ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ความลับ^^
ฮึฮึ ผมรู้สึกว่าผมเริ่มขยันบ้างแล้วละ
555+ ยัยนั่นต้องเป็นของผม
ผมต้องได้ทุกอย่าง
เอ๋ คุณMaiddy และ วอร์ซิเลนซ์ทำอะไรนะ
" เฮ้อ~ขี้เกียจจังวู้•3• "
" สลอตตี้มานี่สิ มานี่สิ "
เอ๋ อะไรเนี่ยรู้สึกง่วงนอนจ่างงงเยย คร่อกZZZzzzzz
" ฮิฮิ คุณMaiddy ไปได้สวยค่ะ "
" อืมๆ เอาละเราหนีกันก่อนเหอะเดี๋ยวโดนว่าไปเร็ว "
" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด"
" ออนซ์ "
ออนซ์เป็นอะไรนะภาวนาอย่าให้เป็นไรเลยนะ
" ออกไป แกไม่ใช่แม่ฉัน "
" ดูหน้าแม่สิ แม่ก็คือคนที่ทิ้งแกไง แม่ทจำได้ดีเลย "
" ออกไป ก็จริงที่แกหน้าเหมือนแต่ก็ไม่ได้หมายความว่า คุณเป็นแม่ฉัน "
" ลูก "
" เป็นอะไรออนซ์ "
" คุณแม่ค่ะ "
" บอกกี่ครั้งฉันไม่ใช่แม่เธอ-*- แล้วคุณเป็นใคร "
" ฉันคือแม่ของออนซ์ "
อะ หน้าตาคล้ายออนซ์มาก
" ไม่จริง แม่มันโกหก "
" อืมๆยอมก็ได้ นี่คุณชื่ออะไร "
" โอเรียลอาล อาอุมา "
" อาอุมา เดี๋ยวนะฉันจำได้ว่า มีกระดาษติดอยู่มีชื่อเธออยู่ ออนซ์ อาอุมา "
" ฮ้า ไม่จริง มันโกหกหลอกว่านี่นามสกุลมัน "
" ไม่เชื่อดูบัตรประชาชน "
ฉันพึ่งมาแล้วพบว่าเขาถกเถียงอะไรกันอยู่
" อ้อ มาแล้วเหรอคุณ โอเรียลอาล อาอุมาคุณนี่มารับลูกสาวใช่มั้ย "
" ไม่จริงน่า คุณพ่อ ช่วยเล่าให้ฟังที "
และแล้วฉันก็ได้ยินเรื่องราวแต่เอ๊ะ แกฟื้นได้ไง-*- ช่างมัน
เรื่องมีอยู่ว่า
----------------------------------
" คุณค่ะ ฉันไม่อยากทำแท้งนะ "
" ถ้าไม่ทำแกก็ต้องทิ้งลูกไปหรือให้ใครมารับเลี้ยงสิ อีนังแพศยาโง่สิ้นดี! "
" คุณทำไมพูดอย่างนั้น "
และแล้วโอเรียลอาล เธอก็เศร้ามากและแล้วเธอบันดาลโทสะ หลังจากสามีพูดอย่างนี้
" แกนังหน้าโง่ แกนะเป็นแค่แพศยาเครื่องบำเรอเท่านั้น "
และแล้วภรรยาน้อยก็เดินมาแล้วก็ขณะเดินจากไปนั้นเอง
" แกตาย!!! "
ปัง!
