรักมันเข้าให้แล้วละ

 

ออด ออด

 

หึ ผมกระตุกยิ้มก่อนจะเดินไปเปิดประตูมันมองหน้าผมด้วยสายตาติดรำคาญนิดๆแต่ก็เดินเข้ามา แล้วไปนั่งโซฟาเต๊ะท่าอย่างกับเจ้าของห้องแนะแต่เอาเถอะยังไงมันก็เป็นเมียเจ้าของห้อง

 

"มีอะไรก็พูดมาดิ"มันพูดแต่สายตาเสมองไปทางอื่นผมหัวเราะในลำคอก่อนจะเดินเข้าไปในห้องครัวแล้วหยิบ เตกีล่า พร้อมกับแก้วสองใบไปให้มันทำหน้าสงสัย ก่อนจะเอื้อมมือมารับแก้วที่ผมรินให้

 

"มึงจะให้กูเมาแต่หัววันเลยหรอว่ะ" ปากมันพูดนะครับแต่มือก็ยกไปจิบ กูไม่ได้อยากให้มึงเมาหรอกนะครับเมีย 

 

"หึ"ผมครางในลำคอแค่นั้นครับ มันมองหน้าผมอย่างสงใสนิดหน่อย

 

"มีไรจะพูดกับกูก็ว่ามา"

 

"อย่าใจร้อนสิครับเมีย"ผมพูดพร้อมกับยื่นหน้าไปใกล้ๆมันถอยหนีครับ

 

"คระ ใครเมียมึงอย่ามามั่วนะ"

 

"ต้องให้ทบทวนความจำรึเปล่าละ"ผมบอกมันมองหน้าผมด้วยสายตาหวาดกลัวหน้ามันเริ่มขึ้นสีแดงแล้วครับสงสัยยาคงออกฤทธิ์แล้วและ เร็วดีนี่มันคงรู้ตัวแล้วละครับว่ากำลังจะโดนเลยวิ่งไปที่ห้องน้ำทันที แต่ไม่ทันหรอกผมตะครุบตัวมันไว้มันส่งสายตาอ้อนวอน  อย่าหวังว่ากูจะปล่อยเพราะหน้าตามันยั่วยวนผมมาก

 

"อื้อปล่อยนะ"ผมกดจูบไปที่ริมฝีปากสีกุหลาบเน้นๆ ก่อนจะไล่มือไปลูบเรียวขาขาวๆดูท่ามันคงไม่ไหวแล้วผมจัดการช้อนร่างมันไปที่เตียงทันที

 

"เห้ยปล่อยยยนะ"มันพยายามทุบตีผมไปเรื่อยๆผมรวบมือขาวๆนั้นไว้ก่อนจะซอกไซร้ซอกคอ ก่อนจะหันไปกระซิบที่ใบหูที่ขึ้นสีแดงระเรื่อนั่น

 

"ขอนะครับ"มันไม่ตอบแสดงว่าอนุญาติ ผมเริ่มไซร้อีกรอบครวนี้มันก็ให้ความร่วมมือกับผมดีซ่ะด้วยสิ

 

"อือออออ อาห์"

 

-------------------------------   ตัดฉับ  ---------------------------------

 

   ผมกดจูบไปที่ร่างบางที่ยังคงนอนหลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอดของผม มันยู่หน้าเหมือนถูกขัดใจ ว้าาาายั่วจังนะครับเมีย

 

"อื้อออ อย่ามากวนสิ"มันพูดออกมาทั้งๆที่ตายังหลับอยู่ ผมกดจูบลงไปที่ปากเรียวนั่นอีกครั้งแต่ไม่ได้ลุกล้ำใดๆทั้งสิ้นก่อนจะปล่อยให้คนตรงหน้าได้นอนพักผ่อน

 

"ยั่วกูจังนะครับเมีย"ผมพูดออกไปก่อนจะเอื้อมมือไปจับจมูกแล้วโยกไปโยกมามันเอามือมาปัดผมทันที ก่อนจะนอนหันหลังให้

