☪Mystery Love
ผู้สร้างสรรค์ตัวละคร
ชื่อ ,, จุง
อายุ ,, ๒๐ แล้วเถอะ !
พล็อตที่เลือก ,, NO.4
ถ้าไม่ผ่านบทหลัก ยินดีรับบทสำรองมั้ยคะ ,, เอาจ้าทราย ~ จะได้รับบทอะไรทรายก็แจ้งมาด้วยนะ แต่พี่โอเคอยู่แล้วจ้า :)
มีอะไรฝากถึงทรายหน่อยมั้ย ,, น้องทราย ทักทาย !! เหมือนพี่ก็จะเคยคุยกับทรายเมื่อนานมากมาแล้ว , แต่พี่ก็ยังจดจำนามปากกา 'ฮันยูจิน' ได้ตลอดเลยนะ ฮิ ~ ความจริงเรื่องนี้พี่มาเล็งตั้งแต่วันแรกแล้วล่ะ .. กว่าจะตัดสินใจมาออได้ ! ตอนแรกจะเลือกพล็อตหนึ่ง สอง และสาม :D แต่พอหารูปฮโยมินมาออ เลยมาลงที่พล็อตสี่ รู้สึกว่าน่าจะเข้ากับบทได้อยู่ มั้งคะ ฮ่า ~ จะบอกทรายว่าที่ตัดสินใจมาออเรื่องนี้ ก็เพราะชอบเวลาทรายแต่งฟิคนะ ไม่รู้สิ แต่พี่ว่าทรายแต่งดีมากเลยนะคะ พี่ชอบ เรื่องนี้ก็สู้สู้นะจ๊ะ พล็อตน่ารักมาก ขุดพล็อตเก่าเก็บมาเปิดออเลยทีเดียวเชียว xD
ตัวละครชาย
ชื่อ ,, ซนทงอุน
อายุ ,, ๒๕ ปี
ลักษณะนิสัย ,, แพทย์หนุ่มจบใหม่รูปหล่อบรรลัย !! เพียงยืนเฉยก็สามารถดึงดูดคนไข้สาวเข้าโรงพยาบาลมาได้ล้นหลาม นับว่าเป็นเรื่องดีมั้ยน่ะ ? เรียนจบสายวิทย์ ชีวิตวนเวียนอยู่แต่กับวิทยาศาสตร์ เกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องปกติ ! เพราะฉะนั้น .. ไสยศาสตร์จึงเป็นเส้นขนานในวงจรชีวิตของเขา * ใบหน้าอาจจะไม่ค่อยยิ้ม แต่ไม่ได้หยิ่งหรอกนะ เพียงแต่หน้าที่การงานมันทำให้เป็นอย่างนั้น ~ ความจริงแล้วให้ยิ้มก็ยิ้มได้ ไม่ยากด้วยล่ะ เป็นที่รักของคนไข้ในเคสทุกคน เสียตรงที่ค่อนข้างจริงจังกับงานมากไปหน่อย ถ้าปล่อยวางได้บ้างก็จะดีกว่านี้มาก . ไม่ชอบให้คนมายุ่มย่ามก้าวก่ายเรื่องส่วนตัว เพราะคิดว่าเป็นเรื่องของตัวเอง เค้าจัดการเองได้ ! ทิฐิและความมั่นใจในตัวเองออกจะสูงไปหน่อยตามประสาคนเป็นหมอ แต่เค้าไม่ใช่คนขี้เก๊กนะ !! เห็นแบบนี้ แต่ก็แคร์ความรู้สึกของคนอื่นเหมือนกันน้า ~ ยิ่งถ้าเป็นเรื่องของคนที่รักยิ่งแล้วใหญ่ !! ตอนนี้ชักจะปวดหัวกับจุงฮยอนที่มาวนเวียนอยู่รอบตัวเขา *
