คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter :} 1 แค่วันแรก พวกนายก็แสบเหลือเกิน
1
แค่วันแรก พวกนายก็แสบเหลือเกิน
“ใคร ใครก็ไม่รักผมขนาดพัดลมยังส่ายหน้าเลย ~”
=_=^ ร่างบางหน้าสวย ฮีชอลกำลังทนฟังดงแฮที่ร้องเพลงอย่างไม่อายสายตาประชะชี ซึ่งฮีชอลก็ร้องด้วย (อ้าว -_-) ทั้งสามกำลังเล่นต่อเพลงกันอย่างเมามันฮีชอลต่อจากดงแฮแล้วต่อจากฮีชอลก็เป็นแจจุง อ๊ะเมื่อกี้มันตัว ล ลิง เพลงไรดีว้า -O-
“ล ลิงเว้ย ไอ้ซิน หึหึถ้าร้องต่อไม่ได้แกต้องเดินเข้าไปสารภาพรักกับไอ้แว่นนั้น แล้วก็เดินส่ายก้นกลับมายังที่นั่ง ฮ่าฮ่า”
มึงโคตรรักกูเลย ไอ้เวร -_-^ ฮีชอลคิด
“เออ ล ลิงใช่มั้ย เอิ่ม......เพลงนี้ๆ ลิงก็ลิงจักๆ รักก็รักจริงๆ ถ้าลิงไม่จักแสดงว่ารักไม่จริง ~ ฮิ้ว กูไม่ต้องไปบอกรักแว่นเป็ดนั้นแล้ว >O< “
ฮีชอลตะโกนออกมาหลังจากที่ร้องเพลงลิงไม่จัก >< ไปตะกี้
“คราวนี้ตาฉัน ไอ้แจ จ จาน ร้องไม่ได้กระโดดตบยี่สิบทีพร้อมกับพูดว่า ‘อ้ายๆ เลิกแล้วค่ะหนูเลิกกินปลาร้าแล้วค้า >O<’
“T^T มึงรักกูอย่างสุดซึ้ง ~ จ จาน จ จาน เอ๊ะนึกออกแล้วๆ จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า ขอข้าวขอแกง ขอแหวนทองแดงผูกมือน้องข้า ขอช้างขอม้าให้น้องข้าขี่ ขอเก้าอี้ให้น้องข้านั่ง ขอเตียงตั่งให้น้องข้านอน ขอละครให้น้องข้าดู ขอยายชูเลี้ยงน้องข้าเถิด ขอยายเกิดเลี้ยงตัวน้องแจ ~^^”
อ้า ผมกะจะให้มันกระโดดตบสักหน่อย T^T~ ฮีชอลคิด
“ตาแกแล้วไอ้ด๊อง จ จานอีกรอบ 55 ทำไม่ได้แกเห็นนั้นมะ ชายหนุ่มผู้หล่อเลิศคนนั้นอ๊ะ แกเดินไปใกล้ๆเขานะ แล้วก็ส่ายตูดใส่ ฮ่าๆ เท่านั้นไม่พอ ส่งจูบให้ด้วย ><”
“ชิ จ จาน ก็ จังซี่มันต้องถอน จังซี่มันต้องถอนนนน น~ “
“จังซี่มันต้องถอน ฮิ้ววววว~ >O<!!~”
ทั้งสามคนร้องเพลงผัดกันไปมา และยังไม่มีใครแพ้ ฮึ้ยๆ ฉันไม่ยอมแพ้พวกแกหรอกไอ้เพื่อนรัก >O< ทั้งสามคิด
สามร่างบางเล่นต่อเพลงกันจนมาถึงหน้าห้อง ปี 3 ห้องคิงค์ ห้องที่ร่างบางต้องมาสถิตอยู่
อะ อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ เห็นพวกนี้บ้าๆบอๆ มีเรื่องไปวันๆ ใช่ว่าพวกนี้จะโง่ สะโหน่ย อย่างน้อยสามลิงนี่ก็เรียนเก่งแหละว้า =O= ใครจะไปคิดว่าสามลิงนี่จะเคยเข้าไปชิงรางวัล หลายอย่างจะตาย =3=
แอดดดดด~
ดงแฮเปิดประตูเข้ามาในห้อง ก็พบว่ามีผู้ชายสามสี่คนยืนจังก้าหน้าบานๆหื่นๆอยู่หน้าประตู =___________________________=;
“เฮ พวกเราสาวน้อยมาแล้วเว้ย”
สาวน้อย (?) -_-
“เฮ้ยๆ สวยๆทั้งนั้นเลยวะ ว่าไงจ๊ะน้องสาว ^O^”
น้องสาว (?) -_- อืม....อดทนไว้เค้าอาจจะหมายถึงคนนั้น
“วู้ๆ พวกพี่อยู่ปี4 ห้องข้างๆ นะจ๊ะ สุดสวย”
สุดสวย (?) -_- อืม อืม อืม...ความอดทนกำลังจะหมด....
