นิยาย เรื่องเน่าเน่า ของเขาและเธอ : Dek-D.com

ถ้าจะกล่าวถึงเรื่องราวที่จะบอกต่อไปนี้คงไม่มีใครเชื่อแน่ๆเลยว่าชีวิตของเขาและเธอจะมาพบกันได้ จากต่างที่ต่างทางต่างเรื่องราวที่ต้องเจอในที่สุดก็ได้อยู่ด้วยกันนะจะเริ่มเรื่องจากตอนไหนดีก็ตอนที่เขาและเธอได้เจอกันครั้งแรกไงคุณหนูผู้แสนดีน่ารักสลีรัมภาเป็นบุตรสาวของสุธีสรวง อัครโยธินกับคุณหญิงอาภาทั้งสองเป็นนักธุรกิจผู้มีชื่อเสียงและยิ่งใหญ่แห่งวงการเพชรและเครื่องประดับทั้งหลาย

ขอเสียงปรบมือตอนรับคุณสุธีสรวง คุณหญิงอาภาและคุณหนูสลีรัมภา อัครโยธินที่ให้เกียรติมาเป็นประธานในการเปิดตัวเครื่องประดับคอเล็กชั่นล่าสุดของเรา ซึ่งทำขึ้นเพื่อเป็นเกียรติกับ คุณสลีรัมภาอัครโยธิน ในโอกาสที่คุณหนูของพวกเรามีอายุครบ 20 ปี ในชื่อชุดว่า คอเล็กชั่น อัญมณีสลีล่า ขอเสียงปรบมือให้กับคุณสลีรัมภาที่ให้เกียรติมาเดินแบบในวันนี้

พอสิ้นเสียงพิธีกร บรรดาแขกไฮโซ ทั้งหลายก็ตบมือกันอย่างทั่วหน้า จากนั้นการเดินแบบก็เริ่มขึ้น แต่เหตุการณ์ทั้งหลายที่เกิดขึ้นนี้ กลับอยู่ในสายตาของอนนธณัฐ บอดี้การ์ดของของตระกูลอัครโยธิน และอนนธณัฐจ้องมองไปที่เวทีอย่างไม่วางตา ในขณะที่สลีรัมภากำลังเดินแบบในชุดฟรีนเลย์ ซึ่งเธอดูสวยงานโดดเด่นยิ่งกว่านางแบบคนไหนในคือนี้ทุกคน อนนธนัฐเองก็จ้องอย่างไม่วางตาเช่นกันพร้อมกับใจนึกย้อนไปถึงอดีตเมื่อตอนที่เขายังเด็ก แต่เขาไม่เคยลืมเหตุการณ์วันนั้นได้เลย วันที่ครอบครัวของเขากำลังมีความสุขกันแต่แล้วกับต้องเสียทุกอย่างไปในเวลาเดียวกัน และเขาก็ยังจำได้ดีว่าคนที่ทำให้เขาต้องเสียทุกอย่างไปนั้นคือ ผู้ชายที่ชื่อ สุธีสรวง อัครโยธิน เขาจึงปลอมตัวเขามาเป็นบอร์ดี้การ์ดเพื่อให้เขาได้เข้ามาอยู่ในบ้านนี้และเป็นที่ไว้วางใจแก่ทุกคนเพื่อรอเวลาที่จะแก้แค้น โดยเป้าหมายของเขาก็คือ สลีรัมภา ลูกสาวของสุธีสรวงนั่นเอง

สวัสดีครับคุณณัฐดนัย คุณณัฐธิดา วันนี้กะจะมาประมูลคอลเล็กชั่นไหนครับ สลีสรวงถามด้วยอารมณ์ดียิ่ง ที่ทุกอย่างเป็นไปอย่างเรียบร้อย

คือธิดา เล็งไว้แล้วค่ะ ว่าเป็นชุดที่คุณสลีรัมภาใส่เดินแบบธิดาว่าชุดนี้เหมาะกับธิดามาก คุณพ่อก็บอกว่าสวยดีค่า ไม่ว่าจะต้องเสียงเงินประมูลเท่าไรธิดาก็ยอมค่ะ เพราะถือว่าเป็นการทำบุญไปในตัวค่ะ

แม้ งั้นคงต้องขอบคุณ คุณธิดามากเลยนะครับแต่คงต้องแย่งเอาหน่อยเพราะผมได้ยินหลาย ๆ ท่านเปรยว่าก็อยากได้ชุดนี้เหนือนกัน

งั้นธิดา กับคุณพ่อขอไปเตรียมตัวก่อนนะค่ะ

ทั้งณัฐดนัยและณัฐธิดา ต่างเดินไปยังข้างหน้าเวที โดยที่ไม่ลืมส่งสายตาเป็นนัยมาทางอนนธณัฐ และอนนธรัฐเองก็ไม่ลืมที่จะยิ้มให้กับสายตา 2 คู่นั้นเหมือนกัน

