น้ำแข็งใส กับ ใจปอนปอน

ลำดับตอนที่ #1 : แรกพบ~ความซวย~อนาคต

“โอ๊ย! ตายแล้ว ตายแล้ว สายสุดๆเลย มีหวังถูกหักเงินเดือนหมดแหงเลย” ฉันพูดขณะที่ก้มดูนาฬิกาพร้อมกับถอนหายใจคิดถึงเงินเดือนอันน้อยนิดของฉันที่ค่อยๆร่อยหรอลงไปทุกทีๆ





ฉันพยายามวิ่งไปทำงานด้วยความเร็วสุดๆเท่าที่ขาอันงดงามของฉันมันจะไปได้และแล้วก็ถึงที่หมายสักที ฉันถอนหายใจเหือกใหญ่เพื่อเป็นการให้กำลังใจตัวเองก่อนจะผลักประตูก้าวไปสู่ร้าน AlwaYS ดินแดนที่จะทำให้ฉันมีเงินใช้ถึงแม้มันจะแค่เล็กน้อยก็เหอะ และตอนนี้สิ่งที่ฉันกลัวที่สุดก็คือการถูกหักเงินเดือน





“เอ่อ…..ขอโทษนะคะ ที่หนูมา..….”





“ไม่เป็นไร ฉันรู้ว่ามันน่าจะจำเป็น รีบๆไปทำงานไป” คุณป้าเจ้าของร้านพูดแทรกฉันออกมาเลย





“ค่ะๆ” ฉันรับคำแล้วก็เดินไปที่โต๊ะรับของที่ทำเสร็จ





“เสริฟ์โต๊ะ4 จ๊ะ”





“จ๊ะๆ” ฉันรีบหยิบชามน้ำแข็งใสอย่างกระตือรือร้นที่จะไปเสริฟ์ และเรื่องราวไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น  ระหว่างที่ฉันกำลังจะเดินไปเสริฟ์ก็มีผู้ชายที่ไหนไม่รู้ลุกพรวดพราดขึ้นมาจากเก้าอี้แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย นายนั่นชนฉันแต่ชนหน่ะไม่เท่าไหร่หรอกที่สำคัญคือ แก้วน้ำแข็งใสที่ฉันจะเอาไปเสริฟ์มันตกและแตกไปเรียบร้อยแล้ว นั่นก็หมายความว่าฉันต้องชดใช้ค่าเสียหาย เหอะๆเงินฉันไม่ค่อยจะมีอยู่ด้วย ตายแล้ว อีตาบ้า





“ขอโทษจริงๆนะค่ะ” ฉันทำเสียงกระแดะออดอ้อนพยายามให้อีตาบ้านั่นเห็นใจเขาจะได้ไม่เอาเรื่องไม่อย่างงั้นเงินเดือนฉันคงหดหายหมด(รู้สึกว่าฉันคิดแต่เรื่องเงินเดือนนะเนี่ย) แล้วฉันก็ต้อง o_O อึ้งค่ะอึ้งเมื่อแหงนหน้ามองเขา(จะไม่ให้แหงนหน้าได้ไงอีตานั่นสูงอย่างกะเปรต) ที่อึ้งก็เพราะนายนั่นดันเป็นประธานนักเรียนสุดหล่อแถมยังฮอตมากๆในโรงเรียนอีกด้วย





“ขอโทษแล้วเสื้อที่เปื้อนเนี่ยมันหายเปื้อนมั้ย” เออ มันไม่หายเปื้อนก็แล้วจะให้ทำไงหล่ะวะ ไอบ้าเอ้ย





“เธอหน่ะเดินหัดดูซะบ้างสิ ตาถั่วรึป่าว รึว่าสายตาสั้น ถ้าสายตาสั้นไม่มีเงินไปตัดแว่นเดี๋ยวชั้นสงเคราะห์ให้ก็ได้ โหย ทำงานเป็นรึป่าวเนี่ย ร้านนี้ก็เหมือนกันรับคนมาทำงานดูบ้างรึป่าว แล้วเดี๋ยวชั้นต้องไปที่อื่นต่อนะเนี่ย เสื้อชั้นเลอะอย่างเงี้ยจะทำไง??”  นายนั่นใส่ฉันเป็นชุดเลย ฉันได้แต่ก้มหน้าหงุดๆฟังอย่างหมดความอดทนแต่แล้วความอดทนของฉันก็ถึงคราวสิ้นสุดลง แล้วฉันก็แหวกกลับทันที