“สาวน้อ..... พลั่ก!”
และเมื่อความอดทนที่มีขีดจำกัดของทั้งสามคนหมดลง แจจุงที่ยืนอยู่หน้าสุดจึงปล่อยหมัดที่กำมานานใส่หน้าไอ้เหี้ยนี่อย่างไม่ใยดี
“แกเห็นฉันเป็นเพศแม่แกหรือไงฮะ?! ไอ้ฟาย กูสามคนผู้ชายเว้ย ไอ้เวร !”
ฮีชอลพูด
“ถ้าใครหน้าไหนมันกล้าปริปาก กูจะส่งให้ไปเดินเล่นในนรกเลยไอ้หอก !”
แจจุงพูด
“กูหล่อ กูไม่ได้สวยไอ้จิ้งเหลน กลับหลุมมึงไปเหอะ !”
ดงแฮพูด
“เสียอารมณ์ -_-^!!!”
สามคนพูดพร้อมกัน และเมื่อสามลิงเดินชนไหล่ไอ้หอกนั้นมาก็พบว่า “=[ ]=” นี่คือหน้าของมนุษย์ที่อาศัยอยู่ในห้อง -_- ส่วนไอ้หอกสามสี่ตัวนั้นตอนนี้อ้าปากค้างจนแมลงทับบินไปทำรังเป็นที่อยู่ไปเรียบร้อยแล้ว -_- จนอาจารย์เดินเข้ามาไล่สามสี่ตัวนั้นมันถึงจะออกไป
และเรื่องน่าทึ่งก็เกิดขึ้นเมื่อสามคนที่เมื่อกี้หน้านี่แทบจะฆ่าคนได้ ><มานั่งเล่นจ้ำจี้มะเขือเปาะแปะอยู่ หลังห้อง อย่างสบายใจเฉิบและมีเสียงหัวเราะดังมาติดๆกัน
“-_______________-;”<( คือสีหน้าของคนในห้อง ทำไมมันเปลี่ยนอารมณ์มาหัวเราะ กันเร็วจังวะ)
“=_=^^^^” <( สีหน้าของอาจารย์ พวกมึงเห็นกูมีตัวตนอยู่ม้ายยยย ย~ )
“ก๊ากๆ ไอ้ด๊องแกแพ้แล้ว
“555 อย่าลืมเที่ยงนี้เลี้ยงติมฉันด้วย ฮ่าฮ่า”
“-_- กูไม่น่าหลวมตัวเล่นกับพวกมึงเล่น”
“ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ >O<”
แอดดดดดดดด ~
เสียงประตูห้องเปิดออกในขณะที่อาจารย์และเด็กในห้องกำลังทำหน้าเครียดกันอยู่
“อ้าว มีไรหรอจ๊ะประธานนักเรียน รองประธาน กรรมการฝ่ายระเบียบหื้อ?”
“ก๊ากๆๆๆ >O<”
“พวกผมจะมาขออนุญาตอาจารย์นะฮะ”
“ก๊ากๆๆๆ>O<”
“???”
