ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : กลั่นแกล้ง~2~ >>>>ภาคต่อจากภาคหนึ่ง^^
บ ท เ รี ย น ที่ สี่ >>4
ฉันต้องทนนั่งเรียนในสภาพอย่างนี้จนหมดชั่วโมง เป็นอะไรที่โมโหสุดๆเลย ยายแพรช่วยฉันอย่างทุลักทุเลอยู่นานกว่ากาวที่ติดอยู่ที่กระโปรงมันจะหลุดออกมาได้  กระโปรงฉันขาดนิดหน่อย แต่ก็ชั่งเหอะ เดี๋ยวค่อยกลับบ้านไปซ่อมแซมก็ได้
“แพร เธอกลับไปก่อนนะเดี่ยวฉันต้องอยู่ดูแลโรงยิมต่อ”
“อยู่ได้หรอ ให้อยู่เป็นเพื่อนมั้ย” @___@ ซึ้งจังเลย ยายแพรช่างเป็นเพื่อนที่ประเสริฐงดงามอะไรเช่นนี้<เหอะๆ อะไรจะเวอร์ปานนั้น>
“ไม่เป็นไร ฉันอยู่ได้ กลับไปเหอะหน่า” ฉันเอามือทั้งสองข้างดันหลังเธอให้เธอกลับบ้านไป
หลังจากที่ยายแพรกลับบ้านไปแล้ว ฉันก็รีบโทรหาคุณป้าเพื่อลางานที่ร้านAlwaYS แล้วก็รีบมุ่งหน้าเดินไปยังโรงยิมแต่ระหว่างที่ฉันกำลังเดินผ่านตึกๆหนึ่งซึ่งเป็นตึกที่ฉันเรียน
“สาด ” เสียงน้ำสาดเข้าใส่หัวฉันอนย่างเต็มแรง
อะไรเนี่ย ..อยู่ดีๆก็มีน้ำหล่นลงมาใส่หัวฉัน น้ำมันคงไม่หล่นมาจากฟ้าหรอกมั้ง(ถ้าไม่ใช่ฝนตก) นี่มันแกล้งกันชัดๆเลยนิหว่า ฉันมั่นใจร้อยล้าน พันล้านเปอร์เซนต์เลยว่ามันมาจากบนตึกแน่นอน ฉันแหงนหน้ามองขึ้นไปบนตึกก็ไม่เห็นใครหน้าไหน
หนอย ..ใครมันบังอาจมาแกล้งฉันเนี่ย ฉันไม่อยากเล่นสงกรานต์เว้ย  ไม่ต๊อง ไม่ต้อง ไม่ต้องมาเล่นสงกรานต์กับฉันตอนนี้ เอาไว้เมษาแล้วค่อยมาเล่นเถอะนะจ๊ะ =_=
และแล้วฉันก้ต้องเปลี่ยนเป้าหมายจากที่จะไปดรงยิมเป้นไปตึกประจำแทนเพื่อไปขอเสื้อผ้าของเพื่อนที่อยู่ประจำเปลี่ยนไปก่อน
แหม จะให้สาวน้อยน่ารักอย่างฉัน [^^]อยู่ในสภาพลูกหมาตกน้ำเดินไปโรงยิมมันก็กระไรอยู่ จิงมะ?? =O=
taLk nidd นึง
ตอนนี้สั้นนิดนึงอ่ะนะ พอดีทางผู้แต่งกลัวว่าถ้าเอาไปรวมกับบทเรียนที่5แล้วมันจะยาวจนเกินไปซึ่งอาจเป็นเหตุทำให้ผู้อ่าน[เอ๊ะ!!~มีรึป่าวหว่า>o<]ทุกท่านเบื่อเรื่องนี้ เลยคิดว่าแยกบทเรียนที่ 4เป้นตอนหนึ่งในเรื่องเลยดีกว่า
มีอะไรก็ ติ ชมได้นะจ๊ะ  เพี้ยง!!~ขอให้ถูกใจผู้อ่านทุกท่านนะจ๊ะ..
