ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC Exo - Kriskai] แปลกแต่จริง

    ลำดับตอนที่ #6 : Story : FIVE

    • อัปเดตล่าสุด 1 พ.ค. 57





    FIVE ♥ ปลกแต่จริง

    รักแท้ แพ้ตุ๊กตา









     

              หลังจากที่คิมจงอินได้บราวน์ไปในครอบครองซึ่งบ้างครั้งก็แอบมาหยิบโคนี่ไปด้วยคู่กัน ทำให้อี้ฟานคิดได้แล้วจริงๆ ว่านี่มันพลาดอย่างใหญ่หลวง

    น้องไม่สนใจพี่คริสแล้วครับ ... //ปาดน้ำตา

    เช้าไปเรียนเย็นอี้ฟานไปรับกลับมาก็มีคุยนิดหน่อยแต่นอกนั้นน้องจะวิ่งเข้าหาแต่ตุ๊กตาตลอดเลย ตุ๊กตานี่กอดไม่อุ่นเท่าอี้ฟานนะน้องจะติดใจอะไรนักหนา

    เป็นไงเป็นกัน คืนนี้แหละอี้ฟานจะเอาตำแหน่งที่ๆตัวเองควรอยู่กลับมา!

    ที่ๆควรเป็นอี้ฟานไม่ใช่ไอ้ตุ๊กตานั่น!!

    "จงอิน จงอินหลับรึยังครับ?"

    "ใกล้ละ พี่คริสมีอะไรอ่ะ?" เสียงงัวเงียที่ตอบกลับมาทำเอาอี้ฟานชั่งใจอยู่ครู่นึง แต่สภาพที่น้องนอนกอดบราวน์มันไม่ใช่สไตล์อี้ฟาน น้องต้องนอนกอดพี่คริสสิ!

    แต่ใครจะคาดถึงละว่าพออี้ฟานพูดแค่นั้นแหละ อื้อหื้ออ เรื่องตั้งแต่สมัยอยุธยา(?)ของเขานี่ถูกคิมจงอินรื้อออกมาพูดเละไม่มีชิ้นดี

    แล้วเข้าใจอารมณ์อี้ฟานมั้ยครับ คือมันนอยด์นะแฟนสนใจตุ๊กตามากกว่าอ่ะ

    แล้วถามอีกมีใครเข้าใจอารมณ์คิมจงอินบ้างครับ ...

    คือง่วงครับอยากนอน ทีตอนอี้ฟานสนใจแต่ตุ๊กตาหน้าหมาอัลปาก้าเขายังไม่บ่นเลยนะ =___=

    คืออารมณ์มันกำลังพุ่งทั้งคู่! อี้ฟานอยากจะระเบิดตู้มออกมาจริงๆนะ แต่เจอน้องทำหน้ามึนๆใส่แบบพี่พูดจบละยัง? จบแล้วใช่มั้ย? จงอินจะนอนกอดหมีบราวน์ต่อแล้วนะ มันนน!!? มันถูกแล้วหรอ!!!? // ขูดผนังห้อง

    สุดท้ายก็นอนไปทั้งๆที่นอยด์น้องมันก่อนจะคว้าตุ๊กตากระต่ายที่น้องหิ้วเข้ามาด้วยมาบ้าง

    ไหนไอ้โคนี่บอกมาสิไอ้หมีบราวน์นั่นดีกว่าอี้ฟานตรงไหน ตอบไอ้กระต่ายตอบบบบ!!




    จากอารมณ์ที่ยังกรุ่นๆอยู่เมื่อวาน ตื่นเช้ามานอกจากไม่เจอน้องจงอินที่รักแล้ว จะเจอก็แต่ตุ๊กตาโคนี่ที่เหมือนวานอี้ฟานบ่นกับมันจนเผลอหลับไป แต่เช้านี้กลับมีตัวแถมโผล่มาด้วย ...


    ก็เจ้าตุ๊กตาอัลปาก้าไงล่ะ ไม่ได้วางไว้บนตัวเขาเปล่าๆนะ ยังมีโพสอิสที่เขียนด้วยลายมือคิมจงอินหวัดๆน่ารักๆด้วย แต่นั่นไม่ได้น่ารักเหมือนเนื้อหาที่เขียนเลย ...


    'ตุ๊กตาสุดรักพี่อ่ะ เอาไปนอนกอดดิ โด่วว ผมเล่นนิดเล่นหน่อยมาบ่น ผมไปเล่นข้างนอกก็ได้

    ปล. ไม่ต้องตามมานะ! '


    ยังดีที่น้องบอกให้อี้ฟานรู้ว่าออกไปเล่นข้างนอก แต่นี่ไม่ใช่เวลาดีใจครับ ชัดเจนมาก

    ว่าน้องงอนอี้ฟานแล้ว!!

    อย่างแรกเลยครับ หยิบไอโฟนคู่ใจโทรหาเพื่อนรักน้องมันก่อนเลย

    "เซฮุนจงอินอยู่ไหน?"

    "หื้อ อะไรของเฮียเนี่ย" น้ำเสียงงัวเงียจากปลายสายบอกได้เป็นอย่างดีว่าโอเซฮุนยังไม่ตื่นเลยด้วยซ้ำ

    "เฮียมีเรื่องกับจงอินนิดหน่อยน่ะ"

    "อืออ ... จงอินมันไม่ได้มาบ้านผมหรอก"

    "งั้นนายพอรู้มั้ยว่าจงอินอยู่ไหน?" คริสพูดไปด้วยน้ำเสียงลุกลี้ลุกลน ให้ตายโอเซฮุนจะช่วยตื่นตัวมาคุยกับเขาดีๆได้มั้ยเนี่ย!?

