คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4 ลุยป่ากัน
"
พวกเรา !!! เปลี่ยนแผน !!!” ผมตะโกน ทำให้ทุกคนหันมามอง "ทำไมฟะ!!!” ทุกคนตะโกนกลับมาพร้อมกัน "เอาหละไปจัดกระเป๋าเดินป่าได้แล้ว … เราจะไปเดินป่า ""
อาวเฮ้ย !!!เล่นง่ายนะเอ็งอ่ะ" ไอ้เต๋าพูดผมไม่สนเดินไปหาไอ้โอแล้วชวนมันไปคุยกันที่ลับๆ ผมบอกให้มันเตรียมจัดหาป่า ที่ใกล้ที่สุด และน่ากลัวที่สุดมา มันบอกว่าเคยเห็นอยู่หลัง โรงเรียนซึ่งผมก็ไม่เคยได้รับรู้มาก่อนเลยว่าหลังโรงเรียนเราจะมีป่าอันลึกลับน่ากลัว จึงให้ไอ้โอไปซื้ออุปกรณ์เดินป่ามาโดยด่วน โดยให้มันใช้รถคันโปรดของผม เพื่อให้เร็วขึ้น T_T
"
แล้วมันน่ากลัว ขนาดไหนฟะ" ผมถามไอ้โอ "ก็…ผมได้ยินมาว่าเข้าไปแล้วออกมายากอ่ะพี่" ไอ้โอตอบ=_=” สภาพของผม (ไม่เป็นไรมันส์แน่นอน ^_^)
"
แกไปถามพวกที่อยู่ศาลานะว่าต้องการอะไรอีก จดไว้แล้วก็ไปซื้อซะ ซื้อตามที่ข้าสั่งด้วยหละ อย่าลืม ด่วน !” ผมย้ำกับไอ้โอสิ่งที่ผมจะเอาไปก็คือ
1.PSP กับแบทเสริม 2 ก้อน (ของผมเองหละ)
2.MP3 Player (พร้อมถ่านอีกชุดใหญ่)
3.กล้องถ่ายรูป (ที่จิงไม่อยากเอาไปหรอก -*-)4.ยาประจำบ้าน (ฉบับพกพา)
5.อาหารแห้ง
6.ปืน (สำคัญนะอันนี้อ่ะ)
"เอาหละทุกคน เราจะออกเดินทางทันที่ของครบ !!” ผมตะโกน ตอนนี้เป็นเวลา 12.12 นาฬิกา แล้ว ทุกคนยังไม่ได้กินข้าวกลางวัน -_-““ทำไม นายต้องมาประชดด้วย
" ยัยตุ๊กตาพูด หลังจาก pack ของ "ชั้นไม่กลัวหรอก" ^_^"
ชั้นไม่ได้ประชดเฟ้ย!! แค่คิดไรมันส์ๆออกเท่านั้นเอง""
-*-” (ทุกคน) "เอาหละ เมื่อทุกคนเสร็จแล้ว ไปกัน …ไอ้โอนำไป" ผมบอกเราต้องเดินจากศาลาไปหลังโรงเรียน ก็นานใช่เล่นเลยนะครับ เพราะโรงเรียนมันก็ใหญ่โตเอาการเลย แถมแรงที่พวกเรามีก็เหลือน้อยนิดเพราะไม่มีใครได้กินอะไรมาเลย แต่แล้วผมก็ต้องงงมาก เมื่อยัยตุ๊กตา หยิบขนมจากเป้สะภายของยัยซื่อ (ยัยหญิง) แล้วเอาไปกินตามทางเฉยเลย
"นี้เธอ ซื่อจริงๆ ทำไมไปให้ยัยนั้นกินขนมของเธอหละ" ผมถามขึ้น "ก็เราเป็นเพื่อนกันนิ" T_T ยัยนี้พูดได้ไงเป็นเพื่อนกัน "เออ..น่า.. ข้ามีเหลืออีกเยอะ" ไอ้เต๋าพูด "ไปเกี่ยวไรกับแกฟะ""
ข้าเตรียมไว้แล้วโดยเฉพาะ" ^_^“เราจะแยกกันไป ชั้นไปกับหญิง
" ไอ้เต๋าพูด ^-^-*- (ผมเอง)
"
พวกฝาแฝดไปด้วยกันหมด" (ทั้งแฝดชายแฝดหญิง)"
ส่วนแกก็ไปกับยัยตุ๊กตาซะ"^_^“แล้วไอ้โอหละ
""
มันไม่ไปแต่ มันทำแผนที่ไว้แล้วให้เราคนละแผ่นเราจะเจอกันที่จุดนัดพบ""
ได้ไงอ่ะ ชั้นไม่ไปกับนายปลาทองนี้หรอก" ยัยตุ๊กตาพูดขึ้น"
ยังกับชั้นอยากไปกับเธอหละ ยัย…..เตี้ย !!” ผมสวนกลับบ้าง"
