คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Chapter :} 8 ปฏิบัติการตามล่าหาตือโป๊ยก่าย 3 (100%)
8
ปฏิบัติการตามล่าหาตือโป๊ยก่าย 3
"ฮันพร้อมหรือยัง -*-"
"พร้อมแล้วครับ !"
"แต่ฉันยังไม่พร้อม T__________T"
"=0="
เกมส์ต่อไปคือ จะให้ฝ่ายหญิงหรือเคะทั้งหลายทำยังก็ได้ให้ขึ้นไปอยู่บนหลังของแฟนหนุ่ม ส่วนแฟนหนุ่มก็มีหน้าที่ว่ายน้ำไปยังอีกฝากหนึ่งพอถึงอีกฝั่งแล้วให้ฝ่ายหญิงหรือเคะทั้งหลายป้อนฟิชโช่ที่ผูกต่อกันยาวเกือบเมตรที่อยู่บนจานให้ฝ่ายชายกินด้วยปาก !
มันดูโหดร้ายย T T~
ก็ผมว่ายน้ำเป็นสะที่ไหนละ !
เกิดตกจากหลังฮันคยองขึ้นมาหรือไม่ฮันคยองว่ายไม่ไหวผมก็ตายอะดิ T^T
แถมน้ำลึกอีกต่างหาก =[]=
"อะไรกันไอ้เพื่อนยาก อีกไม่กี่นาทีจะลงแข่งอยู่แล้วนะ พร้อมได้แล้วเฟ้ย"
"ตูว่ายน้ำเป็นที่ไหนกันเล่า ไอ้บ้า -O-!!"
"เอ้า ! แล้วจะกลัวอะไรตัวเองก็ไม่ได้ว่ายสะหน่อย"
"เกิดฉันตกจากหลังไอ้ฮันอะ มันลึกนะโว้ยย ตูกลัวน้ำ T^T"
"เออ เจริญ! กลัวอะไรไม่กลัวกลัวน้ำ ไอ้บ้า - -"
เพื่อนผม - - เครื่องบินตก หลงทาง แผ่นดินไหว ถูกยิงไม่กลัว แต่กับมากลัวน้ำมันบ้า = =!
"ไม่ต้องกลัวหรอกน่าชอลลี่ รับรองชอลลี่จะไม่หล่นแน่!"
ฮันคยองทุบอกหนึ่งทีแล้วส่งยิ้มกว้าง"
"T_T มันจะแน่นอนได้ไงเล่า!"
"ก็เชื่อมั่นในตัวผมสิ .."
"แน่ใจนะว่านายจะไม่ทำฉันจมน้ำ.."
"ล้านเปอร์เซ็นต์เลย ^^!!"
"โอเค ! พร้อมกะดะ =0="
"มันต้องอย่างนี้สิ!"
"เอาละๆ ไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำได้แล้วคุณแฟนเพื่อน ~ ไอ้ซินมันอยากเห็นซิคแพคจะแย่อยู่แล้วดูดิ๊ๆ น้ำลายไหลย้อยเชียว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"
"ไอ้เวร = =!!"
ฮีชอลวิ่งไล่เตะแจจุง อย่างอายๆ
"งั้นเดี๋ยวผมไปเปลี่ยนเป็นกางเกงว่ายน้ำก่อนนะชอลลี่"
"เออ เชิญ!!"
"นี่ อย่าใส่ชุดที่มันรัดติ้ว มากนะเดี๋ยวไอ้ซินกำเดาไหลหมดตัวฮ่า ๆๆๆ!!"
"ไอ้แจ มึงตายสะเถอะ =[]=!!!"
"ฮ่าๆๆๆ หน้าแดงด้วยวะ ก๊ากๆๆๆๆ"
"ไอ้แจ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"ผู้เข้าแข่งขันทั้งห้าคู่เข้าประจำที่เลยนะครับ เกมส์นี้จะคัดเหลือเพียงแค่สองคู่เท่านั้น ! ส่วนอีกสามคู่ที่เหลือจะไม่มีการโหวตจากทางบ้านแล้วนะครับ ขอเสียงกองเชียร์หน่อยเร็ววว !!"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด > <"
"สู้ๆๆๆ พี่ยุงบินชมสู้ตาย!"
"อ๊ายยย ไอ้จีไอ้ท็อปสู้เขานะเว้ยยย"
"ฮันชอลสู้ตาย ฮันชอลไว้ลาย สู้ตายสู้ๆ"
"กรี๊ดดดดดดด > < อ๊ายยยยยยยยยยยยซิคแพค -.,- "
"อู้ววว กล้ามหน้าท้อง =..="
เสียงจากกองเชียร์ของแต่ละคู่เสียงดังกระหึ่มทั้งกรี๊ดทั้งว๊ากออกมา แถมยังมีคนหื่นบางคนตะโกนถึงซิคแพคอีกด้วยแหนะ -0-
"ไอ้ฮันอย่าลืมนะห้ามทำฉันตกน้ำ =///="
"โอเคครับ ว่าแต่ทำไมหน้าแดงอย่างนั้นละ"
"เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกอากาศมันร้อน =O=//"
"หื้ม แน่ใจนะว่าไม่ได้เป็นอะไร"
"เออน่า!! บอกไม่เป็นไรก็ไม่เป็นไร เร็วๆ จะขึ้นหลังแล้วคู่อื่นเขาเตรียมพร้อมกันเสร็จแล้วนั้น!"
