คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สอยนารี
“เอ้า แล้วผู้ายไม่มีหรือไ รู….อะ ไม่ั้นะปล่อยอเสียออทาไหน?” ยอึ้นเสียถาม
“เราหมายถึรู…เว้ย ผู้ายเาไม่มี…ันหรอ” ผมอบเธอไป
“ไม่เห็นยาเลย สมัยนี้เามี้ามเพศแล้ว!!”
ยออบผม เราสอนมอหน้าันแล้วหลุำๆ านัุ่ย สัพั็เปลี่ยนมานอนุย
ยอเินไปปิไฟ ิว่าืนนี้ไม่อาบน้ำ เพราะมึนหัว แล้วเรา็นอน้าๆ ัน
ยอยับเอาผ้าห่มมาแบ่ผม ผ้าผืนเียวเราแบ่ันนละรึ่
ผมีัวออ “ไม่หนาว ยอเอาไปเถอะ”
ยอพยัหน้า พอเราทั้สอนอนหลับาสัพั ผม็สำรวโยรอบ ทาโล่ โปร่ สะว ผมะไม่พลาเหมือนอนลาวัน
านอนหาย ผม็พลิัวมานอนใล้ๆ ะโหน้ามอยอที่หลับไปแล้ว ผมเห็นหน้ายอใบหน้าสว่าเนียนใส ะโลไป เหมือนว่ายอไม่ไ้ใสุ่ั้นใน
ผิวยอเนียน รูปร่ามีส่วนเว้าส่วนโ้ ปา็อยอิ้มลิ้ม แ้ม็เ่ีเหลือเิน ที่สุผมเลยทนไม่ไหว เอานิ้วไปแะๆ เล่น
ยอร้ออื้อเบาๆ เสียัวเีย พูอะไร็ไม่รู้ ผมเลยสวนไปแ้เ้อ
“เรานอนไม่หลับ”
“อ้าว.. แล้วะให้ทำไ” เธอยัหลับาพู
“ยอ่วป่าว ุยัน่อีว่า”
“เออๆ ุยไ้ แ่เราะหลับไปุยไปนะ” ยอพู่อนพลิัวหันหลัให้ผม เหมือนรู้ว่าโนสำรวร่า
“ุยมาิ”
“อึมม์” ผมเลยวนุยพัให่ นเธอเลิ้มไม่ไหวถามเสียอ่อย
“่วรึยั”
“เริ่ม่วละ” แล้วริๆ ไม่ เริ่มเี่ยนมาว่า
“อือ..่ว็นอน”
“หือ!! หี่ล่ะทำไ" ผมนึในใ เพราะริๆ แล้วผมไม่่วเท่าไหร่ ลับื่นเ้น ยิ่ึยิ่ึั เพราะไ้เห็นหุ่นยอใล้ๆ ืนนี้ผมไม่อา่มาหลับลไ้ เพราะฮอร์โมนวิ่พลุ่นพล่าน
อยารู้ว่าภายใ้เสื้อผ้าไนล่อนลื่นๆ ที่ยอใส่นอนนั้น เนื้อหนัมัสา้านในะเป็นยัไ ะเนียนลื่นมือและนุ่มนิ่มเหมือนที่ผมมโนเอาไว้ไ้ับหรือเปล่า?