สิ่งที่ชอบ ,, ชอบกินกาแฟ ไม่ได้ว่าชอบกาแฟหรอกนะ แต่เสพติดการดื่มกาแฟในทุกวันเป็นกิจวัตรไปแล้ว ก็เป็นหมอได้นอนเยอะเหมือนชาวบ้านเค้าที่ไหนล่ะครับ ~ แล้วก็ชอบอาหารที่คนรักทำให้กินต่อหน้า ดูน่ารักแล้วก็โรแมนติกดีออกจะตาย ~ ต่อให้จะอร่อยหรือไม่อร่อย แต่ได้เห็นว่าเธอตั้งใจทำ แค่นั้นก็อิ่มแล้ว :) จะว่าชอบผู้หญิงที่เป็นแม่บ้านแม่เรือนก็ถูก อีกอันเป็นความลับนะ .. แต่ชอบเห็นคนมีรอยยิ้ม เวลาที่คนเรายิ้มดูดีที่สุดในโลกแล้วล่ะ ! ที่ต้องเก็บเป็นความลับก็เพราะเขินเกินกว่าที่จะบอกใครนี่นา ~
สิ่งที่กลัวหรือเกลียด ,, สิ่งที่กลัว น่าเศร้า(?)ที่เขาต้องตอบว่า 'ไม่มี' ก็บอกแล้วว่าเป็นเด็กสายวิทย์ เพราะฉะนั้น .. เมื่อกลัวอะไร เค้าก็จะยอมเกลือกกลั้วคลุกคลีกับมันเพื่อเอาชนะความกลัว เพราะอย่างนั้นในชีวิตนี้จึงไม่คิดว่าจะต้องกลัวอะไรอีก . เกลียดความพ่ายแพ้ ก็บอกแล้วว่าทิฐิสูง แล้วก็คงไม่มีใครหรอกที่จะชอบความพ่ายแพ้ .. มันเจ็บใจ ! เกลียดพวกน่ารำคาญด้วยอีกอย่าง ! พูดมาก ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัว และนิสัยอะไรอีกหลายอย่างที่เป็นบรรทัดฐานว่าตัวเขารำคาญ ก็เกลียดทั้งนั้น !! และที่เกลียดที่สุด คือช่วงเวลาที่รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า .. รักษาคนไข้ไม่ได้ ปกป้องคนที่รักไม่ได้ .. เขากลียดที่สุด .
อิมเมจ & ชื่อจริง ,, ทงอุน BEAST
ตัวละครหญิง
ชื่อ ,, คิมจุงฮยอน
อายุ ,, ๒๒ ปี
ลักษณะนิสัย ,, แม่มดสาวผู้ฉีกทุกกรอบของแม่มดหนังเหี่ยวในตำนานปรัมปรา เป็นคนแม่มดอารมณ์ดี ~ ขี้แกล้ง * และขยันสรรสร้างรอยยิ้มให้กับผู้คนอยู่เสมอ แต่อนิจจา .. ที่เธอมักจะแกล้งชาวบ้านโดยไม่ได้สนใจความรู้สึกของคนถูกแกล้งเลยแม้แต่นิด ! แต่เชื่อเถอะนะ ว่าไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไรในการกระทำของเธอเลยแม้แต่น้อย !! แค่ชอบเล่นมากไปหน่อยก็เท่านั้นเอง ~ เป็นคนใจร้อน ปรวนแปร ขี้เบื่อ อยู่ไม่นิ่ง อยู่ไม่สุข ให้อยู่เฉยไม่ได้ ไม่งั้นมันรู้สึกเหมือนชีวิตขาดอะไรไป . เอาแต่ใจตัวเองเป็นที่หนึ่ง แต่ก็จริงจังกับการกระทำ และจริงใจกับความรู้สึกของตัวเองมากนะ *
สิ่งที่ชอบ ,, ชอบแกล้งคน มากเป็นชีวิตจิตใจ ~ และยิ่งชอบมากที่สุดเมื่อได้เห็นผู้คนมีรอยยิ้ม * ชอบดอกไม้ทุกประเภท ถึงขั้นในภายภาคหน้าตั้งใจไว้ว่าจะเปิดร้านดอกไม้เป็นของตัวเองสักวัน ! และตอนนี้ก็ชักจะมีปัญหากับหัวใจ เมื่อชอบทงอุนขึ้นมาเป็นอันดับหนึ่งซะแล้ว