ฉันต้องทนนั่งเรียนในสภาพอย่างนี้จนหมดชั่วโมง เป็นอะไรที่โมโหสุดๆเลย ยายแพรช่วยฉันอย่างทุลักทุเลอยู่นานกว่ากาวที่ติดอยู่ที่กระโปรงมันจะหลุดออกมาได้  กระโปรงฉันขาดนิดหน่อย แต่ก็ชั่งเหอะ เดี๋ยวค่อยกลับบ้านไปซ่อมแซมก็ได้
“แพร เธอกลับไปก่อนนะเดี่ยวฉันต้องอยู่ดูแลโรงยิมต่อ”
“อยู่ได้หรอ ให้อยู่เป็นเพื่อนมั้ย” @___@ ซึ้งจังเลย ยายแพรช่างเป็นเพื่อนที่ประเสริฐงดงามอะไรเช่นนี้<เหอะๆ อะไรจะเวอร์ปานนั้น>
“ไม่เป็นไร ฉันอยู่ได้ กลับไปเหอะหน่า” ฉันเอามือทั้งสองข้างดันหลังเธอให้เธอกลับบ้านไป
หลังจากที่ยายแพรกลับบ้านไปแล้ว ฉันก็รีบโทรหาคุณป้าเพื่อลางานที่ร้านAlwaYS แล้วก็รีบมุ่งหน้าเดินไปยังโรงยิมแต่ระหว่างที่ฉันกำลังเดินผ่านตึกๆหนึ่งซึ่งเป็นตึกที่ฉันเรียน
“สาด ” เสียงน้ำสาดเข้าใส่หัวฉันอนย่างเต็มแรง
อะไรเนี่ย ..อยู่ดีๆก็มีน้ำหล่นลงมาใส่หัวฉัน น้ำมันคงไม่หล่นมาจากฟ้าหรอกมั้ง(ถ้าไม่ใช่ฝนตก) นี่มันแกล้งกันชัดๆเลยนิหว่า ฉันมั่นใจร้อยล้าน พันล้านเปอร์เซนต์เลยว่ามันมาจากบนตึกแน่นอน ฉันแหงนหน้ามองขึ้นไปบนตึกก็ไม่เห็นใครหน้าไหน
หนอย ..ใครมันบังอาจมาแกล้งฉันเนี่ย ฉันไม่อยากเล่นสงกรานต์เว้ย  ไม่ต๊อง ไม่ต้อง ไม่ต้องมาเล่นสงกรานต์กับฉันตอนนี้ เอาไว้เมษาแล้วค่อยมาเล่นเถอะนะจ๊ะ =_=
และแล้วฉันก้ต้องเปลี่ยนเป้าหมายจากที่จะไปดรงยิมเป้นไปตึกประจำแทนเพื่อไปขอเสื้อผ้าของเพื่อนที่อยู่ประจำเปลี่ยนไปก่อน
แหม จะให้สาวน้อยน่ารักอย่างฉัน [^^]อยู่ในสภาพลูกหมาตกน้ำเดินไปโรงยิมมันก็กระไรอยู่ จิงมะ?? =O=
taLk nidd นึง
ตอนนี้สั้นนิดนึงอ่ะนะ พอดีทางผู้แต่งกลัวว่าถ้าเอาไปรวมกับบทเรียนที่5แล้วมันจะยาวจนเกินไปซึ่งอาจเป็นเหตุทำให้ผู้อ่าน[เอ๊ะ!!~มีรึป่าวหว่า>o<]ทุกท่านเบื่อเรื่องนี้ เลยคิดว่าแยกบทเรียนที่ 4เป้นตอนหนึ่งในเรื่องเลยดีกว่า
มีอะไรก็ ติ ชมได้นะจ๊ะ  เพี้ยง!!~ขอให้ถูกใจผู้อ่านทุกท่านนะจ๊ะ..
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น