ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : แม่กลับมาแล้ว
หลังจากที่กลับมาจากจตุจักร ตอนนี้ก็เข้าวันที่ 4 แล้วที่ฉันอยู่กับทากะ และวันนี้….....
กริ๊งงงงงงงงงงงงง กริ๊งงงงงงงงงงงงงง
“สวัสดีค่ะ” ริเอะพูด
“ริดจางงงงงงง คิดถึงจังเลย นี่แม่น้าแม่จะกลับวันนี้ ตอน1 ทุ่มครึ่ง แม่อยากให้ลูกกับ ทากะคุงมารับด้วยน่ะจ๊ะ”
“แม่...กลับและหรอ”ริเอะ ดีใจ
“จ๊ะ...นี่ มีของฝากเยอะเลย มาฝรั่งเศษ ทั้งทีช่ายม้า...ที่รัก ทายซิ อะไรที่ขาดไม่ได้ อิอิอิ”
“อืม......น้ำหอม!!!”
“ปิ๊งป่องๆ ถูกต้องจ๊ะ แม่ซื้อมาตั้ง 3 ขวดแน่ะ ฮิฮิ”
“ค่ะ งั้นเดี๋ยวเจอกันนะค่ะ”
“จ๊ะ บายจ๊ะ ฝากคิดถึง ทากะด้วยนะ บาย”
ตรู๊ด...ตรู๊ด...
ริเอะ รีบวิ่งไปหา ทากะ
“ทากะ ทากะ แม่กลับวันนี้ ตอนทุ่มครึ่ง เราไปรับกันนะ” ริเอะ ท่าทางดีใจมาก จนทากะขมวดคิ้ว ว่าริอะเป็นไร
“อ้าว คุณ คิโยโกะ กลับแล้วหรอ”
“อืม” ริเอะยิ้ม “เราไปรับกันนะ”
“อือ ได้เสมอ”
1 ทุ่ม 30 นาที ณ.สนามบิน
สายการบิน ที่จะลงจอดใน 1 นาทีคือ สายการบิน ยุโรป แอร์ไลน์ กรุงเทพ-ฝรั่งเศษ ค่ะ
สิ้นสุดเสียงประกาศ ทากะกับริเอะก็รีบเดินไปหาแม่
“แม่!! ทากะ แม่อยู่นั่น” ริเอะพูดพร้อมดึงแขนทากาชิ ไปยังที่ๆตัวเองเห็นแม่เดินมา
แต่....ภาพที่ริเอะเห็นทำริเอะช็อคเพราะ........
“ริดจังงงงงงงงงงงงงงงงงง กริ๊ดดดดดดดด ทากะคุงด้วย กริ๊ดดดดดดดดด” แม่ของริเอะ รีบเดินเมื่อเห็นลูกตัวเองยืนอยู่ “มามะ ที่รักแม่หอมทีนึง” “ฮึ้ย คิดถึงจัง” คิโยะ กอดลูกตัวเองไว้แน่น
ริเอะ ยังยืนช็อค อยู่ ทากะ ก็ไม่ต่างไปจากริเอะ
“อ้าว...ทั้งคู่เป็นไรไปน่ะ ไม่ดีใจหรอที่แม่มา
“มะ...แม่”ริเอะพูดก่อน พร้อมชี้มาที่หัวตัวเอง
“อ๋อ...สวยช่ายม้า ที่เทรนทรงผมใหม่รัฤดูหนาวเลยนะ”
ภาพที่ริเอะเห็นคือ ผมแหม หยิกหยอง พร้อมกับผมสีแดง แซม ทอง กับขาว
“หนูจะเป็นลม”
“เสียมารยาทน่ะ สวยจะตาย จริงไหมทากาชิคุง” แม่ริเอะหันไปทางทากาชิ
“อ๋อ ครับ สวย ครับ”
“เห็นไหม ทากะยังบอกว่าสวย เลย”คิโยะยิ้ม
“ไปเหอะ กลับบ้านกัน อีก 2 วันก็จะกลับบ้านแล้วช่ายมะ” คิโยะถาม
“ค่ะ” ริเอะ พยักหน้า
“งั้นผมคงกลับบ้านคืนนี้ล่ะครับ” ทากะพูด
“อ้าว จะรีบไปไหน จ๊ะ อยู่อีกคืนนึงก็ได้นี่จ๊ะ”
“ก็ได้ครับ”
“เอาล่ะ เรากลับบ้านไปดูของฝากกันดีกว่า”
ตอนต่อไป..ของฝากแบรนด์เนมกองมหึมา
กริ๊งงงงงงงงงงงงง กริ๊งงงงงงงงงงงงงง
“สวัสดีค่ะ” ริเอะพูด
“ริดจางงงงงงง คิดถึงจังเลย นี่แม่น้าแม่จะกลับวันนี้ ตอน1 ทุ่มครึ่ง แม่อยากให้ลูกกับ ทากะคุงมารับด้วยน่ะจ๊ะ”
“แม่...กลับและหรอ”ริเอะ ดีใจ
“จ๊ะ...นี่ มีของฝากเยอะเลย มาฝรั่งเศษ ทั้งทีช่ายม้า...ที่รัก ทายซิ อะไรที่ขาดไม่ได้ อิอิอิ”
“อืม......น้ำหอม!!!”
