======================
ประกาศให้ทราบโดยทั่วกันค่ะ
วันนี้นิยายน่าจะกลับมาเปิดขายได้แล้ว
ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนนะคะ
และขอบคุณทีมงานเด็กดีที่แก้ปัญหาให้อย่างรวดเร็ว
น่ารักมากๆ เลยค่ะ
ปัณฑารีย์
13-12-2018
============================
รีไรท์ 2018
เนื่องจากนิยายหมดสัญญาอีบุคกับทางสนพ.
แจงเลยนำมารีไรท์ใหม่ โดยเนื้อหายังเหมือนเดิม
เพียงแค่ปรับบทบรรยายให้ได้อรรถรสในการอ่านมากขึ้น
หน้าปกอีบุคค่ะ สามารถกดซื้อได้ที่ meb นะคะ
เริ่มอัพ วันที่ 14 ตุลาคม 2561
และเนื่องจากพี่ meb ลงตัวอย่างให้อ่านจำนวน 10 ตอน
ดังนั้นในเว็บจึงจะลงให้เยอะกว่าพี่เมพห้าตอนนะคะ
โดยจะอัพเนื้อหาถึงตอนที่ 15
ฝากอุดหนุน ebook ด้วยนะคะ ^_^
============================
หนังสือได้รับการตีพิมพ์กับ สำนักพิมพ์ ไลต์ ออฟ เลิฟ
สามารถสั่งซื้อได้ทางเว็บไซต์สำนักพิมพ์ค่ะ
(คลิกที่ชื่อเรื่องเพื่อดูรายละเอียดค่ะ)
ซีรีย์ชุด เสน่ห์รัก เสน่ห์ร้าย
...โปรยปราย...
“ไง!” หนุ่มเชื้อสายจีนทักเสียงสูงหลังจากรวบตัวนุ่มนิ่มที่เขาลงความเห็นว่าปรารถนาที่สุดในตอนนี้เข้ามากอด หญิงสาวจึงดิ้นสุดฤทธิ์เพราะความกลัว
“ปะ...ปล่อยฉันนะ!”
“อะไรกัน ให้ไปตั้งสามล้าน...สองสามครั้งคิดว่าคุ้มแล้วหรือไง”
“อย่ามาหยาบคายกับฉันนะ!” นันธิชาตะคอกกลับอย่างโกรธๆ จีราวัฒน์จึงยิ้มชอบใจที่ทำให้ท่าทางนิ่งๆ เย็นๆ ของหญิงสาวเปลี่ยนไปได้
“หยาบคายตรงไหน ก็ให้ไปตั้งสามล้าน จะให้ฉันนอนกับเธอแค่สองสามครั้งไม่เขี้ยวงอกไปหน่อยหรือไง”
“ฉันไม่ได้ต้องการเงินสกปรกนั่น และฉันก็ไม่ได้ขายตัว! ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้ และก็เอาเช็คบ้านั่นคืนไปด้วย ฉันไม่ต้องการ!!”
“เฮอะ! กับเราทำเป็นดุ ทีกับไอ้หนุ่มนั่นล่ะ น้ำผึ้งอย่างโน้นน้ำผึ้งอย่างนี้” คนอิจฉาโดยไม่รู้ตัวกระแนะกระแหนร่างบางอย่างหมั่นไส้
“ใครอนุญาตให้คุณเรียกชื่อของฉันไม่ทราบ”
“ทำไมจะเรียกไม่ได้ ฉันเป็นอะไรกับเธอก็น่าจะรู้ดี” คราวนี้จีราวัฒน์เตือนเสียงเข้ม เมื่อร่างบางดูจะดื้อขึ้นเรื่อยๆ
“เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ไม่รู้จักกัน ไม่อะไรทั้งนั้น!” นันธิชาเถียงหัวชนฝาด้วยความโกรธ
“เดี๋ยวก็รู้ว่าเป็นหรือไม่เป็น ไว้พรุ่งนี้เช้าฉันจะถามเธอใหม่” จีราวัฒน์ขบกรามแน่นพูดเสียงลอดไรฟัน ก่อนจะดันตัวนันธิชาเข้าไปในห้องที่เขาเคยมาครั้งก่อนอย่างคุ้นเคย
“ไม่นะ ปล่อย...”