 

"วันนี้ยอมให้นะเห็นว่าเพลีย"ผมว่าจบก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำ ปล่อยให้นอนไปเดี๋ยวค่อยปลุกก็ได้

 

 

พัคเตอร์

 

    ไอ้พี่วินมันไม่รู้เลยช่ะ ว่าผมอ่ะโคตรเขินเลยผมค่อยยันตัวลุกขึ้นนั่งแล้วนั่งคิดทบทวนกูเสร็จมันอีกแล้วใช่มั๊ยเนี่ย แต่แปลกที่ผมกับรู้สึกดีแบบลึกๆ

 

ชักจะบ้าแล้วสิกู

 

แกร๊ก

 

"เอ้าตื่นแล้วหรอ"

 

"เห้ย"สลัดตกใจหมด จะไม่ให้ตกใจได้ยังไงไอ้เชี่ยพี่วินเดินออกมาพร้อมกับเสื้อคลุมอาบน้ำ ผมนั่งทำใจสักพักก่อนจะคว้าของแล้วเข้าไปอาบน้ำ

 

"กินข้าวแล้วเดี๋ยวฉันไปส่ง"ผมเงยหน้าขึ้นไปมองก่อนจะพยักหน้าอย่างเข้าใจคือตอนนี้มึนอยู่สมองยังปรับสภาพไม่ทันอ่ะครับ 

 

"นี่จะไม่พูดอะไรหน่อยหรอ"

 

"ขี้เกียจ"เป็นไงละ มันมองหน้าผมด้วยอาการเอ๋อแดกผมไม่สนใจเขี่ยๆข้าวในจานไปมาก่อนจะตักๆเอาแต่เนื้อเข้าปาก

 

"ทำไมไม่กินให้หมด"

 

"รู้ไว้ด้วยกูเกลียดผัก"ผมบอกอย่างไม่ใส่ใจแต่ก็อยากให้มันรู้ไว้อ่ะครับ ถึงยังไงมันก็บอกว่าผมเป็นเมียมันนี่

 

"ครับๆจะจำไว้จนขึ้นใจเลย"มันบอกพร้อมกับกินข้าวไปด้วยระหว่างที่กินข้าวมันก็ซักถามผมไปเรื่อยๆ จนมาเรื่องของเด็กในสต็อค ก็สั่งให้กูเลิกให้หมดผมก็รับปากมันแต่ถามว่าทำมั๊ยบอกเลย ไม่ทำอิอิ

 

 

 

    ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่บนรถมันครับมันกำลังพาผมกลับบ้าน คอนโดของมันก็ห่างจากบ้านผมไม่เท่าไหร่หรอกครับ 

 

"ขอบคุณที่มาส่ง"ผมพูดไปตามมารยาทอ่ะครับม๊าสอนมาดีงี้และได้ลูกดีเด่นสามปีซ้อน อิอิ ผมเตรียมจะเปิดประตูรถลงไปแต่ไอ้พี่วินมาคว้ามือผมไว้ซ่ะก่อน

 

"อะระ...อุ๊ป"มือแกร่งล็อคท้ายทอยพร้อมกดลงที่ริมฝีปากของผม มันขบเม้มนิดๆก่อนจะผละออก

 

"คิสก่อนจากนะครับเมีย"หน้าผมต้องแดงแจ๋มากแน่ๆเลยไอ้บ้านี่นิ

 

ปัง ผมปิดประตูแล้วรีบขึ้นบ้านทันทีพอเข้ามาสิ่งแรกที่เห็นคือ ไอ้ออดี้นอนอยู่ที่โซฟากลางห้องโถงขอบตามันมีน้ำใสๆอยู่

 

"เห้ยเป็นไรว่ะ"ผมเดินเข้าไปหามันครับตัวนี่แดงมากเลย ผมรีบเอามือไปอังหน้าผากทันที

 

"เตอร์หรอ ปวดหัวอ่ะ"

 