เอาแหละครับแขกทานผู้มีเกียรติทั้งหลาย ณ บัดนี้ถึงเวลาที่ทุกท่านรอคอยแล้วครับ เวลาแห่งการประมูลเครื่องเพชรชุดคอลเล็กชั้นสลีล่า ทุกท่านคงถือหมายเลขไว้ในมือแล้วใช่มัยครับ งั้นเรามาชมเครื่องเพชรชุดนี้กันอีกรอบเลยนะครับ ขอเสียงเพลงเลยครับ เมื่อเสียงเพลงเริ่มขึ้นก็มีเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ หกคนโดยที่ สองคนหน้านั้นถือช่อดอกไม้น่ารักนำหน้า ตามด้วยเด็กถือตะกร้าดอกไม้ และสลีรัมภาก็เดินออกมาในชุดสีฟ้าขาวกระโปรงยาวดุจนางฟ้าโดยมีเด็ก สองคนคอยถือกระโปรงอยู่ข้างหลังเมื่อสลีรัมภามาถึงกลางเวทีเสียงเพลงก็เบาลงและตามมาด้วยเสียงพิธีการอีกครั้ง เอาแหละครับท่านผู้มีเกียรติเครื่องเพชรชุดนี้มีชื่อว่าสลีล่า ซึ่งออกแบบโดยใช้เพชรสามสีที่หาค่าอยาก ได้แก่ สีขาว สีฟ้า และสีชมพู เมื่อมารวมตัวกันทำให้เกิดการเล่นสี เครื่องเพชรชุดนี้จึงงามลำค่ามาอีกชุด ของอัครโยธิน ไดมอน ตั้งราคาประมูลขั้นต่ำอยู่ที่ สองล้านบาทนะครับ โดยราคาจะเพิ่มขึ้นที่ละ ห้าแสนบาท และรายได้หลังจากหักค่าใช้จ่ายก็จะมอบให้การกุศลทั้งหมดเลยครับ เรามาเริ่มประมูลกันเลยนะครับ ราคาที่สองล้าน บรรดาไฮโซต่าง ก็ยกป้ายขึ้นมาแข่งกันเพื่อจับจองเป็นเจ้าของเครื่องเพชรชุดนี้ จนราคามาอยู่ที่ สี่สิบห้าล้านพอดี บรรดาไฮโซต่าง ๆ ก็เริ่มไม่มีใครกล้าประมุลอีกแล้วเพราะราคาที่สูงมาก จะมีเหลือก็แค่ สองคนเท่านั้น คือ ประสิต และณัฐธิดา ที่ต่าง สู้ราคากันอย่างไม่มีใครยอมน้อยหน้าใครเลย ฉันให้ สี่สิบหกล้า ผมให้สี่สิบเจ็ดล้าน สิ่สิบแปดล้านค่ะ สี่สิบเก้าล้านครับ ห้าสิบล้านค่ะ ผมให้หกสิบล้านเลย พอสิ้นเสียงแขกทุกคนที่อยุ่ในงานต่างร้องขึ้นมาโดยมิได้นัดหมายเพราะราคาแค่ห้าสิบล้านก็สูงกว่าราคาจริงตั้งหนึ่งเท่าแล้ว เจ็ดสิบล้านค่ะ หู้ เจ็ดสิบล้านเสียงทุกคนต่างร้องขึ้นมาอีกครั้ง งั้นผมให้ร้อยล้านครับ ร้อยล้านเสียงนี้กลับดังขึ้นมาและดังกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ณัฐธิดาเริ่มรู้แล้วว่าจะต้องแพ้การประมูลคร่าวนี้เพราะพ่อของเธอให้เงินมาสำหรับประมูลเครื่องเพรชชุดนี้แค่ ร้อยล้านเท่านั้น แต่เธอไม่อยากยอมแพ้จึงบอกไปสองร้อยล้าน แต่ประสิตไม่ยอมพร้อมบอกไปสามร้อยล้านบาท เมื่อได้ยินเช่นนั้นณัฐธิดาก็ไม่กล้าสู่อีกแล้วเพราะไม่อยากเอาเงินไปจมสูญเปล่า จึงหันหน้าออกไปทางประตู สายตาไปสบตากับอนนธณัฐ ว่าจะเอายังไงดี แต่เธอก็เห็นอนนธณัฐส่ายหน้าอย่างช้า เป็นสัญญาณบอกว่าไม่ต้องสู้ต่อแผนต่อไปยังมีอีก เอาแหละครับไม่มีใครจะสู้ต่อแล้วใช่มัยครับ ผมจะนับเลยนะครับ สามร้อยล้านครั้งที่หนึ่ง สามร้อยล้านครั้งที่สอง สามร้อยล้านครั้งที่สาม เครี่องเพชรชุดสลีล่าเป็นของคุณประสิต อริยพงค์ครับ เสียงปรบมือพร้อมกับเสียงแซ่งแซของบรรดาแขกต่างดังขึ้นมา

ยินดีด้วยนะค่ะ คุณสุธีสรวง คุณอาภา ที่เครื่องเพชรมีราคาสูงขนาดนี้ มูลนิธิที่คุณจะเอาไปบริจาคคงจะดีใจมาก ยังไงก็อย่างลืมบริจาคมุลนิธิของเดี๋ยนมั่งนะค่ะ

ด้วยความยินดีครับคุณหญิง ขอบคุณมากนะครับสำหรับเครื่องเพชรชุดหยดน้ำหนึ่งที่คุณหญิงประมูลไปนะครับ

ค่ะ งั้นเดี๋ยนขอตัวกลับก่อนนะค่ะ สวัสดีครับ สวัสดีค่ะคุณหญิง

คุณค่ะงั้นเราก็กลับกันเถอะค่ะ ดึกมากแล้วพรุ่งนี้คุณมีงานต้องทำต่อนะ แล้วรัมภาล่ะมายัง คงกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่มั่งค่ะ

นนท์ไปดูคุณหนูซิว่าเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จหรือยัง ถ้าเสร็จแล้วก็พาคุณหนูมานี่จะได้กลับบ้านกัน คุณอาภาสั่งด้วยเสียงเฉียบขาดตามภาษาผู้มีอำนาจ

เมื่อนนท์ไปถึงห้องแต่งตัวพอดีกับรัมภาเปิดประตูออกมาพอดี

อ้านนนท์มาทำไรที่นี่ มารอภาหรอ ไปเถอะภาเสร็จแล้วคุณพ่อคุณแม่อยู่ไหนหรอ

รออยู่ที่หน้างานครับ นนท์พูด พร้อมยื่นไปรับกระเป๋าจากสลีรัมภาแล้วเดินตามหลังสลีรัมภามาแต่สายตาที่มองนั้นไม่ใช่สายตาเอ็นดูอะไรแต่เป็นสายตาแค้นที่ฝังลึกอยู่ในใจ เพื่อรอเวลานั้น

เมื่อรถมาถึงบ้าน คุณอาภาก็ถามสลีรัมภาว่าเป็นไงบ้าง เหนื่อยจังเลยค่ะคุณแม่ทำไมรัมภาจะต้องไปเดินบนเวทีให้คนอื่นดูด้วย ภาไม่ชอบเลย