“เรื่องนักเรียนเข้าใหม่สามคนหลังห้องนะครับ ที่เมื่อเช้ามีเรื่องชกต่อยนะครับ =_____=; (สีหน้าลำบากใจเมื่อเห็นสามคนที่พูดถึงเอาแต่หัวเราะ)”
“ก๊ากๆๆๆ>O<”
“เอ่อ....-_________________-;;” (เหงื่อตกอย่างแรงเพราะไอ้สามคนที่พูดถึงไมมีท่าทีรู้สึกรู้สาอะไรกลับกันนั่งหัวเราะกันอยู่หลังห้อง )
“คิม ฮีชอล ลี ดงแฮ คิม แจจุง!! พวกเธอตามคณะกรรมการนักเรียนไปยังห้องปกครองเดี๋ยวนี้!”
“ฮ่าฮ่า ไอ้แจฉันว่าแกไปแสดงตลกเหอะวะ”
“เออ เห็นด้วยหน้าตาโคตรให้อ่ะ >O<~”
“จริงเยอออ จุ๊บๆ >3<”
“-____________________________-^^^” (สีหน้าของคนในห้อง +อาจารย์+กรรมการนักเรียน เมื่อเห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มไม่ทุกข์ร้อนอะไรของทั้งสามคน)
“อ้าว จารย์มีไรหรอฮะมองหน้าพวกผมอย่างนั้นทำไม”
ดงแฮที่หันไปมองพอดีพูดออกไปในขณะที่ในมือยังมีปีโป้ซึ่งขโมยมาจากฮีชอลมามาดๆ ไอ้ด๊อง อันนั้นฉันจองเฟ้ย -_-
“สีหน้าเคร่งเครียดกันทุกคนเลย อ้าว นั้นใครอ่ะป้า =3=~” แจจุงถามต่อ
“-_________________- (สีหน้าของกรรมการนักเรียน มึงเพิ่งเห็นกูเรอะ)”
“นั้นจิ จะเครียดกันไปใย บีบปีโป้ใส่คอกันดีกว่า โอ้เย้ ~^^”
ฮีชอลพูดออกไปพร้อมกับใช้มือเรียวของตัวเองตีไปที่พุงป่องๆ ที่มันนูนขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อหลังจากที่ซัดปีโป้ไปแล้วสี่ถุงใหญ่ (= =)
“โอ้ลา โอ้ลา เยเย้ จารย์มีไรอ๊ะ พูดเร็วๆดิอย่าทำหน้าบึ้งตึงถวิลวัลย์ (-_-) อย่างนั้นจิ อย่าทำให้เหมือนว่าพวกโพ้มมมมมเป็นคนทำผิด T^T~”
“แง้ T_____________________________T;;”
สามร่างบางที่เมื่อกี้ทำหน้าสดใส สบายใจและแถบจะลุกออกมาเต้น อยู่ดีๆก็บีบน้ำตาออกมาอย่างพรั่งพรู ร้องไห้กันเป็นบ้าเป็นหลังแล้วกอดกันกลมดิก
“= =*” (สีหน้าของมนุษย์ที่อาศัยอยู่ในนี้ กูเครียดดดดดดด ~TT)
“เอาละ มีอะไรพูดมา ออกมาพูดเอ้า ออกมาพูด เด็กขาดตีลังกาไปเล้ยยย ~ >O< ยิบปี้”
ฮีชอลหลังจากที่นั่งกอดกันกลมดิกกับสองเพื่อนรักก็ลุกพรวดออกมาทำท่าโลมาโต้คลื่นแล้วร้องเพลงอย่างอารมณ์ดี (อารมณ์มึงเปลี่ยนไว๊ไว -_- / ทุกคน)
“เอ่อ...-_-// คืออย่างนี้นะจ๊ะ เอิ่ม....กรรมการนักเรียน พวกนี้เรียกไปห้องปกครองนะจ๊ะ”
“เรื่องแค่นี้เอง ลีลากันอยู่ได้ ไปพวกเราพวกเขาจะเชิญเราไปนอนที่ห้องปกครองนะ”
“วู้ๆ จริงหรอซิน ได้ข่าวว่าห้องปกครองมีตู้เย็นอ่ะ >//<” ดงแฮ
“กรี๊ด(?) ตอนนี้กูโคตรหิวเลย ไปโลดดดด~” แจจุง
ว่าแล้วทั้งสามก็เดินยิ้มๆออกมาและทำความเคารพอาจารย์ก่อนออกจากห้องโดยการตะเบะท่าแบบทหาร (- -*) ก่อนจะลากสามหนุ่มที่ตอนนี้งงเต็ก บนหัวมีแต่เครื่องหมายคำถามไปที่เรียบร้อยแล้วว่า ทำไมคนที่กูชอบติ๊งต๋องเยี่ยงนี้ฟะ TT~
#ห้องสภานักเรียน#
“ง่ำๆ แจ๊บๆ”
“-_-“
“ง่ำๆ กรวมๆ “
“-_-“
“นี่พวกเธอ...”