สิ่งที่กลัวหรือเกลียด ,, เกลียดน้ำตา ก็มันตรงข้ามกับสิ่งที่เธออยากให้ผู้คนเป็นนี่นา ! เกลียดฝนตก เพราะมันเฉอะแฉะ ~ แต่ถ้าได้เห็นสายรุ้งหลังฝนตกก็โอเคนะ J อนิจจาเป็นแม่มดแต่กลับกลัวฟ้าแลบฟ้าร้อง หรือเวลาที่เข็มฉีดยาแทงเข้าเนื้อ จิ้มจึ้ก ~ ก็กลัว ! ตอนนี้มีสิ่งที่เกลียดเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งอย่าง คือความรู้สึกยุกยิกในใจ เวลาที่มีผู้หญิงเข้ามาใกล้ทงอุน มันหึงนะ L
อิมเมจ & ชื่อจริง ,, ฮโยมิน T-ARA
คำถามเกี่ยวกับบท
1. ครั้งแรกที่คุณนางเอกเจอกับคุณพระเอก เหตุการณ์เป็นยังไงคะ
,, วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่ฉันแปลงร่างเป็นแมวมาเดินเล่นแกล้งชาวบ้าน เป้าหมายในวันนี้คือโรงพยาบาลประจำจังหวัด ก็เพราะโรงพยาบาลเป็นที่ที่มีแต่คนเจ็บไข้ได้ป่วยมากันใช่มั้ยล่ะ ~ อย่างน้อยฉันก็อยากทำให้พวกเค้ายิ้มได้เหมือนกันนะ .. ความเจ็บปวดไม่คู่ควรกับมนุษย์เราหรอกน่า !
ฉันเดิมดุ่มเข้าไปในโรงพยาบาล เห็นป้ายติดอยู่รำไรว่าห้ามสัตว์เข้า แต่สมมุติว่าฉันเป็นแมวที่อ่านหนังสือไม่ออกก็แล้วกัน :p คุณหมอกับพยาบาลเดินกันขวักไขว่ทั่วโรงพยาบาลที่มีคนไข้รอรับการรักษาอยู่มากมาย กลิ่นยาหรือที่เรียกกันติดปากว่ากลิ่นโรงพยาบาลอบอวลไปทั่ว .. รู้สึกถึงความหดหู่ขึ้นมาชอบกล
ดวงตากลมโตของฉันสอดส่ายสายตาหาเป้าหมายที่จะทำการแกล้ง .. เอ้ย ไม่ใช่ ! ทำให้เขามีรอยยิ้ม ~ แต่ยังไม่ทันจะได้เจอเป้าหมาย ก็รู้สึกเหมือนกับมีเงาพาดผ่านลงมา ฉันรีบหันขวับไปมองตามสัญชาตญาณ คุณพยาบาลในชุดสีฟ้าหน้าตาจิ้มลิ้มทำท่าจะอุ้มฉันพร้อมส่งเสียงว่า ''แมวเข้ามาในโรงพยาบาลไม่ได้นะ !''
ฉันไม่อยากจะถูกจับอุ้มออกไปข้างนอก ก็เลยร้องเมี้ยว ~ และวิ่งหนีคุณพยาบาลไปตามทางเดิน หลายคนในโรงพยาบาลหันมองภาพเหตุการณ์ที่คุณพยาบาลวิ่งไล่จับแมวแล้วก็หัวเราะออกมากันยกใหญ่ .. เอาน่า อย่างน้อยฉันก็ทำให้คนในโรงพยาบาลยิ้มได้แล้วนะ คิ๊ ~ ฉันเหลียวหลังไปมองคุณพยาบาลที่วิ่งตามมาแล้วก็อดหัวเราะอยู่ในใจไม่ได้ แต่เพราะวิ่งไม่ดูทางข้างหน้า ฉันก็เลยชนตุ้บ ~ เข้ากับอะไรบางอย่างเข้าอย่างจัง และไม่ทันจะได้รู้ตัว .. ร่างของฉันก็ลอยละลิ่วเพราะมีคนอุ้มเสียแล้ว ฉันมองผู้ประสงค์ร้าย(?) แล้วก็แหกปากร้องเมี้ยวด้วยความเจ็บใจ แต่เมื่อหันหน้ามาเจอคนอุ้ม
