คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [GOT7 MARKBAM FIC]รักหมดใจ นายใจร้าย2 100%
2
[Mark]
ผมยืนนิ่งอยู่หลังตึกหกตั่งแต่พักเที่ยง จนตอนนี้ก็ปาเข้าไปสามโมงเย็นแล้ว ผมก็ยังยืนอยู่ ภาพสุดท้ายที่ผมเห็นคือน้ำตาหยดใสๆของคนตัวเล็ก ที่ผมทำให้เขาเสียใจ...
เด็กผู้ชายคนนั้นชื่อแบมแบม จริงๆผมแอบมองแบมตั้งแต่อยู่หน้าโรงเรียนแล้วแหละ เห็นแว๊บแรกผมก็รู้สึกชอบแบมแล้ว แต่ผมไม่กล้าไปทัก...
ผมนี้งี่เง่าชะมัดเลย แต่ผมแค่อยากให้แบมปลอดภัย...
ไม่ว่าผมจะคบกับใคร คนนั้นต้องเจ็บตัวตลอด ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย คนล่าสุดคือจียอน เธอโดนทำร้ายจนต้องย้ายโรงเรียนหนีไป...
แล้วผมควรคบกับใครอีกมั้ยล่ะ
[BamBam]
“แบมทำใจเหอะ พี่เค้ามีแฟนอ่า”บีไอพูดคำนี้กับผมทั้งวันตั้งแต่ผมร้องไห้มา แล้วมาเล่าเรื่องที่ผมกับพี่มาร์คคุยกัน แล้วผมก็จ๋อยตลอดทั้งวันเลยครับ หนังส่งหนังสือไม่เรียนมันแล้ว อยากจะหนีออกไปนอกโรงเรียนในไวๆเลย จริงผมก็ไม่ได้ตั้งความหวังอะไรอยู่แล้ว ผมแค่อาย...
“ก็บอกว่าแบมไม่เป็นไรไง”ผม
“หรอ?”โด่ววววว กวนนี้หว่า
“เออ”
“แบม...”
“ว่า...”
“พี่จินยองพี่ชายฉัน เพิ่งไลน์มาบอก ว่ามาร์คฮยอง ไม่มีแฟน”เขาคงไม่ชอบผมซิน่ะ ถึงต้องโกหกผม
“แล้วแบมว่าไง พี่มาร์คเขายังไม่มีแฟน เพราะฉะนั้น นายก็ยังมีโอกาส”นั้นจิ เอาไงดีกว่า
“...”
“...”
“แบมจะจีบพี่มาร์ค”ใช่แว๊ววว เกิดเป็นแบมต้องถึก(?) โดนปฏิเสธต้องไม่ตาย(?)
--------------------------30%--------------------------
วันต่อมา
“พี่มาร์คครับ วันนี่แบมทำขนมมาฝากพี่ด้วยแหละ”ผมยื่นถุงขนมให้พี่มาร์ค ใช่ครับทุกคนอ่านไม่เป็นหรอก วันนี่เป็นวันแรกที่ผมจะเริ่งเดินหน้าจีบที่มาร์ค วันนี้ผมอุตสาห์ตื่นแต่เช้ามาทำขนมให้พี่เค้าเลย ผมตั้งใจทำมากๆเลยน่ะ แต่ทำไมพี่มาร์คไม่สนใจขนมของผมเลยหล่ะ มันดูไร้ค่าในสายตาเขามากเลยหรอ...
“ฉันไม่ชอบกินขนม!!!”งั้นหรอ... ทำไมต้องตะคอกใส่ผมด้วยล่ะ ผมแค่อยากให้พี่รับไว้น่ะ
“งะ... งั้นหรอครับ”ผมก้มหน้างุดๆ มือก็กำถุงขนมแน่น ทำไมเค้าทำร้ายจิตรใจอย่างนี้ล่ะ...
