คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter :} 4 ทะเล๊ ทะเล 100%
4
"เออ! ดีกันจริงๆ หายเฮดกันไปไหนหมดฟะ ไอ้พวกบ้า -_-"
ยุนโฮที่หายบ้าคลั่งกับการร้องเพลงที่เสียงตัวเองจะเหมือนเป็ด (ตรงข้ามกับความเป็นจริงเหลือหลาย - -) มากเพียงใดตอนนี้ได้นั่งอยู่ในห้องสภานักเรียน ไขว่ห้างพอเป็นพิธีจิบน้ำชาอย่างผู้ดีพึมพำกับตัวเอง (คือว่าคุณหมีพี่ไม่ไปเรียนเรอะ - - : ไรเตอร์ ฉันเลิกเร็วกว่าสองชั่วโมงเฟ้ย ! : ยุน)
"ฮ้าวว เบื่อจริงๆเลยอ่ะ ตอนนี้ปี 3 ยังไม่เลิกเลย ไหนจะห้องคิงค์อีกเลิกช้ากว่าห้องคนอื่นอีกเป็นไหนๆ แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้ทำแต้มกับแจจุงสักทีวะ - -"
ยุนโฮยังบ่นไปเรื่อยๆ โดยที่ในมือยังถือรีโมทและเปิดดูการ์ตูนอย่างสนุกสนาน
"ฮ่วยๆ - - มัวแต่นั่งบื้อเป็นหมีอืดอยู่ในห้องคงจะทำแต้มได้แบบไอ้ฮันไอ้บอมมันหรอก ไปหาเขาสิห้องเลยสิวะ จะได้รีบๆควงน้องแจจุงสักที "
คังอินที่จู้จี้กับนางฟ้าของตนเงยหน้าพูดขึ้น
ไอ้พวกนี้หนิสวีทกันได้สวีทกันดี ไม่เกรงใจเพื่อนร่วมห้องเลยนะเฟ้ย =O= (หมีอิจฉาหมี เอ๊ะยังไง -^-)
"ตอนนี้ยังไม่เลิกเรียนเลยนะเว้ย"
"แกจะไปรู้อะไร ในระหว่างที่แกทำตัวเป็นหมีบ้าคลั้งนั่งเพ้อเจ้อร้องเพลงไอ้ฮันมันพายายปากร้าย (เดี๋ยวก็โดนเค้าตบหรอกค่ะ _ _;) ที่รักมันไปเที่ยวทะเลแล้วเว้ย "
"อ้าวเฮ้ย =[]=;"
"ส่วนบอมนะน่ะ ถูกน้องดงแฮลากไปออกไปข้างนอกตั้งนานแล้วแหละ"
ลีทึกคนสวยพูดพลางยิ้มหวานให้เพื่อน
"มีแต่แกนั้นแหละไอ้ยุน มัวแต่เพ้อเจ้อบ้าบอคอแตก ไม่ได้เรื่องเล้ยยย ! เสียงแรงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเพื่อนกู เอาอย่างไอ้สองตัวนั้นมันบ้าง ! - - "
คังอินกอดอกพูดและหรี่ตามองไปยังเพื่อนรักของตน ไม่ได้เรื่อง ไม่ได้เรื่อง ! เสียงแรงที่อุตส่าห์เทรนมาตั้งนาน - -
"ไม่มีใครชวนฉันเลยอ้า TOT~"
แหละแล้วหมีก็ร้องไห้คร่ำครวญ อาเมน....
คาบสุดท้าย คาบสุดท้าย คาบสุดท้าย
แว๊กกกกก คาบสุดท้ายแล้วเมื่อไหร่จะหมดเวลาสักที !
