เล็ก ๆ น้อย ๆจาก สามเกลอ

ลำดับตอนที่ #5 : มุขจากตอน สามเกลอล่าสัตว์

 จากตอน "สามเกลอล่าสัตว์" ของสนพ. ผดุงศึกษา
ช่วยขบร่วมขันโดย: Webmaster(00001)
เกริ่นเรื่อง: นายช่วงน้องชายของ เจ้าคุณวิจิตรและคุณหญิงวาด เจ็บหนัก ทั้งสองท่านทราบข่าว จึงตกลงกันว่าจะให้พลและนิกรไปเยี่ยม แล้วจึงเรียกสองเกลอมาสั่ง


.....เจ้าคุณวิจิตรฯ นิ่งเงียบสักครู่จึงกล่าวขึ้นว่า

"พล นิกร ตามที่เราเคยเข้าใจว่า อาและน้าชายของเจ้าคนนี้ ได้สูญหายตายจากเราไปนั้น บัดนี้การณ์กลับปรากฏว่า อาและน้าของเจ้ายังคงมีชีวิตอยู่ ตั้งถิ่นฐานทำมาหากิน อยู่ที่จังหวัดหัสดินบุรี"

"หัสดินบุรี !" นิกรอุทาน "นั่นมันแสนที่จะกันดาร ไม่ผิดอะไรกับแม่ฮ่องสอน นี่ครับคุณพ่อ"

"นั่นนะซี แต่อาของเจ้ากลับตั้งเนื้อตั้งตัวได้ที่นั่น" ท่านถอนหายใจเบาๆ "บัดนี้เขากำลังเจ็บหนัก เขามีความประสงค์ที่จะทำพินัยกรรม มอบทรัพย์สมบัติให้แกทั้งสองคน คนละครึ่ง ทนายความของเขาจึงจดหมายมาให้แกกับพล รีบขึ้นไปโดยเร็วที่สุด"

พลกับนิกรลืมตาโพลง พลยกแขนขึ้นกัดแรงๆ เอามือหยิกตูดตัวเอง 2-3 ที แล้วลองเขกกระดานแรงๆ อีก 5 ครั้ง นิกรแลบลิ้นออกมายาวแล้วกัด ทุบหน้าอกตัวเองอีก 3 ที

คุณหญิงแลเห็นกริยาลูกและหลานชาย ใกล้จะเหมือนคนวิกลจริต ก็กล่าวถาม

"อะไรกันนะ...หา...แกทำอะไรน่ะ ?"

"ผมนึกว่าผมฝันไปน่ะซีครับ" แล้วพลก็เงยหน้ามองดู เจ้าคุณวิจิตรฯ "คุณลุงต้มผมหรือเปล่าครับนี่ ?"

"โธ่ !" เจ้าคุณวิจิตรร้องลั่น รับจดหมายมาจากคุณหญิง ส่งให้นายพัชราภรณ์ "เอ้า-อ่านดูซี".....