[7sin] Sloth of Love รักนี้...ขอใช้งาน

ลำดับตอนที่ #4 : เร็วจังนะ

ตอนนี้ฉันเหมือนอึดอัดชอบกล
แต่ว่า...
" นี่สลอตตี้ ทำไมนายมาที่นี้ฮ้า!!! "
" หึหึ ฉันก็อยากมาช่วยเฉยๆ "
" ไม่ต้องก็ได้- - "
" กลัวฉันจะเลิกบาปได้เหรอ "
" ไม่ๆๆๆ ฉันจะทำคนเดียว "
จู่เขาเข้ามาโอบกอดฉัน
แล้วเขาก็มาล้างจานให้ 
" เขาทำแบบนี้กันเหรอ วอร์ซิเลนซ์ ฮึฮึ ฉันอยากช่วเธอไม่ต้องขอบคุณก็ได้ "
ฉันจ้องมองใบหน้าของเขาที่เปรียมล้นด้วยความมุ่งมั่น แต่ฉันจะรักเขาเหรอ
" นายก็ไปออกกำลังกายดีกว่านะ- - "
" ไม่ๆๆฉันอยากอยู่นี้กับเธอ "
" เอ๋ บอกอะไรนะนี่ฉันอยากทำคนเดียวรู้มั้ย! "
ฉันตะโกนออกไปด้วยความโกรธและรำคาญ 
" ก็ได้ แต่ถ้าเธออยากให้ช่วยก็บอกฉันนะ "
เฮ้อ~ฉันเป็นอะไรเนี่ย ประจำเดือนมาหรือไง
สงสัยฉันต้องไปพักก่อนนะ 


ณ ห้องวอร์ซิเลนซ์
ฉันนอนบนเตียงหนานุ่มที่ไม่เหมือนของเมดเลย
แล้วฉันกำลังจะหลับก็ได้มีเสียง...


" ฮึบ ย้า ฮึบ ย้า ฮึบ ย้า "
" เสียงอะไรนะ "
ฉันเปิดหน้าต่างออกไปฉันเห็นเขาวิ่ง
รอบสนามหญ้า แล้วฉันเห็นสีหน้ามุ่งมั่นของเขา
แล้วฉันชักจะหลงรักแล้วสิ
พยายามเข้านะ สลอตตี้ 
" เฮ้ๆ วอร์ซิเลนซ์ มานี่สิ "
" อะไรกันนะนาย "
" อื้ม มาเหอะ "
อะไรของเขากันนะ ฉันเลยไปตรงนั้นกับเขา
" ฉันมีของขวัญนะ "
" อะไรนะ อย่ามาแกล้งฉันนะ "
" เอ้านี่ "
แล้วเขายื่นIpod สีฟ้ารุ่านใหม่ให้ 
" หวังว่าเธอจะชอบนะ "
" ขอบใจมากนะ "
" ดะ เดี๋ยว วะ หวา หวา "
แล้วเขามาล้มใส่ตัวฉันจนทำให้เราจูบกัน
จูบนุ่มนวลแสนหวาน 
" เดี๋ยว นี่นายสะดุดหรือจงใจเนี้ย "
" ขอโทษนะ ฉันสะดุดจริงๆ "
" ฉันไปก่อนนะ "
ฉันเขินเหลือเกิน
จู่คุณMaiddy 
" เป็นไงบ้างค่ะ เขินละสิ หุหุ "
ปั้ก !
ต่อยสักหมัดเถอะ
แล้วฉันหนีไปห้องฉัน
และแล้วช่วงดึกก็มาถึง
ยามรัตติกาลช่างมืดมิด 
" นี่ วอร์ซิเลนซ์ ฉันขอนอนด้วยดิฉันนอนไม่หลับ "
" อืมๆ ก็ได้แต่อย่าทำอะไรฉันนะ "
" อื้อ "
และแล้วเขาก็มานอนแล้วผล็อยหลับไปพร้อมกับมากอดฉันแน่นเลย
ตาเจ้าชายบ้าหึ-*- ฝากไว้ก่อนเหอะฉันยอมครั้งเดียวเท่านั้น
-------------------------------------------
จบ