ด๊องแม่งก็หัวไปไหนก็ไม่รู้ส่วนไอ้ซินก็ถูกคนใจดีพาไปเที่ยว แล้วแจจุงคนนี้ละ ทำไมต้องมานั่งฟังยายแก่หงำเหงือกที่ใกล้เข้าโรงอยู่รอมร่อพล่ามอะไรบ้าๆที่ไม่เข้าหูเลยสักนิดน้า TWT; ไม่เคยมีความยุติธรรมกับคิม แจจุงคนนี้หรอก ฮือ TOT
แจจุงได้แต่คร่ำครวญกับตัวเอง รู้งี้โดดแต่เช้าดีกว่า UOU
"นี่ นาย
ทำหน้าบูดอยู่ไม่นานก็มีผู้ชายหน้าคล้ายไก่ ดูแล้วหื่นพิลึกชอบกล หน้าตาดีพอเป็นพิธีแต่คาดเดาดูแล้วว่าไม่น่าไว้วางใจ -^- (สมองของแจจุงประมวลผลไว้อย่างนั้น - -) ที่แอบย้ายจากที่นั่งตัวเองมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้มานั่งลงตรงข้างๆเขา แล้วถามคำถามทำความรู้จักเอียงคอพอให้ดูน่ารัก
"ทำไมนายไม่มาทำความรู้จักกันชาติหน้าเลยละ"
แต่ก็ถูกแจจุงสวนกลับไปด้วยคำพูดที่ทิ่มแทงใจคนหื่นหน้าไก่อย่างจัง
"แหม ทำไมพูดไม่เพราะอย่างนั้นแหละครับ"
"ก็มันจริงไหมละ -O-^ มาตั้งแต่เช้าแทนที่จะมาแนะนำตัวตั้งแต่ตอนนั้น ดูดิวันนี้จะหมดวันอยู่แล้วเพิ่งจะมาแนะนำตัว"
"ก็ เอ่อ เอ่อ...ช่างมันเถอะ = ="
คนหื่นหน้าเสีย ที่พวกเพื่อนๆน้องๆของผมพูดมามันจริงหมดทุกอย่าง TT สามสาว(?)ที่เข้ามาใหม่แสบอย่างที่เค้าล่ำลือกันจริงๆ และดูท่าคนสวยตรงหน้าท่าทางจะปากร้ายไม่เบา (ลองมาอยู่ครบสามคนสิยิ่งกว่านรกแตกอีก -[]-)
"วู้ว ! คนยิ่งรมณ์ไม่ดีอยู่ อย่ามาทำให้อารมณ์เสียพุ่งปรี๊ดนะเฟ้ย !"
แจจุงว่าพลางทำปากจู๋แล้วฟุบหน้าลงกับโต๊ะ
"นี่ -0- ลุกขึ้นมาคุยกันก่อนดิ คนสวย"
"-______-; อะไรวะไอ้ไก่หื่น ใครสวยมิทราบฉันหล่อเฟ้ย"
แจจุงเงยหน้าขึ้นมาจากโต๊ะที่พึ่งจะลงไปฟุบเมื่อกี้เมื่อได้ยินไอ้คนหน้าไก่เรียกตัวเองว่าสวย ไม่เข้าใจจริงๆทำไมมีแต่คนบอกว่าผมสวยทั้งๆที่ผมนะออกจะหล่อ อิยะฮ่าฮ่า -.-
"-,,- ใครว่าแจหล่อครับ แจออกจะสวย"
"=___=^ (รังสีอำมหิตเหมือนเมื่อตอนเช้ากำลังจะแผ่)"
"ชักจะหลงรักแจจริงๆขึ้นมาแล้วสิครับ"
"-_____-; (ประมาณว่ากูเป็นผู้ชายชอบผู้หญิงเฟ้ยยย !!)
แจจุงที่กำลังเดือดปุดๆ จากอารมณ์ไม่ดีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ยิ่งไอ้ไก่หื่นโรคจิตมากวนประสาทหาว่าตนสวยเหมือนผู้หญิงอาการอยากส่งคนไปลงนรกจึงเพิ่มพูนมากขึ้น
อีกนิดเดียวเท่านั้นอีกประโยคเดียวจากปากของคนตรงหน้า เท้าอรหันต์ของผมจะได้ลอยไปเตะหน้าไก่หื่นนี่ !
"ผมว่านะเรา...มาเป็นแฟนกันเถอะ ^^"
โครมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม !!!
จบคำปุบเท้าอรหันต์ก็เตะปั๊บเข้าให้กลางแผ่นหลังกว้างอย่างจัง แต่ที่น่าแปลกใจก็คือคนที่ใช้เท้าอรหันต์นั้นไม่ใช้ของแจจุงนะสิ แต่กลายเป็น...