"เป็นไข้หรอเดี๋ยวแปปนะเรียกแม่บ้านให้"ผมกำลังจะเอ่ยปากเรียกแม่บ้านแต่มีเสียงหนึ่งขัดมาซ่ะก่อน

 

"ไม่ต้องกูจัดการเองมึงจะไปไหนก็ไป"ไล่กูเลยนะมึงพี่เวรถ้าไม่ติดว่าพ่อแม่เดียวกันกูด่าไปแล้วเหอะ

 

"เออๆกูก็อยากไปพักเหมือนกัน"ผมบอกมันก่อนจะเดินขึ้นห้องไปนอนครับหลับเป็นตาย

 

 

Trrr Trrr

 

"ฮัลโหลบ้านไฟไหม้หรอคร๊าบบบบบบ"

 

(หยุดกวนตีนกูและลงมาหากูที่ข้างล่าง)เชี่ย เสียงไอ้พี่วินนี่หว่าสัสตื่นเต็มตาเลยอ่ะกูเนี่ย

 

"พี่มาทำไรบ้านกูเนี่ย"

 

(มาบ้านเมียผิดรึไง)เล่นไม้นี้หรอเดี๋ยวมึงเจอ

 

"โอเครอแปปนึงนะครับสามี"ผมกดตัดสายก่อนจะเดินไปเช็กตัวเองที่กระจก กางเกงขาสั้นประมาณเข่า เสื้อเชิ้ตสีดำโอเคถือว่าผ่านละนะผมเดินลงมาเห็นมันนั่งรอที่โซฟา

 

"มาทำไรเนี่ย"

 

"มาหาเมีย"พูดอย่างนี้กูเขินนะครับสามี แต่ด้วยความที่ต้องมีเหนียมอายไรบ้างมารยาบ้าง

 

"เมียอะไรมั่วละ"

 

"เมื่อกี๊ใครเรียกกูว่าสามีอ่ะครับ"ไม่ต้องมาทำหน้าตาบ๊องแบ๊วใส่กูเลยกูเห็นละอยากจะอ้วกกกกก

 

"หรอแล้วจะบอกได้รึยังว่ามาหาผมทำไมเนี่ย"

 

"ก็จะพาไปทานข้าว"ไปข้างนอกหรอ คือสามีกูยังไม่พร้อมจะไปเสนอหน้าที่โลกภายนอกตอนนี้นะสามี

 

"เห้ยกินนี่และเดี๋ยวให้แม่บ้านทำให้"มันมองหน้าผมนิดๆก่อนจะพยักหน้า ผมเลยสั่งให้แม่บ้านทำกับข้าวให้กินแอบเห็นว่เด็กๆหลายคนแอบส่งสายตาให้มันด้วย กูนั่งหัวโด่อยู่นะเนี่ย

 

"อะแฮ่มมีอะไรก็ไปทำสิ"เด็กหลายคนสะดุ้งก่อนจะก้มหน้าก้มตาเดินออกไปแต่ไอ้คนข้างกายผมนี่สิมันทำหน้าอมยิ้มเล็กน้อย เหอะนี่ก็หล่อจังนะครับสัส

 

"หึงรึไงครับ"ไม่พูดเปล่าจับคางกูให้ไปสบตามึงด้วย หน้าอย่างมันนี่นะผมจะหึง ผมก็แค่ไม่พอใจ

 

"ปะเปล่าใครหึงมิทราบ"ผมดึงมือมันออกก่อนจะหันไปให้ความสนใจกับข้าวตรงหน้า รู้สึกว่าร้อนหน้าแปลกๆนะเนี่ย

 

"หึงก็บอกว่าหึง"

 

"กูมีสิทธิ์"

 

"สิทธิ์ในตัวกู กูให้มึงคนเดียวเลยนะครับ"อั๊ยย๊ะพูดงี้เขินดิว่ะผมพยายามไม่สนใจมันแล้วรีบตักข้าวเข้าปาก 

 

"ระวังสำลักนะครับ"

 

