คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น
สนามหญ้าเขียวสด เพราะผ่านการดูแลอย่างดี ด้านหลังคือบ้านขนาดกลางไม่เล็ก ไม่ใหญ่
เรียบแต่หรู เด็กหญิงตัวเล็ก ผิวขาว แก้มเป็นสีชมพู ตากลมโตราวกับตุ๊กตา นั่งอยู่ที่ ชิงช้า ชะเง้อ
มอง เหมือนรอ อะไรอยู่
"ริซ่า อยู่ไหนลูก" เสียงเรียกของผู้เป็นมารดา ทำให้เด็กหญิงลุกหันไปมอง
"อยู่นี่ค่ะแม่" เธอตอบเสียงใส
"มาทำอะไรตรงนี้คนเดียวจ๊ะ" หญิงวัยกลางคนหน้าตาออกทางตะวันตกเดินเข้ามา
"รอซ่า กับ ฟ่าค่ะ" เด็กหญิงตอบ พลางยิ้มกว้าง
"จะไปเล่นซนที่ไหนกันล่ะจ๊ะ" แม่ว่าอย่างรู้ทัน
"มาแล้วคร้าบบบ" เสียงเล็กของเด็กชายดังมาแต่ไกล ตามด้วยเด็กชายตัวเล็กๆ 2 คนที่ดูยัง
ไงก้อเหมือนกันยังกะแกะ ที่มุดช่องว่างตรงรั้วออกมา
"รอนานมั้ยริซ"เด็กชายถาม แต่พอหันไปเห็นแม่ของเด็กหญิงก้อยิ้มแหยๆ ก่อนยกมือ
ไหว้
"สวัสดีครับคุณน้าซาร่า" แม่ได้แต่รับไหว้ อย่างเอ็นดู
"ทำไมไม่เข้าทางประตูล่ะจ๊ะ"
"ทางลัดฮะ"เด็กชายคนแรกตอบ
"เอาล่ะ พากันไปเล่นดีๆล่ะ ฝากริซด้วยนะซ่า" แม่เอ่ยกับเด็กชายคนแรก
"เอ่อ..ผมฟ่าฮะ" เด็กชายฟีฟ่าแย้ง
"ขอโทษจ๊ะ น้าแยกไม่ออกจริงๆ" แม่ของริซ่าว่า
"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมจะดูแลริซเองฮะ" เด็กชายซีซ่ารับปาก
"จ๊ะ" แล้วเด็กๆทั้ง 3 ก้อเดินออกจากบ้านไป จุดมุ่งหมายคือสนามเด็กเล่น
"เฮ้อ! เมื่อไหร่ แม่ริซจะแยกเรา 2 คนออกซะทีนะ" เด็กชายฟีฟ่าพูด
"ก้อเมื่อพ่อกับแม่ พวกนายแยกนายออกนั่นแหละ" เด็กหญิงสวนอย่างกวนๆ
"พอๆ หยุดเถียงกัน วันนี้จะเล่นอะไรกันดี" เด็กชายซีซ่าเอ่ยถาม
"บอล/ บอล" ทั้ง 2 ตอบพร้อมกัน ซีซ่าจึงพยักหน้า
"เล่นกัน 3 คนไม่หนุกหรอก ไปตามพวกแมนมาเล่นมั้ย" ฟ่าเสนอ
"เอาไงก้อได้" ซ่าว่า
"งั้น...เราไปตามก่อน" ว่าแล้วแฝดคนน้องก้อวิ่งออกไป
"ถามหน่อยสิริซ ทำไมเธอไม่ไปเล่นกับพวก ยัยแพรว กะยัยวาล่ะ"ซ่าถาม
"ไม่เอาหรอก น่าเบื่อเล่นอะไรก้อไม่รุ ขายของ โดดยาง สู้เล่นกับพวก นายไม่ได้หรอก"
ริซ่าตอบ
"งั้นเราต้องเล่นด้วยกันตลอดไปนะ" เด็กชายยิ้มพลางยื่นนิ้วก้อยออกมา
"สัญญานะ"
"สัญญา" เด็กหญิงเอ่ย ก่อนยื่นนิ้วก้อยของตัวเองออกมา แล้วทั้ง 2ก้อเกี่ยวก้อยสัญญา
"มาแล้ว..ว..ว"เสียงฟีฟ่าดังมาแต่ไกล ก่อนเดินเข้ามาพร้อมเด็กผู้ชายกลุ่มใหญ่
"มาทำไรแถวนี้ ยัยริซซี่"เด็กชายตัวโตที่ดูเหมือนหัวหน้าแก็งค์เอ่ยขึ้น
"ริซเค้าก้อมาเล่นด้วยไง" ฟ่าตอบ
"แกจะให้ผู้หญิงเล่นด้วยได้ไง"