แน่ลูกคนนี้ ได้แต่งตัวสวย ไปเดินบนแคดวอกล์ ใส่เครื่องเพชรหลายสิบล้านยังไม่ชอบอีก

ก็ภาไม่อยากให้ใครมองนี่ค่ะคุณแม่ คุณพ่อ

น่าก็ถือว่าเป็นการช่วยงานบริษัทนะ และเป็นการโชว์ตัวว่าที่ผู้บริหารคนใหม่ไง แล้วก็โชว์ว่าลูกสาวพ่อสวยขนาดไหน คุณพ่อนะภาไม่คุยด้วยแล้วไปอาบน้ำนอนก่อนดีกว่า พรุ่งนี้ต้องไปเรียนอีก เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของสามพ่อแม่ลูกนั้นดัง เข้าไปในใจของอนนธณัฐ ที่แอบฟังอยู่ พร้อมกับนึกย้อนไปถึงเรื่องราวเมื่อครั้งนั้น ในวันนั้นเสียงที่อนนธณัฐ และครับครัวของเขาก็หัวเราะแบบนี้ แต่แล้วก็ต้องเงียบลงด้วยเสียงปืน ที่ดังขึ้น ทั้งเขา พ่อ แม่ พี่สาว น้องสาว น้า น้าเขย ลุง และ ป้า ทุกคนต่างตกใจกับเสียงนี้แต่ก็ยังไม่ทันได้ทำอะไรคนร้ายก็พังประตูเข้ามา น้าของเขาถูกยิ่ง ตามด้วยน้าเขย ลุง ป้า พี่ แม่ตกใจรีบดึงมือของเขาวิ่งมาเพราะเป็นจุดที่อยู่ใกล้ประตูมากที่สุด แล้วเสียงปืนก็ดังต่อเนื่อง ตามด้วยคนวิ่งเข้ามาและแม่ก็ให้เขาเข้าไปซ่อนในตู้เย็น ซึ่งมีขนาดที่เด็กตัวเล็ก คนหนึ่งเข้าไปอยู่ได้ อย่าออกมานะ ถ้าไม่มีใครเปิด ก่อนที่แม่จะปิดประตูตู้เย็นเขาได้ยินเสียงพ่อพูดไอ้สุธีสรวง แก่นี่มันเลวจริง ๆ ฉันจะตามฆ่าพวกแก สุธีสรวง อัครโยธิน และเสียงน้องสาวของเขาร้องขอชีวิตและตามด้วยเสียงปืน จากนั้นเขาก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย แต่เขาเองก็ต้องต่อสู้กับความหนาวเย็นในนั้น และรู้สึกว่าตูเย็นสั้นสะเทือน และล้มลง เขาสลบไม่ได้สติ ไม่รู้ว่าข้างนอกนั้นเกิดอะไรขึ้นจนเวลาผ่านไป เขาฟื้นขึ้นมากอีกครั้งแต่อยู่ที่บ้านของใครคนหนึ่งดูเหมือนเขาจะได้รับการดูแล้วเป็นอย่างดี และมีเด็กผู้หญิงตัวเล็ก นั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียงหรือจะเรียงให้ถูกว่านอน แต่เขาตื่นแล้วและได้ยินหมดทุกประโยคที่ผู้ใหญ่แปลกหน้าพูดกัน เราไปช้าเกินไปคับนายครอบครัวพิริยะพัฒน์ ไม่มีใครรอดเลยครับ ไปพบก็แต่เด็กคนนี้นอนอยู่ในตู้เย็น พวกมันระเบิดบ้านแต่โชคดีที่เด็กคนนี้ในตู้เย็นก็เลยรอด แต่ก็บาดเจ็บหนักเหมือนกัน เอาแหละพวกนายทำดีที่สุดแล้วนะ เด็กคนนี้ก็คงเป็นทายยาทคนสุดท้ายของพิริยะพัฒน์นั้นแหละ ฉันจะเลี้ยงดูเด็กนี้ให้ดีที่สุดเลย เพราะคุณชัชชัยพ่อของเขามีบุญคุณกับฉันมาก ถ้าไม่มีคุณชัชชัย ฉันเองก็คงจะไม่มีโอกาสได้ช่วยเหลือลูกของเขาหรอก

คุณพ่อ ค่ะ ๆๆ พี่คนนั้นเขาตื่นแล้วค่ะ หรอจะงั้นเราเข้าไปหาพี่เขากันนะ

อนนธณัฐในวัยเด็กเริ่มขยับตัว ซึ่งตอนนั้นเขาชื่อ ไชยภัทร พิริยะพัฒน์

นอนไปเถอะ ไม่ต้องขยับหรอก เด็กชายถามเสียงอ่อย มันเกิดอะไรขึ้นครับคุณ คุณณัฐดนัยจ๊ะ เธอยังไม่ต้องถามอะไรหรอกเอาไว้หายแล้วเราค่อยมาพูดคุยกันนะ พ่อค่ะธิดาอยู่กับพี่เขาได้มั้ยค่ะ

ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอ่อนโยนของชายผู้นั้นตอบว่า ได้ซิ

ใบหน้ายิ้มของเด็กหญิงตัวน้อย เริ่มซักถามเด็กชายตามภาษาของเด็กช่างพูด จนทำให้เด็กชายไม่เหงาและมีความสุข

เฮ้อ ไอ้นนท์ เอ็งมายืนทำไรอยู่ตรงนี้วะ หรือว่ามาแอบมองคุณหนู เฮ้ย อย่าหวังไปเลยวะเธอนะดอกฟ้า แก่มันหมาวัด อย่าหวังสูงไป เฮ้ย ๆๆ ไม่ใช่อย่างแกนะมันต้องนางฟ้า กับกิ้งกือ โว้ย ถึงจะเหมาะ

