คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ✈ EQN * & ♡ (FIC) HAVE YOU EVER FALLEN IN LOVE ?
Q SECOND STATION - 春のように
(Hokkaido Pristine Ski Slopes Haiku - John Tiong Chunghoo -)
As winter gives way to spring
เมื่อฤดูหนาวผันผ่าน แปรเปลี่ยนเป็นฤดูใบไม้ผลิ
we encourage you to look east
ขอแนะนำให้คุณลองไปทางตะวันออก
the island of Hokkaido is the place
ไปยังเกาะ 'ฮอกไกโด'
joys like all-natural hot spring onsens
สนุกกับบ่อน้ำพุร้อนธรรมชาติ
the only thing left to decide is when you're going to go
เหลือแค่ว่าคุณจะเริ่มออกเดินทางเมื่อไรก็เท่านั้นเอง J
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ✈
Like A Spring *
Hokkaido, Japan
beyo ng
Q FOURTH STATION - Moonlight
‘ 2 อาทิตย์ = 14 วัน = 336 ชั่วโมง = 20,160 นาที = 1,209,600 วินาที
“ ฉันไม่ใช่คนบนโลกนี้ ” ฉันได้พบกับเขาครั้งแรกในวันที่ฝนตกหนัก และมีมรสุมลูกใหญ่พัดผ่านเข้ามาในชีวิตฉัน
การใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับ ' โจ๊กเกอร์ ' { เทวดา } ที่จิตใจแข็งกระด้าง ปลอบใครไม่เป็น และชอบทำอะไรตามใจตัวเอง
ทำให้ .. ฉัน ‘ พันยูริม ’ ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่ต่างจากประชากรอีกหลายล้านคนในกรุงโซล ต้องเปลี่ยนไป ,,
เขาเปลี่ยนแปลงตัวฉันทีละน้อย เขาทำให้ทุกวันที่น่าเบื่อของฉันกลับมีแต่รอยยิ้ม อย่างที่ฉันเองก็ไม่รู้ตัว
และเขามีเวลาบนโลกนี้เพียงสองอาทิตย์ ก่อนหิมะแรกจะมาเยือน .. ก่อนเขาจะจากฉันไปตลอดกาล ’
"ฉันไม่จากเธอไปไหนหรอกน่า .. ยัยตัวยุ่ง"
"ทำอย่างกับว่าเธอมีสิทธิ์เลือกได้ว่าจะไปหรือไม่ไปอย่างนั้นแหละ"
(California Poem - Margaret Kemp -)
And as I sat in the audience
เมื่อฉันนั่งอยู่ท่ามกลางฝูงชน
I remembered how as child i heard of this place called 'California'
ก็จดจำได้ว่าเมื่อยังเด็กฉันเคยได้ยินเรื่องราวของเมืองที่ชื่อว่า 'แคลิฟอร์เนีย'
Exotic, foreign, mysterious... A land unknown to me.
แปลกถิ่น ต่างเชื้อชาติ น่าฉงน... ช่างเป็นดินแดนแปลกหน้าสำหรับฉัน
And then, one day, I arrived here in California,
จนวันหนึ่ง ฉันก็ได้มาเยือนถึงถิ่นแคลิฟอร์เนีย
this place I had only heard of, and seen in movies
ที่ที่ฉันเคยได้ยินและเคยได้เห็นแค่ในภาพยนตร์
and this place became my home
แล้วมันก็ได้กลายมาเป็นบ้านของฉัน J
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ✈
One Luv *
Burbank, California
`❀ LOVE CITY ( Love is full of sweet things :)
# RELEASE DATE. 2011년 02월 14일
‘ 사랑에 빠져본 적 있나요?
` HAVE YOU EVER FALLEN IN LOVE ?
คุณเคยตกหลุมรักไหม?
