คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : EP.02
- EPISODE 2 -
"เจ้าปริ้นซ์วิ่งไปนู่นแล้ว"
"ย่าห์ ช่วยผมจับทีสิครับ ถ้าป๊ารู้ว่าแกไปเล่นโคลนมานะโดนแน่"
การถ่ายทำวันแรกผ่านไปได้ด้วยดี มีวุ่นวายตรงที่เจ้าปริ้นซ์หรือสุนัขพันธ์ไซบีเรียนตัวโตขนปุกปุยที่วิ่งโผล่พรวดมาเข้ากล้องด้วยในฉากท้ายๆ แถมมีโคลนติดตามขนสีขาวๆที่สะบัดมาฝากจงอินและทีมงานคนอื่นๆอีกด้วย
ดีนะที่ซีวอนไม่อยู่ ...
จงอินโค้งขอบคุณทีมงานทุกคนและขอตัวเอาเจ้าลูกตัวแสบไปอาบน้ำก่อนที่ซีวอนจะกลับมา
ก๊อก ก๊อก
"ครับ ?" ในขณะที่จงอินกำลังเปิดน้ำฝักบัว ตีฟองแชมพูพร้อมอาบน้ำให้เจ้าปริ้นซ์ที่นั่งทำตาแป๋วแบบไม่สำนึกผิดแล้วเสียงเคาะประตูห้องน้ำจากด้านนอกทำให้จงอินหันมาสั่งให้ลูกตัวแสบรอ ซึ่งเจ้าปริ้นซ์ก็ฟังอย่างดีลงไปนอนหมอบรอที่บ้านห้องน้ำก่อนที่เขาเองจะเดินไปเปิดประตู
"คุณฟ่าน ?"
"ครับ ผมเอง"
จงอินเลิกคิ้วแปลกใจเล็กน้อยกับคนตัวสูงตรงหน้าที่ยืนยิ้มอวดฟันอย่างเทพบุตรก่อนที่ใบหน้านั้นจะเปลี่ยนมาเป็นนิ่งๆแล้วชี้ไปไหนกระเป๋าเสื้อเชิ้ตสีกรมของตัวเองแทน
เข็มกลัดตัวการ์ตูน ?
จงอินขมวดคิ้ว
ไม่ๆ มันเป็นมากกว่าเข็มกลัดการ์ตูน บางทีมันอาจจะเป็นการซ่อนกล้องก็ได้ และดูเหมือนว่าจงอินจะเดาถูก
แล้วอี้ฟานมาบอกให้จงอินรู้ทำไม ?
เหตุผลง่ายมากๆ คุณคงไม่อยากให้มีประโยคแปลกๆที่เกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวของคุณได้เผยแพร่ฉายทางทีวีไปทั่วประเทศหรอกใช่มั้ย
จงอินหรี่ตาก่อนจะพยักหน้าเบาๆแล้วฉีกยิ้มกว้างแทน
"อ่า ผมกำลังจะอาบน้ำให้เจ้าปริ้นซ์พอดีเลย คุณฟ่านสนใจมาช่วยมั้ยครับ"
"ผมแวะดูเฉยๆครับ มันไม่รบกวนคุณใช่มั้ย"
"อ้อ ไม่ครับไม่รบกวน"
ซุงแหล ซุงแหลลลมากกกกกนี่พูดเลย
ใจจริงนี่อยากปิดประตูใส่หน้าให้ดั้งอี้ฟานยุบด้วยซ้ำ แต่เราต้องรักษาภาพพจน์ครับ
อี้ฟานยักไหล่ใส่เบาๆก่อนจะเดินตามเจ้าของบ้านไป