"ไอ้หมีถึก =[]=;!"
ชอง ยุนโฮนั้นเอง - -'
"โอ้ทะเลแสนงาม ฟ้าสีครามสดใส มีแปะจีนเดิมตามเร็วไว ช่วยแบกของให้เอย ~ คิมฮีชอลคนนี้ เดินเล่นสบายใจ มีคนเลี้ยงข้าวฟรี ชะเอิงเอย ~ เอิ๊กๆๆ -,,-"
ร้องเพลงมาแต่ไกล ไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่มองตามมาเป็นแถวๆ ฮีชอลยังคงลัลล้าไปมา ร้องเพลงโดยไม่อายใคร มีแต่ฮันคยองเท่านั้นแหละที่ต้องรับเคราะห์ ก็แน่ละสิครับเขาเล่นตะโกนชื่อไปมาอย่างนั้นแถมผมยังเป็นขนแบกกระเป๋าให้อีก T^T
"โอ๊ยยยยย ! ไอ้แปะจีนเดินอย่างกับเต่าขี่หอยทาก ! จะช้าไปเพื่อใครมิทรายห๊ะ !? เดินอย่างนี้สิบชาติก็ไม่ถึงมันหรอกไอ้ที่พักสุดหรูของนายนะ ฉันหิวแล้วเว้ย !"
"T O T"< น่าสงสาร - -
"เอ๊า ! ยังจะทำหน้าบี้อีกแค่นี้ก็บู้จะตายอยู่แล้วยังจะบี้อีก -0- รีบๆเลยนะเฟ้ยก่อนที่ฉันจะเอาบาทาไปถีบก้นงอนๆของนายนะ"
คิม ฮีชอลยังคงสั่งต่อไปอย่างสบายใจเฉิบราวกับว่าตนคือคุณนายแล้วฮันคยองคือคนรับใช้ ก็ถูกป่ะละ -3- ก็ใครกันละที่ชวนผมมาเที่ยวนะ
พูดอีกก็ถูกอีกรับกรรมไปเถอะฮันคยอง ผิดเองที่นายชวน - -;
"ฮีชอลครับ TT เดินช้าๆหน่อยผมเดินตามไม่ทัน"
ฮันคยองตะโกนไล่หลังมาขณะที่ฮีชอลเดินไปไกลราวกับสิบกิโลได้แล้ว (เว่อร์ไปมั๊ย -_-) ฮีชอลหันหลังกลับมาพร้อมกับหน้าบูดๆ ที่ดูยังไงก็ยังดูสวยอยู่ดีพร้อมเอ่ยปากพูดว่า
"นี่ฉันเดินช้าแล้วนะ แค่นี้ก็แทบจะเรียกว่าคลานได้แล้วนะเว้ย ช่วยไม่ได้ใครใช้ให้นายขนของมาเยอะสะขนาดนั้นละ -3-"
พูดได้หน้าตาเฉยสะด้วยสิ - -^
"=___="
"วู้ๆ ไม่ไหวเลยจริงๆ นายนี่น้า ขนมาเยอะเองยังจะมาบ่นฉันก็เตือนแล้วให้เอามาน้อยๆ เป็นไง !? หนักดีมั๊ยละ คิกๆๆ =W="
"-____-" < สีหน้าบ่งบอกได้ชัดว่าอยากกินตับคนสวยตรงหน้ามากแค่ไหน -0-
"โม๊ะๆๆ มาลูกมาเดินตามแม่มาเร็วๆ"
"ผมไม่ใช่ปลาบู่นะ - -"
"ใครบอกว่านายเป็นปลาบู่ฉันเรียกบัฟฟาโร่ต่างหากละ ฮ่าๆๆๆๆ"
"-_________-"
เมื่อสังเกตดีๆแล้ว เราจะพบได้ว่ามนุษย์หน้าตาคล้ายเต้าหู้ยี้มีฉายานามว่า 'แปะจีน' กำลังมีเส้นเลือดแดงปุดๆอยู่ตรงขมับข้างซ้ายและขวา หน้าตาบ่งบอกถึงอารมณ์ที่อยากจะจับคนตรงหน้าเหวี่ยงๆๆ ฟาดๆๆ จับตบจับเตะจับถีบจับต่อยคนตรงหน้ามากเหลือคณานับ แต่นั้นจะเป็นก็ต่อเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้ชาย (ฮีชอลไม่ใช่ผู้ชาย -O-!?) แต่คนคนนี้ที่ทำให้เค้าเป็นแบบนี้มันน่า ฮึ้มๆ -,,- จับกดวันละสิบๆรอบเอาให้เดินไม่ไหวเล้ยยยย !!