ผมเคยนะ ♥
“ซูจี ช่วยเอาดอกไม้ไปส่งแทนแม่หน่อยลูก”
เด็กสาวเจ้าของชื่อขานรับคำเสียงหวาน วางกีตาร์ฮาวาย ‘อูคูเลเล่’ สีชมพูที่กำลังเล่นลงบนโต๊ะ และกระโดดผลุงลงจากเก้าอี้ไปรับช่อดอกกล้วยไม้ช่อเล็กขนาดพอดีมือจากแม่ ที่ซึ่งก็ง่วนกับการอ่านออเดอร์ดอกไม้ที่ต้องทำช่อต่อไปอยู่ด้วย
“คัง..ซึง..ยูน” ริมฝีปากบางสีชมพูอ่อนพึมพำชื่อคนรับที่เขียนอยู่บนการ์ดที่ติดอยู่กับโบว์รัดช่อดอกไม้สีเงิน เข้ากันดีกับดอกกล้วยไม้สีเหลืองแซมขาว แม้จะเป็นช่อเกลี้ยงเกลาจัดให้เข้ารูปอย่างง่าย แต่ก็สวยงามเมื่อมาจากฝีมือการจัดดอกไม้ของแม่เธอ
“ให้เอาไปส่งที่ไหนคะแม่”
เอ่ยถามพลางหยิบเสื้อคลุมสีขาวที่พาดอยู่กับเก้าอี้หลังเคาน์เตอร์ขึ้นมาสวม แม่ส่งเสียง ‘อ๊ะ’ ราวเพิ่งนึกออก และดึงกระดาษแผ่นเล็กที่ติดอยู่กับกระถางเล็กใส่ดอกทานตะวันส่งให้ลูกสาว ซูจีพับหัวสกอตเทปที่แปะอยู่กึ่งกลางหัวกระดาษลงอีกด้าน กวาดสายตาอ่านมันครู่หนึ่งและยัดลงในกระเป๋าเสื้อคลุม
โบกมือบอกลาคนเป็นแม่ เสียงกระดิ่งเหนือประตูร้านดังกรุ๊งกริ๊งเมื่อเธอผลักประตูออกไปข้างนอก
อากาศในเมือง ‘พูซาน’ ต้นเดือนมกราคมยังหนาวจับใจ ไม่แปลกอะไรสำหรับเมืองท่าติดชายฝั่งทะเลของเกาหลีเช่นนี้ ซูจีกระชับเสื้อคลุมให้แน่นขึ้น ทัศนาทิวทัศน์รอบเมืองไปพลางฮัมเพลงแผ่วเบา คอนโดของคนรับดอกไม้อยู่ไม่ไกลจากร้านดอกไม้ของเธอมากนัก เด็กสาวจึงเลือกที่จะเดินเท้าแทนการขึ้นรถเมล์ประจำทาง
หลังจากเรียนจบมัธยมปลายชั้นปีที่หนึ่งพร้อมกับการตายของผู้เป็นพ่อ เธอกับแม่จึงย้ายจากเมืองโซลมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่พูซานบ้านเกิดของแม่ เกือบปีได้แล้วที่เบซูจีอาศัยอยู่ที่เมืองนี้ แม้จะค่อนข้างคุ้นเคยกับตัวเมืองแล้ว แต่มันก็ยังคงทำให้เธอรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้สัมผัสบรรยากาศความอบอุ่นที่อบอวลอยู่ทั่วเมืองพูซาน
อดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่าภาพที่เธอถือช่อดอกไม้คงจะดูดีไม่หยอก เอ๊า.. ก็ผู้หญิงกับดอกไม้เป็นของคู่กันอยู่แล้วไม่ใช่หรือ!
