คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : {SF : Hangcheng (1)} A
it's not working
(อย่าทำแบบนี้เลย)
so stop froning
(ไม่้อแอบแล้ว)
i know you want me
(ันรู้ว่าเธอ้อารัน)
let's start talking
(เราลอมาุยันเถอะ)
เสียเพลเาหลียอฮิที่ถูเปิัแว่วมาับสายลมทำให้บรรยาาศในอนเที่ยที่เยเียบเหาอโรเรียนูมีสีสัน์ว่าปิ
“วันนี้โรเรียนอเรามีิรรมอะไรันนะ”เหยียนฮ้าวเียเอ่ยถามึ้นในะที่พวเรา(หมายถึผม
ฮวาีหลิน าเินหยวนและเหยียนฮ้าวเีย)ำลัะเินผ่านทาเินหน้าเสาธไปยัโรอาหารที่อยู่สุทาเินนี้
“เห็นเาบอว่ามีิรรมอมรมห้อสมุมั้”ีหลินบอพร้อมับหยัไหล่นิๆ
“ห๊า
ิรรมห้อสมุหรอ เอ ทำไมไม่รีบบอให้เร็วว่านี้”ฮ้าวเียที่ปิะูไม่สนใสิ่ใใที่เี่ยวับารศึษาล่าว้วยสีหน้าสนอสนใเป็นพิเศษ
่อนที่เ้าัวะรีบวิ่ไปแหวนัเรียนที่ยืนล้อมวันอยู่เ้าไป้านใน
ผมหันไปมอหน้าฮวาีหลินอย่าแปลใ
“…ฮ้าวเียสนใิรรมอห้อมสมุ?”
“ไม่รู้ิ”ีหลินอบลับมา้วยสีหน้าที่แสถึวามุนไม่แพ้ัน
“ว่าแ่เายัะไปิน้าวับพวเราอยู่ไหม?”เป็นเินหยวนที่ถามึ้นมา
“เพื่อนนาย
นาย็ไปถามเอสิ”ีหลินบอ
“เาเป็นน้อายพี่ไม่ใ่หรอ”เินหยวนรีบสวยทันทีที่ีหลินล่าวบ
ไม่้อแปลใไปหรอรับ
ปิสอนนี้็เป็นแบบนี้แหล่ะ อบเถียันเป็นประำอยู่แล้ว
“ไม่ใ่สัหน่อย
หมอนั้นเป็นน้อายอฮวาหยู่หา่าหา”ีหลินอบปัมาที่ผมที่ยืนนิ่ๆมอพวเาสอนเถียันอยู่
“ั้นพี่็ไปามเามาล่ะัน”เินหยวนหันมาบอผม
ึ่ผม็พยัหน้ารับแ่โยี
เพราะผมเริ่มะหิว้าวแล้วล่ะ น่าเบื่อะมัที่้อมายืนาแอยู่รนี้
รีบไปามฮ้าวเียและรีบไปิน้าวีว่า
เอ ~ ~ ทาอานึนเ เว าู ุมยอ
(แหม .. รู้หมแล้วน่ะ ะแอบทำไม)
เนา นัลโฮาฮานึนเ อีมี
(ว่าเธอน่ะอบัน)
เน ออลุลเร ือยออิอ
(มันเียนอยู่บนหน้าผาเธอนั่นแหละ)
**เอ ~ ~ นารึล โบา เว นูนึล ลรยอ
(แหม .. ทำไมมอันแล้ว้อหลบา)
า อานึนเ เอ๊ เอ ~ ~
(รู้แล้วน่า)
เสียเพลที่ััเนึ้นเลื่อยๆทำให้ผมที่เินามฮ้าวเียมาอที่ะมอูนที่เ้นนเียวอยู่ลาวล้อมไม่ไ้
นัล โฮา ฮานึน มาอึมมึล โมรึลอรา
(ที่เธอเื่อว่าัน ไม่รู้ว่าเธอแอบอบัน)
มิโ อินึน เนโมือบี วียอวออ
