ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF/OS] ความลับของนี่นี่ปี 94

    ลำดับตอนที่ #6 : [OS] Valentine's Day [Hunkai]

    • อัปเดตล่าสุด 15 ก.พ. 58







    Title : Valentine' s Day

    Paring : Sehun x Jongin

    Rate : PG - 13

     

     

     

     

     

    14 กุมภาพันธ์ หรือวันแห่งความรักสากลของโลก

     

    วันที่หนุ่มสาวหลายๆคนซื้อช็อกโกแลต ดอกกุหลาบ ตุ๊กตาและอื่นๆบลาๆให้กัน

     

    ฟัคยูจริงๆ

     

    ไม่ต้องมาอวดรวยซื้อของโชว์ให้กันได้มั้ย ตอบบบบบ !

     

    คิมจงอินเห็นละขัดหูขัดตาระดับ 10

     

    ไม่ได้โสดแล้วพาล

     

    แต่นี่ไม่โสดแล้ว แต่ที่พาลเพราะ'แฟน'ห่าสุดที่รักของเขาต่างหาก

     

    คือวันวาเลนไทน์อ่ะวันวาเลนไทน์ 1 ปีมี 1 ครั้งนะเว้ย คือไม่อยากได้กุหลาบหรอก มันกินไม่ได้ !

    เอ้อ ! คือแบบ เออ อย่างน้อยก็ซื้ออะไรหรูๆมากินนอกจากราเมงได้มั้ย ฮือ

     

    ตื่นเช้ามา 14 กุมภา มึงก็ต้มราเมงใส่ไข่ให้กูกินแต่เช้า จิตใจมึงทำด้วยอะไรห้ะโอเซฮุน ! TT__TT

     

    คิมจงอินไม่อิ่มเว้ย ต้องการที่จะกิน มันหิว ไม่เอาราเมงงงง

     

     

    แต่ความหงุดหงิดยังไม่หมดแค่นี้เมื่อคิมจงอินผู้ต้องแหกตาตื่นมากินราเมงแต่แล้วเช้าไปส่งรายงานที่มหาลัยพร้อมมนุษย์แฟนโอเซฮุนที่อยู่คนละคณะแต่อุตส่าห์ใจดีมาส่งเป็นเพื่อน

     

    อห. น่ารักจริงๆ

     

    หลังจากส่งงานเรียบร้อย ลงจากตึกมาหาแฟนที่บอกจะนั่งรออยู่ด้านล่าง ไม่ต้องมองให้เสียเวลา โอเซฮุนก็เดินมาหาคิมจงอินเองพร้อมดอกกุหลาบในมือ 1 ดอก

     

    คนตัวสูงกว่านิดหน่อยยื่นมือที่ถือกุหลาบมาให้ ซึ่งจงอินก็รับมามึนๆก่อนจะเซฮุนจะคุกเข่าลงไป ...

     

    เหยดดดดด แม่ครับ ฉากแบบนี้มันคุ้นๆนี่คิมจงอินกำลังจะโดนเซอไพร์สใช่มั้ย

     

    ใช่ โอเซฮุนลงไปคุกเข่าตาหน้าคิมจงอิน ...

     

    ก่อนจะก้ม ...

     

    ผูก

     

    เชือก

     

    รอง

     

    เท้า

     

    ...

     

    "..." ตาหน้าตาต่อเธอทำแบบนั้นกับฉันได้อย่างไร

     

    "ป่ะ เสร็จแล้วใช่ป่ะ" มนุษย์แฟนของจงอินที่ลุกยืนเต็มความสูงเหมือนเดิมก่อนจะส่งยิ้มไม่รู้ร้อนรู้หนาวมาให้

     

    เหย สงสัยจงอินจะหวังสูงไปหน่อย เซฮุนมันคงไม่ทำอะไรน่าอายแบบนั้นหรอก คงให้แบบปกติประมาณแบบ 'อ่ะสุขสันต์วันวาเลนไทน์นะแฟน' งี้มากกว่า หู้ววว

     

    "อ... อ้อ ไปดิ ป่ะ ... แล้วกุหลาบ .."