"-^- มองหน้างี้หมายความว่าไง โฮะๆ อิจฉาในความหล่อของฉันอ่ะดิ -,,-"
ฮีชอลยังคงแถไปเรื่อย หารู้ไม่ว่าความชั่วร้ายนั้นกำลังคืบคลานเข้ามาอย่างช้าๆ
"หึๆๆ ผมว่าคืนนี้เราคงได้สนุกกันแน่ๆ -,,-"
หน้าตา แววตา และรังสี หื่น บ่งบอกได้ชัดๆเลยว่า ฮันคยองคิดอะไรอยู่
"นะ..หน้าตาแบบนี้หมายความว่าไง =[]="
"หึๆ น่าจะรับรู้ถึงชะตาชีวิตแล้วสินะ"
"มะ..ไม่รู้ อะ อะ...อะไร =[]="
"ไม่สิ ผมว่าเราน่าจะขึ้นห้องตอนนี้เลยมากกว่า -..-"
"มะ ม่ายยยยยยยย =[]= !!!!"
ฮีชอลที่พอจะจับเรื่องจับราว (ควรจะจับได้ตั้งนานแล้ว -^-) ถึงกับหวาดผวา หัวตั้งหางชี้ (ฉันไม่ใช่หมาอิไรเตอร์บ้า ! : ฮีชอล) ปากที่เคยคมกริบที่เคยด่าออกมาแต่ละทีเจ็บๆทั้งนั้นปิดกันสนิท พูดไม่ออก ได้แต่จิกมือตัวเอง
แง้ TT เกิดมาอายุยังไม่ถึงสามสิบ ยังไม่เคยโดนขู่งี้มาก่อน คิม ฮีชอลเป็นมนุษย์เหมือนกันน้า เค้าก็กลัวเป็นด้วย T O T;
"หึๆ ฮีนิมคนสวยตอนนี้ผมกำลังฟิตพอดี ผมว่านะตรงนี้เลยก็ได้นะ หาดทรายขาวๆ น้ำทะเลสีคราม ลมเย็นๆ ฮ้า~ เปลี่ยนบรรยากาศบ้างก็ดีเนอะ ตรงนี้ผมก็ยังไม่เคยลอง หึๆ "
"ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไอ้หื่นไปตายซะ !!!!!"
"ระ รุ่นพี่ =[]="
ยูชอนที่โดนถีบเต็มๆกลางหลังหน้าคะมำลงไปกองกับพื้นลุกขึ้นมาเรียกชื่อคนตรงหน้าอย่างหวาดผวา ระ หรือว่าแจจุงคือเด็กของรุ่นพี่ =[]= โอ้ไม่น้า T T~ ทำไมคนสวยๆถึงตกไปอยู่ในอุ้งมือของรุ่นพี่ทุกคนเลยแหละ ฮือออ
"เออนะสิ - - เห็นฉันเป็นรูปหล่อที่ไหนละ"
"เห็นเป็นหมีต่างหาก -3-"
"- -" < สีหน้าประมาณว่าไม่พูดก็ไม่มีใครว่าหรอกนะแจจุง
"รุ่นพี่งะ ไม่เหลือให้ผมสักคน TWT"
ยูชอนว่าพลางทำปากเบ๊ะ ก็แหงนะสิตั้งแต่รู้จักกับพวกรุ่นพี่ ไม่สิเริ่มตั้งแต่ไม่รู้จักเลยด้วยซ้ำถ้าเทียบกันแล้วพวกรุ่นพี่มีหญิงมาติดตรึมจะตายชัก ถึงแม้ว่าตัวผมเองจะหล่อเหลาเพลย์บอยขนาดไหนแต่ก็ไม่เทพเท่ารุ่นพี่หรอกเมื่อก่อนนะมีห้าคนแต่เมื่อต้นปีที่แล้วพี่คังอินหนึ่งในสมาชิกถูกนางฟ้ากุมหัวใจสลัดเขี้ยวเสื้ออกเป็นลูกหมาครางงิ้งๆ เชื่อฟังคำสั่งเมียไปเรียบร้อยแล้ว
ส่วนตัวผมยังต้องศึกษาตำราเพลย์บอยอีกนาน TT~
"=_____= กลับไปนั่งที่ตัวเองเลยไป๊ แล้วอย่ามาจู้จี้จุกจิกกับคนของฉันอีก เข้าใจ๊ !"