(น่ารัีนะ ัน็อยาแล้ทำเป็นไม่รู้)
so cute
โมรึน อ แฮูโ ิพีมัน
(แ่ทนไม่ไหวแล้ว)
อ อีัิน ม ัมเอ นัน
(ทุนเ้ารู้ันหมแล้ว)
โมูอารา อีรี วาบวา
(มานี่เถอะ)
ทอ อีั นัล บีฮาี มัลโ
(อย่าหนีอีเลย)
เพียแ่ไ้สบสายาู่สวยอนที่ำลัเ้นอยู่็ทำให้วามหิวที่สั่สมมานานั้แ่ั่วโมที่แล้วลน้อยลนแทบะหายไปหม
เอ ~ ~ ทาอานึนเ เว าู ุมยอ
(แหม .. รู้หมแล้วน่ะ ะแอบทำไม)
เนา นัลโฮาฮานึนเ อีมี
(ว่าเธอน่ะอบัน)
เน ออลุลเร ือยออิอ
(มันเียนอยู่บนหน้าผาเธอนั่นแหละ)
**เอ ~ ~ นารึล โบา เว นูนึล ลรยอ
(แหม .. ทำไมมอันแล้ว้อหลบา)
า อานึนเ เอ๊ เอ ~ ~
(รู้แล้วน่า)
าอมึล บีฮาี มัลโ นาวา ฮัมเ อมทา
(อย่าหนีอีเลย เรามามีัมิันีว่า)
นารึล บวา เว อีรอเ ููพึม ทา
(มอันสิ ทำไม้ออายนานั้น)
มวอา มูอวอ นาโ ัล มฮาีมัน
(ลัวอะไรเหรอ ันอาะทำอะไรผิไปบ้า)
อูรี ฮัฮัน อพอริล อ ัททา
(แ่เราน่าะเป็นู่ฮอไ้นะ)
โอนึลบูทา อูรี อีริล แฮ
(ั้แ่วันนี้ือวันที่1 อเรา)
เน โนึล ับโ อรอ านิลแร
(ันะับมือเธอเินไป)
ีัน อาาวอ า อออันเร
(เสียายเวลาะทำให้ทำไ)
ออนเาี ือรอเ เย โมี านิลแร ออ
(ะหนีไปอีถึเมื่อไร ฮะ)
ใบหน้าาวสวยท่ามลาแสแัทำให้เาูเปล่ประายเหมือนับเพรอนที่โนไฟส่อ
แ้มเนียนที่ึ้นสีและเรื่อบวับรอยยิ้มเินอายที่เ้าัวส่ไปให้นที่มาูรอบๆนั้นทำให้เาูน่ารัเพิ่มึ้นไปอีหลายเท่าัว
เอ ~ ~ ทาอานึนเ เว าู ุมยอ
(แหม .. รู้หมแล้วน่ะ ะแอบทำไม)
เนา นัลโฮาฮานึนเ อีมี
(ว่าเธอน่ะอบัน)
เน ออลุลเร ือยออิอ
(มันเียนอยู่บนหน้าผาเธอนั่นแหละ)
**เอ ~ ~ นารึล โบา เว นูนึล ลรยอ
(แหม .. ทำไมมอันแล้ว้อหลบา)
า อานึนเ เอ๊ เอ ~ ~
(รู้แล้วน่า)
ารเ้นโวเวอร์ในเพลที่สื่อวามหมายน่ารัๆบวับท่าทาในารเ้นทีู่พลิ้วไหวแ่ิอายเล็ๆในแบบบับอนที่ไม่่อยไ้เ้นบ่อยเท่าไหร่ึูให้ผมยืนอยู่ับที่
เอ ~ ~ ทาอานึนเ เว าู ุมยอ
(แหม .. รู้หมแล้วน่ะ ะแอบทำไม)
เนา นัลโฮาฮานึนเ อีมี
(ว่าเธอน่ะอบัน)
เน ออลุลเร ือยออิอ
(มันเียนอยู่บนหน้าผาเธอนั่นแหละ)
**เอ ~ ~ นารึล โบา เว นูนึล ลรยอ
(แหม .. ทำไมมอันแล้ว้อหลบา)
า อานึนเ เอ๊ เอ ...
