คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 1
1
“อี ฮยอกแจ พบครูที่ห้องปกครองตอนนี้ด้วยค่ะ”
เสียงตามสายเอ่ยชื่อเด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักไร้เดียงสา คนอย่างเขาจะไปสร้างเรื่องอะไรถึงขนาดถูกเรียกเข้าห้องปกครอง
“เห้ออ” เด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักถอนหายใจก่อนจะหยิบสูทขึ้นมาพาดบ่า ลุกออกจากม้าหินข้างๆสนามฟุตบอล
“เห้ย ฮยอกแจมึงไปทำอะไรมาวะ” เสียงปริศนาตะโกนไล่หลังมาแต่เจ้าตัวหาได้สนใจไม่.. เขาเดินตรงไปจนถึงหน้าห้องปกครอง
“เข้ามาสิ” เสียงหญิงสาวคนสวย อาจารย์ฝ่ายปกครองพร้อมด้วยอาจารย์ที่ปรึกษานั่งรอกันพร้อมหน้าพร้อมตา
ฮยอกแจไม่ได้โต้ตอบอะไร เพียงแต่เดอนเข้าไปนั่งเก้าอีตัวครงข้ามกับบรรดาอาจารย์
“ไปก่อเรื่องอะไรมา” อาจารย์คนหนึ่งเอ่ยถาม
“ครับ” เด็กหนุ่มเสมือนผู้ต้องหาที่ถูกสอบสวนตอบไปสั้นๆ ไม่แม้แต่จะคิดขยายความอะไรเลยสักนิด
“ฮยอกแจ เธอเข้าไปทำอะไรในห้องน้ำหญิง” ... อาจารย์คิม ฮีชอล ที่ปรึกษาของห้องเขาถามขึ้น
“.....” เงียบ ไร้การตอบโต้ใดๆ เขาทำเพียงแค่มองตาอาจารย์อย่างไม่หวาดหวั่น
“เธอเข้าไป..กับแอมเบอร์จริงๆใช่มั้ย” อาจารย์สาวแสนสวยขยายความคำถามมากยิ่งขึ้น
“เห้อ.. ครับ” ฮยอกแจตอบไปอย่างไม่ได้คิดอะไร
“เธอทำอย่างนี้ได้ยังไง ที่นี่โรงเรียนไม่ใช่โรงแรม” .... “เธอต้องโดนทำทัณฑ์บนไว้ก่อน” อาจารย์ฮีชอลเอ่ยก่อนจะพาตัวฮยอกแจไปกรอกใบทำทัณฑ์บน
“อี ฮยอกแจ หลังจากนี้อย่าก่อเรื่องอะไรอีก เข้าใจมั้ย อาจารย์คงอยู่ช่วยเธอไม่ได้แล้ว” อาจารย์ที่ปรึกษาเตือนพร้อมกับบอกเชิงบอกลา..
“อาจารย์จะไปไหน? ต้องอยู่กับพวกผมสิ อย่าไปไหนนะจารย์” ฮยอกแจตกใจ เขายิงคำถามมากมายใส่ อ.คิม ฮีชอล
“อาจารย์สอบเลื่อนขั้นได้น่ะ ฝากลาเพื่อนๆด้วย” อ. ฮีชอลแสดงสีหน้าสลด เขาไม่ได้อยากไปนักหรอก เขาดูแลเด็กดื้อห้องนี้มาหลายปีแล้ว ความผูกพันทำให้ไม่อยากจากลา..
“จารย์...” ฮยอกแจพูดไม่ออก อ.ที่คอยดูแลเขา คอยช่วยเหลือเมื่อมีปัญหาใดๆก็ตาม คอยทำทุกๆอย่าง เขาเป็นมากกว่าครู.. พรุ่งนี้เขาจะไม่อยู่กับเขาแล้ว...
