คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1 จุดเริ่มต้น
2 ชั่วโมงก่อนหน้า
การถ่ายทำนิตยสาร IZE
“ เตรียมตัวถ่ายเดี่ยวกันได้แล้วนะ”
เสียงสตาฟบอกในขณะที่พวกเราทั้ง 7 คนกำลังแต่งหน้ากันอยู่
“ ช่วยเติมหน้าให้ชูก้าฮยองมีสีหน่อยสิฮะ นูน่า~ ดูสิ นี่สีหน้าหรือสีเสื้อกันแน่ ฮิฮิ ”
เสียงยียวนกวนประสาทดังขึ้นสั่งช่างแต่งหน้า หนอยย มาหาว่าผมหน้าซีด ไอ่เด็กนี่
“ ไอ่เด็กปากมอม หุบปากไปเลยเดี๋ยวเงิงจะโผล่ออกมาเฉาะชาวบ้าน ”
“ หูยยย แรงหงะ”
พอเจอผมว่าเท่านั้นแหละ เด็กปากมอมเจโฮปก็หุบเงิงดังฉับ
อยู่ดีๆ ไม่เคยได้ หาเรื่องผมตลอด ไม่แซะสักวันมันจะตายหรือไง น่ารำคาญ!
“ ซบอกพี่ได้เลยนะน้อง ลองดูแล้วจะติดใจ คิคิ ”
“ ใครจะซบกัน ! ไม่ต้องโอบให้ชิดมาก! แค่ทำเหมือนโอบก็พอ”
ผมกัดฟันตอบเจโฮป หนอย ผมแกกว่ามันนะ ดูมันล้อเล่นกับผมสิ ตอนนี้เราถ่ายปกรวม ทำไมผมต้องมานั่งข้างหน้ากับมันด้วยเนี่ย! ยุนกิจะครายย
“ ฮยองสองคนเลิกกัดกันสัก 5 นาทีมันจะตายหรือไงกันนะ =3=” มักเน่ทองคำ จองกุกบ่นผม ไอ่เด็กนี่ - -*
ฉันโปรเฟสชั่นนอลพอเว้ย! แต่ไอ่ม้านี้สิมันหาเรื่อง
“ จะถ่ายแล้วนะ เจโฮป ดึงชูก้ามาชิดหน่อย นั่นแหละ ทำหน้ายิ้มๆ ตกใจหน่อย โอเค”
แชะ แชะ
“ เมื่อกี้นายแกล้งฉันใช่มั๊ย!”
ผมถามเจโฮปอย่างหา เรื่องก็เมื่อกี้ที่ช่างกล้องบอกให้มันดึงผมเข้ามาชิด มันดึงผมมาแทบตกที่นั่ง! ที่ผมไม่โวยวายตอนนั้นก็เพราะกลัวจะหาว่าผมไม่โปรพอ
“ แกล้งอะไร ป่าวซะหน่อยย ^3^”
“ ไม่ต้องมาทำแอ๊บแบ๊วปากจู๋เลยนะ ฉันเกือบตกที่นั่งแล้วนะเว้ย” ผมหันไปค้อนทันที มาทำแอ๊บ ถ้าผมไม่เอาคืนอย่ามาเรียกผมว่ามิน ยุนกิเลย!
ผมเดินไปหาเจโฮป ที่ตอนนี้กำลังนั่งเล่นไอแพดอย่างสบายใจ นายเสร็จฉันแน่ไอ่หน้าม้า หึๆ
“ นี่โฮซอก กินน้ำมั๊ย?” ผมถามก่อนจะยื่นแก้วน้ำให้ เจโฮปเงยหน้ามองอย่างมึนๆ ก่อนจะยื่นมาออกมารับ
ซ่าาาาาา
“ เฮ้ย!!”
“ หึ”
ผมจงใจปล่อยแก้วน้ำก่อนที่จะถึงมือหมอนั่น แต่พลาดแฮะ ดันยกไอแพดหลบทัน
“ ฮยอง!! ถ้ายกไอแพดขึ้นไม่ทันนี่เจ๊งเลยนะ เอาคืนเกินไปแล้ว!”
“ ใครว่าฉันเอาคืน มันหลุดมือ ไม่ได้ตั้งใจ” ผมแกล้งตีหน้าสำนึกผิดหน่อยๆ
“ เฮอะ! ถ้าเกิดไอแพดสุดหวงผมเป็นอะไรไปนะ ผมจะจัดการเลยคอยดูนะ ฮยองหน้าแมว!”
“ เอาสิ ฉันพร้อมให้นายจัดการเสมอ โดนเอาคืนบ้างเป็นไงหละ”
“ เห็นมะ! จงใจแกล้งกัน!!”
ครืนนนน
เสียงฟ้าร้องทำให้ผมกระโดดเกาะเจโฮปด้วยความตกใจ ไม่ได้กลัวนะ! แค่ตกใจ
เปรี้ยง!