"T = T รุ่นพี่ง่ะ"
ได้แต่ทำหน้าเศร้าสร้อยเท่านี้แหละ TWT
"อะ เอ่อ เอ่อคือ...ยุนโฮจ๊ะ นี่ยังไม่หมดคาบเลยนะ เกรงว่าจะทำให้คนอื่นไม่มีสมาธิเรียนนะจ๊ะ (ไม่มีสมาธิเรียนตั้งแต่คุณหมีเข้ามาแล้วแหละ - -) เดี๋ยวค่อยมาเคลียร์กันตอนหมดคาบนะจ๊ะ อีกแปปเดียวเองเดี๋ยวก็หมดเวลาแล้ว ยูชอนด้วยนะตั้งใจเรียนหน่อยนะ ^^;;"
"-_____-^ ขอโทษฮะอาจารย์ อาจารย์บอกเองนะฮะว่าอีกแปปก็หมดเวลางั้นผมขอตัวแจจุงไปก่อนเลยดีกว่า แล้วอาจารย์อย่ามาห้ามผมด้วยเพราะฮีชอลกับดงแฮก็ถูกเพื่อนผมมันพาตัวไป (ฮีชอลคนเดียวจ๊ะ ยกเว้นด๊องพี่แกเล่นลากออกไปเลย -0-) "
"TOT เชิญเถอะจ๊ะ แจจุงคาบหน้าอย่ามาสายนะ"
"ครับ ^O^ ;"
แจจุงยิ้มรับอย่างสบายอารมณ์ ฮิๆ มีคนพาไปเที่ยวแล้วเว้ย !
"ขอบคุณมาฮะ ^^"
ยุนโฮยิ้มกว้างสามร้อยหกสิบองศาจนสาวๆทั้งห้อง เคะทั้งหลายไม่เว้นแม้แต่อาจารย์ที่แก่หงำเหงือกยืนอยู่หน้าห้อง ใจละลายมือไม้เท้าเท้อสั่นจนคุมไม่อยู่ -,,-
"รุ่นพี่วันหลังเหลือให้ผมสักคนเถอะครับ T3T^"
แต่ก็มิวายมีเสียงของไก่ร้องโหยหวนมา
ยุนโฮและแจจุงเดินออกมาตรงหน้าระเบียงได้สักพัก แจจุงก็เอ่ยปากถามยุนโฮ
"นี่ -3- นายจะพาฉันไปเที่ยวใช่มั๊ย เหมือนที่เพื่อนนายพากเพื่อนของฉันไปเที่ยว เอ!? จะว่าไปพาฉันไปเลี้ยงข้าวด้วยก็จะดีนะ"
"^O^ เอาไงก็เอา อยากไปกินอะไรที่ไหนบอกมาเลย เดี๋ยวพี่จัดให้"
ยุนโฮพูดพร้อมกับฉีกปากยิ้มเห็นฟันครบทุกซี่ พร้อมกับเอามือแกร่งไปโอบกอดรอบคอของคนสวยที่เดินมาข้าง ๆ
"น้องแจอยากกินอาหารแพงๆ เนื้อแกะ เนื้อแพะ แบบสารพัดเนื้อที่หากินได้ยากๆ อ่ะ *O* โอ้ น้องแจอยากกินอาหารหรูจริงๆนะ พาน้องแจไปเที่ยวด้วยก็จะดีม๊ากมาก น้าๆ "
"ได้เลยครับ ^^ น้องแจอยากไปไหนพี่ยุนจัดให้"
"อ๊ายยย พี่ยุนน่ารัก >'<"
"โฮะๆๆๆ น้องแจก็น่ารัก"
"ไปๆๆ พี่ยุนไปเที่ยวกันโลดดดดดดดดด !"