ไอ้พวกนี้ พูอะไรกันไม่รู้ ข้าไปนอนแล้วนะ พรุ่งนี้ต้องไปแต่เช้า

มันเป็นอะไรของมันวะ ไม่รู้ดิ สมหวัง และ ชาคิด ต่างงงกับท่าทางของนนท์

เมื่อเข้ามาถึงที่นอน อนนก็ได้นึกย้อนไปถึงวันนั้นวันที่เขายังจำได้วันนั้นธิดาเข้ามาดูแลเขาคอยปลอบโยน ทุกอย่าง จนวันที่สำคัญที่สุดอีกครั้งหนึ่งที่เขาต้องจำไว้ และทดแทนพระคุณอย่างไม่มีหมด นั่นคือวันที่คุณณัฐดนัย ได้ให้เขาเป็นลูกชาย ที่ศาลาริมน้ำข้างบ้าน พฤกษราช เด็กชายนั่งร้องไห้คิดถึงพ่อแม่ เขาไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อย่างไร อนนคิดจะฆ่าตัวตายนั่นเอง กำลังก้าวเข้าไปริมน้ำ และกำลังจะกระโดดลงไป ก็มีมือสองข้างมากอดเขาไว้ และบอกว่าอย่าทำแบบนี้อีกนะ ไม่ปล่อยผมเดี๋ยวนี้นะไม่มีทุกคนแล้วจะอยู่อย่างไง ผมคิดถึงแม้ คิดถึงพ่อ คิดถึงน้อง คิดถึงทุก ๆ คน ปล่อยผมนะผมจะไปอยู่กับพวกเขา อย่านะถึงพ่อ แม่เธอจะตายไปแต่เธอก็ต้องมีชีวิตอยู่ นะ เธอต้องอยู่ ไม่ใช่เพื่อตัวเธอเองแต่เพื่อครอบครัวของเธอที่เขายอมสละชีวิตเพื่อให้เธอได้อยู่นะ นะ นะ อย่าโดดลงไปเลยนะในนั้นน้ำเย็นจะตาย ธิดาเคยลงไป เป็นตระคริวเลย นะ ธิดาขอร้อง ถ้าไม่มีใครเป็นเพื่อนธิดาเป็นเพื่อนให้เอามั้ย ธิดาจะไม่ทิ้งพี่ไปไหนหรอก นะ เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กหญิงตัวน้อย พูดพร้อมมีน้ำตาไหลมาอาบแก้ม ทำให้อนนคิดได้ และยอมมีชีวิตอยู่ต่อไป เพื่อรอวันที่จะมาถึง

เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นปลุกให้อนนท์ตืนจากความความฝัน นี่เขานอนหลับไปเมื่อไรเนี่ย พร้อมกับลุกขึ้นอาบน้ำและไปทำหน้าที่ของเขาต่อไป เวลา หกโมงครึ่งของทุกวันจะเป็นเวลาตั้งโต๊ะอาหาร

ลงมาแล้วหรอ วันนี้ลงมาช้าเมื่อคืนคงเหนื่อยมาซินะ ก็เพลียไปเลยค่ะคุณแม่ แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ทานเยอะนะ จะได้มีแรก ยิ่งผอมแห้งแรงน้อยกับเขาอยู่ด้วย โธ่คุณแม่ บนรัมภาอีกแล้ว คุณพ่อดูซิค่ะ พ่อก็ว่าจริงนะ กินเยอะ ๆ ก็ดี คุณพ่อนะ ไม่พูดด้วยแล้ว ไปดีกว่า

เมื่อสิ้นสุดการสนทนากันก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ฮัลโหล ครับ นายครับ โทรศัพท์จากเจ้าสัวอรรถ ครับ อืม รู้แล้ว ผมไปทำงานก่อนนะคุณ ค่ะรีบไปเถอะค่ะ

นนท์ไปบ้านเจ้าสัวอรรถ อริยะพงค์

ครับนาย

มาแล้ว มาแล้ว อะ เชิญ ๆ นั่งก่อนคุณสุธี ที่กระผมเชิญคุณมาในวันนี้กระผมอยากบอกว่าผมดีใจที่อาสิตประมูลเครื่องเพชรมาได้ กระผมอยากให้ของที่เกี่ยวกับหนูสลีทุกชิ้นเป็นของของเจ้าสิตมัน อีกหน่อยแต่งงานต่างการกัน

เมื่อสุธีสรวงได้ยินเจ้าสัวอรรถเปรยถึงเรื่องแต่งงานระหว่างประสิตกับสลีรัมภา ก็อิ้งไปนิดหนึ่งด้วยในใจคิดว่านี่ยังไม่ถึงเวลาที่รัมภาจะแต่งงานและกลัวด้วยว่าเจ้าสัวอรรถจะหาเหตุนี้เข้ามาควบรวมกิจการเพชรของตน เรื่องแต่งงานผมว่ายังดีกว่านะครับเพราะลูกสาวผมยังเด็ก อายุเพิ่งยี่สิบปีผมอยากให้เรียนจบก่อนนะครับ

เอางั้นหรอ งั้นก็ได้กระผมได้ได้รับเร่งหรอก แต่ผมเห็นว่าอาหนูรัมภาอีสวย เรียบร้อย น่ารัก ตระกูลดี ฮั้วอยากอุ้มหลานเร็ว ๆ นะ

ครับ เอาได้รัมภาเรียนจบเมื่อไรกผมจะบอกแกเรื่องนี้เองนะครับ

อะ ได้ ได้ ได้ ฮั้วก็แค่เปรย ๆ ไว้ นะ

งั้นไม่มีเรื่องอะไรแล้วผมขอตัวกลับก่อนนะครับเพราะมีงานที่บริษัทที่ต้องสะสางอีกมาครับ

อะ เชิญเลยครับ คุณสุธี เดี๋ยวกระผมออกไปส่งนะครับ

ไม่ต้องก็ได้ครับ

อ๋อ เอางั้นหรอ งั้นเชิญ เชิญ เลย นะ

หวัดดีครับ

เมื่อสุธีสรวงเดินออกมาถึงที่รถใบหน้าที่เคยยิ้มแย้มก็เปลี่ยนเป็นเหี้ยมเกรี้ยมพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า ฝันไปเถอะ ว่าจะให้รัมภาแต่งงานกับพวกแก

