Love Diary รักนี้ขอเก็บในใจ

ลำดับตอนที่ #3 : รักครั้งแรก(ซอล)

  สวัสดีทุกคนที่กำลังอ่านไดอารี่ฉันอยู่  วันนี้ฉันจะมาเล่าเรื่องความรักของซอลบ้างละกัน เพราะว่าฉันไม่มีอะไรจะ

เขียนเกี่ยวกับตัวเอง พูดแล้วน่าหัวเราะเสียจริง งั้นไปอ่านไดอารี่ของซอลเลยล่ะกัน

..............................................................................................................................................................

สวัสดีค่ะ ฉันชื่อว่าซอล เป็นเพื่อนสนิทของหลุยส์ หลุยส์นี่โชคดีมากเลย ที่มีคนยอมเป็นเพื่อนเธอบ้างแล้ว คนๆนั้้น

ชื่อ คีย์ น่าตาหล่อทีเดียวล่ะ ตอนแรกกะว่าจะจีบ แต่เห็นสีหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความสุขของหลุยส์ ก็ไม่คิดแบบนั้น

แล้ว....

ฉันมาโรงเรียนโดยรถของพ่อ ฉันเคยบอกพ่อไปแล้วว่าฉันไปโรงเรียนเองได้ อีกอย่าง มันก็ไม่ไกลมากนัก พ่อเพียงให้

เหตุผลสั้นๆว่า

'พ่อกลัวว่าจะมีใครมาคิดไม่ซื่อกับลูกไง' ช่างเป็นคำตอบที่ดีที่สุดที่เคยเจอ!!

เมื่อถึงโรงเรียน สิ่งแรกที่ฉันจะเห็นคือหลุยส์กับคีย์ยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ ดูท่าว่าสองคนนั้นจะดูมีความสุขมากเลยนะนั่น

"ไงจ๊ะ สวีตกันแต่เช้าเลยน้า~"  ฉันพูดแซว สีหน้าของหลุยส์ดูเขิน งี้ล่ะนะ ที่เขาเรียกว่า แอบรัก 

"เปล่านะ เราแค่มาช่วยรดน้ำต้นไม้เท่านั้นเอง"

"ไม่มีจุดประสงค์อื่นนะ?"  ฉันถามย้ำ

"ไม่/ไม่"  ทั้งสองตอบพร้อมกัน ฉันถามอะไรก็คงไม่ตอบหรอก

เมื่อฉันเดินขึ้นอาคารเรียนเพื่อจะเก็บกระเป๋าแล้วลงไปเข้าแถว กลับเจอสิ่งแรงสูงที่รวดเร็ว มาปะทะกับร่างกาย

ฉัน ส่งผลให้ฉันล้มลง อีกฝ่ายก็ล้มเช่นกัน

"โอ้ย! ใครมาชนเนี่ย บ้าจริง"  แต่แล้ว ก็มีมือจับแขนฉันเพื่อพยุงให้ฉันยืนขึ้น ฉันกล่าวขอบคุณ แต่เมื่อมองหน้า

เขาอย่างกับเทพบุตรอ่ะ เท่ห์สุดๆ

"นี่เธอ เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลยนะ เห็นมั้ยเนี่ย เสื้อฉันเปื้อนหมดแล้ว"  นี่! นายนั่นแหล่ะมาชนฉัน ถ้านายกล้าว่า

ฉันล่ะก็ ฉันก็กล้าต่อยนายเหมือนกัน

ผั๊วะ!!

และหมัดของฉันก็พู่งไปที่เบ้าตานายนี่เต็มๆ เหอะ! อยากว่าฉันดีนัก

"นี่เธอ ประสาทดีป่ะเนี่ย มาต่อยฉันทำไม นี่ๆ อย่าคิดนะว่าเธอเป็นผู้หญิงแล้วฉันจะไม่ทำอะไรเธอ"  ว่าแล้ว เขาก็

เอามือมาจับที่คางฉัน และเลื่อนใบหน้าตรงกับใบหน้าของฉัน ฉํนหลับตาปี๋ แต่อยู่ดีๆ เสียงนี้ก็มาช่วยชีวิตฉัน

"พวกเธอทำอะไรกัน!"  เสียงของหลุยส์นั่นเอง ฉันเกือบตายเพราะนายนี่ซะแล้ว...

หลุยส์เดินมากับคีย์ และก็ตบหน้าของนายนี่เข้าให้

เพี๊ยะ!!

"ทำไมคุณทำแบบนี้ล่ะ ฉันเห็นนะ ว่าเพื่อนฉันเดินอยู่ดีๆ คุณก็วิ่งมาชน แล้วก็ไม่ขอโทษ เธอต่อยหน้าคุณ เพราะ

คุณไม่ขอโทษ คุณก็กำลัง....#@%^^^---#2!2 กันหน่ะ! คุณมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย"  โห! หลุยส์ ความอายหายหมดเลย

"ไอ้มุกิ ทำไมแกไปทำผู้หญิงแบบนั้น" คีย์รู้จักนายนี่ด้วยหรอเนี่ย

"....!! โว๊ะ! ฉันไปเข้าแถวล่ะ"  เขาทำหน้าอารมณ์เสีย และก็หันไปมองหน้าหลุยส์ แต่เขาไม่ได้มองแบบอาฆาต

เหมือนมองแบบรักมากกว่า....

คีย์อาสาไปเก็บกระเป๋าให้ฉัน ส่วนฉันก็ยืนเคารพธงชาติ อ๋อ! จะถามว่าหลุยส์ไปไหน หลุยส์ไปทำแผลให้หมอนั่น

ก็เธอทำเขาเจ็บมากกว่าฉัน แล้วก็ เธอก็ทำแผลเก่ง คุณครูก็อนุญาติให้แต่หลุยส์คนเดียว ฉันจึงต้องอยู่คนเดียวนี่

ไงล่ะ...........

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
โปรดติดตามตอนต่อไป