เสียงปืนดังลั่น 2ครั้ง
" นังแพ..ศ...ยา"
แล้วเธอก็เหยียบหัวสามีเธออีกครั้ง
และแล้วตำรวจก็มาเธอจึงรีบหลบหนี
ทันใดนั้น
" คุณนะเป็นคนเลวหรือปล่าว มามะฉันจะใช้เวทย์มนต์ให้เธอคลอดลูกได้สำเร็จแต่มีคำสาป นั้นก็คืออีก 30ปีเธอจะได้เจอหน้าลูกแต่ก่อนหน้านั้นห้ามไปพบลูกไม่งั้นเธออาจตายไปพร้อมกับลูกแน่ "
" อืม ตกลง "
เธอตอบแล้วแบล็กก็ใช้เวทย์มนต์ทำให้เด็กน้อยออกมามีผมสีม่วง เขาจึงแปะกระดาษเอาไว้ ชื่อเธอคือ...ออนซ์ อาอุมา
ขณะเดียวกัน
" คุณสลอตตี้ ฝนตกแล้วนะค่ะเอาร่มมาปล่าวค่ะเนี้ย "
" เฮ้อ! เพราะเธอนะเเละคุณMaiddy คุณจะมาเอาอะไรเนี้ย "
" เอ๊ะ คุณได้ยินเสียงเด็กร้องมั้ยค่ะ "
" หึ ฉันขี้เกียจ "
เธอจึงเดินตรงไปที่เสียงแล้วพบว่า
มีเด็กอยู่จริง
" ใครกันนะทำไมใจร้ายอย่างนี้ มีชื่อด้วย ออนซ์ อาอุมา "
"อะไรนะ เด็กเหรอ "
" ใช่ค่ะ "
" ป้อ แม่ จ้า "
เสียงเด็กก็ร้องขึ้นมาดังนั้น Maiddy กะ สลอตตี้ เป็นพ่อแม่โดยบังเอิญ
-----------------------
" ไม่จริง แม่ฉันเป็นฆาตกรด้วยเหรอ แม่ค่ะ ทำไมถึงทิ้หนูไว้อย่างนี้ "
" แม่ไม่ได้ตั้งใจ "
" แม่ใจร้ายที่สุด "
แล้วออนซ์ก็นี้ไป
" คุณนะกลับได้แล้ว เจอเเค่วันเดียวไม่ใช่เหรอ " สลอตตี้ทำท่าไล่
แต่ฉันไม่สนใจฉันไปหาออนซ์ก่อน
ห้อง ออนซ์
" ไม่ ไม่จริง!ฮือๆๆๆ "
แอ๊ด~ตึง!
" ใครนะ คุณวอร์ซิเลนซ์ "
" เธอนะน่าสงสารนะ ฉันนะไม่น่าสงสารเลย ฉันเข้าใจนะความรู้สึกเป็นยังไง
เธอไม่เจอหน้าพ่อหน้าแม่แต่เธอมีความสุขได้ถึงแม้ไม่มีทีวี ไอโฟนหรือเทคโนโลยีให้เจริญความสุขเธอก็ยังยิ้มได้ ดูฉันสิ พ่อแม่ฉันเจอทุกวันฉันยังไม่มีความสุขเลยเพราะพ่อก็ต้องทำงานและแม่ก็ต้องวุ่นกับการแสดงมาก ส่วนพี่นี่ละที่เป็นสิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุขถึงเขาจะหยิ่งเถอะ ฉันนะมีทีวีล้านพิกเซล เน็ตหลายเม็กหลดรวเร็วทันใจแต่ฉันยังไม่มีความสุขเลย ชีวิตนี่ฉันยังไม่รู้เลยว่าจะเจอสิ่งที่เรียกว่าความสุขมั้ย แต่สำหรับฉันแล้วความสุขคือ ความรัก "
" คุณวอร์ซิเลนซ์ ฮือๆๆ ขอบคุณนะค่ะ ต่อไปนี้ฉันจะมีความสุขค่ะ ฮือๆๆๆ "
แล้วเธอก็มาโผกอดฉัน ฉันก็ได้แจ่ปลอบและลูหัว
" ขอโทษนะที่พล่ามยาวไปหน่อย แต่ฉันเนี้ยฉันมีความสุขที่ได้อยู่ที่นี้ "
" คุณวอร์ซิเลนซ์ ฮือๆ "
และแล้วเธอก็ผล็อยหลับไป ทำไมกันนะ ทำไมโลกที่มีแต่ความขี้เกียจน่าจะมีความสุขแต่ทำไมถึงมีแต่ความเศร้าละ ฉันจะทำให้สลอตตี้ ขี้เกียจเป็น2เท่าเลยฮิฮิ
---------------------------
จบแบบดราม่า;w;
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น