คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 3
3
ภายในห้องเรียนที่เงียบสนิท ตอนนี้ไม่มีใครเปล่งเสียงอะไรออกมา เพราะอะไรน่ะหรอ หรือเพราะอยู่ๆครูทงเฮก็ถามคำถามอะไรประหลาดๆกับนักเรียนชาย บ้าไปแล้ว
“ว่าไงล่ะ อี ฮยอกแจ มีแฟนรึยัง” ครูทงเฮยังคงย้ำคำถามอีกรอบ
ฮยอกแจตัวสั่นไปหมด ทำไมถึงถามคำถามนี้.. อะไรกัน เขาสับสน ประสาทจะแดกแล้วเนี้ยโอ้ยยยยยยย
“ยะยั..ยังงงครับ” ฮยอกแจตอบไป เขาไม่กล้าแม้ที่จะสบตากับครูที่ปรึกษาใหม่ อันตรายจริงๆ
“แน่ใจ อืม ในเมื่อนายยังไม่มีแฟนก็อย่าทำเรื่องอะไรฉาวๆอีกแล้วกัน” ครูทงเฮบอก
โอ้หัวใจที่ตกไปอยู่ตาตุ่มตอนแรกกลับขึ้นมาเป็นปกติอีกครั้ง ใจหายหมด คิดว่าจะมีอะไร.. อะไรล่ะฮยอกแจ คิดบ้าอะไรอยู่ เขาเป็นครูนะครูครูครู
“งั้นหัวหน้าห้องก็ อี ฮยอกแจนี่แหละ สร้างเรื่องไว้เยอะ ทำอะไรๆดีบ้างนะ” ครูทงเฮพูดขึ้น ทำเอาฮยอกแจถึงกับเหวอไปเลย เขาเนี้ยนะจะเป็นหัวหน้าห้อง ลำพังดูแลตัวเองยังจะไม่รอดเลย เห้อออ
“เลิกเรียนไปหาครูที่ห้องด้วยนะ หัวหน้าห้อง ครูขอไปเคลียร์งานที่ห้องก่อนนะ เจอกันครับ”
.... วอท? ถามบ้างมั้ยว่าว่างรึเปล่าครูครับ..
“เจอครูโหดแล้วล่ะมึง สู้นะเพื่อนฮ่าๆ” ซีวอนหันมาบอกเพื่อนคนสนิท
นี่มันให้กำลังใจหรือเยาะเย้ยกันแน่วะ..
ครูทงเฮ.. ทำไมในสมองมีแต่ครูคนนี้ ทำไม ฮยอกแจนายเป็นผู้ชายนะ ทำไมหัวใจนายเต้นแรงตลอดเวลาอยู่ต่อหน้าคนๆนั้น บ้า บ้าไปแล้ว โอ้ยยย อยากจะสะบัดเรื่องนี้ออกไป ทำไมไม่ออกไปสักที
15.30น.
“ซีวอน มึงกลับไปก่อนเลย กูต้องไปหาครู” ฮยอกแจเดินไปบอกเพื่อนสนิทก่อนจะเดินไปยังห้องพักครู ตอนนี้ห้องนี้กลายเป็นสถานที่อันตราย ต่อหัวใจของเขาเลยก็ว่าได้
“ขออนุญาตครับ”
“........” ไร้เสียงตอบรับใดๆ ฮยอกแจเปิดประตูให้กว้างขึ้นแล้วมองดูในห้องกลับไม่พบใครอยู่
พรืดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“โอ้ยยยยยยยยยยย”
“เห้ยยยยยยยยย”
“เจ็บมากมั้ยล่ะนั่น เดินไปดูอะไรเลยยยยยย” ครูทงเฮเดินมายังจุดเกิดเหตุ
ฮยอกแจลื่น.. มันก็อดขำไม่ได้กับแค่ทางเดินแค่นี้ยังลื่นได้ ซุ่มซ่ามจริงๆ
“โอ้ย เจ็บดิครู โอ้ยยยย” ฮยอกแจร้องครวญครางอยู่กับพื้น สีหน้าตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับไก่ต้มซีดๆ
“ลุกขึ้นเร็ว” มือข้างหนึ่งยื่นออกมาให้ความช่วยเหลือกับคนบนพื้น
“........” ฮยอกแจมองมือนั้น.. เขานิ่งไปแต่ในใจเขากลับแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงเสียงจากภายในดังตึกตักไม่ยอมหยุด
“มัวทำอะไรเนี้ย ครูมีงานต่อนะ” ครูทงเฮเร่งให้ฮยอกแจรีบลุกขึ้น
“โอ้ยยยยย” แล้วฮยอกแจก็จับมือครูทงเฮเพื่อยัดตัวลุกขึ้นยืน ความเจ็บปวดคลี่คลายหายไปตอนไหนไม่รู้ ตอนนี้รู้แต่เพียงว่าสัมผัสจากมือนั้นมันช่างอบอุ่น..
“เรียกผมมามีอะไรรึเปล่าครับ” ฮยอกแจเดินตามครูไปที่โต๊ะแล้วถามครูทันที
“ช่วยครูจัดทะเบียนนักเรียนในห้องหน่อย อยู่ในตู้หลังห้องน่ะ” ครูทงเฮบอกพลางชี้นิ้วไปยังตู้เอกสาร
“ครับ”
ฮยอกแจนั่งจัดเรียงเอกสารต่างๆไปเรื่อยๆ จนตอนนี้ใกล้จะหกโมงแล้ว เวลาผ่านไปเร็วแหะ
“ครูครับ”
“หิวข้าวรึเปล่า”
“....”
“ไปกินข้าวกัน”
xxxxxxxxxxxxxx
เกือบว่างเลยอัพ55555555555555555555ห้าสิบเปอร์เซนนะคะ
ขอบคุณค่าที่ยังมีคนอ่านอยู่ฮิฮิ @XEUN8
ความคิดเห็น