“พวกนายต่างหากเล่าไอ้แปะจีน”
ไม่ทันที่หนุ่มหล่อ ประธานนักเรียนอย่างฮันคยองจะพูดจบฮีชอลที่กำลังนั่งยัดซาลาเปาอันเท่าหัวดงแฮ ขัดขึ้นมาก่อน
“จะเธอ จะนาย ก็นั้นแหละ พวกฉันเรียกมาเพื่อจะมาทำโทษนะ ไม่ใช่มานั่งกินขนมสบายใจอย่างนี้!!”
คิบอม ที่ดูท่าทางจะโมโหจัดเนื่องจากลากไอ้เด็กแสบสามคนนี้มาแล้วแทนที่จะกลัวแต่เปล่าเลยกลับนั่งดูทีวีกินขนมราวกับเป็นห้องของตัวเองทั้งๆที่ สามหนุ่มประธานนักเรียน รองประธาน กรรมการฝ่ายระเบียบจะทำโทษ
“อ้าว นายเรียกมาทำโทษหรอกหรอ เฮ้อ ซิน แจ สงสัยเราจะดูเจตนาเขาผิดไปหน่อย”
“นั้นจิ นึกว่าจะพามานั่งตากแอร์ กินขนม ดูทีวีสะอีก -3- บู่ๆ”
สรุปที่พูดมานี่ไม่เข้าหูกันเลยหรือไง -_-^^
“แล้วจะทำโทษ เราเรื่องไรอ๊ะ เราทำอะไรผิด TOT”
“เราผิดอะไร T^T~”
“เราบริสุทธิ์ผุดผ่อง เราไม่ได้ทำอะไรน้า T_____T”
“พวกเราจะฟ้อง ผอ.ว่าพวกนายแกล้งเรา T>T แง!”
ประโยคแรกฮีชอลพูดตามมาด้วยแจจุงและดงแฮสุดท้ายก็พูดขึ้นมาพร้อมกันพร้อมกับทิ้งขนมที่เต็มอยู่ในสองมือลงพื้นก่อนจะนั่งกอดเข่ากันคนละมุมห้อง
ฮีชอลเดินไปนั่งหลังโซฟาที่เมื่อกี้พวกเขานั่งกินขนมกันอยู่
แจจุง เดินไปยังมุมฝั่งขวาของห้อง
ดงแฮ ไปนั่งหลบมุมอยู่ข้างๆโต๊ะทำงานฝั่งซ้าย
=___________=+ สามหนุ่มยินกุมขมับตัวเองอย่างปวดหัว ให้ตายสิพวกเขาไม่เคยเจอใครนิสัยประหลาดเท่านี้มาก่อนเลย
“โอเคๆ พวกนายไม่ได้ทำผิดอะไร” ยุนโฮพูดออกมาอย่างเหนื่อยอ่อน
“พวกเราไม่ลงโทษแล้ว วันนี้ยกให้อยู่ห้องนี้เลยก็ได้” ฮันคยองเสริมต่อ
“อื้อ เดี๋ยวตอนเย็นพาไปเลี้ยงไอติม” คิบอมพูดต่อ
ทั้งห้องเงียบกริบไป 10 วินาทีและ...