จะให้ผมบอกเขาได้ไงละว่าผมหน้าแดงเพราะกล้ามเนื้อท้องขาวๆนั้นกับซิคแพคที่น่าจับต้องนั่นอะ =[]= ตอนนี้ผมอยู่บนหลังเขาแล้ว อ๊ากกก ทำไมใจเต้นแรงงี้ฟ่ะ -0-!
อย่างที่ไอแจว่า เลือดกำเดาผมจะไหลแล้วนะ !
ผมไม่ได้หื่นน๊า TOT
"เกาะดีๆนะ"
"เอาละครับผู้เข้าแข่งขันพร้อมหรือยังครับ ถ้าพร้อมแล้ว One Two Tree Go!!!!!!!"
ตู้มมมมมมม!
เสียงของแต่ละคู่ที่กระโดดบ้างค่อยๆลงน้ำบางดังขึ้น ฮีชอลเกาะหลังฮันคยองแน่นพร้อมกับใช้เท้าของตัวเองช่วยดันไปข้างหน้าเพื่อที่จะได้ไปเร็วขึ้น
"แฮ่กๆๆ -0- น้ำมันลึกแล้วแฮะ"
"ว่าไงนะ ลึกแล้วหรอ ไอ้แปะจีนแกว่ายดีๆนะถ้าแกจมฉันก็จมด้วย TT"
"ก็บอกแล้วไงว่าล้านเปอร์เซ็นต์ชอลลี่จะไม่จมน้ำ"
แค่ฮันคยองพูดแค่นั้นกลับทำให้ฮีชอลรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ..
"อื้ม ฉันเชื่อใจนายว่านายจะพาฉันไปถึงอีกฝั่งได้ ^^"
ฮีชอลยิ้มแล้วช่วยฮันคยองตะกุยน้ำเพื่อที่จะให้ถึงอีกฝั่งให้เร็วที่สุด
"เฮ้ย พวกนั้นจะตามทันแล้ว สปี๊ดดดดดดดดดดดดด ฮันเร่งเครื่อง !>O<"
"เกาะแน่นๆนะ ระวังตกไปแล้วนะ !!!!"
"แว๊กๆ ๆๆๆๆๆ ไอ้ฮันๆ อ้ายฮันนนนนน =[]= จะตกแล้วๆ เร็วเกินไปแล้ว ว๊ากกกกกก"
ฮีชอลร้องลั่น เกาะฮันคยองแน่นขึ้นไปกว่าเดิมเพราะกลัวตกน้ำ เอาหน้าซุกลงไปที่แผ่นหลังกว้าง อ๊า ทำไมแผ่นหลังมันอบอุ่นงี้ว๊า =.,= ผมชักจะชอบแผ่นหลังกว้างนี้แล้วนะ
เฮ้ยๆๆ ไม่ใช่ๆ ใครว่าผมชอบกันเล่า =O=! (ไม่ทันแล้วลูก)
"บึดจ้ำบึดจ้ำบึด ! เอ้าออกแรงหน่อยเด้ไอ้ท็อป = = เร็วๆ เราต้องแซงไอ้คู่ข้างหน้านั่นให้ได้ออกแรงไปเยอะๆๆๆ"
"ผมหนักนะ - -"
"ว๊าก ! แกว่าฉันตัวหนักเรอะไอ้ท็อป หุ่นฉันออกจะสแลนเดอร์ -..-"
"ตรงไหน - -"
"อ๊ากกกก ! เออ!! งั้นคืนนี้ไม่ต้องมากดด้วย อดสองเดือน งดงดงด - -!!!"
"เฮ้ยได้ไงง่ะ -0-^"
"ฮึ้ย แกมันบ้า! หุ่นฉันมันไม่หน้ากดหนิ มันไม่สแลนแดอร์นิ จะมากดทำซากหอยปูปลาทำไมเล่า ชิ"
"โอ๋ๆๆ อย่างอนน๊าจีจี้ -W- โอ๋ๆๆ หุ่นจีจี้น่าฟัดน่ากดน่ากอดน่าจูบน่าลูบไล้ตัวก็ขาวปากก็สีชมพูแถมตอนนี้จีจี้ยังนั่งอยู่บนตัวผมสะด้วยอะไรต่ออะไรมันก็แนบเนื้อท็อป ..ว่าก็ว่าเถอะผมเริ่มมีอารมณ์แล้วนะเนี่ย ~"
"บรื๊อ ~ นี่มันกลางน้ำนะไอ้บ้า -[]-;"
"ก็ใครใช้ให้พูดเรื่องกดๆทำไมละ หึหึ"
"ไอ้หื่น !"
"เอ่อ ชอลลี่ "
"ว่ายน้ำไปเลยเร็วๆ ไปให้ถึงฝั่งเลยเร็วๆ -///- ไอ้คู่นั้นมันบ้าพูดเรื่องกดๆกันทำไมกลางน้ำฟ่ะ"
"ผมก็รู้สึกแบบนั้นแล้วนะ =0="
"รู้สึกบ้าบออะไรเล่า !!!"
"ก็ชอลลี่เกาะอยู่บนหลังผมอะไรต่ออะไรมันก็ …เอือก(ถึงกับกลืนน้ำลาย -0-)!"
"แย้กก -[]- เงียบปากไปเดี๋ยวนี้ คิดสะว่าฉันเป็นขอนไม้สะ"
"ขอนไม้อะไรมีไอ้นั้น"
"-____- ไอ้หื่นหุบปากสะ!"
