คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Story : TEN
TEN ♥ แปลกแต่จริง
พ่อคือสิ่งที่ไม่ถูกชะตาแรกพบกับลูกเขย ...
"จงอินครับ ปิดเทอมเราไปเที่ยวไหนกันดีมั้ย?"
"ไปดิๆ ผมได้หมดอ่ะ" จงอินตอบขณะที่สายตายังคงจับจ้องไปที่เกมในจอไอแพดอยู่อย่างตั้งอกตั้งใจ
"งั้น... กลับบ้านน้องจงอินที่รักของพี่ละกันj"
"ห้ะ???" เด็กน้อยที่มัวง่วนอยู่กับเกมถึงกับผงะเงยหน้ามามองคนรักทันที
แต่ว่า... ไหนๆก็ปิดเทอมแล้ว กลับไปหาครอบครัวก็ดี จะได้เจอมงกู จังกู จังอาด้วย
เด็กๆยังจะจำเขาได้มั้ยนะ? /__\
"โอเคมั้ยครับ?" อี้ฟานถามเพื่อความสมัครใจอีกครั้งก่อนจะเกี่ยวอุ้มร่างโปร่งของจงอินมานั่งตัก
"โอเคครับ"
วันถัดมาอี้ฟานก็ทำหน้าที่เป็นคนขับรถที่ดีพาน้องกลับบ้านไปเยี่ยมคุณพ่อคุณแม่
บ้านของจงอินอยู่ไม่ค่อยไกลจากตัวเมืองเท่าไหร่นัก เป็นหมู่บ้านทาวน์เฮาส์ นั่งรถประมาณ 1-2 ชม.ก็ถึงแล้ว
ในที่สุดรถเฟอรารี่สีดำสวยก็มาหยุดจอดที่หน้าบ้านรั้วสีขาว มองผ่านรั้วไปไปจะเห็นบ้านหลังเล็กๆกลางสวนสีเขียว 3 หลังคาดว่าเป็นของน้องหมาที่เด็กน้อยของอี้ฟานเลี้ยงไว้
ตัวบ้านจริงๆก็ไม่เล็กไม่ใหญ่ อี้ฟานคิดว่ามันเหมาะสมกับครอบครัวของจงอินดี
"พี่คริสรอแปปนะ เดี๋ยวผมลงไปเปิดประตูให้" จงอินพูดก่อนจะเปิดประตูรถออกมาแล้วเดินดุ๊กดิ๊กไปไขประตู
ถามว่าจงอินมีกุญแจเปิดรึไง?
แหม่... ลูกชายคนเล็กของบ้านทั้งคนก็ต้องมีพกไว้สิครับ เพียงแต่ตอนนี้
มันหาย!!!!?
ให้ตายคิมจงอินจะบ้า ลืมได้ไงว่ะ!
"เปิดประตูไม่ได้หรอ? ให้พี่ดูหน่อยสิ" อี้ฟานที่เห็นคนรักยืนเงอะๆงะๆอยู่หน้ารั้วนานสองนานเลยดับรถแล้วลงมาดูอีกแรงนึง
"ป่าวครับๆ แต่คือ ..."
"นั่นใครน่ะ!? อ้าว!? ไอ้จงอินน"
ไม่ทันได้ตอบก็มีเสียงพูดแทรกจงอินขึ้นมาเรียกความสนใจจากทั้ง 2 คนได้เป็นอย่างดี
"พี่แทยอน!"
"ไอ้น้องรักกก~ ในที่สุดแกก็กลับบ้านกลับช่องซะที เข้ามาๆ" 'คิม แทยอน' พี่สาวคนสวยหรือจะหล่อ(?)ก็ได้ของจงอินรีบเปิดประตูรั้วทันทีที่เห็นน้องเล็กกลับมาบ้าน
"พี่แทกอดหน่อยยย~"
"อย่านะ! ขนลุก ไอ้บ้า!" แทยอนพูดติกตลกพลางยกขาทำท่าจะถีบน้องทำเอาจงอินเบะปากบ่นงุ้งงิ้งใส่อย่างเอาแต่ใจทีเดียว
"เอ้อ แล้วนี่... ไปลักพาตัวฝรั่งที่ไหนมา" พี่สาวคนสวยล็อคคอน้องชายตัวดีมาคุยทันทีพลางเหล่ตามองอี้ฟานที่ยืนงงๆอยู่หน้ารั้ว
"ไม่ใช่ฝรั่งซักหน่อย พี่เขาเป็นลูกครึ่งจีน-แคนาดา"
"มันก็ฝรั่งป่าวว่ะ?"
