เพื่อนรัก [ My friend ]

ลำดับตอนที่ #3 : 3

โยมาถึงสวนสนุกในเวลาต่อมา และเจอโชยืนอยู่ที่ประตูขายตั๋ว โยจึงเดินเข้าไปหาโช

"รอนานไม" โยถามโช

"ไม่นานหรอก ผมก็มาถึงเมื่อไม่นานมานี้เอง"

ทั้งสองซื้อตั๋วและเดินเข้าไปในสวนสนุก ทุกคนในสวนสนุกต่างยิ้มแย้ม แต่สีหน้าของโชและโยกลับเศร้าหมอง และปราศจากความสนุก

ทั้งสองเลือกนั่งที่ม้าหินอ่อนในบริเวณที่เป็นสวนดอกไม้และต้นไม้นานาพันธุ์ เป็นบริเวณที่เหมาะสำหรับพักผ่อนหย่อนใจ

"ผม...รู้ว่าคำตอบที่จะได้จากโยคืออะไร แต่ผมก็ไม่รู้ว่าจะสามารถรับมันได้ไหม" โชเป็นผู้เริ่มบทสนทนาก่อน

"ไม่มีใครได้ในสิ่งที่ต้องการไปซะทุกอย่างหรอกนะ โดยเฉพาะความรัก" โยแสดงความคิดเห็น "ถึงโยจะไม่สามารถรับความรักจากโชได้ แต่โยก็สามารถรับความเป็นเพื่อนจากโชได้นะ"

"นั้นซินะ เพื่อน"

"ใช่เพื่อนๆ ก็เหมือนกับเส้นขนาน ที่เมื่อมีความทุกข์ความสุขก็จะค่อยเคียงข้างกันไปตลอด"

"ใช่ ไม่มีวันที่เส้นขนานจะมาบรรจบกันได้" โยพูดและลุกขึ้นจากม้านั่ง "โยหวังว่าโชจะดูแลเอมให้มีความสุขได้"

"โยไม่รับรักผมเพราะเอมเหรอ" โชคว้าข้อมือของโยไว้ แล้วดึงให้โยหันหน้ามาหาตนเอง

"มันไม่ได้เกี่ยวกับเอมไปซะหมดหรอก แต่โยก็ยอมรับว่าทำเพื่อเอม โยไม่อยากให้ความเป็นเพื่อนของเราต้องจบสิ้นอยู่แค่นี้ แต่อีกข้อที่สำคัญไม่แพ้กันก็คือความรู้สึกของโยเอง...โยไม่ได้ชอบโช มันก็มีแค่นี้แหละ" โยสะบัดข้อมือจากการจับของโช แต่โชกลับดึงโยเข้ามากอด

"ปล่อยนะโช" คนในอ้อมกอดตวาด

"อยู่แบบนี้ไปอีกแปบนะ ขอโชกอดโยในฐานะผู้ชายที่รักโยเป็นครั้งสุดท้าย" สักครู่โชก็ปล่อยโยเป็นอิสระ

"โย...โช" มีเสียงหนึ่งตะโกนเรียกทั้งสอง โชและโยจึงหันไปมองพร้อมกันแต่กับเจอเอมยืน และจ้องมองโชและโยด้วยสายตาปวดร้าว

"เอมมันไม่ใช่อย่างที่เอมคิดนะ" โยพูดและเดินเข้าไปจับมือเอมไว้ แต่เอมกับสะบัดมือโยทิ้ง

"ใช่ เอมผมอธิบายได้" โชพูดและเดินตรงไปที่เอมแต่เอมกับเดินถอยหลังไปเรื่อยๆ และวิ่งออกไป โยจึงจะวิ่งตามแต่ถูกโชห้ามไว้ซะก่อน

"อย่าไปตามเลยโย ตอนนี้เอมเขาไม่ฟังอะไรทั้งนั้นแหละ"

โยทิ้งตัวลงนั่งบนม้านั่ง และร้องไห้โดยมีโชนั่งอยู่ข้างๆ ค่อยปลอบ

โยมาดักรอเอมอยู่ที่หน้าโรงเรียน สกครู่ก็เจอเอมเดินถือกระเป๋าด้วยสีหน้าเศร้าสร้อยออกมาจกประตูโรงเรียน พอเอมเห็นโยก็เดินผ่านไปโดยไม่ทักทาย

“เอม ฟังเราก่อนสิ” โยตะโกนไล่หลังเอม แต่เอมก็ยังเดินต่อ โยจึงวิ่งไปคว้าข้อแขนไว้

“มันไม่ใช่อย่างที่เอมเห็นนะ โยไม่แม้จะคิดจะแย่งแฟนเอมเลยนะ” เอมสะบัดแขนออกและเดินตรงไปขึ้นรถ โดยไม่สนใจโยเลย

“เอมๆ” โยตะโกน โดยที่มีน้ำตาไหลออกมาอาบแก้ม