หน็อยแนะ ไอ้หื่นข้างหลังแกทำฉันเสียวนะโว้ยยยยย มาพงมาพูดเรื่องกดบ้าอะไรตอนนี้วะ ไอ้ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนปลอมๆของตูมันยิ่งหื่นๆอยู่นะเฟ้ยยยยยย
ทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย
ซินไม่เข้าจายยยย ย TOT~
อัพต่อ
60 %
"ครับๆ ไม่พูดแล้ว =W="
ฮันคยองพูดแต่ในใจก็ยังไม่เลิกคิด (มันหื่น)
"เออ =//=! เร็วๆเลยอีกนิดเดียวก็จะถึงอีกฝั่งแล้ว"
"คร้าบบบบบบบบบบบบบบ"
ฮันคยองตอบรับลากเสียงยาวแล้วรีบว่ายต่อไปจนถึงอีกฝั่ง ฮีชอลใช้มือหยิบฟิชโช่แสนจะ(โคตร)ยาวขึ้นมาแล้วงับที่ปลายพร้อมกับส่งอีกข้างไปให้ฮันคยองงับไว้
ฮีชอลและฮันคยองต่างพากันค่อยๆกินตรงข้างของตนเองเพื่อที่จะได้หมดเร็วๆ ทั้งสองกินจนมาถึงครึ่ง ปากของทั้งสองเริ่มขยับเข้าใกล้กันเรื่อยๆ เรื่อยๆ
ฮันคยองที่เห็นท่าทีของฮีชอลที่กินอย่างเอาเป็นเอาตายโดยไม่สนใจเลยว่าปากของตนเองกำลังจะมาแตะโดนปากของฮันคยองก็ยิ้มแล้วกินต่อไปเรื่อยๆหวังว่าจะให้ฮีชอลเข้ามาจุ๊บปากตัวเองเบาๆ
หึๆๆๆ อย่างน้อยผมก็ไม่ได้จูบเขาฝ่ายเดียว -..- แม้มันจะไม่ได้ตั้งใจก็เหอะ
นั้นไงๆ ริมฝีปากบางนั่นกำลังเข้ามาใกล้เรื่อยๆเรื่อยๆเรื่อยๆ…
จุ๊บ !!
อิยะฮ่าฮ่า >O< ในที่สุดชอลลี่ก็จุ๊บปากโผ๊มมมม
"เฮ้ยย =[]=///////"
"หึๆๆ =..="
"อ๊ากๆๆ แกจุ๊บฉันหรอ !"
"ใครว่ากันละ ชอลลี่นั้นแหละเข้ามาจุ๊บผม ผมอยู่เฉยๆของผมนะ -..-"
"=///////= บ้าที่สุดในโลกกกกกก"
"รีบไปสั่นกระดิ่งกันเถอะ ^^V"
"บ้าที่สุด บ้าที่สุด TT "
"ยะฮู้! เราเขามาเป็นคู่ที่สอง ^__^"
"บ้าที่สุด บ้าที่สุด T^T"
ฮันคยองจูงมือฮีชอล(ที่ยังคงบ่นงึมงำอยู่ตลอดเวลา)วิ่งไปสั่นกระดิ่งเป็นคู่ที่สอง เหล่ากองเชียร์ถึงกับเฮลั่นอย่างดีใจ แล้วต่างพากันกรูเข้ามาหาทั้งสองคน แจจุงกับแทมินรีบหยิบน้ำและผ้าขนหนูไปให้ทั้งสองคน
"เย้ !!!!!!!!!!!!!! ไอ้ซินรุ่นพี่ฮันคยองเข้ารอบบบบ"
"ฮันชอลผ่านเข้าไปในรอบสุดท้ายด้วยยยย >_____________<!"
"ดีใจด้วยฮะพี่ฮีชอล พี่ฮันคยอง^^"
"ว่าอยู่แล้วว่าต้องชนะ!"
"รุ่นพี่นี่อึดเนอะ แบกไอ้หมูตอนมาถึงฝั่งได้ด้วย >O<"
แจจุง ยุนโฮ แทมิน มินโฮ และกองเชียร์ทั้งหลายแหล่ต่างเข้ามาร้องตะโกนอย่างดีใจ ต่างคนก็ต่างยิ้มแย้มแจ่มใสหัวเราะอย่างเฮฮามีเพียงฮีชอลที่เอาแต่งึมงำๆประโยคเดิมๆซ้ำๆ
"บ้าที่สุด บ้าที่สุด T_T"
เสียหมาโหม๊ดด ผมจุ๊บไอ้ฮันหรือนี่! ไม่อยากจะเชื่อไม่อยากจะเชื่อออออออ TT^TT นี่มันจูบครั้งที่สองของผมกับไอ้แปะหื่นถึงมันจะไม่จะดุ๊บจะดุ๊บแว๊บๆ (ภาษาอะไร - -) ขนาดนั้นแค่โดนกันเบาๆแต่ผมไม่ได้พิศวาสอยากจูบมันนะ เป็นเพราะไอ้ฟิชโช่! ไอ้ปลาหมึกเส้นซังกะบ๋วย! เพราะแก เพราะแกนั้นแหละ ว๊ากกกก Y.Y
"นี่ยิ้มหน่อยสิ เราเข้ารอบสามคนสุดท้ายนะเล่นอีกเกมเดียวก็จะได้ของที่ชอลลี่ต้องการแล้วนะ"
"อื้อ T.T"
"ไม่เอาน่า อย่าทำหน้าอย่างนั้น แค่ชอลลี่เอาปากบางๆนั้นมาแตะเบาๆกับปากของฮันเอง ไม่ได้ทำอะไรมากกว่านั้นสะหน่อย เอางี้มั๊ยละ เรามาจูบกันทุกวันสามเวลาหลังอาหารเอาม๊ะ -..- ชอลลี่จะได้ชินและไม่รู้สึกเขินอาย"
ป๊าบ !!!
