คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Story : EIGHT
EIGHT ♥ แปลกแต่จริง
ยามน้องกินพี่จะป้อน ยามน้องนอนพี่จะปล้ำ ...
"ไปนอนกันนะจงอินอ่า~"
"ไม่ง่วงไม่นอน พี่คริสจะนอนก็นอนคนเดียวดิ"
"อย่าดื้อสิ โอ๋ๆไม่นอนก็ไม่นอนนะ"
"เจ็บเท้าไม่พอ ต้องเจ็บแขนอีกอ่ะ" มุ่ยหน้าใส่จนอี้ฟานเผลอหลุดขำ "ขำอะไร!? ไม่เป็นผมพี่ไม่เข้าใจหรอก =__="
โอเค อี้ฟานรู้สาเหตุที่น้องงอแงใส่แล้ว น่ารักจริงๆแฟนใครว่ะ ///
"โอเคๆ งั้นเดี๋ยวพี่พาไปกินเค้กเอามั้ย?"
"แล้วไปไงอ่ะ?" ตาคิมจงอินนี่ลุกวาวทันทีครับ
"พี่อุ้มไปไง"
"ไม่เอา จะขี่หลัง แบกหน่อย~"
คิมจงอินว่ามายังไงอี้ฟานก็ต้องว่าตามแบบนั้นครับ ...
ถามว่าหนักไหม?
จงอินก็เด็กผู้ชายคนจังไรหัวใจมุ้งมิ้งคนนึงนะครับ แหม่ สูง 180 เทียบกับอี้ฟานก็กอดพอดีมือดี แต่น้องก็ต่อยดั้งเขาหักได้ง่ายๆเลยเหมือนกันนะ
"พี่วิ่งลงบันไดนะ ผมไม่อยากลงลิฟต์"
"ห้ะ!!!??"
"ล้อเล่นหน่า ปล่อยๆวางผมลง ผมไม่ไปไหนหรอก จะดูบอล คืนนี้เชลซีแข่งกับแมนยู"
คริสลอบถอนหายใจเบาๆก่อนจะเดินถอยกลับไปที่โซฟาอีกครั้งแล้วค่อยๆบรรจงวางน้องลง
"พนันอะไรกับลู่หานอีกละสิ หืม?"
"ไปสนามบอลพรุ่งนี้เดี๋ยวก็รู้ คึ" จงอินหัวเราะเบาๆ
"ขาเจ็บยังจะซ่าอีก จะไปยังไงห้ะเรา"
"ให้พี่คริสไปส่งไง ขี่หลังไปส่งเลย5555"
"เอางั้นเลยหรอ?"
"อื้อ"
"วันนี้บอลมากี่โมงครับ?"
"อ่า ประมาณ 4 ทุ่มมั้ง พี่คริสมีไรอ่ะ?"
"นี่เพิ่งบ่าย เพราะงั้นไปนอนกัน ..."
เอะอะนอน พี่คริสมันไปกินยาฆ่าแมลงมาอีกรึไงครับเนี่ย ...
"เอาตุ๊กตาไปกอดนอนดิ ผมไม่ง่วง" พูดพลางพยักเพยิดไปยังเหล่าลูกๆ(?)ที่ยังแขวนตากแดดไว้ริมระเบียง
"ไม่เอาพี่อยากนอนกอดน้องจงอิน"
อย่ามาทำหน้าอ้อนนะอี้ฟาน
คิดว่าจงอินยอมหรอม ...
ถามมาได้... แพ้ราบคาบเลยครับ เจอลูกอ้อนอี้ฟานไป
เลยต้องมานอนเป็นตุ๊กตาให้คนตัวโตกอดอยู่อย่างตอนนี้
ช่วงนี้อี้ฟานได้นอนน้อยจริงๆจงอินเข้าใจ ก็แหม... มีเรื่องให้เครียดติดกันมา 2-3 วันแล้ว ไม่ใช่เพราะใครหรอกครับ
เพราะคิมจงอินเนี่ยแหละ รู้ครับรู้ ... // ยิ้มแฮ่
จากที่บอกไม่ง่วงแต่เอาจริงๆ หลังจากที่คริสหลับไปไม่ถึง 10 นาที จงอินก็หลับตามไปติดๆครับ
แอร์เย็นๆกับอ้อมกอดอุ่นๆนี่เลอค่ามาก บอกเลยโครตเวิร์ค
ตื่นมาอีกที 6 โมงกว่าๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณมือปลาหมึกอี้ฟานที่ทำให้จงอินตื่น
วันไหนคิมจงอินไม่หลับลึกจริง อย่าหวังจะลักหลับได้ครับ
"ทำไร?" พยายามมุดหัวออกจากใต้คางของคนตัวโตอยู่ครับ คือท่านอนตอนนี้แบบ...
ขายาวๆ 2 ข้างของพี่คริสนี่หนีบตัวจงอินราวเป็นหมอนข้างใบโปรดก็ไม่เชิง ส่วน2มือก็เลิกเข้าไปดิเสื้อน่ะ ลูบไปสิ ...
"จงอินตื่นแล้วหรอครับ หืม?"
"ถาม ให้ตอบ พี่อย่ามานอกประเด็น"
"อีกตั้ง 4 ชม. บอลถึงจะฉาย ... พี่ขอได้ป่ะ"
"ไปเล่นบาสไปเดี๋ยวโทรบอกเทาให้ =__="
"มันไม่เกี่ยวเลยนะจงอินอ่า~"
"มันก็ไม่เกี่ยวกับผมเหมือนกันนะฟานฟานอ่า~"
"จะสมยอมหรือจะโดนปล้ำ!?" อี้ฟานพูดติดตลกพลางพลิกตัวมาคร่อมจงอินไว้ราวหมาป่าผู้หิวกระหายพร้อมจะกินลูกแมวตรงหน้าทุกเมื่อ ...