"ไม่ก็ไม่ดิ อะไรเจ้เนี่ย โว๊ะ =__=" จงอินเบะปากใส่พี่สาวก่อนจะเดินไปอกให้คริสเข้ามา รถจอดไว้หน้าบ้านนั่นแหละ
"จ๊ะเอ๋!"
"ว้าย! ตาเถร! กลับมาก็เล่นอะไรเนี่ยตาจงอิน" คุณนายคิมเอ็ดลูกชายตัวดีกับมาก็แกล้งคนเป็นแม่แล้วหัวเราะแฮ่ใส่เป็นการทักทาย
"สวัสดีครับคุณแม่"
"สวัสดีจ่ะพ่อหนุ่ม" คุณนายคิมยิ้มๆมองอี้ฟานที่ยกมือไหวก่อนจะมองลูกสาวกับลูกชายอย่างหาคำตอบ
"เห็นมั้ยแม่ แทบอกแล้วยังไงจงอินมันก็ขายออก ก็ฝรั่งน่ะเขาชอบของดำ คิกๆ"
"ย่าห์ๆๆๆ พี่แทเงียบไปเลยนะ"
"ไม่เงียบจะทำไม แบร่ :P "
"แทยอนไม่แกล้งน้องสิลูก" คุณนายคิมเอ่ยปรามลูกทั้ง 2 เบาๆ โตขนาดไหนแล้วยังจะทะเลาะกันเป็นเด็กๆอีก นั่น อี้ฟานเลยขำไปด้วยเลย
"แล้วพ่อหนุ่มนี่เป็นเพื่อนจงอินหรอลูก?"
"เพื่อนไอ้จงอินไม่หล่อขนาดนี้หรอกแม่" แทยอนตอบ
"ป่าวฮะ ... นี่แฟนจงอินเองแม่ (. . )"
"..."
"..."
เงียบ ...
โอ้ย อี้ฟานงานนี้ตายแน่ๆ คุณแม่จงอินเขาไม่ปลื้มอ่ะ เงียบเลย!
"แม่ไม่เคยคิดมาก่อนเลยนะเนี่ย.." คุณนายคิมพูดพลางเอามือทาบอกอย่างตกใจ
"แม่ไม่เคยคิดว่าจะได้ลูกเขยหล่อขนาดนี้"
ครับ จงอินก็ไม่เคยคิดครับ...
"ขอบคุณครับ ลูกคุณแม่ก็สวยน่ารักเหมือนคุณแม่หมดเลย" อี้ฟานหยอดไป 1 ดอก ป้าป!
"ช่างพูดจริงๆนะเรา ไหนบอกสิว่าลูกเขยแม่ชื่ออะไร?"
"อู๋ อี้ฟานครับคุณแม่ เรียกผมคริสก็ได้ :)"
หลังจากนั้นคุณนายคิมก็ไตร่ถามเรื่องราวจากว่าที่ลูกเขยต่างๆนานา ทำเอาจงอินแทบจะกลายเป็นหมาหัวเน่าอยู่ล่อแล่
"แม่ แล้วพ่ออ่ะ?"