"อ๊ากไอ้แปะหื่น -//- แกมันหื่น หื่น หื่น และหื่น!!!! >/////////<"
ถึงจะแรงเยอะ ตบหนักและถีบแรงแต่ปากงี้หวานเยิ้มเชียววว >,,<
"นี่ สองคนนั้นนะจะสวีท(ตรงไหน - -)กันไปถึงไหนไปเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้วเดี๋ยวก็เป็นปอดบวมตายกันหรอก)"
ยุนโฮว่า
"ไปๆ ไอ้ซินรุ่นพี่รีบไปเปลี่ยนชุดแล้วพักเอาแรงเถอะ! ยังมีอีกเกม แกต้องคว้าเอาชัยชนะมาให้ได้นะเว้ยยยย ไม่งั้นเราจะอดไอติมและสวนสนุกฟรี >)(<"
ประโยคแรกๆไอ้เราก็นึกว่าเป็นห่วงเราแต่ไอ้ประโยคหลังนี่สิ แกเป็นห่วงไอติมกับสวนสนุกฟรีนี่หว่าไอ้บ้าแจ = =!
"เกมสุดท้ายแล้วนะครับทุกท่าน!! เกมนี้เราจะให้แต่ละคู่หาทางไปหาตือโป๊ยก่ายโดยจะมีคำบ้ายบอกทางให้ครับ คู่ไหนแก้ปริศนาได้แล้วไปถึงตัวตือโป๊ยก่ายได้ก่อนคนนั้นจะเป็นผู้ชนะและสามารถขอพรอะไรก็ได้จากท่านตือโป๊ยก่าย!! เหลือเวลาอีกห้านาทีนะครับผู้เข้าแข่งขันทั้งสามคู่ได้แก่คู่ของคุณยุงบินชมกับคุณกูกินกบ คู่ของคุณฮันคยองและคุณฮีชอลและคู่สุดท้ายคู่ของคุณท็อปและคุณจีดราก้อน เตรียมตัวไว้เลยนะครับ ^^"
เสียงประกาศของคังโฮดงดังขึ้น
"ซินแกต้องใช้สมองอันชาญฉลาดของแกประมวลผลและถอดคำใบ้ให้ได้โดยเร็วที่สุดฉันเชื่อว่ามันต้องง่ายมากเนื่องจากไรเตอร์มันไม่มีสมองคิดหาคำใบ้ที่ซับซ้อนได้หรอก (-_-++ ชิ้งๆ นินทาอะไรช้านน !)"
"นั้นสิเนอะ -W-;"
"สองคนนั้นเขาคุยไรกันวะไอ้ยุน"
"กูจะไปรู้เรอะ - - ว่าก็ว่าเถอะอย่าให้เสียชื่อเสียงประธานนักเรียน(หื่น)นะเว้ย ค่อยๆคิดแล้วมันจะได้เอง"
"เออ ขอบใจ"
"สู้ๆเขานะพี่ฮีชอล ^^V"
"อย่าให้แพ้เขานะพี่ฮีชอลแพ้ไปอายเขาตายเลย :)"
"ระดับนี้แพ้ได้ไง -..-"
"สู้ๆเว้ย !"
ฮันคยองและฮีชอลจับมือกันแล้วหันมามองหน้ากันอย่างยิ้มๆก่อนจะพูดออกมาพร้อมกันว่า
"สู้โว้ยยยยยยยย !!"
UP ต่อ 40%
' สายน้ำร่วงหล่นสู่ใจกลาง ผ่านไทรใหญ่สู่หนทางต่อไป '
ฮีชอลยืนถือคำใบ้แรกอย่างงงๆ ตอนนี้ทั้งสองคนอยู่ที่จุดเริ่มต้นของแต่ละคู่ในป่าที่แสนจะกว้าง(มากๆ) แต่ไม่ทึบเท่าไหร่
" 'สายน้ำร่วงหล่น' หรือว่าเราต้องรอให้ฝนตกอ่ะฮัน -0-"
"ไม่หรอก นี่มันไม่ใช่หน้าฝนนะ"
" 'ร่วงหล่นสู่ใจกลาง' มันจะไปร่วงตรงกลางป่านี้งั้นรึ แล้วอะไรที่มันร่วงละ -0-"
"เป็นไปได้นะชอลลี่ สายน้ำที่ร่วงหล่นมันก็ต้อง….. ใช่แล้ว! มันต้องเป็นน้ำที่ตกลงมาจากที่สูงแล้วอยู่ตรงกลางของป่านี้ เดี๋ยวนะน้ำที่ตกจากที่สูง…น้ำตก? ฝน? น้ำพุ เออ!! น้ำพุ!!!"
"หื้อ -0- อะไรน้ำพุ เดี่ยวอะไรยังไง อ่า…"
ฮีชอลอ้าปากหวออย่างงง เพราะไม่สามารถประมวลผลได้อย่างรวดเร็วแบบฮันคยอง คือผมไม่ได้โง่นะ แค่คิดไม่ออกเท่านั้นเอง - -~
"ชอลลี่น้ำพุไง ที่ที่เราต้องไปคือน้ำพุ!! แล้วก็เป็นน้ำพุที่อยู่ใจกลางของป่าแห่งนี้"
"อ่า ใช่แล้ว ๆๆๆ"
ฮีชอลว่าพลางก้มไปมองกระดาษคำใบ แล้วเงยหน้าขึ้นมาพูดกับฮันคยอง
"แล้วก็ ๆ น้ำพุที่ที่เราต้องไป เราจะต้องเจอะเจอกับต้นไทรต้นใหญ่ยักษ์บิ๊กเบอเหิ่มมหึมามหาโคตะระใหญ่เบิ้มเบิ้มคูณสองระหว่างทาง!"