“ปิ๊งป่องๆ ถูกต้องจ๊ะ แม่ซื้อมาตั้ง 3 ขวดแน่ะ ฮิฮิ”
“ค่ะ งั้นเดี๋ยวเจอกันนะค่ะ”
“จ๊ะ บายจ๊ะ ฝากคิดถึง ทากะด้วยนะ บาย”
ตรู๊ด...ตรู๊ด...
ริเอะ รีบวิ่งไปหา ทากะ
“ทากะ ทากะ แม่กลับวันนี้ ตอนทุ่มครึ่ง เราไปรับกันนะ” ริเอะ ท่าทางดีใจมาก จนทากะขมวดคิ้ว ว่าริอะเป็นไร
“อ้าว คุณ คิโยโกะ กลับแล้วหรอ”
“อืม” ริเอะยิ้ม “เราไปรับกันนะ”
“อือ ได้เสมอ”
1 ทุ่ม 30 นาที ณ.สนามบิน
สายการบิน ที่จะลงจอดใน 1 นาทีคือ สายการบิน ยุโรป แอร์ไลน์ กรุงเทพ-ฝรั่งเศษ ค่ะ
สิ้นสุดเสียงประกาศ ทากะกับริเอะก็รีบเดินไปหาแม่
“แม่!! ทากะ แม่อยู่นั่น” ริเอะพูดพร้อมดึงแขนทากาชิ ไปยังที่ๆตัวเองเห็นแม่เดินมา
แต่....ภาพที่ริเอะเห็นทำริเอะช็อคเพราะ........
“ริดจังงงงงงงงงงงงงงงงงง กริ๊ดดดดดดดด ทากะคุงด้วย กริ๊ดดดดดดดดด” แม่ของริเอะ รีบเดินเมื่อเห็นลูกตัวเองยืนอยู่ “มามะ ที่รักแม่หอมทีนึง” “ฮึ้ย คิดถึงจัง” คิโยะ กอดลูกตัวเองไว้แน่น
ริเอะ ยังยืนช็อค อยู่ ทากะ ก็ไม่ต่างไปจากริเอะ
“อ้าว...ทั้งคู่เป็นไรไปน่ะ ไม่ดีใจหรอที่แม่มา
“มะ...แม่”ริเอะพูดก่อน พร้อมชี้มาที่หัวตัวเอง
“อ๋อ...สวยช่ายม้า ที่เทรนทรงผมใหม่รัฤดูหนาวเลยนะ”
ภาพที่ริเอะเห็นคือ ผมแหม หยิกหยอง พร้อมกับผมสีแดง แซม ทอง กับขาว
“หนูจะเป็นลม”
“เสียมารยาทน่ะ สวยจะตาย จริงไหมทากาชิคุง” แม่ริเอะหันไปทางทากาชิ
“อ๋อ ครับ สวย ครับ”
“เห็นไหม ทากะยังบอกว่าสวย เลย”คิโยะยิ้ม
“ไปเหอะ กลับบ้านกัน อีก 2 วันก็จะกลับบ้านแล้วช่ายมะ” คิโยะถาม
“ค่ะ” ริเอะ พยักหน้า
“งั้นผมคงกลับบ้านคืนนี้ล่ะครับ” ทากะพูด
“อ้าว จะรีบไปไหน จ๊ะ อยู่อีกคืนนึงก็ได้นี่จ๊ะ”
“ก็ได้ครับ”
“เอาล่ะ เรากลับบ้านไปดูของฝากกันดีกว่า”
ตอนต่อไป..ของฝากแบรนด์เนมกองมหึมา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น