แต่ขอโทษเถอะครับบ
คิมจงอินน่ะไม่ใช่ลูกแมว แต่เป็นลูกเสือที่เก็บเล็บทำตัวเลียนแบบแมวน้อยก็แค่นั้น
"แล้วจะลุกออกไปดีๆหรือต้องให้ใช้กำลังครับ "
"โถถถถ่ จงอินนน"
"ลุกเร็วๆ หิว ผมจะไปดูของกินในตู้เย็น"
"เออออ จำไว้ พี่คิดทบต้นทบดอกแน่" สุดท้ายอี้ฟานก็ต้องยอมแพ้ครับ พูดใส่น้องงอนๆก่อนจะก้มไปฟัดแก้มนิ่มแล้วปลีกตัวไปเข้าห้องน้ำจัดการอะไรให้มันเรียบร้อย...
"ไหน ทำอะไรให้พี่กินเนี่ย?"
"อาบน้ำเลยอ่อ แล้วเนี่ยทำไมไม่ชอบเช็ดผมเดี๋ยวก็เป็นหวัดอ่ะ" จงอินเอี้ยวตัวไปมองอี้ฟานที่มายืนกอดซ้อนจากด้านหลัง
"รอให้แฟนเช็ดให้ "
"ทำให้แล้วเคยตัวผมจะไม่ทำให้ละ ค่าจ้างก็ไม่มี" คิมจงอินพูดติดตลกใส่
"ให้ไปทั้งตัวทั้งหัวใจแล้วไงครับ~"
"จะอ้วก ไปกินรามยอนไป ผมวางไว้ตรงโต๊ะหน้าทีวีอ่ะ" คิมจงอินพูดพลางดันหลังผลักอี้ฟานให้เดินออกมา
"เขินแล้วชอบดุตลอด"
อี้ฟานที่โดนมือเล็กๆของน้องผลักก็ยอมเดินออกมาแต่โดยดี เห็นครับไม่ใช่ไม่เห็น ...
ริ้วแดงๆที่แก้มอมชมพูของน้องน่ะ ///
แกล้งน้องจนพอใจแล้วอี้ฟานก็เดินมานั่งหน้าโซฟาที่มีชามรามยอนอยู่ 2 ชามก่อนที่จงอินจะตามมานั่งติดๆ
"มาพี่ป้อน"
"ไม่เอา ผมกินเองได้"
"..."
"..."
อย่ามามองคิมจงอินแบบนี้นะพี่คริส ...
"จะป้อนก็ป้อน เป่าให้ด้วย หกใส่ก็โดน"
"คร้าบที่รัก อ้ำ~!" อี้ฟานยิ้มกว้างอวดฟันขาวๆและเหงือกสวยๆ(...)ก่อนจะคีบเส้นรามยอนป้อนเข้าปากจงอินค่อยๆ
"งี้พี่ต้องช่วยกินของผมด้วยนะ" จงอินพูดขณะเคี้ยวตุ่ยๆ
"จงอินก็ป้อนพี่สิ "
"พี่ก็ไปตัดมือทิ้งดิ เดี๋ยวผมป้อน..."
"แฟนใครดุจังว่ะ ... "
"กินไปๆบอลจะมาแล้ว เดี๋ยวไม่ทัน เอ้า อ้าปาก!"
ในที่สุดคิมจงอินก็อี้ฟานแล้วครับทุกคน! ปริ่มจริงๆ ยิ่งน้องคีบแต่ผักให้นี่น้ำตาจะไหลเลย ...
อี้ฟานเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่กินผักนะ!
แต่สุดท้ายก็ต้องยอมเคี้ยวผักเหม็นเขียวนี่ไป
แหยะๆ มากอยากเติมก.ไก่ล้านตัว
Vegetable is not my stlye!
"จงอินอ่า ดูบอลเสร็จพี่ขอนะ" หลังจากเก็บจานชามเรียบร้อยรอดูบอลอี้ฟานก็เข้ามาประจบถูไถออดอ้อนทันที
อืม ... ดูท่าจะลืมให้พี่คยองฉีดยาคนนี้อีกคน
"ถึงฤดูขยายตระกูลของพี่แล้วรึไง =___="
"ใช่แล้วว~"
"คนบ้าอะไรจ้องแต่จะเพิ่มคนใส่ตระกูลทั้งปี ถ้าผมเป็นผู้หญิงป่านนี้เอาลูกไปตั้งทีมฟุตบอลได้แล้วมั้ง =___="
"ก็จงอินยั่วพี่อ่ะ"
"ห้ะ!? ตอนไหน?"
"ทุกตอน"
"งั้นคืนนี้พี่ก็ไปนอนเฝ้าหน้าห้องละกันนะจะได้ไม่หมกหมุ่น ..."
'ไม่ได้ยั่วครับ ไม่ได้ยั่ว ... อืม'
WRITER Talk
พาร์ทนี้มันหมกหมุ่นจริงๆ ... // ปิดหน้า
จริงๆมีแพลนอยากจะลองแต่ง sf คั่นอะไรพวกนี้บ้าง อยากลองนีนี่หลายๆแนวอ่ะ /__\
อยากแบบลองเศร้าๆ ไม่ก็อีโรติ----
แต่งไร้สาระ มุขแป้กๆของเราต่อไปดีแล้ว ฮึ้บ อย่านอกลู่นอกทางงง
ขอบคุณทุกๆคนอเกนน้าค้า // กระดกยาสลายโมน
◊ SQWEEZ
ความคิดเห็น