"ที่ผมเห็นมันแค่ 'ต้นไทรใหญ่' ธรรมดาไม่ใช่หรอ = ="
"แหมๆ ก็เพิ่มนิดเพิ่มหน่อยไม่ได้ไง จะได้รู้ว่ามันใหญ่"
"จ๊ะ ๆ - -"
ว่าแล้วทั้งสองก็เริ่มออกเดินหาน้ำพุกันอย่างโดยเร็วเพราะพระอาทิตย์ใกล้ตกดินแล้ว แถมรอบๆด้านยังมีแต่ต้นไม้อีก ฮีชอลเดินไปก็บ่นไป เพราะเดินมานานสองนานแล้วยังไม่เจอน้ำพุ เจอต้นไทรต้นใหญ่สักที
"ไหนฟ่ะ ต้นไทร - - ตั้งแต่เดินมายังไม่เห็นสักต้น ไม่ใช่ว่าเราแปลคำใบ้ผิดนะเฮ้ย!"
"ไม่ผิดหรอกน่า ! ระดับฮันคยองซะอย่าง"
"-*- แล้วเมื่อไหร่จะเจออออออออ เหมื่อยแล้วนะ!"
"อีกนิดน่า ! นั้นไงๆ ใช่มั๊ยๆๆๆ ใช่ต้นไทรรึเปล่า ?"
"ไหนนนนนนนนนนนนน ตรงไหนน…..ใช่จริงๆด้วย โอ้พระเจ้าเราเจอต้นไทรแล้ว T^T ไปกันเถอะฉันหิวฉันเหมื่อยฉันเหนื่อยฉันอยากกินปลาร้า *O*~"
ไม่รอช้าฮีชอลรีบวิ่งไปตามแนวต้นไทรต้นที่มีอยู่ประมาณสามสี่ต้นจนสุดทางก็เจอกับต้นไทรต้นใหญ่ที่สุดที่มีรากย้อยห้อยเต็มไปหมดเมื่อแหวกเข้าไปแล้วก็พบกับน้ำพุขนาดใหญ่ที่อยู่ใจกลางของป่าแห่งนี้
"T 3T อ๊ากกกก เราเจอมันแล้วเราเจอแล้ววว สถานที่ที่มีคำใบ้ที่สอง >O<"
"เห็นมั๊ยละ บอกแล้วว่าคนอย่างฮันคยองไม่มีวันแปลคำใบผิดแถมยังหล่ออีกต่างหาก อุหวะฮ่าฮ่า"
"จ๊ะ พ่อคนหลงตัวเอง - -;"
"หลงเหลิงอะไรกันละ ความจริงชัดๆเก่ง ฉลาด รวย รูปหล่อ โอ้ววว ฉันนี่มันเพอร์เฟกต์(เขียนถูกรึเปล่า - -) จริงๆเล้ยยยยยยย >________________<"
"(=__,= )( =__,=)(=,__= ) (ส่ายหัวอย่างปลงๆ) พอเหอะ เรามาหาแผ่นคำใบ้อีกใบกันดีกว่า"
ว่าแล้วฮีชอลและฮันคยองต่างพากันวุ่นหากระดาษคำใบ้ที่สองหาทุกซอกทุกมุม ทั้งบนต้นไทร บนต้นหญ้า พื้นดิน ซอกเล็กซอกน้อยหรือแม้แต่อะไรก็ตามที่อยู่ตรงบริเวณนั้นขนาดใบไม้ยังแทบจะพลิกหาทุกใบ - - แต่ก็ยังไม่เจอสักที
"มันอยู่ตรงไหนวะเนี่ยยย -3-"
"ใครมันชั่งสรรหาที่ซ่อนจังฟะ ซ่อนที่มันง่ายๆหน่อยไม่ได้ไง - -"
"ฮันคยองงงง ~ เหนื่อยแล้วอ่า…นั่งพักกันเหอะ"
ยังไม่ทันที่ฮันคยองจะพยักหน้าฮีชอลก็หย่อนก้นลงไปนั่งยังขอบน้ำพุอย่างเหนื่อยๆ
"คู่อื่นป่านนี้จะไปถึงไหนกันแล้วนะ"
"ยังไม่ถึงไหนหรอกถ้าใกล้ถึงหรือถึงแล้วไอ้กำไรข้อมือบ้านี่มันก็คงร้องลั่นเตือนเราแล้วละ" พูดพร้อมกับยกข้อมือที่มีกำไรของทางทีมงานขึ้นมา "ใส่แล้วรำคาญชะมัด -0- ฮันนายเอาไปใส่ได้มั๊ยอ่ะ"
"ก็อยากจะใส่ให้อยู่หรอกแต่กฎมันบังคับให้ชอลลี่ใส่ไม่งั้นมันจะไม่ร้องเตือน"
"บู่ -*- ยุ่งยากจริงๆ"
"เหยิบๆหน่อย เหมื่อยแล้วเหมือนกัน"
ฮันคยองลงมานั่งข้างๆฮีชอลแต่สายตาก็ยังมองหาที่ซ่อนอยู่ ส่วนฮีชอลก็นั่งบิดไปบิดมาด้วยความปวดฉิ้งฉ่องอย่างแรง คือว่าผมปวดมันมาตั้งแต่มาถึงแล้วอ่ะ =0= ไม่น่ากระดกน้ำหมดสองเหยือกก่อนมาเลย = =
"เป็นอะไรชอลลี่"
"เอ่อ…คือ..เค้าอยากยิงกระต่ายง่ะ"
"ยิงกระต่าย? ยิงทำไมหิวหรอ ทนอีกนิดน่าเดี๋ยวก็จบเกมแล้ว"
"ไอ้บ้า - -! ฉันหมายถึงปวดฉี่ต่างหากละเฟ้ย ใครมันจะนึกคึกอยากล่ากระต่ายกินกันตอนนี้กันเล่า -[]-"