เมื่อขึ้นรถแล้ว สมหวังก็รายงานว่า นายครับที่ ไซต์งานเกิดเรื่องขึ้นแล้วครับ

เรื่องอะไร

คือ ลูกค้าเบี้ยค่าของครับนาย นายจะไปจัดการด้วยตัวเองหรือไม่ครับ

ไปซิ อยากดูหน้านักว่าทำไมมันถึงกล้า เบี้ยว

เมื่อรถมาถึงที่ไซต์ สุรีสรวงก็ลงมาเดินก้าวเข้าไป แล้วลูกน้องปิดประตู

พวกมึงกล้าดียังไงที่ไม่จ่ายเงิน ค่าของฮะ

ขอโทษครับนาย พวกผมผิดไปแล้ว ผมจะไม่ทำอีกแล้ว ไว้ชีวิตพวกผมด้วยเถอะ ฃ

ไว้ชีวิตหรอ พวกมึงรู้มั้ยว่าการหักหลังสุธีสรวงมันเป็นยังไง

ท่ามกลางเสียงร้องขอชีวิต สุธีสรวงสั่งให้สมหวังราดน้ำมัน และจุดไฟ เพื่อหมายที่จะให้พวกนั้นตายไป แต่โอกาสดียังเป็นของพวกนั้นเมื่อ อนนที่เข้าไปด้วยได้โทรศัพท์ไปให้ธิดาส่งคนมาช่วยพวกนี้

ในเวลานั้น เมื่อรถสุธิสรวงออกไปแล้ว รถของธิดาก็เลี้ยวดเข้ามาพร้อมคนที่จะมช่วยพวกนั้นออกไปเพราะว่าต้องการซื้อใจพวกนั้นและให้คนพวกนั้นเป็นคนแก้แค้นสุธีสรวงด้วยตนเอง

เมื่อถึงเวลาเย็น สุธีสรวงก็ใช่ใช้ให้ธนัยไปรับ รัมภากลับบ้านเพราะนายโชคคนรถที่คอยดูแลรัมภาหายตัวไป

ผมขอโทษนะครับคุณหนู ที่มารับช้า

ไม่เป็นไรหรอก ภารอได้ ไม่รู้นายโชคหายไปไหนโทรไปก็ไม่รับสาย ภาเลยกลับบ้านไม่ได้ดีนะทีคุณพ่อให้นัธมารับ ป่ะกลับบ้านกันเถอะภาหิวจะแย้แล้ว

ครับคุณหนู

เมื่อธนัยขับรถไประหว่างทางก็มีรถกระบะขับมาปราดหน้าทำให้เขาต้องหยุดรถอย่างกระทันหัน และระหว่างที่กำลังหันหลังไปถามสลีรัมภาว่าเป็นอะไรมามั้ยก็ได้ยินเสียงของสลีรัมภาตะโกนบอกให้ระวังเพราะรถกระบะคันนั้นเปิดกระจกรถออกและกราดยิ่งปืนใส่รถที่ธนัยกับรัมภานั่งอยู่ เปรี้ยง เปรี้ยง ๆๆ เมื่อสิ้นเสียงปืน ธนัทก็ข้าเกียร์ถอยหลังและเหยียบคันเร่งหนี้ออกมาแต่รถกระบะคันนั้นก็ตามมาและยิ่งใส่รถที่รัมภานั่งอยู่ คุณหนูหมอบไว้นะครับ นัธไม่ต้องห่วงภาหรอก นะ รีบหนีไปเร็ว ๆ ดีกว่า ครับ คุณหนูมีโทรศัพท์มั้ย

มี ทำไมหรอ

ต่อสายถึงคุณสุธีสรวงเร็ว

อะ ได้ ได้ ได้

เปรี้ยงๆๆ คุณพ่อค่ะช่วยภาด้วยภากลัว เมื่อสิ้นเสียงโทรศัพท์ก็หลุดจากมือสลีรัมภา เพราะธนัยเบรกรถอย่างแรก และเลี้ยวรถกลับ ทำให้รถกระบะ ตั้งตัวไม่ติด และเมื่อจะขับกลับตามรถของธนัยก็ได้วิ่งไปไกลแล้ว จะตามก็ตามไม่ทัน

ภา ภา ได้ยินพ่อมั้ย เกิดอะไรขึ้น ภา ภา

แต่ก็เป็นเสียงของธนัทที่ตอบกลับไป แทนว่า คุณหนูปลอดภัยแล้วครับ ท่านไม่ต้องห่วงนะครับผม จะรีบพาคุณหนูกลับบ้านแล้วธนัทก็ตัดสายโทรศัพท์ทิ้ง

เดี๋ยว ๆๆ โว้ย นี่มันเกิดอะไรขึ้นวะ สุธีสรวงพูดอย่างโมโหกับเรื่องที่เกิดขึ้น และยิ่งห่วงสลีรัมภามากขึ้น คุณค่ะใจเย็น ๆ ก็ ยัยภาคงไม่เป็นอะไรหรอ ค่ะ ไม่เป็นอะไรได้ไง ก็เสียงปืนดังสนั่นซะขนาดนั้น อะไรนะคะเสียงปืน ยัยภาลูกแม่ อือ อือ ตอนแรกที่เป็นคุณหญิงปลอกสุธีสรวงแต่ตอนหลังกลายเป็นสุธีสรวงที่ปลอบคุณหญิง ไม่เป็นไรหรอก ธนัยบอกว่ายัยภาปลอกภัยแล้วนะ

