คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chap 1 ★ ความหมายของคำว่า 'โดน'
Chapter 1 ★
ผมโรเลียเ็เลย ! ะวัยไหนผม็เลียทั้นั้นแหละ อย่าว่า ผมไม่ใ่มิสยูนิเวิร์ส หรืออะไรเทือๆนั้น นะ
ที่ะมา
(แหล่ะ! ผุ้ายนไหนทำนี่ผมว่าโรุ๊อ่ะ ! )
วามทรำเี่ยวับเ็อผมมีแ่เรื่อเลวร้าย ไหนะทารลูอ้าบ้านที่ร้อไห้เ้าเย็นวันละสามเวลา
ที่ทำเอาผม
นั่นไม่พอลูายวัยห้าวบเศษ อบ้านร้าม มันอบมาเล่นอะไรบ้าๆ ! เ่นเอาปืนีน้ำมาไล่ยิเ้าปริ๊น์ิเอล …
( นั่นื่อหมารับ ) สุนัโลเ้นแสนไฮโอผม !
ยั
มันอบมา
(แม่มันโรโหเลย )
นี่ไรับวามอัปยศอผมที่้อลุลีับเ็เวรถึสามสี่น !
ที่ผมบ่นมาเยอะแยะอะไรมามาย ผมแ่ะเริ่นว่า ผมเลียเ็ ! โอเเลยสั้นๆ บ
แล้วผมะเริ่นให้มันยาวๆไปเพื่ออะไร นี่ไรับ ผมำลับอ่อว่า ผมำลัยืนอยู่ สถาที่ึ่ผมผวา และ หวาลัวที่สุ ในีวิ 22 ปีอผม .
โรเรียนมัธยมปลาย
ปล่าวรับ ผมไม่ไ้ลัวอาารย์ฝ่ายปรอที่ยืนถือไม้เรียว และทำหน้าาเฮี้ยบๆอยู่รประูโรเรียนนั่น
ปล่าวรับ ผมไม่ไ้ลัวอาารย์สอนฟิสิส์ที่เยให้ผมิ 0 หรือะเป็นอาารย์สอนเลที่ให้ผมิ ร. สามปีิ
ปล่าวรับ ผมไม่ไ้ลัวป้าร้านาย้าวแที่โรอาหาร ที่ผมแอบหยิบ้าวป้าแไปโยไม่่ายเิน
สิ่ที่ผมหวาลัวที่สุือ …
“อ่าว พี่รับมาิ่ออะไรรึปล่าวรับ ? “ เ็ผู้ายสวมแว่นแบบโระเนิร์ แ่ลับมีผิวหน้าาวใสปิ๊ปั๊
และเสื้อสีาวสว่าใสราวั้วยโอโม่สิบอ ที่สออยู่ในาเส็อสีน้ำเินเทา
ึ่ในมือหอบหนัสือที่ผมมอปราเียว็
ไอ้เ็โรเนิร์นี่เอ่ยถามผม้วยรอยยิ้มสว่าสใส … ึ่ทำให้ผมรู้สึ
รู้สึ
สยอ …
อ่านไม่ผิหรอรับ สยอ รับ สยอ !
ผมเมินำถามไอ้เ็นี่ ่อนเินเลี่ยเ้าไปในโรเรียน แ่็ยัไม่วาย ไอ้เ็เนิร์นั่นเสร่อเิมามผมมา่อนพู้อ
อย่า
“ผมเป็นรรมารนัเรียนโรเรียนนี้รับ “
“…” ผมโรอยาะอลับไปเลยว่า ใรอยารู้เรื่ออเมิ๊
“ผมเห็นพี่มอๆูเหมือนะมีปัหา เลยอยา่วยเหลือน่ะรับ “
“….” โห ! มีน้ำใเหลือเินเนอะ !