ทนไม่ไหวเป็นไเป็นัน ผมิในใ่อนะรวบรวมวามล้าอสาวแ๊ะอั๋ “ยอๆ อไ้มั้ยว่ะ นอนไม่หลับ”
ผมเอามือสะิถามเธอ
“อ้าว ..ทำไมล่ะเนี่ย” ยอทำน้ำเสียเ็ๆ แบบสสัย
“็ปิ เราะนอนอนอน่ายหมอน้า ถ้าไม่อ มันนอนไม่หลับ”
“เออๆ ็ไ้”
ผมรีบยับัวเ้าไปอยอา้านหลั ิว่าแ๊พอแแล้วเว้ย! อีฝ่ายให้สัาไฟเียว
อนแรผม็อแบบแนพาเยๆ แ่สัพั ยอยับัวมาแนบัวผมนัวิัน
“หนาวหรือเปล่า” ผมถามยอ แ่็เห็นผ้าห่มทั้หมยอห่มนเียว
“เปล่า”
“แล้วเยิบมาทำไม”
“ไม่เยโนผู้ายอ”
อัยะ ผมนึในใ ่อนรวบรวมสิ ทำน้ำเสียเรียบ “แล้วเป็นไล่ะ”
“บอไม่ถู”
แ่ระหว่านั้น ที่ผมอยออยู่ แท่ผมันแ็ึ้นมาะั้น ยอันัวเ้ามาใล้ แ่ผม้อล่าถอยออไปเพราะลัวยอะใับบาอย่าที่แ็ร้าวึ้นมา
่วล่าถอย มันทำให้่วบนรัแน่นึ้น มือผม่ายไปโนนมอยอเ็มๆ ผมเอ็รู้สึะะปบเพิ่มไป เพราะทนไม่ไหว
“ับไ้เปล่าวะ”
ยอเียบไปพัให่ เิเทแอร์ เสียเียบระหว่าเรา ในใผมิว่า ายแล้วมึ ไอ้แมน เสียเพื่อนืนนี้แน่
“เออ ลอับูิ”
ฮ๊า.... ผมโรีใ ยิ่ว่าอนประาศผลว่าสอบิเสียอี ไ้ฟัันั้นผม็เลื่อนมือไปับเลยรับ ยอไม่ไ้ใสุ่ั้นในริๆ ้วย เธออยู่ในเสื้อผ้ามันๆ เหมือนเสื้อฟุบอล าเาสั้น ผ้าไนลอน เหมือนุนอนผู้ายสบายๆ
“เฮ้ย…ทำไมไม่ใสุ่ั้นในวะ”
“อนนอนไม่ใส่อ่ะ อึอั”
ผม็ับนมเธอแล้ว อไม่ไ้ที่ะบีบๆ
เสียหายใยอ็เริ่มถี่ึ้นมาทันที าสถานาร์ไม่ปิ
“เป็นไรน่ะ”
“ไม่รู้” เธออบห้วนๆ สั้นๆ
สัพัผม็เลื่อนมือเ้าไปในเสื้อ ยอ็ยับแนึ้นมา ทีแรผมะเอามืออ แ่ปราเธอทำให้ผมล้วเ้าไปไ้สะวึ้น
“นิ่มมาเลยอะ อบั”
“เออ อย่าพู เี๋ยว็ไม่ให้ล้วหรอ”
“เสียวเนอะ”
ยอถอนหายใ ผมิว่าวยอีแล้วไม่น่าพูเรทเอ็์เลย แ่ลายเป็นว่ายอใีรับ าอนแรนอนะแ าุู้อยู่ ลายเป็นว่าอนนี้ ยอเริ่มยับเปลี่ยนมาเป็นนอนหาย
ในวามมือห้อนอนในหอ ยัมีแสไฟรอมาาประูและบานเล็
“ไม่ใส่าเในอีละ”
ยอไม่อบ ผมเลยล้วเ้าไป
“ทำอะไรวะ ไหนว่าะมานอนเยๆ”
“ไม่รู้สิ เราอโทษ อารม์มันพาไปว่ะ” ผมะเอามือออ
“เออ ไม่เป็นไร ทำ่อเหอะ ีเหมือนัน”
ยอ เหมือนะไม่แ่ให้ลอ! ผม็เลยไ้ใ เอา่อเลย
“เป็นอะไรไปน่ะ”
“มันให้วามรู้สึีั”
“เหรอ สสัยะไม่เยโนมัน็เลยเป็นหนั”
“ใ่ นี่รั้แรเลยนะเนี่ยที่ให้ผู้ายับ”
“อ้าว อนเ็ไม่มีใรับเหรอ อย่าน้อยๆ ็้อมีพ่อหรือเปล่า"
“อนเ็มันไม่เสียวเท่าอนนี้นี่”
“นี่ยัุเล็นะ เธอรู้หรือเปล่าว่าถ้าทำให้เสียวเ็มรูปแบบริๆ อผู้ายับผู้หิ มันไ้มาว่านี้"
ผมเริ่มอยารู้อยาลอ และอยาให้ยออนุาให้ผมัุให่
ความคิดเห็น