“เย้ ^O^ บอกแล้วว่าไม่ได้ผิด”
แจจุงที่กระเด้งตัวออกมาจากมุมห้อง ด้วยใบหน้าที่ร่าเริงไม่มีแต่คราบน้ำแต่เปรอะใบหน้า
“ไม่ลงโทษแล้ว เย้ >O< นายนี่น่ารักจริงๆ”
ฮีชอลที่โผหัวออกมาจากหลังโซฟา พูดพร้อมกับยิ้มแก้มแทบปริแถมยังเหมือนกันไม่มีแม้แต่คราบน้ำตาบนใบหน้า
“วันนี้ฉันไม่ได้เลี้ยงไอติมแล้ว นายเลี้ยงจริงๆนะ *O*”
และดงแฮ ที่ลุกขึ้นมาจากข้างโต๊ะแล้วบิดขี้เกลียดด้วยใบหน้าลุกวาว และเหมือนกันไม่มีคราบน้ำตา
“ลูกผู้ชายตรัสแล้วไม่คืนคำ พูดแล้วห้ามกลับคำ เพราะพวกฉันอัดเสียงไว้หมดแล้ว”
“ผิดคำพูดเทปนี้ถูกประจานแน่!”
“ลัลล้า ~ ประจาน ๆ”
สามร่างบางยิ้มที่มุมปาดกันนิดหน่อยก่อนที่จะกระเด้งตัวไปนั่งบนโซฟาเปิดพาวเวอพัฟเกิลล์ดู และหยิบขนมขึ้นมากินอย่างสบายใจเฉิบ แล้วหัวเราะกันลั่น
กลับมาดูสามหนุ่มหล่อที่ทำหน้าเครียดยืนอยู่หน้าประตูห้องก่อนที่จะตรัสรู้ได้ว่า กูโดนหลอก -_- หนำซ้ำยังโดนเด็กปี3 หลอกอีกด้วยไม่ได้ลงโทษ ไม่ได้หื่นใส่ แถมยังต้องเสียห้องนี้ไปอีก และยังต้องพาไปเลี้ยงไอติม -_-;
“โคตรแสบเลยวะ ว่ามั้ยไอ้ฮัน”
ยุนโฮ ถามฮันคยองหลังจากที่เดินออกมาจากห้องนั้นแล้ว
“หึ อย่างนี้สิน่าสนุก ดูสิว่าจะแสบได้ขนาดไหน”
ฮันคยองเหยียดยิ้มที่มุมปาก ด้วยท่าทีสบายๆ ไม่เคยมีใครทำให้เค้านึกอยากสนุกได้อย่างนี้มาก่อนคิม ฮีชอล และตัวเขาเองไม่เคยหลงรักใครได้เท่านี้มาก่อนเช่นกัน
“หึหึ อย่างนี้ดีกว่ายายพวกผู้หญิงบ้านั้นอีก”
คิบอมกล่าวออกมาน้ำเสียงเรียบเมื่อนึกถึงใบหน้าหวานออกแนวหมวยๆของดงแฮ คอยดูเค้าจะปราบพยศไอ้ตัวร้ายนี้ให้เข็ด
ยุนโฮ มองเพื่อนรักของตัวเองก่อนจะแสยะยิ้มออกมาเช่นกันเมื่อนึกถึงแจจุง หนุ่มหน้าหวานคนนั้นที่วันแรกก็มาป่วนเขาได้ถึงขนาดนี้ นายจะมีฤทธิ์อะไรขนาดไหนน้าแจจุงฉันชักอยากจะเห็นสะแล้วสิ..หึหึ
ท.ทอล์กกันหน่อย :}
รู้สึกไหมมว่าตอนนี้เมะของเราไม่ค่อยมีบทพูดเลย =[]=
อา..ไม่รู้จะให้พูดอะไร -_-
เอาเป็นตอนหน้าจะให้มีบทมากกว่านี้ -[ ]-;
(แบบว่าถ้ามีเม้น หุหุ :])
ความคิดเห็น