เออน่า เด๋วก็ได้มาเจอกันที่ทางออกเองหละ มือถือก็มีโทรหากันก็ได้ " ไอ้กฤษ พูดขึ้นบ้างอะไรมันจะรวมหัวกันดีกว่าผมอีก ผมเป็นต้นคิดเรื่องไปป่านี้นะ แต่แผนการเดินทางกลับไปตกอยู่กับพวกนั้นได้ไง การจัดการเดินทางทำไมไปตกอยู่กับมันหละ
"
แล้วทางออกมันอยู่ตรงไหนฟะ" ผมถาม"
ก็ทางเดิมที่เราเข้าไปหละคับเพราะมันจะวน ผมจัดทางไว้ละ เพื่อให้พวกพี่วนมาเจอกัน แล้วเดินออกมาด้วยกัน" ไอ้โอพูดบ้างตกลงผมต้องได้ไปกับยัยปีศาจขนมนี้หรอเนี้ย น่ากลัวจริงๆ ยัยนี้ต้องกินขนมผมไปหมดตลอดทางแน่เลยอ่ะ TT_TT
ในที่สุดเราก็มาถึงหน้าทางเข้า มันดูรกมาเลยคับ ป่าบ้าบอไรก็ไม่รู้ ทางเข้าก็เป็นรูกลมๆเท่านั้น ผมยังไม่รู้เลยว่าเข้าไปมันจะมืดไหม ขนาดตอนนี้เป็นเวลา 12.40 แล้วนะเนี้ย แต่มองไปมันก็มืดอยู่ดีอ่ะ พวกเราเริ่มแยกคู่กัน แล้วไอ้โอก็แจกแผนที่ให้แต่ละคู่ไป พวกนั้นเข้าไปก่อนหมด จนเหลือคู่ผมกับยัยเตี้ยนี้หละที่อยู่หลังสุด
เมื่อเราเข้ามาข้างใน ความรู้สึกชื่นๆก็เริ่มขึ้นทันที ทั้งที่ข้างนอกแดดออกเปรี้ยงๆขนานนั้น แต่ข้างในทำไมเป็นอย่างนี้ฟะ และมันก็มืดจริงๆด้วย ผมก็ไม่ได้เตรียมไฟฉายมาด้วยอีก ซวยละ
"
นี้เธอ เอาไฟฉายมาไหม" ผมถามขึ้นเมื่อเราเข้ามาได้ 5 นาทีแล้ว"
ไม่อ่ะดิ ใครจะไปรู้ว่ามันมืดเล่า" ยัยนี้ตอบมาง่ายๆเลยตอนนี้มันก็ไม่มืดมากหรอกเพราะ แสงจากทางเข้ามันยังมีอยู่ แต่เมื่อเรามาลึกจนไม่เห็นทางเข้าแล้วนั้นหละ เป็นเรื่องแล้ว มืดจนมองทางไม่เห็นเลย
ผมมองขึ้นไปบนหัวทำให้รู้ว่า ทำไมมันไม่มีแสงมาเลย เพราะข้างบนมันเป็นหินนะสิแสดงว่า นี้ไม่ใช่ป่า แต่เป็นถ้ำต่างหากเล่า ผมหยุดเดินกระทันหัน และหันไปบอกยัยเตี้ยให้หยุดกินและหยุดเดินด้วย
ไม่มีเสียงของพวกเพื่อนๆที่เข้าไปก่อนเลยเงียบมาก
ผมจุดไฟแช็คขึ้นมา เพื่อจะดูแผนที่ คิดดูนะครับ แค่ไฟแช็คอันเดียวมันทำให้สว่างมากเลยอ่ะ สว่างไปทั่วถ้ำเลย เพราะมันมืดจริงๆ
"
นี้นายสูบบุหนี่หรอ" –O-!!“ก็แค่พกไว้อ่ะ อย่ามายุ่งได้ไหมเล่า !!” ผมพูดเมื่อยัยนี้พยายามจะค้นตัวผมเพื่อหาว่าผมพกบุหรี่หรือเปล่า
"
นายต้องพกไว้แน่เลย บุหรี่อ่ะ " ^O^!!“นี้เธออยากออกไปไหม ชั้นไม่รู้จะได้ทำยังงั้นหรือเปล่านะ ชั้นก็ไม่เก่งเรื่องดูแผนที่ด้วย เพราะฉะนั้นอยู่เฉยๆ
" บอกยัยตุ๊กตา แค่เบาๆแต่เสียงมันก้องไปทั่วถ้ำเลยนะผมดูไม่ค่อยออกเลย ไอ้โอเขียนหวัดๆเลยผมจึงเก็บไปซะ แล้วเดินต่อไปกับไฟแช็คอันเดียวที่ให้แสงสว่าง บรรยากาศในนี้เริ่มน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆเมื่อเราเข้ามาลึก เสียงที่เราได้ยินก็แค่เสียงเท้าที่เหยียบลงบนพื้นเท่านั้น
ผมเริ่มใช้แสงสว่างจากไฟแช็คต่อไปไม่ไหวแล้วเมื่อมันเกินความร้อนขึ้นที่ตัวไฟแช็ค ผมจึงตัดสินใจเก็บไฟแช็คเอาไว้
"
เก็บทำไมหละ" ยัยตุ๊กตาถามผม"
มันร้อนหนะสิ" ผมตอบตามตรง"
โธ่….""