สัญญาณไฟแดงทำให้ต้องหยุดยืนหน้าสัญญาณไฟจราจร ซูจีเหม่อมองไปข้างหน้า ขณะรถแต่ละคันขับผ่านไป จนเมื่อสัญญาณเปลี่ยนเป็นไฟเขียว เธอจึงออกฝีเท้าเดินข้ามถนน แต่แล้วก็กลับสะดุดฝีเท้าตัวเองล้มลงไปกับพื้นจนช่อดอกไม้ร่วงกระเด็นหลุดมือไป
“เป็นอะไรมากไหมครับคุณ” ร่างบางเงยหน้าขึ้น สบสายตาเข้ากับเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังยื่นมือให้เธอจับ ซูจีรีบกล่าวขอบคุณและจับมือเขาที่ช่วยฉุดตัวเธอให้ลุกขึ้นอย่างง่ายดาย เอ่ยปากขอบคุณเขาอีกทีจนปรากฏรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
แล้วเขาก็ยังมีน้ำใจด้วยการเดินไปหยิบช่อดอกไม้จากบนพื้นกลับมาให้เธอ ครั้นซูจีจะร้องบอกว่า ‘ไม่เป็นไร’ ก็ไม่ทันเสียแล้ว จึงได้แต่พร่ำขอบคุณเขาเป็นการใหญ่
“โชคดีนะครับที่ดอกไม้ไม่เป็นอะไร” เด็กหนุ่มยื่นดอกไม้ส่งให้ แต่สายตาดันไปสะดุดกับหมึกสีชมพูบนการ์ด
“คังซึงยูนเหรอครับ ผมก็ชื่อคังซึงยูนนะ” น้ำเสียงติดตลกเมื่อนึกว่าชายเจ้าของช่อดอกไม้นี้มีชื่อเดียวกันกับตัวเขา
“เอ๋?” ไม่น่าจะบังเอิญขนาดนั้นหรอกน่า.. แต่ซูจีก็หยิบกระดาษในกระเป๋าเสื้อขึ้นมา เมื่อเจอชื่อคนสั่งแล้วจึงถามคนตรงหน้า “รู้จักคนชื่ออีโบรัมหรือเปล่าคะ”
“โบรัมนูนา?”
“งั้นเจ้าของช่อดอกไม้ก็น่าจะเป็นคุณล่ะค่ะ” พยักเพยิดไปที่ช่อดอกไม้ในมือของเขา “ฉันมาจากร้านดอกไม้ แล้วดอกไม้ช่อนั้นคุณโบรัมก็สั่งให้คุณน่ะค่ะ”
“อ้อ งั้นเหรอครับ”
“นั่นสิคะ” แล้วก็เงียบกันไปในชั่วอึดใจ ช่อดอกไม้ก็ถึงมือลูกค้าแล้ว.. แล้วเธอจะยืนซื่อทำบื้ออะไรกันเล่า! “งั้น..ฉันขอตัวกลับก่อนก็แล้วกันนะคะ ฝากขอบคุณคุณโบรัมด้วยที่ใช้บริการค่ะ”
ซูจีค้อมหัวให้เขาและหันหลังกลับไปทางเดิมที่เธอจากมา แต่เดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าว เสียงของเขาก็ดังขึ้นรั้งเธอไว้เสียก่อน
“เอ่อ คุณครับ”
ซูจีหมุนตัวกลับไปตอบรับคำเรียกของเขาเสียงใส “คะ?”
“ถ้าไม่มีธุระอะไรต่อ.. ไปทานเค้กด้วยกันมั้ยครับ”
“เอ๊ะ?”
“ไม่ใช่ร้านดังอะไรหรอกครับ แต่พวกผู้หญิงที่โรงเรียนผมเขาพูดถึงกันเยอะเลย คิดว่าคุณน่าจะชอบ”
คำพูดของเขาทำเอาซูจีเอ๋อไปครู่ใหญ่
เอ่อ ได้ไหมครับ” แล้วก็ก้มหน้าไปจับดอกไม้เล่นอย่างเก้อเขิน จนซูจีต้องตะโกนเรียกชื่อเขา
“คุณคังซึงยูน” “ได้ค่ะ”
`❀ 2011.02.14 แฮปปี้วาเลนไทน์เดย์ ♥
ฉบับรีไรท์ที่ได้แรงบันดาลใจมาจากเพลง Have You Ever Fallen In Love ค่ะ J
chipii
.xip
ความคิดเห็น