HopeGa In Japan - HopeGa In Japan นิยาย HopeGa In Japan : Dek-D.com - Writer

    HopeGa In Japan

    Fanfic Shortfic BTS - HopeGa in Japan

    ผู้เข้าชมรวม

    446

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    446

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    12
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  3 ม.ค. 57 / 19:11 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      อันยองฮะ  ให้ทายผมเป็นใคร? ติ๊กตอก ติ๊ก ตอก  แต๊งๆ  ผมชูก้าฮะ   น้ำตาลของทุกคนไง   อย่างที่รู้ๆกันอยู่แล้วว่า พวกเราอยู่กันที่ญี่ปุ่น   ช่ายยยย ตอนนี้รอถ่ายนิตยสารกันอยู่ฮะ  ทุกคนดูตื่นเต้นกันใหญ่  เพราะว่านี่เป็นการมาญี่ปุ่นครั้งแรกของพวกเราหลังจากที่ได้เดบิวต์มา

      “ ถึงคิวถ่ายรูปหมู่แล้วครับ”  สตาฟเข้ามาเรียกพวกเราที่ห้องแต่งตัว

      “ คร้าบบ” ผมขานรับก่อนจะเดินนำน้องๆออกไป

      ซวบบบ

      “ อ๊ะ” ผมร้องตกใจ ที่จู่ๆ ก็มีมือมาสวมกอดด้านหลัง

      ฟอดดด

      “โฮซอก!” ผมร้องอย่างตกใจอีกครั้งที่จู่ๆโฮปปี้ก็ขโมยหอมแก้มผมไป   ใครบอกให้ทำแบบนี้เนี่ย คนตั้งเยอะ !

      “ ชู่ว เบาๆสิ เดี๋ยวคนอื่นก็มองกันหมดหรอก =.=” ยังมีหน้ามาบอกกันอีก!

      “ โอ๊ยยย หยิกมาได้ เจ็บนะ =3=”  โฮปปี้ร้องโอดโอย ก่อนจะปล่อยมือจากเอวผมไปลูบแขนตัวเอง

      “ อย่าเยอะๆ”  ผมพูดก่อนจะเดินหนีไปหาน้องๆ

      อู้ว อุอุอู อู้วอุออู  อู้วอุอุอู่    เพลงของรุ่นพี่ Girl’s day ดังขึ้น

      “ ย๊าๆๆ  จิมิน นายหนะ เซ็กซี่เกินไปนะ ฮ่าๆ”   ผมส่งเสียงแซวจิมินที่กำลังเปิดหน้าท้องโชว์

      “ โว้วๆๆ  เดี๋ยวมีคนแถวนี้หึงนามินนี่  ว่าแต่กาก้าของเค้า ทำท่าเซ็กซี่บ้างจิ” โฮปปี้พูดกับจิมินก่อนจะมาจิ้มแขนผม

      ไอ่หมอนี่  ได้เลย อยากเห็นนักใช่มะ  กาก้าจัดให้   ผมค่อยๆ  ดึงคอเสื้อลงอย่างยั่วยวน เผยให้เห็นไหล่ขาว  เล่นเอาโฮปปี้หน้าแดงเลย ฮ่าๆ สมน้ำหน้า

      หลังจากพวกเราถ่ายนิตยสารแล้ว พวกเราอ้อนวอนเมเนเจอร์ฮยองให้อนุญาตให้ออกไปเที่ยวได้  พวกเราขออยู่นานกว่าเมเนเจอร์จะยอม =3=

      “ ฮยองงง  ผมอยากไปซื้อของ ไปกับผมนะ ”  มินนี่ชวนผมให้ไปซื้อของด้วยกัน   จิมินติดผมมากๆเลยแหละ ไม่นับโฮปปี้นะ  มินนี่บอกว่าผมคอยดูแลเขาเหมือนแม่เลย

      “ ไม่ได้มินนี่ กาก้ามีนัดเดตกับฮยอง  เสียใจ แบร่ๆ   นู่น ไปกับแทแทนู่นไป๊  ยืนหัวโด่อยู่นู่น”  ผมกำลังจะอ้าปากตอบจิมิน แต่ จู่ๆ โฮปปี้ก็เข้ามากอดผมแน่น ก่อนจะบอกจิมินว่าจะไปเดตกับผม ไม่ทราบว่าผมไปตกลงว่าจะไปเมื่อไหร่?

       

      มินนี่ทำหน้างอก่อนจะเดินหาวี  ผมลากตัวปัญหาออกมาข้างนอก   ผมไปตกลงกับเขาเมื่อไหร่  ใจจริงผมอยากไปกับน้องนะ ญี่ปุ่นมันอันตรายจะตาย แถมจิมินยังซื่ออีกต่างหาก

      “ ย๊าๆ นายอะ ทำไมไปบอกจิมินแบบนั้นฮะ   ฉันไปตกลงกับนายตอนไหนกัน!” ผมเอ่ยถามโฮปปี้เมื่ออยู่กันสองคนแล้ว

      “  ใจเย็นสิครับ แหม ก็แค่อยากให้น้องอยู่ด้วยกันแค่นั้นเอง “  

      “ อยู่ด้วยกัน?  ทำไม?”   ผมถามอย่างไม่เข้าใจ ยิ่งให้น้องไปอยู่ด้วยกัน ไม่มีผมคุมนี่มันจะเป็นยังไงกันนะ

