Mail เมจเสจ(ศพ)

ลำดับตอนที่ #2 : ข้อความสั้น...จากโทรศัพท์

วันนี้ อากาศทำท่าจะฝนตกอีกแล้ว
ทำไมนะเหรอ? อยู่เมืองไทยก็ต้องเจอต้องประสบกับปัญหา วันเดียว3ฤดู
เดียวร้อนแดด หนาวจับไข้หรือไม่ก็ฝนตกจนตัวเปียก เฮ้อ ฉันอยากเจอแฟนจัง
ไม่เกี่ยวละ 
" สสิตา มีคนมาหาแฟนหรือเปล่าน้า " นิชชาเอ๋ย แซวฉันจนได้
" สวัสดีค่ะ ฉันชื่อสสิตา "
" เธอเป็นเพื่อนคนที่ชื่อว่า ศิยาสา ใช่มั้ย? " อ้าว นังนั่น ที่เคยเป็นคู่ปรับฉัน
ตอนเด็กๆ มันเป็นอะไร? เกิดเรื่องอะไรอีกละเนี้ย?
" ใช่ค่ะ ทำไมเหรอคะ? "
" คือว่า ศิเขาตายแล้วครับ ผมเป็นพี่เขาชื่อ ศิลา "
เขามอบนามบัตรให้ฉัน ว่าไงนะ ยัยศิตายแล้ว?
" เฮ้ย ใช่คนที่โดดตึกตายหรือเปล่า? "
" เฮ้ย มันอุบัติเหตุไม่ใช่เหรอยัยนิช "
เพราะจากตำรวจสันนิฐฐานก็เป็นแบบนั้น 
" ผมก็ไม่แน่ใจ เพราะมือถือของน้องสาวมันมีข้อความแปลกๆบ่อยมาก 
 แต่น้องสาวเคยบอกครั้งหนึ่งก็ ยังสงสัยครับ "
หือ? แล้วทำไมถึงมาซวยที่ฉันเนี้ย 
" เออ  ผมมาชวนคุณไปงานศพด้วยนะครับ ขอโทษที่บอกเรื่องไร้สาระไปนะครับ "
เออ? ฉันต้องไปงานศพใช่มั้ย?มันจะตามฉันมั้ยเนี้ย?
ฉันเกิดวันพุธนะ แต่คงไม่เป็นไรหรอกรีบไปรีบกลับมาล้างเนื้อล้างตัวให้เรียบร้อยก็จบ
" เฮ้ ฉันไปด้วยสิ เพื่อนเธอใช่มั้ย? "
" วันพรุ่งนี้นะ เดี๋ยวไปด้วยกันวันนี้เขาชันสูตรศพนิดหน่อย พรุ่งนี้ค่อยไป"
แล้วเลิกงานก็ฝนตกจริงๆ เฮ้อ เมืองไทยนี่ช่างมี3ฤดูจริงๆและ
เฮ้อ ขึ้นรถเมล์ไปคอนโดเราดีกว่า 
เสียงริงโทนซี่รีย์เกาหลีดังจากมือถือซัมซุงที่พึ่งถอยมาอย่างสวยงาม
" ฮาโหลค่ะ อ้าวพี่ มีอะไรค่ะ? " พี่ชายโทรมาแล้ว พี่วาจิต แล้วก็ขึ้นรถไป
" เออ ตาพี่จะไปไปทำงานที่กรุงเทพเลยไม่มีบ้านเช่า พี่ขออยู่กับน้องได้หรือเปล่า
  แล้วพี่เห็นยัยสา...." ก่อนพี่จะพูดจบฉันก็พูดก่อน " แฟน! " เพราะพี่กับยัยสาเป็น
คู่รักกันแซวพี่ซะหน่อย " เห้ย ยัยตามองข้างหลังบ้างสิ " หือ? อะไร?
ฉันก็นำร่างเตี้ยบางหันกลับไปข้างหลัง พี่วา " พี่นั่งข้างหลังเหรอ? "
" เอ้า ถ้าบอกจะเซอร์ไพส์เหรอ? " พี่นี่ก็ทำให้ฉันเขินไปหมด