คุณพระคุณเจ้า !! หมอหล่อมากเลยค่ะ
ปากของฉันหุบลงโดยอัตโนมัติ ยิ่งเมื่อคุณหมอเปลี่ยนจากอุ้มฉันเป็นกอดฉันแทน .. โอ้ย ฉันขดตัวอยู่ในอ้อมแขนด้วยความรู้สึกที่เหมือนไอติมเจออากาศร้อนจัดแล้วละลาย ~
"อ๊ะ .. แมวตัวนั้นมันหลุดเข้ามาในโรงพยาบาลค่ะหมอ เดี๋ยวฉันจะเอาออกไปปล่อยให้"
ฉันจ้องเขม็งใส่พยาบาลคนนั้น แต่เหมือนเธอจะไม่ได้มองฉันเพราะเอาแต่มองหมอ ฮึ .. หมอเป็นของฉันนะ L
คุณหมอหัวเราะแล้วก็ไม่ได้ว่าอะไร ก่อนจะยื่นฉันให้กับพยาบาลที่มารอรับฉันเพื่อเอาไปปล่อยข้างนอก ฉันได้แต่ฮึดฮัดร้องแง้ว ด้วยไม่อยากจะจากอ้อมแขนของคุณหมอไป จนเล็บไปเกี่ยวเข้ากับป้ายชื่อคุณหมอจนหลุดติดอุ้งเท้าของฉัน
"ไม่รู้ว่าเป็นแมวมีเจ้าของหรือเปล่านะครับ ยังไงก็ฝากช่วยดูแลเรื่องนั้นด้วยนะครับ"
ยัยพยาบาลตอบรับเสียงหวานอย่างกับไอติมแท่งราคาถูกละลาย ฮึ (อคติ) คุณหมอพยายามจะเอาป้ายชื่อจากอุ้งเท้าของฉัน แต่ฉันตวัดขาหลบเขาและกระโดดลงจากแขนพยาบาล ไปข่วนขาอ้อนหมออีกที ช่างตอแหลสิ้นดี -_- หมอรูปหล่ออุ้มฉันขึ้นอีกครั้งและเริ่มหัวเราะอีกที "ชื่ออะไรเนี่ย ซนนักนะเรา"
ฉันล่ะอยากตะโกนบอกเหลือเกินว่าชื่อ 'คิมจุงฮยอน' ค่ะ !
เมื่อหมอเอาป้ายชื่อเขาออกจากอุ้งตีนฉันได้แล้ว ฉันก็รีบชนปากแมวของฉันเข้ากับริมฝีปากสีชมพูอ่อนของหมอ และรีบกระโดดผลุงวิ่งหนีหมอออกไปข้างนอกโรงพยาบาลโดยไม่ต้องให้พยาบาลคนใดมาจับฉันออกไปแต่อย่างใด
กรี๊ด ~ ฉันจูบปากกับหมอแล้วหรือนี่ ถึงจะอยู่ในร่างแมวก็เถอะ ! นี๋ฉันทำอะไรลงไปกับคุณหมอ 'ซนทงอุน' >//////<
2. ยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่น่าสนใจในหนึ่งอย่างของคุณพระเอกกับคุณนางเอกในหนึ่งวันหน่อยสิคะ
,, "หมอคะ "
อีกวันแล้วสินะที่เธอมาหาผมที่โรงพยาบาล .. วนเวียนตั้งแต่ผมเลิกงานยันจบงานเหมือนคนไม่มีงานทำ เอ๊ะ หรือว่าจะไม่มีงานทำจริง -_-
ที่น่าตลกคือเธอมาบอกว่าเคย 'จูบปาก' จูบธรรมดาไม่พอ ต้องเน้นย้ำว่าจูบปากเสียด้วยสิ ขอโทษนะครับ ถึงจะหน้าตาน่ารักดีอยู่หรอก แต่สาบานได้ว่าไม่เคยจูบปากกับเธอ แม้แต่จูบแก้มยังไม่เคยเลย แล้วก็ไม่คิดอยากทำด้วย เอ่อ .. ยอมรับก็ได้ว่าก็อยากเหมือนกัน แต่มันก็เป็นแค่ความคิดเท่านั้นล่ะน่า !