“ เหวอออ” ผมหลับตาปี๋ กอดหมอนั่นแน่นขึ้นอีก
“ โอ๊ย หายใจไม่ออก ปล่อยนะฮยอง”
จู่ๆ ฟ้าก็ร้องอะไรวะ ไม่เห็นมีท่าทีว่าฝนจะตกเลย ~ ไอ่ฟ้าบ้า
ใบไม้ปลิวว่อนจากทั่วสารทิศ ข้าวของเริ่มกระจัดกระจาย ลมพัดแรงขึ้นเรื่อยๆ ผมมองหน้าเจโฮปอย่างตกใจ เมื่อเห็นพายุลูกให้กำลังเคลื่อนมาทางเราทั้งคู่ด้วยความเร็วสูง!
“ นายห้ามปล่อยฉันนะ!!” ผมบอกเจโฮปในช่วงวินาทีสุดท้ายที่เราสบตากัน ก่อนเราทั้งคู่จะถูกดูดเข้าไปในใจกลางพายุนั่น
“ เหวยยยยยยยย”
“ อ๊ากกกกกกกกก”
ผมกับเจโฮปถูกดูดเข้ามาใจกลางพายุ นี่ผมไม่ได้ฝันไปใช่มั๊ย!? พวกเรายังไม่ตาย!
‘ พวกเจ้าคือผู้ถูกเลือก จะสามารถกลับไปได้ก็ต่อเมื่อหาสมบัติครบ ’
กลับ? พายุพี่จะพาไปไหน? สมบัติบ้าบออะไรกัน มันสำคัญขนาดนั้นเชียวเรอะ!
‘ เมื่อเจ้าหาสมบัติของเกาะทั้ง 7 เจอ เจ้าจะสามารถลบล้างคำสาปได้ ’
ผมกับเจโฮปมองหน้ากันอย่างไม่เข้าใจ นี่มันเรื่องบ้าห่าเหวอะไร =3=
คำสาป!!? ต้องหาสมบัติ ติดเกาะบ้าๆ ยังต้องโดนคำสาปอีก ! ฆ่าตัวตายทันมั๊ย?
“ พวกเจ้าอยู่ห่างกันเกินห้าก้าวไม่ได้ จำเอาไว้”
แล้วเวลาจะทำธุระส่วนตัวหละ โธ่ ผมต้องไปไหนมาไหน ตัวแทบจะต้องชิดใกล้กับเจโฮปตลอดเวลาเนี่ยนะ แค่คิดก็ทนไม่ได้แล้ว
“ ฉันไม่มีวันอยู่ใกล้นายหรอกเฟ้ย!!” ผมประกาศคำมั่นเสียงดังลั่นอยู่กลางพายุ
“ อย่ามาขอให้ผมอยู่ด้วยก็แล้วกัน” สิ้นเสียงเจโฮป พวกเราก็ถูกหมุนอีกครั้ง จนผมต้องหลับตา ถ้าสมมุติว่าพอลืมตาแล้วอยู่ในเครื่องเล่นนี่ จะฮามากเลย ที่ฝันได้เป็นตุเป็นตะ
“ ย๊ากกกกกกกก”
“ แอ่ก”
“ แค่กๆ”
ผมสำลักฝุ่น ที่พายุนั่นหอบมา แหวะ เต็มปากเลยย ว่าแต่นี่มันที่ไหนกัน เจโฮปอยู่ไหนเนี่ย บอกว่าห้ามปล่อยมือแล้วนี่อะไร ลืมตาปุ๊ปหายไปเฉย หรือผมต้องออกตามหาสมบัติคนเดียว??? ไหนไอ่เสียงบ้าบอกว่าห่างกันได้ไม่เกิน ห้า .....
“ แอ่ก”...ก้าว
ฮ่วย! ไม่ทันที่จะได้พูดจบ ไอ่หน้าม้าก็กระเด็นมาชนผม จนจุกเลย
“ โทษที เจ็บปะฮยอง”
“ ถามมาได้ ตัวนายเบาหรือไง? โด่ ก็ต้องเจ็บสิฟะ “
ถามอะไรแมวๆอีกละ ก็เห็นๆกันอยู่ เกิดล้มลงหน้าทิ่มจะว่าไง
“ แล้วนี่เราอยู่ที่ไหนกันเนี่ย??”
หมอนั่นถามออกมาก่อนจะมองไปรอบๆ ผมเลยมองตาม
นั่นสิ เราอยู่ไหนกัน เป็นเหมือนเกาะ ไม่สิ มันเป็นเกาะเลยหละ ไม่ใช่แค่เหมือน
“ นี่เราโดนปล่อยเกาะขอแท้เลยหละ นั่นๆ จะไปไหน!! รอฉันก่อนสิไอ่บ้า” ผมรีบเดินตามเจโฮปไป เมื่อเห็นหมอนั่นเดินจ้ำอ้าวไปไหนไม่รู้ ไม่บอกกล่าว เดี๋ยวก็ได้เด้งกลับมาเหมือนเดิมหรอก!
“ แหม ไม่ต้องทำตัวติดผมมากก็ได้ รู้อยู่ว่าห่างผมเหมือนจะขาดใจ แต่ห่างกันไว้ให้คิดถึงบ้างก็ได้นะ”
ไอ่..... นี่มันใช่เวลามาเสี่ยวมั๊ยห้ะ
“ ฉันก็ไม่อยากอยู่ติดนายหรอกไอ่บ้า!”
ได้โปรดเม้นให้กำลังใจ จะได้มาอัพต่อไวๆเน้อ >0<
ความคิดเห็น