“กลับไปซะ!!!”อีกแล้ว ตะคอกผมอีกแล้ว
“พี่มาร์ครับไว้เถอะครับ จะเอาไปทำอะไรก็ได้”ผมยัดถุงขนมใส่มือพี่มาร์คแล้ว แล้วรีบโค้งลาเขาทันที “แบมไปก่อนน่ะครับ”
ตึกๆๆๆๆ
ผมวิ่งอย่างเร็วเข้ามาในห้องเรียน แล้วก็เจอกับพี่แจ๊คสัน ทำไมต้องเจอพี่แจ๊คสันด้วยว่ะเนี่ย ผมล่ะเบื่อพี่เค้าจริงๆ ตามจีบผมตั่งแต่วันรับน้องล่ะ พูดมาก จ๊อกแจ๊กๆอยู่นั้นแหละ น่ารำคาญ กลัวไม่ได้พูดแล้วน้ำลายจะบูดมั้ง
“อันยองงงงง ครับน้องแบมม”อีกล่ะ มาสเต็ปเดิมอีกล่ะ อันยงอันยองอะไรว่ะ แบมรำคาญจุง ยิ่งหงุดหงิดอยู่
“ครับ พี่มีอะไรหรอ”ผมตอบกลับเขาไปนิ่งๆ
“ป่าวครับ พี่แค่ผิดถึงแบมเฉยๆ”โอ้ยแบมเกลียดจริงๆเลอะ ได้ท่าทางดี๊ด๊าแบบนั้นง่ะ อย่างแบมต้องเงียบสงบสยบทุกความเคลื่อนไหวแบบพี่มาร์คเฟ้ย!!
“หรอครับ”
“แบม!!”เยสส เสียงสวรรค์ของบีไอมาแล้วววว.... แบมร๊ากกก บีไอทีสู๊ดดด(แบมกลับสู่หมวดดราม่าหน่อยย-_-)
“อ้าวบีไอมาแล้วหรอ งั้นรีบไปหาซูจีกะคิวริที่นัดกันทำรายงานเถอะ สองคนนั้นรอตายแล้วเนี่ย”แถๆๆ แถสีข้างถลอกแล้วแบมเอ้ยยย รายงงรายงานอะไรไม่มีหรอก ตอนนี้อยากหนีพี่แจ๊คสันไปไกลๆก็พอแล้วววว
---------------------------50%---------------------------
[BamBam]
แฮ่กๆๆ
ตอนนี้ไม่รู้ผมอยู่ส่วนไหนของโรงเรียนแล้วครับ บีไอที่วิ่งมากับผมก็ไม่รู้หายไปไหนแล้วด้วยไอ้โรงเรียนนี้ก็ออกจะกว้าง ไอ้ผมก็เด็กใหม่ สรุปผมอยู่ไหนก็ไม่รู้ครับ พูดตรงๆก็หลงทางเนี่ยแหละ แล้วอีกไม่กี่นาทีก็จะเข้าเรียนแล้วด้วย แถวนี้ก็เงียบๆอยู่ แล้วผมจะถามทางไปตึกปีหนึ่งที่ไหนว่ะเนี่ย โอ้ยยย แบมปวดจิตร T^T
ที่ผมเห็นตอนนี้ก็มี ตึกสองตึก ขนาบข้างผม ข้างหน้าผมเป็นสวนเพาะชำพวกต้นไม้ดอกไม้น่าจะเป็นขอ
งพวกชุมนุมเกษตร เดียวน่ะ... ชุมนุมกระเกษตร งั้นตึกพวกนี้ก็เป็นตึกชุมนุมสิน่ะ แต่นี้เพิ่งเปิดเทิอมยังไม่ถึงอาทิตย์เลย ยังไม่มีเปิดให้เลือกชุมนุม ตึกชุมนุมก็ว่าง.... แล้วผมจะกลับยังไงว่ะเนี่ย ผมเงยหน้ามองตึกเรียนทั้งสองอย่างหมดหวัง ก่อนจะเห็นอะไรบางอย่างบนตึกเรียนชั้น3 เดียวๆ ในเมื่อตึกชุมนุมมันยังไม่มีกิจกรรมอะไร แล้วข้างบนตึกมัน.... อย่าบอกน่ะว่าผมเจอ...
เฮ้ย!!!
ไอ้แบมอย่าคิดไปไกลสิว่ะ อาจจะเป็นคนมาทำธุระประปรังอะไรซักอย่างที่ตึกนี้ก็ได้ ผมควรจะไปถามดีมั้ยนร้า....
ผมคิดๆดูแล้ว ขึ้นตึกไปก็ไม่ได้เสียหายอะไร อีกอย่างนี้มันกลางวันแสรกๆ ผีเผอที่ไหนจะมี ลองขึ้นไปหน่อยก็ดี คิดได้อย่างนั้นผมก้าวขาเตรียมจะขึ้นตึกไป แต่ผมก้าวเท้าได้ไม่ถึง3ก้าว ผมก็รู้สึกเหมือนมีของแข็งหนักๆอะซักอย่าง มากระทบที่หัวผม ก่อนที่สติทั้งหมดของผมจะดับไป....
---------------------------100%---------------------------
Talk:ครบ100%เเล้วคร้า ไม่ขอเเกตัวใดๆที่ไม่อัพมาเเรมเดือนเเค่จะบอกว่า กลับมาอ่านได้เเล้วนร้า เค้ากลับมาเเล้ว
ความคิดเห็น