เรื่องราวของเรา|our story

"ติ๋งๆ"เสียงแชทของใครบางคนที่ส่งข้อความ

กำลังดังขึ้นรัวๆราวกับบ่งบอกว่ามีเรื่อง

เดือดร้อนจนทำให้คนที่นอนหลับอยู่สะดุ้งตื่น

เพราะเสียงแชทที่ดังกระหื้ม

แวดตาแหลมคมเหมาะกับสันจมูกที่สวยงามและปากที่อมชมพูน่าจุ๊บ หน้าเรียวแหลมคม

ซึ่งเหมาะกันนิสัยที่ห้าวๆห้วนๆ

พูดจาหยาบกระด้างแต่ก็นิสัยดี

 ใช่!นั้น เจย์ คนที่หลับอยู่บนเตียง

"เชี้ยไรว่ะเนี้ย"เราสบดคำพูดอย่างหวุดหงิดเพราะเสียงของโทรศัพท์พร้องกับมือที่เอื้อมไปเปิดโทรศัพท์

"ตื่นได้แล้วพวกมึงไม่ไปเรียนรึไง"

แวดตาพลาดไปเห็นข้อความที่เด้งมา

"วันนี้?ชิบหายละ"เราพูดไปพร้อมลุกออก

จากที่นอนอย่างเร่งรีบ

ณ มหาลัยชื่อดังแห่งนึงย่ายรังสิต

"มาถึงสักทีนะมึง"ใครบางคนพูดพร้อมกันเดินมาจับไหล่

"กูต้องปลุกตลอดเลยนะ"เสียงที่แทรกเข้ามา

"ก็กูตื่นสายนิ"เราตอบกลับ

อ๋อช่าย!ทั้งสองคนเป็นเพื่อนสนิทของเรา

คนที่พูดคนแรกชื่อ"มิ้น"น่าตาน่ารัก ออกแนวหวานๆ  ส่วนอีกคนชื่อ"ไนท์"ชื่อมันหมายถึงกลางคืน ใช่!มันชอบนอนดึกแต่กลับตื่นเช้าที่สุดในกลุ่ม! 

พวกเราเป็นนักศึกษาปี4 คณะนิเทศศาสตร์

ณ โรงอาหารของคณะนิเทศ

"นั่งตรงนี้ไหม"มิ้นได้ถามขึ้นพร้อมกับชี้ไปที่โต๊ะ

"เอาดิ"ไนท์ตอบอย่างใจเย็น

พวกเราทั้งสามคนได้เดินไปนั่งที่โต๊ะหลังจากที่พวกเราได้นั่งลงก็ได้มีเสียงใครบางคนแทรกเข้ามา

"คิดถึงเธอจัง"น้ำเสียงของใครบางคนพร้อมกับฝีเท้าที่วิ่งไปกอดไนท์

"เหม็นความรักจริงง"เสียงที่แทรกเข้ามาสองเสียงพร้อมกับเดินมานั่งโต๊ะข้างๆ

"ไรว่ะ"ธัญพูดพร้อมกับทำสีหน้าบูดบึง

ไอพวกนี้อ่ะนะมันอยู่คณะวิศวะไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนสนิทหรือเจ้ากรรมนางเวรก็ไม่รู้

คนแรกมันชื่อ"ธัญ"เป็นคนแปลกๆมันเป็นแฟนกับไนท์มานานล่ะ แต่ทุกวันนี้ก็ยังงงนะว่าแม่งคบกันได้ไง

คนที่สองชื่อ"ตะวัน"ถือว่าเป็นพ่อหนุ่มไมโครเวฟประจำกลุ่มเลย 

ดูแลเอาใจใส่คนอื่นดีมากๆ

คนสุดท้าย..ดวงตาแหลมคมหน้าตาเน็นชานิดๆสุขุม แต่ถ้าได้สนิทจริงๆอย่างกัน

คนล่ะคน ขี้อ้อนเหมือนกับลูกหมา

มันชื่อ"ฟ้าคราม"อยู่กับมันตั้งแต่เด็กๆเพราะบ้านติดกัน

พวกเราทั้งหมดรู้จักกันตั้งแต่ม.1แล้วก็อยู่ด้วยกันมาจนถึงปัจจุบันนี้แหละ ถ้าถามว่าเบื่อไหมหรอก็เบื่อนะ แต่ก็ไม่เหงาอ่ะ

ความวุ่นๆนี้จะจบยังไงก็ติดตามกันไป

เรื่อยๆนะค่ะ!♡´･ᴗ･`♡

ถ้าพิมพ์อักษรใดตกหล่นก็ขออภัยด้วยค่ะ!