"พักเที่ยงแล้ว ไปหาอะไรกินด้วยกันมั้ยคะ J"
แล้วก็มาชวนผมไปหาอะไรกินด้วยเป็นประจำ แน่นอนว่าผมปฏิเสธเธอทุกครั้ง รวมถึงครั้งนี้ก็ด้วย .. จะว่าเธอมาจีบก็คงใช่อยู่ล่ะมั้ง และที่ผมต้องบอกปัดไมตรีของสุภาพสตรีเป็นประจำก็เพราะผมมี 'คู่หมั้น' อยู่แล้ว ชัดนะครับ เธอเองก็เข้าใจชัดนะครับ !
แต่ทุกครั้งที่ผมบอกปฏิเสธเธอ เธอจะไม่ฮึดฮัดฟึดฟัดเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นที่ผมเคยเจอมา แต่จะพยักหน้า และยิ้มรับโดยไม่มีท่าทีโกรธเคืองอะไร แล้วก็คอยพูดคุยถามไถ่เรื่องราวของผมเหมือนกับเมื่อกี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น .. ไม่เคยรู้สึกแย่เลยนะเวลาที่ปฏิเสธผู้หญิงคนอื่น เพราะเธอก็เหวี่ยงใส่ผมมาไม่น้อยเหมือนกัน แต่กับผู้หญิงคนนี้แล้ว เธอต่างออกไป ไอ้ท่าทีแบบนี้ของเธอ มันทำให้ผมรู้สึกผิดกับตัวเองเหมือนกันนะ แต่ทำยังไงได้ ขืนทำเหมือนให้ความหวัง .. จะน่าสงสารยิ่งกว่านี้อีก
เวลาที่ผมเข้าเวรหรือต้องทำงาน เธอก็จะไม่มายุ่งกับผมเลย บ่อยครั้งทีเดียวล่ะที่ผมเดินไปเดินมาแล้วเห็นเธอนั่งพูดคุยกับคนไข้คนนั้นคนนี้ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสทั้งสองฝ่าย ดูเหมือนว่าเธอจะทำให้คนไข้มีความสุขนะ .. ยิ้มเธอน่ารักเป็นบ้า !! และมันก็กลายเป็นภาพที่คนในโรงพยาบาลเห็นกันจนชินตาเลยด้วย
"ไปกินข้าวเย็นด้วยกันมั้ยคะหมอ"
พอหลังเลิกงาน ซึ่งส่วนใหญ่มันก็จะเกินเวลาเลิกงานปกติตลอด เธอก็จะมาชวนผมออกไปทานข้าวเย็น เช่นเคยที่ผมจะบอกปฏิเสธเธอตลอด และเธอก็จะโบกมือลาจนกระทั่งผมขับรถกลับออกไปด้วยรอยยิ้ม
แต่วันนี้ผมกลับนึกอยากทำอะไรที่ต่างออกไป
"เอาเป็นคุณแนะนำร้านอาหารอร่อยก็แล้วกันนะครับ"
สาบานได้ว่าผมไม่ได้ตกหลุมรักเธอ .. คิมจุงฮยอน
เพิ่มเติมเล็กน้อย
ลบวงเล็บและเปลี่ยนสีคำตอบหรือยังคะ ,, เยสเซอร์ เรียบร้อยหมดแล้วจ้า น้องทรายเช็คดูได้เลย * เก๋กู้ดค่ะ ;D
ถ้าออติดแล้วต้องมารายงานตัวด้วยนะคะ ,, โอเคคร้าบผม ! ไม่ติดก็ยังจะมาเสนอหน้ารายงานตัวเลยจ่ะ (เนียน ฮ่า ~)
ขอบคุณที่มาออดิชั่นนะคะ :} ขอบคุณทรายที่เปิดให้ออดิชั่นด้วยเช่นกันจ้า ~ ไม่รู้ว่าบทออของพี่จะถูกใจทรายมั้ยนะ แต่พี่ปั่นเองแล้วก็ถูกใจตัวเอง ฮา . จะดีไม่ดีไม่รู้ ก็ฝากน้องทรายช่วยพิจารณาด้วยนะจ๊ะ ขอบคุณมากจ่ะ
อ่านต่อ :
http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=671613&chapter=3#ixzz1GMpfqoLH
ความคิดเห็น