"555 ล้อเล่นๆ"
"แล้วฉันจะไปปล่อยตรงไหนดีละ จะแตกแล้วนะ T^T"
พูดไปก็บิดไป อ๊า..ผมไม่ไหวแล้วนะ ขืนอั้นไว้นานๆผมอาจจะเป็นนิ่วได้นะ TWT
"ชอลลี่คงไม่คิดที่จะไปปล่อยตรงต้นไทรหรอกนะ - -"
"รู้ได้ไง"
"สายตามันฟ้อง! อย่าเชียวนะดูท่าว่าต้นไทรต้นนี้ศักดิ์สิทธิ์ใช่ย่อย เดี๋ยวก็มีอะไรไปตามหลอกหลอนถึงบ้านหรอก"
"ง่ะ -^-"
ฮันคยองพูดจบหันซ้ายหันขวามองหาที่ที่จะให้ฮีชอลยิงกระต่าย
"นั้นไงๆ ตรงซอกเล็กๆข้างรูปปั้นคิวปิดนะ เราจะได้ช่วยกันหาคำใบ้ต่อ"
"อื้อๆ"
ฮีชอลพยักหน้าแล้วเดินไปยังซอกเล็กๆข้างๆรูปปั้นคิวปิด ฮีชอลเดินมาถึงตรงรูปปั้นคิวปิดที่กำลังถือโถใส่น้ำแล้วมีน้ำพุ่งออกมาจากโถแล้วมองดูอย่างชอบใจ พึ่งเห็นมันชัดๆ สวยง่ะ >,< ฮีชอลสำรวจรูปปั้นอย่างพิศวาสก้มมองดูใต้โถแต่ก็ต้องชะงักฝีเท้าเพราะสังเกตเห็นถุงพลาสติกที่มีสติ๊กเกอร์รูปตือโป๊ยก่ายอันใหญ่แปะอยู่แปะอยู่ใต้โถ ฮีชอลจึงรีบหยิบออกมาดูแล้วร้องตะโกนอย่างดีใจ
"ฮันคยองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง T,T "
"เฮ้ยยย อะไรเกิดไรขึ้น !!"
ฮันคยองตอบรับฮีชอลอย่างตกใจ แล้ววิ่งไปหาฮีชอล
"เป็นอะไรชอลลี่ !!"
"ฮันคยอง ฮันคย๊องงง ฉันเจอแล้วฉันเจอมันแล้วววววววววว >O<"
ฮีชอลพูดอย่างดีใจแล้วส่งถุงพลาสติกที่มีคำใบ้อันที่สองให้ฮันคยองดู โดยลืมไปเลยว่าตนเองนั้นปวดฉี่แค่ไหน
"เฮ้ยย ใช่จริงด้วย! ชอลลี่เจอมันที่ไหนอะ"
"ใต้โถที่คิวปิดถืออ่ะ ฉันเห็นรูปปั้นมันสวยดีเลยสำรวจดูแล้วก็เจอไอ้นี่แปะอยู่ใต้โถ อ๊ากกกก เราจะชนะแล้วว >,<"
ฮันคยองยิ้มอย่างดีใจแล้วแกะถึงพลาสติกออกแล้วคลี่คำใบ้ข้างในออกมาอ่าน
'บูรพาห้าสิบเดินเตียงคู่ ปองไปสู่ที่หมายดั่งใจสม
ผ่านม่านธาราพุ่มหญ้าเขียว เจอไม้ผุบานใหญ่ดันเข้าไป'
"-__________________-;; ฮันคยองฉันแปลความหมายมันไม่ออกอ่ะ"
"บูรพานี่มันคืออะไรนะ"
"มันเป็นทิศ ใช่แล้วมันคือทิศ !!"
"แล้วมันคือทิศอะไร ??"
"อ่า -0- ฉันไม่รู้ นายน่าจะรู้มากกว่าฉันนะ นายแก่กว่าฉัน!!"
"เผอิญผมเป็นคนแก่ที่ขี้เกียจเรียน - -"
"= = ฉันรู้แต่ธาราอ่ะมันคือน้ำ"
"อันนั้นผมก็รู้ - -"
ฮันคยองและฮีชอลมองหน้ากันแล้วทำท่าครุ่นคิดแบบอิคคิวซัง(เกาหลีมันมีด้วยรึ -*-) ก่อนที่ฮีชอลจะปิ้งไอเดียดีดนิ้วดังเปราะแล้วพูดออกมา
"เดี๋ยวนะบูรพามันเป็นทิศใช่มั๊ยๆ บูรพามันน่าออกทางเหนือๆหน่อยนะ แบบความรู้สึกฉันมันบอกอ่ะ ถ้ามันเหนือมันก็ต้องทิศเหนือใช่แล้วเราต้องไปทิศเหนือ -0-"
"ไม่น่าใช่นะ - - บูรพา พาก็คือพาพาไป ไปไหนไปบูระ บูระคืออะไร มันน่าจะแบบบูออกไปอ่ะออกระ ระก็คือรันรันก็คือวิ่ง เออ!!! พาวิ่งออกไป!!! "
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับทิศ - -"
ฮีชอลที่นั่งฟังอยู่ตั้งนานท้วงขึ้น อะไรของมัน - - บูออกไปคิดได้ไงอ่ะ -__-
"ก็แบบไปทางออกอ่ะทิศอะไรมีออกบ้างละ ก็ทิศตะวันออกไง!!!"