“พี่มาิ่ออะไรในโรเรียนนี้รึปล่าวรับ ? ผมนำทาไปไ้นะรับ “ ผมหยุเินหนีมันอย่าำใ
่อนหันหลัลับไป
“พี่มีเรื่อให้น้อ่วยเรื่อนึ … “ ผมเปรยเบาๆ พลาทำสีหน้าใหู้นิ่ๆ เ็มที่
“รับ ? “ มันมอผม้วยสายาเหมือนลูหมารอเ้านายให้อาหาร ส่สายาเป็นประายปิ๊ๆ วนให้สยอยิ่ว่าเิม
“ไสหัวไปให้พ้นะทีโว้ยยยยยยยยยย ! “ ผมะออย่าอารม์เสีย ทำให้ไอ้เ็เนิร์รหน้าถึับ็อ้าไป
ประมาสามวินาที ่อนมันะผะถอยหลัห่าาผมออไป ้วยท่าทาที่ยั็อๆอยู่
แหม่ ! ผมนี่ีบทแริๆ .. ริๆไอ้เ็นี่มันะรู้มั๊ยนะว่าผม …
ลัวมันิบหาย
ใ่รับ ผมโรลัวเ็วัยประมานี้เลย ไม่รู้เป็นอะไรแ่เมื่อผมเห็นผมะรู้สึ สยอวั และหวาผวาอย่าวบุม
“พี่รับๆ “ อะไรอีวะเนี่ย ! มีเ็เวรที่ไหนทัผมอี ! ผมบ่นในใอย่าหุหิ่อน่มในับหนึ่ถึห้า แล้วหันไปาม
เสียเรีย ราวนี้ผมถึับะั ใบหน้าาวใสราวไออล ับเส้นผมสีน้ำาลอ่อนๆัสไล์่าูีอย่ามีสไล์
(อ่อ !
อ๊าไม่อยายอมรับ แ่มันหล่อว่ะเฮ้ย !
ผมเิหน้าึ้นอย่ายโสโอหัเ็มที่ ( ไม่มีเหุผลที่ทำหรอรับ ) ิใอผมอนนี้เริ่มสบลเพราะอย่าน้อยารไุ้ย
“มีอะไรรับ ? “
“ พี่ื่อ เทมส์ ใ่มั๊ย ? “ ผมมวิ้วอย่าสสัย เ็นี่รู้ื่อผมไ้อย่าไรล่ะนี่ … ะว่าเยรู้ั ็ไม่น่าใ่ เพราะผมมีนรู้ั
“รับ แล้วน้อ รู้ัพี่ะ.. “
“เพื่อนผมรอพี่อยู่ที่ึี ั้นห้า “ ผมพูไม่ทันบเ็หนุ่มรหน้า็แทรอย่าไร้มารยาทสุๆ โห !น่าะับไปเ้า
อ่อ ! ผมลืมเล่าอีแล้วรึปล่าวว่า ผมมาที่โรเรียนมัธยมปลายนี่ทำไม เพราะผม้อมารับน้อายอเพื่อนสนิทน่ะสิ !
ผม็สสัยนะว่า โนาอยู่เรสิบสอแล้ว ( หรือ็ือ ม.6 นั่นแหละรับ ) มันยัลับบ้านเอไม่เป็นเรอะ !
เพื่อนผม็
มา่อน
แ่สุท้ายผม็ยอมมานี่ไล่ะ
“เพื่อนผมบออย่าให้รอนาน “ โอ้โห ! มีสั่้วยเว่ย !
“ถ้า้อรอนานแล้วะทำไมรับ ? “ ผมอลับไป้วยท่าทาที่พยายามทำใหู้ร่าที่สุเท่าที่ทำไ้
“ไม่ั้น … พี่โนแน่ ! “ ผมระพริบาปริบๆ้วยท่าทาวยยิ่นั นี่ผมห่วยภาษาไทยรึปล่าวนะ ? ถึแปลประโยนี้อ
มันไม่ออ
โน ? โนไรวะ? !
ในหัวอผมราวับมี้อสอบปรนัยแวบเ้ามา
ำถาม : วิเราะห์วามหมายโยนัยและวามน่าะเป็นอำว่า ‘โน’
.) โน่อย โน้อม โนทารุรรม
.) โนถ่ายรูปแปะลเว็บเย์
.) โน NC 100+
.) ถูทุ้อ
....
.......
เี๋ยวนะ ! ผมพึ่เห็นอะไรแปลๆ ..
ไอ้้อ อ.วาย นั่นมันอะไรวะนั่นนนนนนนนนนนนนนนนนน !
- - - - - - - 
FARRY' 25
ความคิดเห็น