มันมาตามสาย

ลำดับตอนที่ #1 : ฟังเขาเล่ามา...

          นี้ก็เป็นประสบการณ์จริงของผมนะครับ เรื่องมันมีอยู่ว่า เคยคุยโทรศัพท์กับน้องคนนึง คุยไปคุยมามันก็เล่าเรื่องชวนขนลุกให้ฟัง ก็แหม...ตอนนั้นก็ชักจะดึกซะแล้วสิ



          น้องเขาอยู่แถวสาธร น้องเขาบอกว่าตอนที่ย้ายมาเรียน ม.4 ใหม่ ๆ ก็รู้จักเพื่อนใหม่อยู่คนนึง คุยโทรศัพท์กันทุกคืน มีอยู่วันนึง ระหว่างคุยกันอยู่น้องเขาก็ได้ยินเสียงดนตรีไทย มีคนร้องซะด้วยนะ สักพักน้องเขาก็เอะใจ เลยถามเพื่อนดูว่าเสียงอะไร เพื่อนมันก็บอกว่าไม่เห็นได้ยินอะไรเลย น้องเขาก็เลยลองร้องเพลงตามที่ได้ยินให้เพื่อนฟัง เพื่อนมันก็บอกว่ารู้จักเพลงพม่าโศกด้วยเหรอ



          ตอนแรกน้องเขาก็นึกว่าเพื่อนแกล้งเปิดเพลงให้กลัวก็เลยต่อว่า แต่เพื่อนมันก็บอกว่าไม่ได้แกล้ง ยิ่งพูดมากเข้าเสียงเพลงก็ยิ่งดังเข้าไปใหญ่ ด้วยความที่เพื่อนมันอยู่วงดนตรีไทย เพื่อนมันบอกว่าเพลงนี้เขาจะใช้ร้องในงานศพกัน ที่เสียงดังขึ้นก็เพราะพูดจาลบหลู่ คราวนี้ละน้องเขาก็ยิ่งกลัวเข้าไปใหญ่นะสิ เขาก็เลยรีบวางหูไปเลย เสร็จแล้วก็ลองโทรกลับไปดูอีกที ปรากฏว่า ได้ยินเสียงผู้หญิงรับสายซึ่งก็ไม่ใช่เสียงเพื่อนมัน น้องเขาร้องกรี๊ดลั่นบ้านเลยล่ะทีนี้



          วันต่อมาเพื่อนมันก็เล่าให้ฟังว่า บ้านมันค่อนข้างเก่า (ตึกย่านสาธรบางตึกก็จะเก่าแก่หน่อย) ก็เลยอาจจะมีประวัติบ้างซึ่งมันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ว่าห้องที่มันนอนอยู่นี้เคยเป็นห้องพี่สาวของมันมาก่อน และแฟนพี่สาวก็เคยเจอแบบนี้ตอนที่โทรมาคุยดึก ๆ เหมือนกัน ฟัง ๆ ไปผมก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งเพราะไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้เหมือนกัน แต่ตอนนั้นก็กลัวอยู่พอสมควร เพราะว่ามันดึกแล้วนะสิ