คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Step 8 100%
Sungyeol Part
อนนี้ารแสไ้บลแล้วรับ ผู้มอบันให่ ฮ่าๆๆ รู้แล้วใ่มั๊ยฮะว่าผมแสเป็นอะไร อย่าที่บอ นัแสทุนเป็นผู้ายรับ ผม็เลย้อรับบทสโนไวท์นี้ ผม็ไม่ไ้ั้ออะไรนะ สโนไวท์สวยะาย อนเ็ๆ เ็ผู้หิทุน ใรๆ็อยาเป็นทั้นั้นแหละ (?) นาผมเป็นผู้ายยัอยาลอเลยฮะ มันท้าทายี
อ๋อ ทุนสสัยว่าผมับน้อานเป็นอะไรหนะ หรอ ิๆ ไม่บอ วามลับ ล้อเล่น เป็นพี่น้อันนี่แหละรับ ส่วนเรื่อูบนั่น มันใ้มุมล้วนๆ เหมือนริใ่มั๊ยล่า (แิเออะิ?)
อนนี้ผมำลัยืนให้นูถ่ายรูปอยู่้าๆานฮะ เอ๊ะ นั่นมัน นายมยอูใ่มั๊ยฮะ? ับเพื่อนที่าเล็ๆ เหมือนอาแปะแล้วอีนปาห้อยๆอะเหมือนพวนเผ่าอะไรที่อยู่แถบๆ แอฟริา พวนั้นุยอะไรสัอย่าับมยอู แล้ว็มอมาที่ผม แ่สายานายมยอูที่มอมา มันทำให้ผมรู้สึร้อนวูบวาบแปลๆ
ุยันไ้ไม่นานอาแปะ ับนายนเผ่านั่น็เินรมาที่ผม ทิ้ให้นายมยอูยืนทำหน้าเป็อยู่นเียว
“ สวัสีรับอยอล ” อาแปะทัผมพร้อมับยิ้มาหยี
“ สวัสีฮะ” ผมทัทายลับพร้อมับส่ยิ้ม
“ ยูอาร์โเยปอโย ”
“ ห้ะ อะไรนะ?” มันพูภาษาอะไรอมันรับ ภาษานเผ่าแน่เลยฮะ
“ มันบอว่าอยอลสวยมาเลยรับ ”
“ ใ่เลยๆ แหะๆ มยอูมันอยาไ้รูปอยอลหนะ ”
อาแปะแปล่อนที่นายเนย่าะบอ่อนะพยัเพยิหน้าไปทามยอู นายนี่หนะหรอ ะอยาไ้รูปผม
“ ไ้สิฮะ” ผมหันไปอมยิ้มใส่หน้ามยอู ู่ๆ นายนั่น็เินหนีไปเลย สาวๆ็รี๊ามรึมเลย
ผมหันลับมา เพื่อนๆนายมยอู็ถ่ายรูปผม ไปหลายรูปเลยหละรับ ไม่เอาล้อโปรมาเลยหละ
“ อบุนะ ฮ่าๆๆๆๆ ” นายนเผ่าอบุผม เอิ่ม มันำอะไรนัหนาวะ
“ ยอลลี่ฮยอไปันเถอะรับ ” านนี่บอผม่อนะเอามือมารั้เอวผมให้เินาม
“ อ่า…. ั้นผมอัว่อนนะฮะ ” ผมหันไปบอลาเพื่อนอมยอูทั้สอ ที่อนนี้ำลัทำหน้าสสัย ไม่ไ้มีแ่สอนนี้หรอรับ นอื่นๆ ็ทำหน้าสสัย านนี่อบสร้าระแสอยู่เรื่อย ทำให้นอื่นเ้าใผิหม เพราะแบบนี้ผมถึยัโสโเี่ยว -3-
“ านนี่ อ่า อบทำให้นอื่นิไลลอ ทะเลาะับแฟนอย่ามาโทษฮยอนะ ” ผมบอาน หลัาที่เราไ้เินเ้าห้อแ่ัวเรียบร้อยแล้ว
“ ไม่หรอน่าฮยอ แฟนผมเ้ารู้น่าว่า …. ”
“ ถึรู้แ่แอบอนนะ านาน ใล้ับยอลลี่ฮยอเินไปแล้วนะ ” ไม่ทันที่านนี่ะพูบ็มีนพูแทร ะใระอีหละ ็แฟนที่ำลัพูถึอานนี่ นี่แหละรับ
“ ฮยอไม่เี่ยวนะ บาโร านนี่นเียว ” ใ่แล้วฮะ แฟนอานื่อบาโร แ่ทำไมไม่มีใรรู้หนะหรอ ็เพราะสอนนี้เป็นนัทัู้่ ใรๆ็รู้ั เี๋ยวะระทบับานหนะ านเป็นนายแบบ เหมือนับผม ส่วนบาโร เป็นีไน์เนอร์แหละฮะ ุที่บาโรออแบบแนวสุๆ
“ ัวเอ็ อนอะไรัน เ้ารััวเอนเียวไ” าน้อบาโร เห็นแล้วอิา ผมเินมาที่โฟา่อนะหยิบเสื้อผ้าเ้าไปเปลี่ยนในห้อแ่ัว ใรมันะใสุ่สโนไวท์ออไป้านอันหละ
ผมเินออาห้อแ่ัว ไม่มีใรอยู่เลย ไปไหนันหมนะ โทรหาโฮย่าีว่า
ผมหยิบ โทรศัพท์ออมาาระเป๋าสะพาย
“ เอ๋? ” มี้อวามเ้าเยอะมาฮะ เป็น พวนรู้ัที่มาูารแสวันนี้ แ่ มีเบอร์นึที่ไมุ่้นเลย ใรันนะ
‘ ุเอาอบาอย่าอผมไป เอามาืนผม้วย มันสำัับผมมา’
เห… อะไร? ใรัน? ทำไีนะ เอาเบอร์มาไ้ไ?
‘ ใรฮะ? ผมเอาอะไรไปหรอรับ ? เมื่อไหร่? ผม้อเอาืนุยัไ?’
ผมส่้อวามลับไป สสัยัว่าใร ? แล้ันเล่นหรือไนะ?
‘มาหาผมที่ร้าน สวีที้ ุรู้ัใ่มั๊ย?’
ร้านสวีที้ ทำไมผมะไม่รู้ัหละ ผมไปที่นั่นเือบทุวัน อยู่ไม่ไลามหาลัยแล้ว็อนโผม้วย ผมหนะลู้าประำเียว
‘ ถ้ามาถึพนัานะบอุเอว่าให้มาหาผมที่ไหน’ ไม่ทันที่ผมะไ้อบ้อวามลับไป ็มี้อวามเ้าาเบอร์เิม
เอาวะไป็ไป ไหนๆผม็ะะไปอยู่แล้วเถอะ
ผมออมาาห้อแ่ัว ่อนะรีบริ่ไปที่รถอัวเอที่ออยู่หน้าึ โยไม่สนในที่เ้ามาทัอย่าไม่าสาย ผม็อยาุย้วยนานๆนะรับ แ่ำเป็น้อรีบ
พอถึรถแล้ว ผม็รีบับออไปร้านสวีที้ที่อยู่ไม่ไลามหาลัยทันที
talk : มาอัพแล้วนะฮับ ่วนี้ไรท์เรียนหนัมามาย หนุ่มๆ็านยุ่เียว
ความคิดเห็น