"ใช่ที่ไหนกันเล่า !! มันต้องไปทิศเหนือดิ บูรพามันเหนือดูไงมันก็เหนือ =[]=!"
"ตะวันออก!"
"เหนือ!"
"ตะวันออก! เออใช่! เหนือมันอุดรต่างหากเล่า!"
"รู้ได้ไง -*- ไหนบอกไม่เคยเรียน"
"ผมบอกว่าขี้เกียจไม่ได้ไม่เคยเรียนต่างหากเล่า - -! ก็นึกขึ้นมาได้จำได้ลางๆว่าเหนืออุดรใต้ทักษิณเพราะตอนนั้นสอบ ข้อนี้ผมทำเองเชียวนะ !"
"แสดงว่าข้ออื่นลอก -*-"
"มันก็แน่อยู่แล้ว -.-"
"นายเป็นประธานนักเรียนได้ไง =________=^"
ฮีชอลบ่นงึมงำๆเบาๆ
"งั้นสรุปก็ไปทิศตะวันออกนั้นแหละ !"
"ถ้าเกิดมันผิดง่ะ -*-"
"ก็แพ้ไงที่รัก"
"เฮ้ยยย ไม่เอา TOT"
"ไม่ผิดหรอกๆ จำได้ลางๆมันน่าจะใช่นะ ไปทางทิศตะวันออก ห้าสิบก็คือเดินไปห้าสิบก้าว งั้นเราก็ต้องเดินไปทางทิศตะวันออกห้าสิบก้าว"
"ส่วนม่านธารามันก็คงเป็นม่านน้ำอ่ะ เดินไปพอครบห้าสิบก้าวเราก็จะเจอม่านน้ำ !! แล้วเราก็เข้าไปก็จะพบกับประตู้ไม่ผุบานใหญ่ เย้! เราแปลคำใบ้ได้แล้ว >[]<"
"ป่าแห่งนี้ทำไมมันถึงมีม่านน้ำได้นะ แล้วประตูบ้านใหญ่มันคงไม่ใช่ปราสาทหรอกนะ- -"
"มันเป็นจินตนาการบ้าๆบอๆของไรเตอร์สมองไม่เต็ม ( - -+ ชิ้งๆ)"
"พูดอะไรนะชอลลี่"
"ชั่งมันเถอะๆ "
"เตรียมพร้อมออกลุยยัง ?"
"พร้อมแล้ว >______<"
"ไปกัน!!!!!!!"
ฮันคยองและฮีชอลจับมือกันหันหน้าไปยังทิศตะวันออกแล้วออกเดินนับก้าวของทั้งสองคนโดยการพูดสัลบกัน ฮีชอลจับมือฮันคยองแน่นเพราะพระอาทิตย์ตกดินแล้วท้องฟ้ารอบข้างกลายเป็นสีส้มแดงอีกไม่นานมันก็จะมืด
"45"
"46"
"47"
"48"
"49"
"50 !!!"
ทั้งสองที่เมื่อกี้ก้มหน้ามองเท้าของตนเองเงยหน้าขึ้นมา
"ไหนละม่านน้ำ =0="
"นั้นสิ"
"เห็นแต่พุ่มหญ้าสีเขียวขจีต้นไม้สูงใหญ่เต็มไปหมด ฮันเรามาผิดทิศรึเปล่า"
"ทิศนี่อ่ะถูกแล้ว" ฮันคอยงหยิบกระดาษคำใบ้ขึ้นมาใหม่อีกรอบแล้วทวนอ่าน "บูรพาห้าสิบเดินเตียงคู่ ปองไปสู้ที่หมายดั่งใจสม ผ่านม่านธาราพุ่มหญ้าเขียว เจอไ… ใช่แล้วในนี้มีบอกไว้พุ่มหญ้าเขียวเรามาถูกทางแล้ว"
"ถ้าเราแหวกไอ้พุ่มหญ้านี่เข้าไปนายว่ามันจะใช่มั๊ย"
"ใช่แน่นอน!! ไปเลยชอลลี่"
ฮีชอลแหวกพุ่มหญ้าด้านหน้าตัวเองเข้าไปเมื่ออกมาแล้วก็ต้องตะลึงเมื่อพบกับม่านน้ำที่แสนจะสวยงามอยู่ตรงหน้า
"เจอแล้ว T,.T"
"เดี๋ยววิ่งเค้าไปในม่านน้ำเลยนะ 1 2 3 ไป!"
ฮันคยองจับมือฮีชอลแล้ววิ่งผ่านม่านน้ำก็พบเจอกับประตูไม้ผุๆบานใหญ่
"ผลักเข้าไปเลย >__________________<"
ฮีชอลว่าอย่างดีใจ
"เอาละนะ …"ฮันคยองพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปจับมือฮีชอลไว้ก่อนจะเปิดประตูเข้าไป แอ๊ดดดด ! ฮีชอลหลับตาปี๋ แล้วเดินตามฮันคยองก่อนจะลืมตาเมื่อได้ยินเสียงประตูปิดลง
ปัง !