“เดี๋ยวอาจารย์จะแวะมาเยี่ยมบ่อยๆ ไปเรียนได้แล้ว” คิม ฮีชอลตบบ่าลูกศิษย์เบาๆด้วยความห่วงใย
“......”
“เดี๋ยวพรุ่งนี้..........แล้ว” อาจารย์ทิ้งคำพูดไว้ที่แทบจะฟังไม่ออก เพราะด้วยน้ำเสียงที่เบาลงและอาจารย์ก็เดินห่างออกไป
ฮยอกแจอยู่ในอาการกังวล เขาไม่อยากให้อาจารย์ที่เขารักมากมากที่สุดในบรรดาอาจารย์ในโรงเรียนย้ายออกไปเลยสักนิด..
Class 5/9
“เห้ย เป็นไงบ้างวะมึง” เสียงเดียวกับตอนแรกที่ตะโกนไล่หลังฮยอกแจไป
“จารย์ฮีชอลได้เลื่อนขั้น ต้องย้ายโรงเรียน” ฮยอกแจตอบเสียงๆนั้นไป
ฮยอกแจเดินกลับไปนั่งที่พร้อมกับสลัดเรื่องน่าเศร้าออกไป เขาคิดไปว่าอาจารย์แค่ย้ายที่ทำงาน ไม่ได้จากกันตลอดสักหน่อย
“ซีวอนเอาคณิตมาลอกดิ” ฮยอกแจตะโกนไปยังหน้าห้อง ที่ๆผู้ชายรูปร่างสูง หน้าตาดี ซึ่งเป็นคนๆเดียวกับคนที่ถามเขาเมื้อกี้
“อยู่ในกระเป๋า หยิบเอาเลยมึง” ซีวอนตะโกนกลับมาบอกแล้วฮยอกแจก็ไม่รีรอที่จะหยิบมันขึ้นมาลอกอย่างรวดเร็ว
------------------------------------
“ซีวอนกลับกับกูเปล่า วันนี้พี่กูมารับ” ฮยอกแจเอ่ยชวน ชเว ซีวอน เพื่อนของเขา ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทเลยก็ว่าได้ ทั้งสองคนสนิทกันมาตั้งแต่ประถม
“เออดีเหมือนกัน พี่สาวมึงนี่โคตรสวย” ซีวอนพูดติดตลกกับฮยอกแจ แต่หารู้ไม่ สายตาฮยอกแจตอนนี้แทบจะฆ่าซีวอนได้
“สัด”
----------------------------------------
07.00 น.
“ขับรถเร็วๆหน่อยดิวะซีวอน มันจะสายแล้ว” ฮยอกแจเร่งเพื่อนสนิทที่กำลังขับรถคันหรูให้
“มึงแหกตาดูเห็นมั้ยว่ารถมันติด ตื่นสายเองอย่ามาบ่น” ซีวอนตรอกกลับเอาซะฮยอกแจนั่งนิ่งไปเลย
.
.
.
.
.
.
“เห้ยมึงแวะปั๊มก่อน ไหนๆก็สายแล้ว กูหิว” ฮยอกแจทำลายบรรยากาศความเงียบ
“ถุยยย เอออแล้วแต่มึงเหอะ” ซีวอนแทบจะอยากอัดหน้าฮยอกแจเสียทีนึง ตอนแรกก็เร่งๆอยู่นั่น พอมาตอนนี้บ่นหิว..
“เอาไรเปล่า” ฮยอกแจถามซีวอน
“อเมริกาโน่”
ฮยอกแจเดินเข้าร้านกาแฟชื่อดัง แล้วสั่งนู่นนี่นั่นบลาๆ
เขานั่งรอไม่นานก็เสร็จ ด้วยความที่ซื้อของเต็มไม้เต็มมือและความรีบ เขารีบผลักประตูออกมา ฮยอกแจสัมผัสได้ว่าเท้าเขาถูกสกัดด้วยอะไรบางอย่าง..
“เปื้อนหมดเลย..”
__
ความคิดเห็น