| เกมร้อนมาเฟียร้าย (ซีรีส์ชุด ผู้หญิงของมาเฟีย ลำดับที่ 1) | ปัณฑารีย์ | www.mebmarket.com | พราวฟ้า สุธารินทร์ พนักงานสาวในปกครองที่กล้ามอบรอยยิ้มอ่อนหวานอย่างจริงใจให้เจ้านายผู้แสนเย็นชาอย่างเขาเป็นคนแรก บาสเตียน เมนิแกนด์ แสดงอาการเงียบขรึมภายใต้ใบหน้าที่เรียบนิ่ง แต่หัวใจของเขานั้น... ให้ตายเถอะ! ราวกับถูกพิษไข้เล่นงานจนเห่อร้อนไปทั้งตัว ไม่รวมอาการเต้นตึ้กตั้กของหัวใจที่กำลังสั่นรัวๆ! แบบนี้แล้ว...จะปล่อยให้เธอเป็นแค่พนักงานหน้าฟร้อนต์ได้อย่างไรเล่า แต่จะให้ทิ้งมาดขรึมแล้วเดินหน้าตามตื๊อจีบเธอก็ใช่ที่ เลยใช้ฐานะเจ้านายที่มีค่อยๆ วางเกม แล้วอาศัยความเจ้าเล่ห์ที่ซุกซ่อนไว้ฉวยโอกาสจับเธอเลื่อนจากตำแหน่งพนักงานระดับล่างมาเป็นผู้จัดการหัวใจให้กับผู้บริหารสูงสุดของเมนิแกนด์โฮเต็ลซะเลย! ?ชอบไหม? ชายหนุ่มถามกว้างๆ แต่กลับทำให้คนถูกถามเข้าใจว่าเขาหมายถึงชุดที่ซื้อให้เธอ ?ชอบค่ะ ใส่ได้พอดีเลย? ว่าแล้วก็ก้มลงมอง บาสเตียนส่ายหน้ายิ้มๆ ?ฉันหมายถึงเธอ...ชอบฉันไหม? ?คะ?? พราวฟ้าถึงกับอึ้ง เงยหน้าขึ้นมองคนพูดอย่างตกใจ หญิงสาวพยายามส่ายหน้าแดงๆ ของตัวเองเพื่อปฏิเสธ ทว่าการปั้นสีหน้าให้อีกฝ่ายคิดว่าเธอไม่ได้รู้สึกอะไรมันช่างยากยิ่งยวด ?ไม่ชอบหรือ? ชายหนุ่มแสร้งก้มลงมองชุดตัวเองแล้วทำหน้าหงอยๆ ทำท่าจะกลับไปเปลี่ยนชุดใหม่ ?ถ้าไม่ชอบฉันกลับไปใส่สูทตามเดิมก็ได้ แบบนี้มันคงไม่เข้ากับฉันสินะ? ?เอ่อ...หมายถึงเสื้อหรือคะ? ?อื้อ...แล้วเธอคิดว่าฉันหมายถึงอะไร? บาสเตียนถามกลับยิ้มๆ แววตาขบขัน เล่นเอาคนเข้าใจผิดจังเบ้อเร่อหน้าม้านทันที พราวฟ้ายิ้มแหยนิดๆ ก่อนจะเอ่ยเสียงแผ่ว ?คนอะไรชอบพูดไม่เคลียร์ ทำให้เข้าใจผิดอยู่เรื่อย? ?แบบนี้ก็ดูดีไปอีกแบบค่ะ? ?แล้วชอบไหม? คนเอาแต่ใจต้อนจะเอาคำตอบให้ได้ พราวฟ้าจึงเผลอทำหน้าเง้าอย่างลืมตัว ?ค่ะ? ?เอาสิ! รุกขนาดนี้ไม่ใจอ่อนให้มันรู้ไป...? | |
|
ความคิดเห็น