ไรเธอ นี้มาลองดูไหมหละจุดนานๆอ่ะ มันก็ร้อนอ่ะซิ" ผมบอกยัยตุ๊กตา"
เออจริงด้วย ชั้นเอากล้องมา เพราะฉะนั้นเราก็ต้องใช้แสง Flash จากกล้องมาเป็นแสงไฟนำทางได้" ว่าแล้วผมก็หยิบกล้องมาทันที แล้วก็กำลังจะเปิด Flash "เด๋วสิ ถ้านายเปิด Flash มันก็ต้องเกิดไฟกระพริบ ถ้าเกิดกระพริบแล้วเจอไรข้างหน้าจะทำไง เห็นเป็นลางๆอ่ะ น่ากลัวจะตาย เหมือนบ้านผีสิง" ยัยตุ๊กตาพูดนี้แสดงได้ว่าเธอกลัวผีเหมือนกัน เธอคงจะกลัวประมาณว่า เวลากด Flash ปุ๊ป มันก็ต้องกระพริบแปปเดียวใช่ไหมครับ (ใช่) พอกระพริบปุ๊ป เกิดเราไปเห็นผู้หญิงคน
นึงอยู่ข้างหน้าทำไง ไม่กล้าที่จะกด Flash อีกทีเพราะกลัวจะเจอแบบ เจอผีจะๆ เลยอ่ะ
เธอคงคิดแบบนี้แน่ๆเลย
ผมจึงตัดสินใจไม่เปิด Flash แล้วเดินมืดๆอย่างนั้นหละ
ตึก !!!
"
โอ๊ย !!!” ผมตะโกนรู้สึกว่าหัวผมจะชนกับก้อนหินอย่างแรง ทำให้ยัยตุ๊กตาที่อยู่ข้างหลังหยุดทันก่อนที่จะโดนเป็นรายที่ 2
"เป็นไรอ่ะ" !!!!! "หั…หัวชนหิน…ซี้ด…." T_T ผมตอบไป พวกเราจึงหยุดเดินกัน ทำให้ยัยตุ๊กตา เอามือถือของเธอขึ้นมาแล้วเปิดช่วยให้เกิดแสงได้ดีจริงๆผมเอามือประคบอยู่ตรงหน้าผากขวา มือผมเต็มไปด้วยเลือดโดยทันที สงสัยผมต้องโดนหินย้อยแหลมๆแน่ๆเลย เลือดถึงได้เยอะขนาดนี้
"มาๆ ชั้นจะทำแผลให้"ลีออนวางขนมลงข้างตัวและเปิดกระเป๋าเป้ของตัวเองออก
ผมก็หยิบ PSP ขึ้นมาเปิดเพื่อแสงของมันจะได้ช่วยกับแสงจากโทรศัพท์ของเธอบ้าง และก็เป็นจริงสว่างขึ้นมากเลยทีเดียว ทำให้ผมเห็นหน้าตาอันแคร่งเครียดของลีออนโดยทันที
เธอหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดเลือดของผมออก แล้วใช้น้ำยาล้างแผลสดทาตรงแผลของผม
"
โอ้ย!!!!เบาๆสิ" T_T ผมตะโกน"
นายนี้สำออยจริงๆนะ"แล้วลีออนก็เอาผ้าพันแผลมาพันรอบหัวผม ให้นึกถึงผ้าคาดหัวของฝาแฝดนะครับ ประมาณนั้นเลย
"
อ่ะ เสร็จละ" เธอพูดพลางเก็บอุปกรณ์เข้ากระเป๋า"
เธอช่วยชั้นทำไม" ผมพูดไปตามภาษาพระเอก ^-^"
อย่าคิดมาก ที่ชั้นช่วยนายเพราะชั้นไม่อยากให้นายมีความจำแย่ไปกว่าปลาทอง เพราะตอนนี้นายก็เป็นปลาทองไปแล้ว" ^_^ แสบจริงๆ……………………………………………………………………………………………
ผมอยากจะอัพวันละบทจริงๆเลยครับ การผจญภัยของพวกเค้ายังไม่จบแน่นอนครับ คงต้องมีตอนที่2 แน่นอนครับ
ยังไงก็ขอบคุณ Comment นะครับ สงสัยผมเขียนจนคนงงจิงๆนะเนี้ย T_T
ความคิดเห็น