"พ่อเขากลับเย็นๆจ๊ะ หนูพาพี่เขาไปเก็บของบนห้องก่อนก็ได้" คุณนายคิมบอกก่อนจะขอตัวไปทำอาหารเตรียมมื้อเย็นโดยไม่ลืมลากลูกสาวมาช่วยด้วย
"นี่ห้องน้องจงอินหรอครับ?" อี้ฟานมองรอบๆห้องนอนสีฟ้าอ่อนประดับด้วยเฟอร์นิเจอร์สีขาวบนหัวเตียงมีตุ๊กตาหมาหมี 3-4 ตัว
"ครับ เล็กกว่าคอนโดพี่อ่ะดิ คุณชายอู๋จะนอนได้มั้ยเนี่ย" จงอินพูดพลางขำเบาๆ
"ดีเลย เตียงเล็กๆพี่จะได้นอนกอดจงอินถนัดๆ"
"ใครบอก พี่นอนที่พื้นเหอะ"
"หูย ไม่เห็นใจพี่เลยอ่ะ" อี้ฟานพูดเสียงหงอยพลางดึงน้องลงมานั่งตักกลางห้องแล้วกดจูบที่แก้มเนียนแรงๆฟอดนึง
"ย่าห์ๆ ไม่เอานะพี่คริสเดี๋ยวใครมาเห็นทำไง!?"
"แปปเดียวไม่มีใครเห็นหรอก" ว่าแล้วอี้ฟานก็จัดไปอีกฟอดนึง
ปึง!
เสียงเปิดประตูอย่างแรงทำเอาทั้งจงอินทั้งอี้ฟานสะดุ้งสุดตัว
"จะบ้าตาย ผมบอกแล้วใช่มั้ยพี่คริส โอ้ยย" จงอินบ่นงุ้งงิ้งใส่อี้ฟานทันที
"ไอ้ฝรั่งแกทำอะไรลูกฉันห้ะ!"
"ผมเปล่านะ" อี้ฟานปล่อยมือที่กำลังโอบเอวน้องทันทีก่อนจะมายกมือไหว้คนทีาพังประตูเขามาแทน "ส..สวัสดีครับคุณพ่อ"
"ใครพ่อแก!? จงอินมานี่!" ความชุลมุนเกินขึ้นชั่ววูบ คริสโดนคุณคิมลากลงมานั่งคุยที่ห้องนั่งเล่นชั้นล่างอีกครั้งพร้อมหน้าพร้อมตาทั้งคุณนาย ลูกสาวและลูกชายที่ทำตาปริบๆมาให้อี้ฟานอย่างช่วยไม่ได้
"เอาหน่าคุณไม่มีอะไรหรอก เด็กๆก็โตกันแล้ว"
"เมื่อกี้คุณไม่เห็นน่ะสิว่าไอ้นี่กำลังจะปล้ำลูกชายน่ะ"
"ยังไม่ได้ปล้ำครับ ผมแค่คิดเฉยๆ" อี้ฟานแย้งทันที
"ยังจะพูดอีก!!"
"ขอโทษครับ..." จงอินกับแทยอนที่นั่งดูเงียบๆก็อดสงสารคริสไม่ได้ แต่โชคดีที่คุณพ่อไม่ได้อาละวาดที่จงอิน ดันพาลูกเขยหน้าหล่อเข้าบ้านแทนที่จะเป็นสะใภ้หน้าสวย
"เป็นผู้ชายก็ต้องรู้จักให้เกียรติผู้หญิง! ไม่ใช่เอะอะปล้ำ!"
คุณพ่อครับ ลูกชายคุณพ่อเคยเปิดโอกาศให้ผมทำแบบนี้ทีไหนครับ
อี้ฟานจิคราย... ㅠㅠ
"พ่อครับ จงอินเป็นผู้ชายนะ" จงอินแหวขึ้นเบาๆโดยมีคริสพยักหน้าเสริม
"นั่นแหละ แล้วคืนนี้มันนอนที่ไหน?"
มันเลยหรอครับคุณพ่อ .. อี้ฟานฟังแล้วปวดใจชริงๆ
"พี่เขานอนกับจงอินครับพ่อ..."
"..."
"..."
"..."
โอ้ยตาย อี้ฟานตาย!!
"ย้ายมันออกมานอนห้องรับแขกเดี๋ยวนี้!!!!"
WRITER Talk
สวัสเดดดด เพื่อนๆโซเซียลแค------- อะแฮ่ม!
ช่วงนี้มีอะไรอซฟ.ก็รู้ๆกันเน๊าะ...
ไม่มีอะไรมาก แค่อยากให้พี่คริสมาเจอพ่อตา(?) สวัสดีค่ะ // ไหว้แบบนางสาวไทย
พึเอสสึ. มีหมาย่างไหม?
ความคิดเห็น