และแล้วนี้เป็นอีกคู่ที่หวานได้อีก หวานจนมดจะกัดคนแต่ง -,- รู้สึกเหมือนคู่นี้มันจะลงเอยกันเร็วโน๊ะ โฮะๆๆ
ตุบ ! ปั๊ก ! อั๊ก ! แอร็ก!
เสียงเหล่านั้นไม่ใช่เสียงอะไรที่ไหนแต่เป็นเสียงของฮีชอลที่ในมือมีมีดข้าง สากข้าง ไล่ขว้างข้าวของใส่ฮันคยอง หลังจากที่ฮันคยองพูดจาลามกใส่ตอนอยู่ริมหาดฮีชอลก็วิ่งไล่กวดจนมาถึงที่พักและพนักงานแถวนั้นที่รู้จักฮันคยองดี (เพราะพี่แกพาสาวมาบ่อย -..-) จึงยิ้มต้อนรับอย่างดีแล้วปล่อยให้พี่แกวิ่งข้าห้องมาเองเป็นผลพลอยได้ของฮีชอล แต่เป็นผลเสียของฮันคยอง
T ^ T ยัยพนักงานบ้า เธอทำฉันกำลังจะตายยยย ~
"ไอ้หื่น ตายซะเถอะวันนี้ !! อย่าหวังว่าแกจะไปไหนรอดเลย โฮะๆๆๆๆ ตายคามือคิม ฮีชอล คนนี้เถอะ!"
"อ๊ากกก ได้โปรดอย่าทำผมเลย TT"
ฮันคยองวิ่งวนไปวนมารอบห้อง ไม่อยากจะเอ่ยถึงสภาพห้องตอนนี้มันกลายเป็นสมรภูมิรบเล็กๆไปเสียแล้ว
"ฮีชอลครับ เห็นใจคนหล่อๆอย่างผมเถอะ น้า ๆๆ ที่รัก TWT"
"หน้าอย่างแกหล่อโลกนี้คงไม่มีใครขี้เหล่แล้วเฟ้ย ! เออ แล้วใครที่รักแกห๊า !"
"ที่รักไงครับที่รักผม T3T อย่าทำหน้าเหมือนนางพญาอย่างั้นสิ มันสวยนะแต่น่ากลัวตงิดๆง่ะ"
"ไม่ขำเฟ้ยยยยย ! - -+"
"ง่ะ T___T"
ฮีชอลยังคงวิ่งไล่กวดฮันคยองอยู่ ฮันคยองก็หลบซ้ายหลบขวาก้มๆเงยๆเพื่อที่จะไม่ให้โดนสิ่งของมากมายที่ฮีชอลปาใส่ คนอะไรหน้าก็สวย แต่โหดชะมัด T-T
"ไอ้หื่นนนนนนนน น! หยุด หยุด หยู๊ดดดดดด! เหนื่อยแล้วเฟ้ยยย ย- -+"
"เหนื่อยก็หยุดดิครับ TOT"
"เหอะ ! ไม่เฟ้ยถ้าฉันไม่ได้เอาสากหนักๆไปทุบกะโหลกแกนะ อย่าหวัง! ไม่หยุดแน่ๆ -,- หึๆๆๆ"
"ทำไมโหดงี้ T_T"
ฮันคยองยังคงวิ่งหนีต่อไปโดยมีนางพญามารฮีชอลวิ่งไล่ตามติดๆ
อีกไม่นานสากนั้นจะหลุดออกจากมือคนสวยและมาปะทะกับกะโหลกแข็งของคนหื่น - - ภวนาให้วิ่งหนีทัน อาเมน..