จริงๆนี่ไม่สมควรจะเรียกว่าห้องน้ำ ... เอาหมอนกับผ้าห่มมากองให้นอนยังได้ ห้องน้ำกระเบื้องสีขาวดูสะอาดตาที่ดูผิวเผินก็เหมือนห้องน้ำหรูๆทั่วไปแต่ถ้าหากคุณลองเดินเข้ามาลึกๆตรงตู้กระจกอาบน้ำ ทางขวามือจะมีทางเดินขึ้นไปผ่านผ้าม่านที่ปิดไว้จะเป็นอ่างจากุชชี่ที่มีกระจกใสคั่นข้างนอกไว้ให้เห็นวิวสวยงาม
แต่ก่อนที่อี้ฟานจะได้สังเกตุอะไรมากกว่านี้ เสียงครางหงิงๆก็ดังขึ้นมาฉุดสติเขาซะก่อน
"อยู่นิ่งๆนะ รู้มั้ย" จงอินลูบหัวเจ้าหมาก่อนจะเปิดฝักบัวชโลมทั่วตัวจนขนฟูปุกปุยแนบไปกับลำตัวเป็นภาพที่อี้ฟานเห็นแล้วก็อดขำไม่ได้
"ปกติคุณเป็นคนอาบน้ำให้มันตลอดหรอ"
"ไม่ใช่หรอก ปกติก็ให้คนใช้อาบแหละ" จงอินขำแล้วอี้ฟ่านก็ไม่ได้พูดอะไรต่อยกเว้นเสียงบ่นงุ้งงิ้งของจงอินเวลาที่เจ้าปริ้นซ์แกล้งเอาตัวเปียกๆมุดใส่
อี้ฟานนั่งมองคนผิวแทนตัวโปร่งที่อาบน้ำให้เจ้าหมาตัวโตอย่างตั้งใจ เสื้อแขนยาวสีเทาที่เจ้าตัวพับแขนมาถึงศอกเพื่อไม่ให้เปียกมันก็ไม่เปียก แต่ไปเปียกตรงกลางแทน
"คุณฟ่านช่วยหยิบฝักบัวให้ทีครับ มือผมเลอะฟองอยู่" จงอินหันมาบอก
อี้ฟานมองหาฝักบัวที่ว่าก่อนจะหยิบแล้วเดินเข้าไปให้จงอินที่ง่วนกับการปัดผมหน้าม้าของตัวเองทั้งๆที่มือก็เต็มไปด้วยฟองแชมพู เสื้อนี่ก็เปียกไปเกือบครึ่ง
อาบน้ำหมาหรืออาบน้ำคนวะ...
"อ่ะนี่ครับ" อี้ฟานยื่นฝักบัวไปให้จงอินรับมาพร้อมยิ้มขอบคุณก่อนจะล้างฟองให้เจ้าปริ้นซ์ มือหนาของอีกคนที่อยู่ข้างๆก็เลื่อนมาปัดปอยผมที่ปรกหน้าปิดตาให้
"อ่า .. ขอบคุณครับ"
"เอ้า ! เสร็จแล้ว ! อย่าไปเล่นโคลนอีกนะเดี๋ยวป๊าจะว่าแกเอา" จงอินขยี้แก้มเจ้าหมาอย่างมันเขี้ยวก่อนจะปล่อยให้มันวิ่งเริงร่าส่ายหางดุ๊กดิ๊กออกไป
"โครตเหนื่อยเลย เป่าขนตั้งเกือบชั่วโมง" อี้ฟานเท้าแขนกับเคาน์เตอร์อ่างล้างมือพลางถอนหายใจเบาๆ
"คุณแค่ยืนรอ นั่งดูเฉยๆยังเหนื่อยแล้วผมอ่ะ " จงอินเบะปากน้อยๆขณะที่ใช้ผ้าขนหนูเช็ดมือตัวเองอยู่
"แหม พันธุ์อะไรทำไมดุจังคะตัวเนี้ย"
"คุณฟ่าน !"