เมื่อวางโทรศัพท์ ธนัทก็หันไปดูรัมภาก็เห็นว่า รัมภานั่งตกใจ ตัวสั่นอยู่หลังรถ เขาจึงหยุดรถและเข้าไปนั่งข้างหลังเป็นเพื่อน พร้อมกับจับมือเพื่อปลอบรัมภา ไม่เป็นไรแล้วพวกมันไปหมดแล้ว คุณหนูตั้งสติดีดีนะครับ ผมกำลังจะภาคุณหนูกลับบ้านนะ พร้อมกับเห็นหน้าของรัมภาพยักหน้าน้อย ๆ เป็นการตอบตกลง

เมื่อมาถึงบ้าน คุณหญิงอาภาก็รีบวิ่งเข้าไปหารัมภาทันที เป็นไงบ้างลูก ขวัญเอ้ยขวัญมานะ

คุณหญิงพายัยภาขึ้นห้องไปก่อนนะ

เกิดอะไรขึ้นคำถามสั้นๆ ที่ออกจากปากของสุธีสรวง

จากนั้นธนัยก็เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้ฟัง

นายคิดว่าเป็นฝีมือของพวกไหนครับ ที่จ้องทำร้ายคุณหนู

หรือจะเป็นพวก คู่ค้าที่เกิดไม่พอใจเราขึ้นมา ก็เลยจะแก้แค้น ครับนาย

ก็อาจจะเป็นไปได้ รู้อย่างเดียวตอนนี้รัมภาไม่ปลอดภัยแล้ว ต้องมีคนคอยดูแล

แล้วเรื่องนายโชคที่หายไปละครับนาย นายว่ามันเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยหรือเปล่าครับ

ก็อาจจะมีส่วนเพราะนายโชคมีฝีมือดีพวกมักก็เลยกำจัดซะ

งั้นให้แกมาดูแล คุณหนูก็แล้วกันนะ ธนัย ส่วนเรื่องทางนี้ก็ให้ชาคิด กับคนที่เหลือคอยช่วยงานทางนี้ก็แล้ว กัน

ครับ นาย และหลังจากนั้น ทุกๆ วัน ธนัยก็เป็นคนคอยคุ้มกันสลีรัมภา ทุกอย่างก้าวไม่ว่าจะไปไหนก็จะมีธนัยคอยตาม และสลีรัมภาก็เชื่อใจธนัยเป็นที่สุด เพราะการกระทำทั้งหมดของธนัย ที่ดีต่อสลีรัมภาก็เพื่อการแก้แค้นเท่านั้น

งั้นธิดา กับคุณพ่อขอไปเตรียมตัวก่อนนะค่ะ

เอาแหละครับแขกท่านผู้มีเกียรติทั้งหลาย ณ บัดนี้ถึงเวลาที่ทุกท่านรอคอยแล้วครับ เวลาแห่งการประมูลเครื่องเพชรชุดคอลเล็กชั้นสลีล่า ทุกท่านคงถือหมายเลขไว้ในมือแล้วใช่มัยครับ งั้นเรามาชมเครื่องเพชรชุดนี้กันอีกรอบเลยนะครับ ขอเสียงเพลงเลยครับ เมื่อเสียงเพลงเริ่มขึ้นก็มีเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ หกคนโดยที่ สองคนหน้านั้นถือช่อดอกไม้น่ารักนำหน้า ตามด้วยเด็กถือตะกร้าดอกไม้ และสลีรัมภาก็เดินออกมาในชุดสีฟ้าขาวกระโปรงยาวดุจนางฟ้าโดยมีเด็ก สองคนคอยถือกระโปรงอยู่ข้างหลังเมื่อสลีรัมภามาถึงกลางเวทีเสียงเพลงก็เบาลงและตามมาด้วยเสียงพิธีการอีกครั้ง เอาแหละครับท่านผู้มีเกียรติเครื่องเพชรชุดนี้มีชื่อว่าสลีล่า ซึ่งออกแบบโดยใช้เพชรสามสีที่หาค่าอยาก ได้แก่ สีขาว สีฟ้า และสีชมพู เมื่อมารวมตัวกันทำให้เกิดการเล่นสี เครื่องเพชรชุดนี้จึงงามลำค่ามาอีกชุด ของอัครโยธิน ไดมอน ตั้งราคาประมูลขั้นต่ำอยู่ที่ สองล้านบาทนะครับ โดยราคาจะเพิ่มขึ้นที่ละ ห้าแสนบาท และรายได้หลังจากหักค่าใช้จ่ายก็จะมอบให้การกุศลทั้งหมดเลยครับ เรามาเริ่มประมูลกันเลยนะครับ ราคาที่สองล้าน บรรดาไฮโซต่าง ก็ยกป้ายขึ้นมาแข่งกันเพื่อจับจองเป็นเจ้าของเครื่องเพชรชุดนี้ จนราคามาอยู่ที่ สี่สิบห้าล้านพอดี บรรดาไฮโซต่าง ๆ ก็เริ่มไม่มีใครกล้าประมุลอีกแล้วเพราะราคาที่สูงมาก จะมีเหลือก็แค่ สองคนเท่านั้น คือ ประสิต และณัฐธิดา ที่ต่าง สู้ราคากันอย่างไม่มีใครยอมน้อยหน้าใครเลย ฉันให้ สี่สิบหกล้า ผมให้สี่สิบเจ็ดล้าน สิ่สิบแปดล้านค่ะ สี่สิบเก้าล้านครับ ห้าสิบล้านค่ะ ผมให้หกสิบล้านเลย พอสิ้นเสียงแขกทุกคนที่อยุ่ในงานต่างร้องขึ้นมาโดยมิได้นัดหมายเพราะราคาแค่ห้าสิบล้านก็สูงกว่าราคาจริงตั้งหนึ่งเท่าแล้ว เจ็ดสิบล้านค่ะ ห้ เจ็ดสิบล้านเสียงทุกคนต่างร้องขึ้นมาอีกครั้ง งั้นผมให้ร้อยล้านครับ ร้อยล้านเสียงนี้กลับดังขึ้นมาและดังกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ณัฐธิดาเริ่มรู้แล้วว่าจะต้องแพ้การประมูลคร่าวนี้เพราะพ่อของเธอให้เงินมาสำหรับประมูลเครื่องเพรชชุดนี้แค่ ร้อยล้านเท่านั้น แต่เธอไม่อยากยอมแพ้จึงบอกไปสองร้อยล้าน แต่ประสิตไม่ยอมพร้อมบอกไปสามร้อยล้านบาท เมื่อได้ยินเช่นนั้นณัฐธิดาก็ไม่กล้าสู่อีกแล้วเพราะไม่อยากเอาเงินไปจมสูญเปล่า จึงหันหน้าออกไปทางประตู สายตาไปสบตากับอนนธณัฐ ว่าจะเอายังไงดี แต่เธอก็เห็นอนนธณัฐส่ายหน้าอย่างช้า เป็นสัญญาณบอกว่าไม่ต้องสู้ต่อแผนต่อไปยังมีอีก เอาแหละครับไม่มีใครจะสู้ต่อแล้วใช่มัยครับ ผมจะนับเลยนะครับ สามร้อยล้านครั้งที่หนึ่ง สามร้อยล้านครั้งที่สอง สามร้อยล้านครั้งที่สาม เครี่องเพชรชุดสลีล่าเป็นของคุณประสิต อริยพงค์ครับ เสียงปรบมือพร้อมกับเสียงแซ่งแซของบรรดาแขกต่างดังขึ้นมา