     

    "อ๋อ เมื่อกี้มีรุ่นน้องเอามาให้อ่ะ"

     

    จ้าาาา ไอแฟนห่ารากคนฮอตปรอทแตกกก

     

    ผมนี่อยากแดกกุหลาบในมือเลยครับ

     

    และดูเหมือนจงอินคงจะทำหน้าที่สื่อความหมายไปว่า'ไอแฟนเฮี่ย'ใส่แบบปกปิดไม่มิด ที่ทำให้เซฮุนรีบดึงกุหลาบจากในมือแฟนผิวสีน้ำผึ้งที่พร้อมระเบิดกลายร่างเป็นหมีป่าทุกเมื่อก่อนจะจูงมือเดินออกจากมหาลัยทันที

     

     

    และสถานที่ๆเซฮุนพาจงอินมาคือห้างแห่งหนึ่งในแถวเมียงดง

     

    ถ้าไม่โง่ก็ตอบถูกสิ ...

     

    ว่าคิมจงอินกำลังงอนเขาอยู่แน่ๆ

     

    "เพิ่งบ่ายโมงเอง ดูหนังหรือเดินเที่ยวก่อนดี"

    "เดินเที่ยวก่อน หนังที่หอที่เช่ามึงยังดูไม่หมดเลยครับแหม่" จงอินตอบพลางเดินไปเข็นรถเข็นใส่ของโดยไม่รอโอเซฮุนผู้แทบจะลงไปนอนงอแงดิ้นที่พื้น

     

    เอาจริงๆคิมจงอินก็ไม่ได้โกรธอะไร หรืองอนบ้างอนบอนักหรอก แค่อารมณ์ชั่ววูบเฉยๆบวกหมั่นไส้แฟนนิดๆเลยชักสีหน้าไปงั้น

     

    "ตังค์มึงหมดกระเป๋าแน่ไอแฟนครับ" จงอินพึมพำพลางมองของในรถเข็นที่มีของกินเยอะพอควร แต่สมองที่ไม่ค่อยจะมีสาระในชีวิตของจงอินก็ยังอุตส่าห์ประมวลผลให้ไปซื้อปลาเส้นของโปรดของเซฮุนมา

     

    "ปลาเส้นนี่อยู่ล๊อกไหนว่ะ ... " จงอินเข็นรถเข็นไปเรื่อยมองหาปลาเส้นให้แฟน พลันจู่ๆไอโฟนในกระเป๋ากางเกงก็สั่นข้อความเขาพอเปิดดูก็ไม่ใช่จองใครเลย

     

     

    ooohsehun :

    มาหาที่ล็อกตุ๊กตาหน่อย



     

    มึงว่างหรืออะไรยังไงครับไอแฟนห่า ...

     

    คิดไปงั้นยังไงสองขายาวก้าวไปดูทันทีแต่ก็มีบางสิ่งที่สะดุดตาคิมจงอินมากที่สุดเมื่อถึงล็อกตุ๊กตา ...

     

    สิ่งที่อยู่ชั้นล่างสุดคือ

     

    ตุ๊กตาหมีสีขาวตัวใหญ่ ...

     

    ไม่ดิ นี่ไม่เท่าไหร่แต่

     

    แต่อีหมีขาวตัวข้างๆอ่ะ อีตัวที่สองอ่ะ ...

     

    หน้าคล้ายโอเซฮุนเลยเนาะ ...

     

    และดูเหมือน'หมีสีขาว'ที่ว่าจะรู้ตัวว่ากำลังถูกมองอยู่ก็โผล่หน้ายิ้มแฮ่มาให้

     

    เป็นจงอินที่เดินเข็นรถไปตรงหน้าหมีขาวตัวใหญ่ก่อนจะมองแฟนตัวขาวที่พยายามทำตัวกลมกลืนไปกับตุ๊กตา

     

    "สนใจซื้อตุ๊กตาหมีโอเซฮุนกลับบ้านมั้ยครับ"

     

    "ตัวก็โตจะตายห่ายังจะยัดเข้าไปอยู่ที่แคบๆอีก"