"ก้อริซเค้าอยากเล่นด้วย" ซ่าเอ่ย
"ถ้ามีผู้หญิงเล่นด้วย พวกเราไม่เล่น" แมนตอบกวนๆ พลางยักคิ้วให้ริซ่า
"ทำไมชั้นจะเล่นด้วยไม่ได้" เด็กหญิงเอ่ยอย่างหงุดหงิด
"เพราะผู้หญิงอ่อนแอ ขี้แง น่าเบื่อ"แมนว่า
"พูดงี้ได้ไง" ริซ่าผลักแมนอย่างโมโห
"เฮ้ย!" แมนลุกขึ้นมาหน้าตาโกรธ
"หาเรื่องหรอวะ"แมนผลักริซ่าล้มลง ซ่ารีบเข้าไปพยุง ส่วนฟ่าก้อเข้ามาขวางแมนไว้
"ทำร้ายผู้หญิงได้ไงวะ" ซ่าว่าอย่างโกรธจัด
"ลูกผู้ชายเค้าไม่แกล้งผู้หญิงหรอก"ฟ่าเสริม
"อย่ามายุ่ง ไอ้แฝด" แมนตะคอกใส่
"ห้ามรังแกริซเด็ดขาด" 2 พี่น้องเอ่ยพร้อมกัน
"ได้..งั้นทำแกแทนแล้วกัน เฮ้ย! ลุย" แมนเอ่ย แล้วนำพวกเพื่อนรุม 2 แฝด ที่ช่วยกันปก
ป้องริซ่าไม่ให้ได้รับอันตรายแม้แต่น้อย
"ซีซ่า" เสียงเกรี้ยวกราดของแม่ทำเอาเด็กชายซีซ่าที่หน้าตาบวมช้ำจากการตะลุมบอนกับ
พวกแมนสะดุ้ง
"แม่บอกว่าไง"
"ให้พาน้องไปเล่นดีๆฮะ"ซีซ่าพูดเสียงเบา
"แล้วไปมีเรื่องกับใครมา หน้าตาดูไม่ได้เลย"แม่พูดพลางเคาะไม่เรียวในมือ
"..."
"แม่ถามนะซ่า"
"แมนฮะ"
"ก้อเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ ไปมีเรื่องกันทำไม"
"ก้อแมน..."ฟ่าพยายามอธิบายแทนพี่ชายแต่แม่ก้อขัด
"ฟ่า! แม่พูดกับซ่าอยู่นะ" ฟีฟ่าได้แต่จ๋อย
"เราก้อเหมือนกันไม่ช่วยกันห้าม" เด็กชายทั้ง 2 ก้มหน้านิ่ง
"ว่าไงซ่า.."
"ขอโทษฮะ" ซ่าเอ่ยโดยไม่ยอมอธิบายความจริง
"ซ่า!" ฟ่าเรียกอย่างตกใจ
"ทำผิดต้องรับผิดสิฟ่า แม่ฮะลงโทษผมคนเดียวพอ เพราะผมไม่ห้ามน้องแถมยังชวนไปมี
เรื่องอีก" ซ่าออกรับแทนน้อง
"ไม่ครับถ้าจะลงโทษต้องลงโทษผมเหมือนกัน" ฟ่าเอ่ย
"งั้นแม่จะตีทั้ง 2คน คนละ 3 ทีจะได้จำ"แม่เอ่ย
"ถ้าคุณป้าจะตีก้อตีริซด้วยเถอะค่ะ" เสียงริซ่าทำให้แม่ของเด็กชายหันไปมอง เด็ก
หญิงที่เดินเข้ามาพร้อมแม่ ตากลมโตแดงก่ำเนื่องจากผ่านการร้องไห้อย่างหนัก
"ริซ" 2 พี่น้องพูดพร้อมกัน
"ใช่ค่ะ ถ้าพี่จะตีหลานทั้ง2 คนก้อตียัยหลิวด้วยสิคะ เพราะยัยริซก้อไปมีเรื่องเหมือน
กัน" แม่ของเด็กหญิงเอ่ย
"โธ่ พี่จะตียัยริซได้ยังไง"
"ได้สิคะคุณ
กับแมน" เด็กหญิงเอ่ย แม่ของเด็กชายนิ่งอึ้ง
"ริซไม่ต้องพูดหรอกเราทำผิดต้องโดนลงโทษ" ซ่าเอ่ย
"ใช่ แม่ฮะตีพวกผมเถอะ" แล้วซ่า กับ ฟ่า ก้อยืนกอดอก หันหลังให้
"ได้ แม่จะลงโทษ...ให้ทั้ง 2 คนดูแลต้นหลิวดีๆ ตลอดไป ได้มั้ยจ๊ะ" แม่เก็บไม้เรียว แล้วยิ้ม
อย่างภูมิใจ ในตัวลูกชาย
"ได้แน่นอนฮะ" ทั้ง 2 เอ่ยพร้อมกันอย่างหนักแน่น
ความคิดเห็น