ค่ะ งั้นเดี๋ยนขอตัวกลับก่อนนะค่ะ สวัสดีครับ สวัสดีค่ะคุณหญิง

เมื่อนนท์ไปถึงห้องแต่งตัวพอดีกับรัมภาเปิดประตูออกมาพอดี

ก็ภาไม่อยากให้ใครมองนี่ค่ะคุณแม่ คุณพ่อ

คุณพ่อ ค่ะ ๆๆ พี่คนนั้นเขาตื่นแล้วค่ะ หรอจะงั้นเราเข้าไปหาพี่เขากันนะ

อนนธณัฐในวัยเด็กเริ่มขยับตัว ซึ่งตอนนั้นเขาชื่อ ไชยภัทร พิริยะพัฒน์

ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอ่อนโยนของชายผู้นั้นตอบว่า ได้ซิ

ไอ้พวกนี้ พูดอะไรกันไม่รู้ ข้าไปนอนแล้วนะ พรุ่งนี้ต้องไปแต่เช้า

มันเป็นอะไรของมันวะ ไม่รู้ดิ สมหวัง และ ชาคิด ต่างงงกับท่าทางของนนท์

นนท์ไปบ้านเจ้าสัวอรรถ อริยะพงค์

ครับนาย

ครับ เอาได้รัมภาเรียนจบเมื่อไรกผมจะบอกแกเรื่องนี้เองนะครับ

อะ ได้ ได้ ได้ ฮั้วก็แค่เปรย ๆ ไว้ นะ

อะ เชิญเลยครับ คุณสุธี เดี๋ยวกระผมออกไปส่งนะครับ

ไม่ต้องก็ได้ครับ

อ๋อ เอางั้นหรอ งั้นเชิญ เชิญ เลย นะ

หวัดดีครับ

เรื่องอะไร

คือ ลูกค้าเบี้ยค่าของครับนาย นายจะไปจัดการด้วยตัวเองหรือไม่ครับ

ไปซิ อยากดูหน้านักว่าทำไมมันถึงกล้า เบี้ยว

เมื่อรถมาถึงที่ไซต์ สุรีสรวงก็ลงมาเดินก้าวเข้าไป แล้วลูกน้องปิดประตู

พวกมึงกล้าดียังไงที่ไม่จ่ายเงิน ค่าของฮะ

ขอโทษครับนาย พวกผมผิดไปแล้ว ผมจะไม่ทำอีกแล้ว ไว้ชีวิตพวกผมด้วยเถอะ ฃ

ไว้ชีวิตหรอ พวกมึงรู้มั้ยว่าการหักหลังสุธีสรวงมันเป็นยังไง

ผมขอโทษนะครับคุณหนู ที่มารับช้า

ครับคุณหนู

เมื่อธนัยขับรถไประหว่างทางก็มีรถกระบะขับมาปราดหน้าทำให้เขาต้องหยุดรถอย่างกระทันหัน และระหว่างที่กำลังหันหลังไปถามสลีรัมภาว่าเป็นอะไรมามั้ยก็ได้ยินเสียงของสลีรัมภาตะโกนบอกให้ระวังเพราะรถกระบะคันนั้นเปิดกระจกรถออกและกราดยิ่งปืนใส่รถที่ธนัยกับรัมภานั่งอยู่ เปรี้ยง เปรี้ยง ๆๆ เมื่อสิ้นเสียงปืน ธนัทก็เข้าเกียร์ถอยหลังและเหยียบคันเร่งหนี้ออกมาแต่รถกระบะคันนั้นก็ตามมาและยิ่งใส่รถที่รัมภานั่งอยู่ คุณหนูหมอบไว้นะครับ นัธไม่ต้องห่วงภาหรอก นะ รีบหนีไปเร็ว ๆ ดีกว่า ครับ คุณหนูมีโทรศัพท์มั้ย