"อะแค่กๆๆ นะ น้ำ"ไอ้พี่วินยื่นน้ำมาให้ผมผมรีบหยิบไปดูดทันทีร้อนเหี้_ๆ ผมปลดกระดุมสักสองเม็ดก่อนจะพัดด้วยความร้อน ปากก็แดงน้ำหูน้ำตาไหลไปหมด

 

"นี่มึงยั่วกูรึไงเนี่ย"

 

"-_-?"คือกูไปยั่วมึงตอนไหนครับ ได้ข่าวว่ากูอยู่เฉยๆ สายตามึงเนี่ยเอาไปเก็บด่วนๆเลย ผมจัดคอเสื้อให้มันเรียบร้อยก่อนจะหยิบทิชชู่ขึ้นมาซับเหงื่อ

 

"ตานะหยุดมองได้แล้วกูคิดแพงนะชั่วโมงละแสนนะจะบอกให้"

 

"ยินดีจ่ายให้ทั้งชีวิตเลยจะเอาเท่าไหร่ก็บอกมา"สตั้นไป3วิ อึ้งเลยดิกู เชี่ยพี่วินมึงพูดอะไรเลี่ยนๆออกมาจากปากแบบนี้ได้ไงว่ะ ผมพยายามไม่สนใจมันก่อนจะเดินขึ้นห้องไปโดยมีมันเดินตามหลัง

 

"นี่พี่จะเดินตามหลังอีกนานป่ะ"ผมหันไปถามมัน มันยกยิ้มมุมปากนิดๆก่อนจะเดินมาใกล้แล้วโน้มหน้าลงมาประกบริมฝีปากของผมทันที ผมทั้งพยายามทุบ ตีแล้วแต่มันเสือกไม่ปล่อย

 

"อื้อออออ"

 

"หึๆคิสก่อนนอนนะครับที่รัก"พูดเสร็จก็เดินออกไปทันที ผมส่ายหัวนิดหน่อยคือกูเริ่มชินกับที่มึงจูบกูบ่อยๆละ 

 

 

21.08 น.

 

   คือนอนไม่หลับอ่ะ อยากออกไปนั่งดริ้งค์ถ้าถามว่าทำไมไม่ไปเหตุผลหลักๆคือยังไม่พร้อมจะไปเจอโลกภายนอก ขอเวลาทำใจสักแปปก่อน

 

Trrr Trrr

 

"ว่าไงไอ้ดี้"

 

(มึงมาหากูหน่อยกูนั่งแดกเหล้ากับไอ้แฟร์สองคนเนี่ย)

 

"หืมมม มึงไม่ได้อยู่กับไอ้ฮันเตอร์หรอว่ะ"ไอ้เตอร์ไปไหนของมันว่ะเนี่ย

 

(ไอ้เตอร์อย่าถามมากได้ป่ะ รีบๆมาเลยเนี่ยก่อนที่ไอ้ห่าแฟร์จะฆ่าคน)

 

"ห่ะจริงเด่ะเออๆเดี๋ยวกูไปหานะ"ผมกดวางสายก่อนจะเปลี่ยนกางเกงเป็นกางเกงยีนส์สีเข้ม ที่ขาดๆดูเหมือนถูกๆแต่ใครจะไปรู้ละว่าเกือบหมื่น ส่วนเสื้อก็ใส่นี่และเชิ้ตสีดำเข้ม ฉีดๆน้ำหอมเซ็ทผมโอเคเป๊ะละ

 

 

 

   ผมให้รถที่บ้านมาส่งครับเพราะไอ้พี่เวรมันเอารถไปใช้ ผมเดินเข้าไปในผับก็เรียกสายตาจากทุกหนทุกแห่งได้ดีจริงๆ  เข้าไปโซนวีไอพีเห็นไอ้แฟร์นั่งกระดกเอาๆ 

 