    "อ่า... ไม่ เฮียโทรถามชานยอลดิ"

    "เออๆ โอเค ขอบใจ บาย"

    "อ่า ราตรีสวัสดิ์ครับ~"

    คราวนี้อี้ฟานก็รัวมือถือโทรหาชานยอลเลยครับ

    แต่จะรู้มั้ยว่า ...




    "จงอินนา พี่คริสโทรมาหาอ่ะ~"

    ชานยอลชูโทรศัพท์โบกไปมาให้เพื่อนผิวสีน้ำผึ้งกับแฟนหนุ่มอย่างแบคฮยอนที่นอนเล่นกันอยู่บนเตียง

    "เอาไงดีว่ะ จงอิน" แบคฮยอนเอ่ยถามเพื่อน

    "ไม่รู้ว่ะ ... "

    "งั้นกูตัดสายทิ้งนะ~" ชานยอลเอ่ยเป็นทางออกให้

    "บ้าหรอไอ้กาง งี้พี่คริสก็ต้องสงสัยดิเพราะมึงตัดสายอ่ะ!"

    น่านน ... ปาร์คชานโดนเมียดุเลยครับ

    "โอเคๆ ปล่อยทิ้งไว้ละกัน"

    ว่าแล้วสามสหายต่างก็ไม่สนใจโทรศัพท์ของชานยอลที่ถูกวางทิ้งไว้บนโต๊ะจนเสียงดับไป


    แต่แล้วมันก็ดังขึ้นมาอีก

    ไม่ใช่ครั้งเดียวแต่หลายครั้งด้วย!

    แบคฮยอนจะไม่ทน

    "ชานยอลนา-------"

    "นี่แบคฮยอนพูดนะพี่ จงอินไม่อยู่ โอเคป่ะะ" แบคฮยอนรีบชิงปลายสายพูดก่อนจะตัดสายทื้งอย่างไม่ใยดีก่อนจะเปลี่ยนเป็นระบบสั่น จงอินก็ได้แต่มองการกระทำของเพื่อนปริบๆ

    แต่ไม่กี่นาทีต่อมาโทรศัพท์ของชานยอลก็สั่นรัวๆ

    ไม่ใช่ใครทีไหนหรอกครับ ... ก็อี้ฟานเจ้าเก่านั่นแหละ

    "กูว่ากูไม่รบกวนพวกมึงแล้วดีกว่า กูไปละบายย" คิมจงอินที่เห็นท่าไม่ค่อยดีเลยอาสาไปดีกว่า ดูท่าเพื่อนๆของเขาคงเบื่อ

    "ไปไหนว่ะ? แล้วตุ๊กตามึงอ่ะ?" แบคฮยอนเอ่ยถามขึ้นทันที

    "ฝากไว้ กูไปเดินเล่นหน่า มีอะไรเดี๋ยวโทรหา"

    "งั้นไปดีมาดีนะเว้ย บาย"

    แน่นอนว่าคิมจงอินคิดถูกมากที่ออกไปก่อน เพราะหลังจากนั้นไม่ถึงครึ่งชม.อี้ฟานก็มารัวเคาะกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์ประตูห้องของชานยอลทันที

    "จงอินอยู่ไหน? " คริสถามทันทีที่ประตูถูกเปิดออกโดยแบคฮยอนน่ะนะ

    "ผมบอกแล้วไม่อยู่~"

    "เหรอ?" คริสพูดพลางยักคิ้วหลิ่วตามองไปในห้องที่เห็นชานยอลกำลังห้อยขาตุ๊กตาบราวน์แกว่งไปมาอย่างบ้าคลั่ง

    แบคฮยอนถึงกับเอามือตบหน้าผากตัวเองแรงๆทันที

    ไอ้ชายปาร์คเอ๋อเอ้ย!

    "แต่ตอนนี้มันไม่อยู่จริงๆแล้วนะพี่" แบคฮยอนหันมาตอบ

    "แล้วจงอินไปไหน?"

    "มันบอกไปเดินเล่นข้างนอก... แล้วไมพี่ไม่โทรหามันอ่ะ"

    "โทรได้โทรนานละ" คริสพูดพลางชูมือถือซัมซุงสีขาวขึ้นมา

    "เวรละ งี้ไอ้จงอินก็ไม่มีโทรศัพท์ดิ"

    "ใช่ไง ... " คริสพูดสีหน้าเครียดๆ

    "แล้วทะเลาะกันเรื่องอะไรอีกอ่ะ?"

    "นั่นไง ... " ชี้ไปที่ตุ๊กตาหมีท่ามกลางสายตาบอกไม่ถูกของแบคฮยอนว่าควรด่าไอ้พี่คริสนี่ยังไงดีหรือด่าไอ้จงอินมันดีและชายปาร์คที่ทำหน้าเอ๋อ...

    ชายปาร์คที่เพิ่งเห็นว่ามาเฟียได้มาบุกถึงนานห้องแล้ว ...




    'แบคจ๋าพี่คริสมาตั้งแต่เมื่อไรอ่ะ?'
    'สักพักละครับไอ้ชายปาร์ค ...'

     

    WRITER Talk

    พาร์ทนี้ให้คู่รักบีเกิ้ลมาร่วมแจม พี่คริสจะตามน้องกลับมาได้รึไม่ ติดตามค่ะ ฮาาา
    มีใครคิดถึงพี่จุนมั้ย ตอนหน้าพี่จุนโผล่ด้วยนะ แฮร่
    ขอบคุณทุกคอมเม้นเช่นเดิมนะค้าา ขอบคุณที่ติดตามค่ะ // โค้งงามๆ
    เจอกันตอนหน้า จุ้บบ ♥
     

    SQWEEZ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×