     

    "ซื้อวันนี้แถมฟรีดูแลตลอดชีวิตเลยนะ"

     

    "จะออกมาดีๆมั้ยโอเซฮุน"

     

    "ไม่ได้ครับ ถ้าคุณไม่ซื้อผมก็จะไม่ไปไหน"

     

    จ้าาาาา อีคุณตุ๊กตาหมีโอเซฮุนรุ่นลิมิเตดด

     

    "เออ ไม่ไปก็นอนเฝ้าห้างไปละกัน" จงอินพูดพลางเข็นรถเข็นผ่านไป กะว่ายังไงเดี๋ยวเซฮุนก็คงมาเดินตามต้อยๆ

     

    แต่นี่อะไร ...

     

    สุดท้ายคิมจงอินก็เดินย้อนกลับมาล็อกตุ๊กตาอีกครั้งแน่นอนเซฮุนก็ยังอยู่ที่เดิมแบบมุ่งมั่น

     

    "ไอหมีเผือกจะกลับบ้านก็ขึ้นตะกร้ารถเข็นมา"

     

     

    "จงอิน"

    "อะไร?"

    "หายงอนยัง"

    "งอนอะไรไม่ได้งอน"

    "จงอินนน"

    "เอ๊อออ งอนก็ได้พอใจยังครับคุณ"

    "แล้วหายยังครับ"

    "หายแล้วครับ"

    "มึง ผมอยากเข็นรถบ้างอ่ะครับ" จงอินหันไปมองแฟนตัวขาวก่อนจะปล่อยมือจากรถเข็นให้แทบจะทันที

    "ก็เข็นดิ"

    "แต่จงอินต้องขึ้นไปนั่งในตะกร้ารถเข็นด้วยนะครับ"

     

    ช่วยดูหน้าและขนาดกูด้วยครับแฟนนน

     

    "อยากได้ใจเด็กชายคิมจงอินมากไม่รู้ต้องทำไงเห็นเด็กๆชอบทำเลยเอามาทำกับคุณมึงบ้างไงครับ"

    "มึงก็ทำแบบนี้ไง แต่ได้ตีนนะครับไม่ใช่ใจ"

    "แฟนใครทำไมโหดจัง"

    "แฟนพี่ชานยอลคณะวิศวะอ่ะรู้จักป่ะ"

    "คิมจงอิน ..."

    "ว่าไงเพิ่ล"

    "แล้วโอเซฮุนละครับ"

    "ไม่เอาไม่ทำหน้าบูดดิ ล้อเล่นหน่อยเดียวเอง"

    "แล้วโอเซฮุนคนนี้ละครับ"

    "อ้อ นี่สามีครับ รักมากไม่นอกใจ"

    "แล้วชานยอลละครับ"

    "นั่นก็แฟนไง ... แฟนคลับ แต่คนนี้อ่ะแฟนครับแน่ๆ" พูดไปจงอินก็รู้สึกกระดากปากขึ้นมาเฉยๆซะงั้น แต่ยังไงก็เอาว่ะ หน้าด้านมาขนาดนี้ละ

     

    ด้านไหนก็ดูดีด้วยนะไม่อยากจะพรูดด ...

     

    "น่ารักมาก เดี๋ยวซื้อถุงเท้าให้ฉลองวันวาเลนไทน์"

    "ต้องการที่จะกิน ..."

    "โอเค เลี้ยงเนื้อย่างก็ได้ครับเมีย"

    "ดีมากครับ คืนนี้เดี๋ยวให้รางวัลวันวาเลนไทน์"

    "งั้นรีบกลับไปเอารางวัลเลยดีกว่าครับ"

     

    "ต้องการที่จะกินตีนมั้ยครับสามี ?"





    --------------------------------------------------------------------
    มาสุขสันต์วันวาเลนไทน์เลทๆเลยคะโฮรว จริงๆตอนแต่งแอบรู้สึกขัดใจอยู่แบบมันไม่ใช่ ..
    จะลบก็เสียดายเลยลงมันทั้งแบบนี้แหละคะ

     

    。SYDNEY♔

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×