ไม่นานนักฮันคยองเกิดปิ้งไอเดียเด็ดๆ ขึ้นมากระตุกยิ้มที่มุมปากนิดหน่อยก่อนจะชะงักฝีเท้าแล้วหยุดพร้อมกับหันหน้าไปหาคนที่วิ่งไล่ตามมาติดๆ ฮีชอลที่วิ่งมาด้วยความเร็วสูงถึงกับเบรกไม่ทัน และแล้ว ~
จุ๊บบบ
"อุ๊บ OXO ;"
"^O^"
ปะทับจูบลงริมฝีปากบางๆของคนสวยจังๆ - -
"จ..จูบ จูบ อ๊ากกกกกกกกกกกกก จูบแรก ฉัน ฉัน ฉันจะ..จูบกับปุ้ชายยยยยยย -0- ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย TOT^ ไม่จริง เป็นไปไม่ล้ายยย ย~ ฮืออ T^T;" < ลืมอาการอยากเอาสากกระทบหัวคนชั่วขณะ - -;
"^O^ เอาน่า ~ ควรจะดีใจสะอีกมีคนอีกตั้งมากมายอยากจะจูบกับผม"
"น่าดีใจบ้านปะป๊าแกสิ TT^TT จูบกับควายยังดีกว่าจูบไอ้เต้าหู้ยี้อย่างแกสะอีกก ไอ้ชั่ว ไอ้สัจธรรมมนุษย์ (ด่าอะไร - -) ไอ้คนอะจะปะดึ๊ย ฮืออออออ TOT"
"^O^"
ส่วนไอ้คนที่ถูกด่าก็ยังยิ้มร่า ไม่กระทบกระเทือนเลยสักนิด
จะว่าไปปากที่กำลังอ้าปากด่าผมอยู่นั้น..
หวานชะมัด >W<
"แง่มๆๆ แจ๊บๆ >(x)<"
".."
"งั่มๆ แง่มๆ -,,- อันนี้อร่อยแหะ อันนี้ด้วย อันนี้อีก ช็อกโกแลตเรนโบว์นี้ก็อร่อย -,,- คิบอมอยากกินอีกง่ะ อยากเอาอันนี้อีกถ้วย (._.)"
ดงเฮช้อนตามองคิบอม
"สั่งเลยสิ"
"เย้ ^O^ พี่พนักงานคนสวยฮะ ขออันนี้อีกถ้วย"
"ได้ค่ะ ^^ "
คิบอมมองดูเจ้าตัวแสบข้างหน้าอย่างยิ้มๆ กินสะมอมแมมเชียว คิบอมหยิบกระดาษทิชชู่มาก่อนจะเช็ดมันลงไปที่ข้างๆแก้มของดงเฮที่เปื้อนไอศกรีม
"อ่า ขอบใจนะ งั่มๆ >(X)<"
"กินยังไงเนี่ยให้ไปติดตรงแก้ม"
"กินอย่างที่เห็นนี่แหละ แง่มๆ แจ๊บๆ"
"เฮ้อ จริงๆเลยนะนายเนี่ย"
"นี่ แล้วไม่กินหน่อยหรอฉันเห็นนายนั่งมองลูกเดียวเลย -0- นี่! ฉันกินไปเกือบจะสิบถ้วยแล้วนะ ! ไม่กินหน่อยไง ไม่ต้องกลัวฉันแย่งหรอกเพราะไงฉันก็แย่งอยู่ดี โฮะๆ"
"ไม่ ฉันไม่ชอบกินไอศกรีม"
"โว๊ะ =0= ออกจะอร่อย"
"กินไปเหอะน่า -_-+"
"ง่ำๆ แง่มๆ แจ๊บๆ >)(<"
ไม่ต้องว่าอะไรมากมาย เจ้าตัวก็ก้มลงไปกินอยู่ดี คิบอมนั่งกอดอกดูเจ้าตัวแสบกินคนกินก็ปล่อยให้อีกคนจ้อง คิบอมไม่รู้ตัวเลยว่าคนตรงหน้าทำให้เขามีความสุขแค่ไหน
ฮะๆ ดูเคี้ยวสิ ไอติมก็ไอติมเถอะ กินเร็วๆแบบนั้นนะน่ะมันอาจจะติดคอก็ได้
"แค่กๆ น้ำๆ คิบอมน้ำๆ บราวนี่มันติดคอ -0-"
"- -+"
นั้นไงคิดแล้วไม่มีผิด เล่นยัดบราวนี่อันเท่าควายเข้าปากอย่างนั้นไม่ให้ติดคอได้ไงเล่า ว่าแล้วคิบอมก็หยิบน้ำของตนส่งให้ดงเฮที่จะตายอยู่รอมร่อเพราะไม่มีน้ำกินเนื่องจากคุณเธอเล่นรับประทานช็อกโกแลตเชคแก้วเท่าช้างหมดในเวลาอันรวดเร็วตั้งแต่เดินเข้ามานั่งในร้าน - -
"แค่กๆ -0- ไอ้บราวนี่บ้าเป็นบราวนี่สะเปล่าทำคนเกือบตาย ไม่กินแกแล้ว !เชอะ !"