"โหยย ผมปิดกล้องไปแล้วน่า เกือบ 3 ชม. ตัดเป็นสเปเชี่ยลท้ายตอนใช้แค่ไม่กี่นาทีก็พอเหอะ "
พอคำว่าปิดกล้องออกมาจากปากเท่านั้นแหละ รอยยิ้มคิมจงอินนี่ไม่ถูกเอามาใช้อีกเลยครับ
รู้งี้ไม่บอกก็ดี บุ่ยๆ
"เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้วน่า ลืมๆมันไปเถอะ"
"คุณก็พูดได้นี่"
"แต่คุณก็ดูโอเคนี่ อยู่กับ ชเว ซีวอน เศรษฐีที่รวยเป็นอันดับต้นๆ"
"แล้วอยากให้ซีวอนรู้เรื่องนี่มั้ยละ"
"ไม่เอาน่านีนี่"
"ไม่ต้องมาเรียกนีนี่ !"
"อ่อ โอเค๊ คุณหนูก็ได้จงอินก็ได้ ตามสบายเล้ย" อี้ฟานทำหน้าไม่ทุกข์ร้อนใส่จงอินซึ่งมันติดน่าหมั้นไส้ด้วยซ้ำ
"เหอะ" จงอินกระแทกเสียงเบาๆก่อนจะเดินผ่านอี้ฟานเพื่อจะออกไปแต่ก็โดนดึงกลับมาติดเคาน์เตอร์อ่างล้างมือโดยโดนอี้ฟานยืนคร่อมกักไว้แบบสมบูรณ์
"ไม่อยากล้ำลึกความหลังหน่อยหรอ"
ท่ายืนนี่ว่าอันตรายแล้วแต่คำพูดคุณนี่มันอันตรายยิ่งกว่าเลยว่ะครับ
"ไหนบอกเรื่องมันผ่านมาแล้วให้ลืมไปไง !! " จงอินหลุดทำหน้าเหวอ มือดันหน้าอกอีกคนออกตอนที่อี้ฟานยื่นหน้ามาใกล้
จงอินถอยจนตัวเกยขึ้นมานั่งบนเคาน์เตอร์อ่างล้างมือหลังติดกระจกโดยมีอี้ฟานยืนคร่อมอยู่พลางยื่นหน้ามาใกล้จนปลายจมูกแทบชนกันอยู่ร่อมร่อ ใกล้จนรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆที่รดใบหน้า
อี้ฟานยังคงขยับใบหน้าเข้าใกล้จงอินเรื่อยๆ สายตาก็เหลือบมองริมฝีปากอิ่มสีสดของอีกคน
จงอินเองก็จ้องหน้าอี้ฟานแบบไม่ละสายตา จงอินไม่เคยรู้หรอกว่าตัวเองมีเซ็กเอพพีลสูงขนาดไหนโดยเฉพาะตอนนี้ ยิ่งระยะห่างลดลงเรื่อยๆ จนริมฝีปากประกบกันจงอินก็หลับตาลงในขณะที่อี้ฟานเองก็เอียงคอเพื่อปรับมุมองศาจูบ
"ฝันไปรึป่าวครับคุณฟ่าน"
จงอินกระซิบข้างหูอี้ฟานเบาๆก่อนจะผลักออกจนอี้ฟานเซออกไป จงอินรีบเดินหนีทันทีแต่อี้ฟานก็ยังไม่วายเดินตามตื้อไป แค่เจ้ากรรมดันลื่นพื้นห้องน้ำเกือบล้มหน้าคว่ำ
ใช่ซี้ ก็มันไม่ใช่ถิ่นเขานี่ ไอ้ห้องน้ำไม่รักดี !
"ก็ได๊ คราวหน้าคุณไม่รอดแน่" อี้ฟานชี้คาดโทษตามไป ซึ่งจงอินหันมาเบะปากใส่แวบเดียวก็จะปิดประตูห้องน้ำใส่ดังปึง
ฟหกด่าสวงว้อยยยย
-----------------------------------------
เอะอะคุณฟ่านก็ลวนลามคุณหนูตลอดเลยคะ ว้าว ...
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะคะ ทายกันถูกเยอะแยะเลย 555
ความคิดเห็น