      “ กาก้าครับ   ก็แทฮยองอะ มันชอบจิมินนะ ปล่อยให้น้องสองคนได้ จู๋จี๋ๆ กันบ้างเถอะ  เราอย่าไปสนใจเขาเลย มาสนใจเรื่องของเราสองคนดีกว่า ”   โฮปปี้พูดเสร็จก็กอดเอวผมพาเดินไปตามท้องถนนที่เต็มไปด้วยผู้คน   มันก็จริงของเขา  น้องสองคนมันชอบพอกันมานานแล้วหละ แต่ไม่มีเวลาได้อยู่ด้วยกันซักเท่าไหร่ เพราะจิมินติดผมมาก แล้วต่างฝ่ายก็ต่างไม่รู้ว่าชอบกัน

      “ เฮ้อ  ก็ได้  ว่าแต่นายจะพาฉันไปไหนเนี่ย” ผมถอนหายใจอย่างเข้าใจ ก่อนจะถามโฮปปี้อีกครั้ง

      “ ความลับ<3”   โฮปปี้มากระซิบข้างๆหูผมก่อนจะเดินจูงมือผมไปตามท้องถนนยามราตรีของญี่ปุ่น

       

      พวกเราเดินไปตามทางเรื่อยๆ แวะสองข้างทางเป็นครั้งคราวเมื่อเจอของที่ถูกใจ  อ่า จะว่าไปก็เหมือนมาเดตจริงๆเลยแหละฮะ  ตอนนี้พวกเราถือไอศกรีมคนละโคน  โคนของผมมันสูงมากๆ  คุ้มสุดๆ

      “ ทำไมไอติมกาก้ายาวจัง =3=

      “ ก็.. ไม่รู้สินะ” ผมตอบโฮปไปแบบนั้น ผมว่าคนขายต้องคิดไรกับผมแน่ๆ ปริมาณที่ให้ผมกับโฮปปี้นั้นแตกต่างกันมาก  โฮะๆ ก็ช่วยไม่ได้นะ คนมันมีเสน่ห์อะ

      “ ไม่ยุติธรรมเลย เชอะ งั่บ”

      “ ย๊า นายมากินของฉันทำไมเนี่ยยยย”  โฮปปี้งับไอติมผมหายไปเกือบครึ่ง อ๊าก หมอนี่ ตายซะเถอะ!

      “ แฮกๆ อย่าไล่ดิกาก้า เหนื่อยน้า”

      “ นายก็หยุดหนีเซ่!!

      ผมวิ่งไล่โฮปปี้มาตามทาง จะวิ่งไหนไหนเนี่ยเหนื่อย!

      “ โอ๊ย” จู่ๆหมอนนี่ก็หยุดกึก ทำให้ผมชนหลังเขาอย่างจัง  จะหยุดทำไมไม่บอกเนี่ย ดีนะที่ผมกินไอติมหมดแล้ว ไม่งั้นเลอะทั้งหน้าผม ทั้งเสื้อโฮปปี้แน่ๆ

      “ ย๊า จะหยุดทำไมไม่บอกห้ะ  =3=”    ผมเดินไปข้างๆ

      “  นี่ไง ” เจโฮปบอกผมก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองข้างบน  นะ นะ นี่มัน..!

      “ โตเกียวทาวเวอร์ > <”  ผมร้องออกมาด้วยความดีใจ  นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้มาโตเกียวทาวเวอร์ อ่า โฮปปี้พาผมมาเดตที่นี่หรอ

      “ ใช่ ไปกัน อ๊ะ”  

      “ จุ๊บ ขอบคุณนะ ”   โฮปปี้ร้องตกใจเมื่อจู่ๆ ผมก็เข้าไปจุ๊บแก้มเบาๆเป็นการขอบคุณ  

      ผมบ่นให้โฮปปี้ฟังบ่อยๆว่าถ้าได้ไปญี่ปุ่นผมอยากไปโตเกียวทาวเวอร์ ไปดูญี่ปุ่นตอนกลางคืนมากๆเลยแหละฮะ แล้วเขาก็มาผมมา แฟนแบบนี้หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วหละ

      “ อะ อืม  ทำแบบนี้เดี๋ยวก็ห้ามใจไม่อยู่หรอก จุ๊บ” โฮปปี้พูดเขินๆก่อนจะจุ๊บปากผมเร็วๆทีนึง  แล้วก็จูงมือผมเข้าไปในโตเกียวทาวเวอร์

      ตอนนี้เราขึ้นมาอยู่ชั้นบนสุดของโตเกียวทาวเวอร์แล้วหละ  บรรยากาศแสนจะโรแมนติก กับท้องฟ้ายามราตรีของญี่ปุ่น  ข้างบนนั้นเต็มไปด้วยดาวมากมายน้อยใหญ่ จนทำให้ผมรู้สึกว่าเราอยู่ใกล้มันมากๆจนอยากจะเอื้อมมือไปคว้ามันมา  ข้างล่างก็ประกอบไปด้วยแสงไฟหลากสีของโตเกียวยามค่ำคืน ถ้ามาญี่ปุ่นแล้วคุณไม่ได้มาที่โตเกียวทาวเวอร์ก็เหมือนมาไม่ถึงจริงๆนะครับ

      “ ชอบมั๊ยครับ? ”    โฮปปี้ถามผมขณะที่เจ้าตัวสวมกอดผมจากข้างหลังแล้วก็เอาคางเกยไหล่ผมอยู่

      “ อื้อ ชอบมากๆเลยหละ”  ผมหันหน้าไปตอบ เลยทำให้แก้มผมเฉียดกับจมูกเขา

      “ อื้มมมมม” ด้วยความใกล้ชิดนี้ โฮปค่อยๆเลื่อนริมฝีปากเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ก่อนจะประกบลงบนริมฝีปากผมอย่างนุ่มนวล จนทำให้ผมต้องหลับตาพริ้มรับ ก่อนจะจูบตอบโฮปด้วยความรู้สึกทั้งหมดที่มี 

      ...........

      ผมจะกลับมาเก็บความทรงจำดีๆ ที่นี่อีกครับ : ชูก้า

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×