(รู้แล้วน่า)
ผมมอใบหน้าสวยที่มีรอยยิ้มประับอยู่ลอารเ้น
เาเ้นท่าไหนผมเอ็ยัไม่รู้รับ ผมรู้แ่ว่าผมละสายาาใบหน้าอเาไม่ไ้็แ่นั้น
เิมาไม่เยพบ ไม่เยเอ นอะไร สวยมานานี้
สวยที่สุเท่าที่เยเห็นมาเลย
it's not working
(อย่าทำแบบนี้เลย)
so stop froning
(ไม่้อแอบแล้ว)
i know you want me
(ันรู้ว่าเธอ้อารัน)
let's start talking
(เราลอมาุยันเถอะ)
เสียเพลที่บล
พร้อมับารโ้ทำวามเารพอนัวเล็เรียเสียปรบมือาผู้นโยรอบอย่าล้นหลาม
อ๊าาาาาาา
ใ่สิ
น่ารันานี้ะเป็นนัอโรเรียนแน่ๆอยู่แล้ว
“อบุ
ประธานมรมห้อสมุอเรามานะรับ ที่มาแสารเ้นโฟเวอร์เพลในิรรมรั้นี้ให้พวเราไ้มัน
แอบบอว่าเป็นรั้แรเลยรับที่เห็นประธานเ้น”ผู้ายัวเล็ที่มีฟันเหมือนหนูแฮมพูแวนที่เพิ่แสบ
ทำให้ัวาวที่โนล่าวหาหันมาแลบลิ้นใส่แบบไม่ใส่ในัอบลับไป
ึ่นั้นมัน…เอ่อ….น่ารัมาๆเลยล่ะรับ
“แปะ”
วามรู้สึเ็บที่บริเวลาหัวทำให้ผมำใ้อละสายาาใบหน้าสวยมามอน้าหลัอย่าเลี่ยไม่ไ้
“ให้มาามฮ้าวเียไหม?
ทำไมมายืนอยู่รนี้?”ีหลินบอผม้วยสีหน้าเอือมระอา
“แฮ่ะ
แฮ่ะ”ผมยิ้มอบแบบลบเลื่อน
ะบอให้ีหลินรู้วามริไม่ไ้เ็าว่าผมยัยืนอยู่รนี้เพราะอะไร
ไม่อย่านั้นมีหวัโนล้อนลูบวแน่ๆ
“ไปไ้แล้ว
เินหยวนับฮ้าวเียเินไปโน้นแล้ว”ีหลินบอ
ผมำใเินฝ่าผู้นามหลัีหลินออมาทั้ที่ในใยัอยาะอยู่รนั้นอีสัพัแท้แท้
อยารู้ััเลยรับ
นหน้าสวยที่เ้นเพลโฟเวอร์เพลเอ
อGot7 นนั้นน่ะ
…………………………….……………………………………
แน่ะ
แน่ะ หยู่หา เพื่อนๆเาให้มาามฮ้าวเียไปิน้าวไม่ใ่อ่อ
มายืนทำอะไรอยู่รนี้ะ
ฮ่าฮ่าฮ่า
ที่ริแล้วป้า็เ้าใหนูนะหยู่หานะะ เพราะป้าเอ็ไม่อาละสายาาใบหน้าสวยอน้อเิเิอนที่เ้นเพลนี้ไ้เหมือนัน
(ใรที่ยัไม่เ้าใว่าทำไมผู้เียนับหยู่หาถึอาารหนันานี้็้อไปหาูลิปแน์โฟเวอร์เพลAที่ิเิินเ้นแล้วะเ้าใไ้้วยัวเอ่ะ)
อนที่หนึ่ัหาเิไปแล้ว
อนที่สอนี่ะเป็นเรื่ออใรีนะ หึ้ย ิไม่ออ
เพล A Got7
cr.thai translation : tik
thai romanization & edit :eyesshy
www.siamzone.com
ความคิดเห็น