"-0- นี่เราต้องทำอะไรต่อ"
"อ่านนี่สิ ผมได้ตอนก้าวเข้ามา มันปลิวมาแปะอยู่บนหน้า -*-"
" ' มีประตูทั้งหมดสามใบเจ้าจงเสี่ยงเปิดประตู หากเปิดประตูบานผิดเจ้าจะเป็นผู้แพ้ในทันที' -___- นี่เรายังต้องมาเสี่ยงดวงอีกหรอเนี้ยให้ตายเหอะ"
"ผมให้ชอลลี่เลือก"
"เกิดฉันเลือกผิดละ"
"ก็ไม่เห็นเป็นไร"
"เอาละนะ…" ฮีชอลสูดลมหายใจเข้าลึกๆ "ฉันเลือกละนะ อยากกินไข่พะโล้ โป๊ะ กินกับแกงกะหรี่ โป๊ะ อยากกินกล้วยบวชชีกะหล่ำปลีน่ากินน่ากิน โป๊ะโป๊ะโป๊ะ ได้ห้องสาม -*-"
"นี่วิธีเลือกของชอลลี่หรอ - -"
"ก็แน่ละสิ ปกติฉันร้องจำจี้มะเขือเปราะแปะด้วยซ้ำ แต่มันยาวไปเลยเหลือแค่ไข่พะโล้ ทำไมฉันออกจะใช้บ่อยตอนทำข้อสอบ"
"- - (เป็นการเลือกที่มีหลักการมากกก) งั้นก็เปิดเข้าไปเลย"
แอ๊ดดดดดดด !
ปึง!
"วะฮะฮ่าฮ่า ยินดีด้วยกับเจ้าทั้งสองเจ้าเลือกเปิดประตูเข้ามาถูกทางแล้วข้าคือเทพเจ้าตือโป๊ยก่ายข้าจะให้พรเจ้าหนึ่งข้อ"
สิ้นเสียงปิดประตูลง ก็ได้ยินเสียงของตือโป๊ยก่ายที่อยู่บนบัลลังก์กำลังหันหน้ามาทางฮีชอลและฮันคยองที่ยืนเอ๋ออยู่
แต่ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นหน้าของเจ้าตือโป๊ยก่ายนั้นชัดๆ
"เฮ้ยยย ผอ.ชินดง OO!"
"จะ..จารย์ O[]O"
"สะ..สวัสดีประธานนักเรียนรูปหล่อกับเจ้าตัวแสบ นึกไม่ถึงว่าเธอทั้งสองจะเป็นแฟนกัน ^^"
ให้ตายเถอะจอร์ช ทำไมผมต้องเจอผอ.โรงเรียนด้วยนะ T T
"ทำไมอาจารย์ถึงมาเป็นตือโป๊ยก่ายละครับ เอ่อ ชุดมัน…-[]-"
"เท่ใช่มั๊ยละ ฮ่าๆๆ ก็หาอะไรทำเรื่อยเปื่อยตามประสาคนวัยโจ๋อย่างอาจารย์ เปล่าหรอกมันเป็นสาเหตุย่อย สาเหตุหลักก็แค่หารายได้เสริม =.,="
"เหอๆ"
"เอาละๆ ข้าจะให้พรแก่เจ้าเจ้าสองคนขอพรอะไรมาก็ได้หนึ่งข้อ !"
"เอาไรดีชอลลี่"
"ขอให้ฉันและเพื่อนได้กินช็อกโกแลตกินฟรีตลอดจนเรียนจบ >[]<"
"เดี่ยวเราก็ได้ไปกินไอติมฟรีกันแล้วนะ - -"
"เออน่า! ขอให้พวกนายด้วยก็ได้"
"ไม่คิดจะขออย่างอื่นนอกจากของกินหรือไง"
"แล้วจะให้ขออะไรละ -*-"
"ขอให้เรารักกันไปนานๆ :D"
"=///= ตลกแล้ว !!!!"
"ไม่ต้องเถียงกันๆ ข้าจะให้พวกเจ้าเป็นกรณีพิเศษถือว่าเป็นลูกศิษย์ ของพรได้สองข้อตามที่พวกเจ้าต้องการ ขอแรกข้าจะให้ช็อกโกแลตเจ้ากินฟรีตลอดเรียนจบแต่ต้องไปเอาที่ห้องสภานักเรียน ข้อสองข้าจะขอให้เข้ารักกันไปนาน โอมมม… กึกก๋อยแก๊งกี๊จีจ้าดาดี้ มะลึกกึกกือ เพี้ยงงงงงงงง! "
"^_________^"
"=//////////="
ผมกับไอ้แปะจีนไม่ได้เป็นแฟนกันจริงๆ สะหน่อยนะ !
แล้วทำไมผมถึงไม่สวนกลับไปละ TWT
อ๊ากกกกกกกกกกก ฮีชอลแกเป็นอะไรของแก >//////////<
ครบ 100 % แล้วทุกคน!
ไม่มีข้อแก้ตัวใดๆที่เอามาลงช้า(มากโคตรๆ)
งายเยอะ ยุ่ง วุ่นวาย ขี้เกียจ เบื่อ เครียด เซ็ง
ใครที่มีเมลไรเตอร์ก็จะรู้ว่าหายหน้าหายตาไปเลย -*-
อารมณ์แปรปรวนอย่างบอกไม่ถูก :pPP
มีคำผิดบอก !
เบลอๆมึนๆ ยังไงก็ไม่รู้ช่วงนี้ - -
ยังติดตามกันอยู่ใช่ม๊า T,,T
ขอเสียงหน่อยเร็วว (ไร้วี่แวว ~)
-*- ไรเตอร์ลงSF hanchul แล้วนะ
ใครต้องการอ่านเชิญไปโหลดกันได้ตามสบาย :)
ความคิดเห็น