"เห้ยๆเดี๋ยวๆไอ้แฟร์เป็นบ้าไรเนี่ยมึง"ผมกระชากแก้วออกมาแล้ววางไว้ที่โต๊ะ สักพักไอ้ออดี้ก็เดินเข้ามาพร้อมกับหญิงสาวอีก 2 คน คนแรกของไอ้ออดี้ครับ ส่วนอีกคนตรงเข้าไปหาไอ้แฟร์ทันที

 

"โทษทีว่ะ มึงไปหาเองแล้วกัน"ไม่ต้องขอโทษกูแทบอยากกระโดดไหว้มึงเลยที่มึงไม่พาเด็กมาให้กูเนี่ย

 

"เออๆช่างเหอะมึงกูไม่มีอารมณ์ว่ะ"

 

"เดี๋ยวกูโทรไปเรียกให้เอามั๊ย"

 

"ไม่ต๊องงงงงงงงง"กูเกรงใจนี่บอกเลยยยยย เดี๋ยวเชี่ยวินรู้กูจะซวยแค่เด็กในสต็อคกูยังจัดการไม่หมดเลย

 

"มีพิรุธนะมึง"

 

"ช่างกูเหอะแล้วเรียกกูมาทำไมเนี่ย"

 

"เออว่ะกูเรียกมึงมาทำไมว่ะแต่เอาเถอะโชนแก้วววววว"

 

15 นาทีผ่านไปไวเหมือนแต่งฟิค

 

เคร้ง 

 

   ไม่ต้องสนใจครับว่าเสียงอะไร เสียงแก้วเหล้ากระทบกันของผมกับผองเพื่อน ไอ้แฟร์มันทำหน้าเหมือนอยากจะฆ่าใครให้ได้ในตอนแรกแต่ตอนนี้มันกำลังนัวเนียกับสาวอยู่ครับ ส่วนไอ้ออดี้ทั้งลูบทั้งคลำ พวกมึงไม่เปิดห้องเลยว่ะเนี่ย

 

Trrr Trrr

 

-ต้นข้าว-

 

"ฮัลโหลครับน้องข้าว"

 

(พี่พัตเตอร์อยู่ที่ผับ...รึเปล่าครับ)

 

"อยู่ครับน้องข้าวโซนวีไอพีอ่ะครับ"

 

(งั้นเดี๋ยวข้าวไปหานะครับ)

 

"ครับรีบๆมานะครับ"ผมกดวางสายรอประมาณ 3 นาทีเด็กผู้ชายรูปร่างอรช้อนก็เดินเข้ามาผมเดินเข้าไปหาก่อนจะกดจูบไปที่ริมฝีปากนั่น เด็กมันผลักผมออกทำท่าทางเขินอายแต่ผมรู้ครับว่ามันสร้างภาพ

 

"เห้ยๆมึงยังไม่เลิกเป็นผัวเขาหรอว่ะ"ไอ้ออดี้ครับ ผมยักคิ้วให้มันก่อนจะก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอขาวๆนั่น

 

"ทำไมว่ะ"ผมเงยหน้าไปถามมัน 

 

"เอ้าก็ดูดิน้องเค้ายังดูแมนกว่ามึงเลย มึงสวยกว่าน้องเค้าอีกรู้ป่าว"ผมหันไปมองค้อนมันนิดๆก่อนจะก้มลงไปประกบปากกับน้องต้นข้าวต่อส่วนมือก็ลูบไล้ต้นขาไปด้วย 

 

พลั่ก

 

"เห้ยยย"ระหว่างที่ผมกำลังจะเริ่มไซร้ซอกคอก็มีคนมาดึงผมให้ออกจากน้องต้นข้าวผัวมันรึเปล่าว่ะ พอหันไปเท่านั้นและเชี่ยวินนนนนนนนน 

 

สตั้นเลยสามี


---------------------------------------------------------------
สาระภาพตามตรง

อิฉันแต่ง NC มิได้ กระซิกๆๆๆ

เพราะงั้นคงไม่มี มีอย่างมากแค่จูบ กับเล้าโลมเอ๊ะ 

ขออภัยอย่างสูง