มี ทำไมหรอ

ต่อสายถึงคุณสุธีสรวงเร็ว

อะ ได้ ได้ ได้

ภา ภา ได้ยินพ่อมั้ย เกิดอะไรขึ้น ภา ภา

คุณหญิงพายัยภาขึ้นห้องไปก่อนนะ

เกิดอะไรขึ้นคำถามสั้นๆ ที่ออกจากปากของสุธีสรวง

จากนั้นธนัยก็เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้ฟัง

นายคิดว่าเป็นฝีมือของพวกไหนครับ ที่จ้องทำร้ายคุณหนู

หรือจะเป็นพวก คู่ค้าที่เกิดไม่พอใจเราขึ้นมา ก็เลยจะแก้แค้น ครับนาย

ก็อาจจะมีส่วนเพราะนายโชคมีฝีมือดีพวกมักก็เลยกำจัดซะ

งั้นธิดา กับคุณพ่อขอไปเตรียมตัวก่อนนะค่ะ

เอาแหละครับแขกท่านผู้มีเกียรติทั้งหลาย ณ บัดนี้ถึงเวลาที่ทุกท่านรอคอยแล้วครับ เวลาแห่งการประมูลเครื่องเพชรชุดคอลเล็กชั้นสลีล่า ทุกท่านคงถือหมายเลขไว้ในมือแล้วใช่มัยครับ งั้นเรามาชมเครื่องเพชรชุดนี้กันอีกรอบเลยนะครับ ขอเสียงเพลงเลยครับ เมื่อเสียงเพลงเริ่มขึ้นก็มีเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ หกคนโดยที่ สองคนหน้านั้นถือช่อดอกไม้น่ารักนำหน้า ตามด้วยเด็กถือตะกร้าดอกไม้ และสลีรัมภาก็เดินออกมาในชุดสีฟ้าขาวกระโปรงยาวดุจนางฟ้าโดยมีเด็ก สองคนคอยถือกระโปรงอยู่ข้างหลังเมื่อสลีรัมภามาถึงกลางเวทีเสียงเพลงก็เบาลงและตามมาด้วยเสียงพิธีการอีกครั้ง เอาแหละครับท่านผู้มีเกียรติเครื่องเพชรชุดนี้มีชื่อว่าสลีล่า ซึ่งออกแบบโดยใช้เพชรสามสีที่หาค่าอยาก ได้แก่ สีขาว สีฟ้า และสีชมพู เมื่อมารวมตัวกันทำให้เกิดการเล่นสี เครื่องเพชรชุดนี้จึงงามลำค่ามาอีกชุด ของอัครโยธิน ไดมอน ตั้งราคาประมูลขั้นต่ำอยู่ที่ สองล้านบาทนะครับ โดยราคาจะเพิ่มขึ้นที่ละ ห้าแสนบาท และรายได้หลังจากหักค่าใช้จ่ายก็จะมอบให้การกุศลทั้งหมดเลยครับ เรามาเริ่มประมูลกันเลยนะครับ ราคาที่สองล้าน บรรดาไฮโซต่าง ก็ยกป้ายขึ้นมาแข่งกันเพื่อจับจองเป็นเจ้าของเครื่องเพชรชุดนี้ จนราคามาอยู่ที่ สี่สิบห้าล้านพอดี บรรดาไฮโซต่าง ๆ ก็เริ่มไม่มีใครกล้าประมุลอีกแล้วเพราะราคาที่สูงมาก จะมีเหลือก็แค่ สองคนเท่านั้น คือ ประสิต และณัฐธิดา ที่ต่าง สู้ราคากันอย่างไม่มีใครยอมน้อยหน้าใครเลย ฉันให้ สี่สิบหกล้า ผมให้สี่สิบเจ็ดล้าน สิ่สิบแปดล้านค่ะ สี่สิบเก้าล้านครับ ห้าสิบล้านค่ะ ผมให้หกสิบล้านเลย พอสิ้นเสียงแขกทุกคนที่อยุ่ในงานต่างร้องขึ้นมาโดยมิได้นัดหมายเพราะราคาแค่ห้าสิบล้านก็สูงกว่าราคาจริงตั้งหนึ่งเท่าแล้ว เจ็ดสิบล้านค่ะ หู้ เจ็ดสิบล้านเสียงทุกคนต่างร้องขึ้นมาอีกครั้ง งั้นผมให้ร้อยล้านครับ ร้อยล้านเสียงนี้กลับดังขึ้นมาและดังกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ณัฐธิดาเริ่มรู้แล้วว่าจะต้องแพ้การประมูลคร่าวนี้เพราะพ่อของเธอให้เงินมาสำหรับประมูลเครื่องเพรชชุดนี้แค่ ร้อยล้านเท่านั้น แต่เธอไม่อยากยอมแพ้จึงบอกไปสองร้อยล้าน แต่ประสิตไม่ยอมพร้อมบอกไปสามร้อยล้านบาท เมื่อได้ยินเช่นนั้นณัฐธิดาก็ไม่กล้าสู่อีกแล้วเพราะไม่อยากเอาเงินไปจมสูญเปล่า จึงหันหน้าออกไปทางประตู สายตาไปสบตากับอนนธณัฐ ว่าจะเอายังไงดี แต่เธอก็เห็นอนนธณัฐส่ายหน้าอย่างช้า เป็นสัญญาณบอกว่าไม่ต้องสู้ต่อแผนต่อไปยังมีอีก เอาแหละครับไม่มีใครจะสู้ต่อแล้วใช่มัยครับ ผมจะนับเลยนะครับ สามร้อยล้านครั้งที่หนึ่ง สามร้อยล้านครั้งที่สอง สามร้อยล้านครั้งที่สาม เครี่องเพชรชุดสลีล่าเป็นของคุณประสิต อริยพงค์ครับ เสียงปรบมือพร้อมกับเสียงแซ่งแซของบรรดาแขกต่างดังขึ้นมา

ค่ะ งั้นเดี๋ยนขอตัวกลับก่อนนะค่ะ สวัสดีครับ สวัสดีค่ะคุณหญิง

คุณค่ะงั้นเราก็กลับกันเถอะค่ะ ดึกมากแล้วพรุ่งนี้คุณมีงานต้

ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

กำลังโหลด...

เรื่องเน่าเน่า ของเขาและเธอ

ข้อมูลเบื้องต้น

ผลงานอื่นๆ ของ จันทร์ในน้ำ ดูทั้งหมด

ผลงานอื่นๆ ของ จันทร์ในน้ำ

ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

ความคิดเห็น

เรื่องเน่าเน่า ของเขาและเธอ

ข้อมูลเบื้องต้น

คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด

ผลงานอื่นๆ ของ จันทร์ในน้ำ ดูทั้งหมด

ผลงานอื่นๆ ของ จันทร์ในน้ำ

ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

ความคิดเห็น