"ฮะๆ"
ยิ่งมองก็ยิ่งขำคนอะไรแม้แต่บราวนี่ก้อนเล็กๆยังไปทะเลาะกับมันได้ -*-
"มองอะไรคิบอม -0- นายคิดเหมือนฉันใช้มั๊ยล้า ~ ว่าอีบราวนี่นี้นะมันโรคจิต ! มันหาเรื่องทำฉันติดคอเกือบตาย !"
"ว่างั้น มั้ง"
"ถามจริงๆเห้อออ ! นายจะอ้าปากกว้างๆพูดประโยคยาวๆ เสียงดังๆ ฟังชัดๆ ได้มั๊ยเนี่ย พูดก็น้อย ปากหนักหรอไง -O- หรือกลัวไขมันที่แก้มมันจะแตกนะฮะ!?"
"ฉันก็เป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วนี่"
"ให้ตายเถอะ นี่ฉันนับพยางค์ที่นายพูดได้เลยนะเนี่ย วุ้ย! อยู่กับนายแล้วฉันเหมือนคนพูดมากยังไงก็ไม่รู้ (ปกติก็เป็นอยุ่ไม่ใช่หรอจ๊ะ - -)"
"ปกตินายก็พูดมากอยู่แล้วหนิ"
"ฉันไม่เถียง -^-"
"งั้นก็นั่งเงียบๆแล้วกินไปเถอะ"
"นายจะไปรู้อะไร -0- นั่งเงียบๆกินแล้วมันไม่อร่อยเข้าใจ๊! มันต้องมีเสียงคนที่นั่งมาด้วยพูดคุยกับคนที่กินอย่างฉัน ! งั้นฉันจะลากนายมาทำหิ้งห้อยอะไรละ สู้มานั่งกินคนเดียวไม่ดีกว่าหรือไง"
"ลากฉันมาจ่ายเงิน"
"-..- มันก็เป็นแค่เหตุผลเล็กๆ เหตุผลใหญ่ๆคือฉันต้องการคนคุยด้วยในเวลาที่กินไอศกรีม มันจะทำให้รสชาตอของไอติม มีความอร่อยคูณสอง -..-"
"ทำไมไม่ชวนแจจุง ไม่ก็ฮีชอลมา"
"ชวนมามีแต่คนคุยไม่มีคนจ่าย -^-"
"ชวนฉันก็มีแต่คนจ่ายไม่มีคนคุย"
"เรื่องมากจริง - -+ ไม่คุยก็ไม่คุยงั้นสั่งไอ้นี่ ๆๆๆๆๆ แล้วก็ไอ้นี่มาอีกอย่างละถ้วยด้วย"
"- -^"
"เหอะ ! ดูดิเลยกินไม่อร่อยเลย ชิๆๆๆ"
ขนาดกินไม่อร่อยคุณเธอยังเล่นสั่งมาเต็มโต๊ะเลย = =
ลงแล้ว ลงแล้ว ~
* แต่งสดนะจ๊ะ แต่งสด -0-
*ปล้ำลิง1 เบื่อสุธาสินีมากมาย - -
*ปล้ำลิง2 คอมเม้นเป็นกำลังใจของไรเตอร์ (:'
ความคิดเห็น