ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ล่า! หนี! ตาย!

    ลำดับตอนที่ #3 : ชายนิรนาม

    • อัปเดตล่าสุด 12 ก.พ. 56


                    หลังจากที่เดียร์ทำธุระเสร็จ ตามความอยากรู้ของฐาและเดียร์ พวกเธอพากันเดินมาที่หลังคฤหาสน์ ก็แต่สุสานและหลุดศพ! 
              "อะไรว่ะเนี่ยมีหลุมศพด้วยอ่ะ" โยคุอุทานออกมาเมื่อเห็นทันที
              "ลุงแกฆ่าคนที่หลงมาในบ้านหลังนี้ แล้วก็เอามาฝังไว้ที่นี้สินะ" แพรพูด พร้อมกับทำท่าพิจารณา แต่โดนเดียร์และบีบี ขัดซักก่อน
              "จะบ้าหรอ" ทั้งสองพูดขึ้นพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
              ครืดดดดดด
              "เฮ้ย! เสียงอะไรอ่ะ" ฐาร้องด้วยความตกใจ
              "ดังมาจากห้องนั้น" โยคุบอกก่อนจะชี้ไปที่ห้อนเล็กๆ ที่ทำจากสังกะสี คล้ายห้องเก็บอุปกรณ์ทำสวน
              "ไปดูกัน" เดียร์พูดพร้อมกับลากเพื่อนทั้ง 4 คน มุ่งตรงไปยังห้องๆ นั้นทันที
              "ไม่เอา ไม่ไปไอ้เดียร์ ปล่อยนะ" บีบีร้องลั่น และพยายามสลัดมือออกแต่ก็สู้แรงของเดียร์ไม่ไหว จนมาถึงหน้าห้องดังกล่าว เดียร์จึงปล่อยมือทุกคน ก่อนจะมองหาช่องที่พอจะสอดสายตาเข้าไปได้ ก่อนจะเจอรูเล็กตรงประตู
              "เจอแล้ว" เดียร์พูดอย่างดีใจ แต่ก่อนจะมองเข้าไปก็ถูกแพรดึงแขนไว้
              "เอาจริงอ่ะ เกิดมันมีอะไรขึ้นมา..." แพรพูด แต่เดียร์ก็ยังดึงดันจะดูให้ได้ 
              "ไม่มีอะไรหรอกน่า ปล่อยได้เเล้ว" แพรก็ยอมปล่อยมือแต่โดยดี
             ครืดดดดดดด
            เดียร์ส่องสายตาทันทีเมื่อได้ยิน เสียงนั้นอีกครั้ง เธอเงียบไปสักพัก ก่อนจะหันมาบอกเพื่ิอนๆ ว่า
              " หนี !" ยังพูดไม่ทันขาดคำ ประตูก็ถูกพังออก และกับเผยร่างสูงใหญ่ พร้อมหน้ากาก และ เลื่อย!ไม่มัวดูอะไรต่อสาวๆ วิ่งแตกกันไปคนละทิศคนละทาง แต่ร่างนั้นเลือกที่จะไล่ล่า แพร เป็นคนแรกเมื่อเลือกเป้าหมายแล้วมันก็รีบวิ่ง ตามแพรไปอย่างรวดเร็ว ระยะห่างของทั้งสองห่างกันเพียง วาเดียวเท่านั้น
              "กรี๊ดดดด! ช่วยด้วย" เธอขอความช่วยเหลือแต่เท้าของแพรสะดุดกับอะไรบางอย่างจนล้มไปกองกับพื้น วินาทีจนมุมอย่างนี้ เข้าทางชายสวมหน้ากาก มันค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้เธอทีละก้าว จนแพรต้องถอยหนีและจนมุมที่หินสลักชื่อหลุมศพ เลือยอันแหลมคมจรดลงบนคอของแพร น้ำใสๆ ไหลออกจากตาของหญิงสาวก่อนจะพนมมือขึ้น 
             "พี่ไว้ชีวิตหนูเถอะนะ" ชายสวมหน้ากากไม่ฟังอะไรทั้งสิ้น มืออันสกปรก จับที่สายจับของเลื่อย และดึงจนใบเลือยหมุนตัดคอของหญิงสาวจนขาดสบั่น เหลือเพียงร่างไร้ศีรษะนอนพิงอยู่กับเเผ่นหินสลักชื่อหลุมศพและมันเขียนไว้ว่า 'อริสา ภักดีพรรณ' หลุมศพนี้มีไว้เพื่อเธอโดยเฉพาะ…
         
    ......……

    เหยือรายต่อไปคือ..…








    ไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ แต่หวังว่าจะถูกใจกันนะค่ะ><
    เม้นกันเยอะๆ นะค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×