“ฉันขอโทษนายไปแล้วไง นายจะเอาอะไรนักหนา ทำไมหรอ ชั้นต้องลงไปกราบนายเลยรึไง มากไปรึป่าว นายนั่นแหละคิดจะลุกก็ลุกขึ้นมา ไม่รู้จักระวังเอง มันไม่ใช่ความผิดชั้นสักหน่อยแล้วก็เอาแต่ด่าฉันอยู่นั่นแหละ นี่ชั้นไม่ใช่คนใช้บ้านนายนะที่จะคอยให้นายมาคอยด่า คอยว่าแล้วยืนทื่อเป็นท่อนไม้ ฉันก็มีชีวิตจิตใจเหมือนกันนะเว้ย!!” ฉันตอกกลับอย่างสุดจะทนไม่สนใจสายตาประชาชีที่จ้องมองมาที่ฉันและเขาหมดทั้งร้าน  เออ!อยากจ้องๆไป ฉันมันด้านเว้ย!แต่ผิดกลับอีตาประธานนักเรียนสุดหล่อที่พอคนจ้องมาแล้วนายนั่นกลับดูพยายามเปลี่ยนภาพพจน์อาจเป็นเพราะเขาเป็นประธานนักเรียนมั้ง กลัวว่าจะมีเรื่องเสื่อมเสีย ก็คนเกือบทั้งร้านเป็นนักเรียนอ่ะนะเพราะว่าร้านนี้อยู่ตรงหัวมุมของโรงเรียน นักเรียนเลยมากินกันเยอะทุกเย็น





แต่อย่าหวังเลยว่าฉันจะรักษาภาพพจน์ให้นาย ในเมื่อนายแรงมาฉันก็แรงไป





“หมับ” เสียงนี้พาเอาคนทั้งร้านมองอย่างอึ้งกันไปทั่วหน้า ต้นเหตุของเสียงมันก็มาจากฉันเองแหละ ฉันหยิบเค้กทั้งปอนด์จากโต๊ะที่เขานั่งอยู่มาโป๊ะหน้าเขา ตอนนี้หน้านายนั่นหมดความหล่อย่างแรงค่ะ มีแต่เค้ก ครีม มีรสช็อกโกแลต รสสตอเบอรี่ปนกันมั่วอยู่บนใบหน้าของเขา ฉันยิ้มเยาะกับผลงานชิ้นโบว์แดงของฉันอย่างสะใจแต่หารู้ไม่ว่าความซวยกำลังตามมาติดๆ เมื่อคุณป้าเจ้ของร้านผู้มีเมตตา(รึป่าว?)ออกมาเห็นและตอนนี้คุณป้าได้แยกเขี้ยวแปลงร่างเป็นยักษ์ใส่ฉันไปแล้วแต่กับอีตานั่นคุณป้าก็แปลงร่างเป็นนางฟ้าอ่ะนะ





“ขอโทษนะคะ คนของป้าผิดเอง เดี๋ยวป้าหาเสื้อให้ใหม่นะคะ ขอโทษจริงๆนะคะ รีบไปล้างหน้าเถอะค่ะ เดี๋ยวป้าจะทำโทษคนของป้าให้เองนะคะ”







ลูกค้าคือพระเจ้าจริงๆด้วยหว่ะ ซวยแล้วมั่ยหล่ะ เงินฉัน งานฉัน โอ๊ย……ไม่อยากจะคิดเลย







*****************************************************************************************







วันนี้มันเป็นวันซวยของฉันจริงๆด้วยหว่ะ ฉันนั่งฟังคุณป้าเทศน์อยู่นานแสนนาน ฉันเดินออกมาจากร้านAlwaYSอย่างคอตก แต่ก็ยังถือว่าฉันโชคดีนะเนี่ยที่คุณป้าผู้มีเมตตา(รึป่าว?)แค่หักเงินไม่ถึงกับไล่ออก แต่ถึงหักเงินก็เหอะมันเป็นเรื่องที่หนักจริงๆนะ  เงินเดือนฉันลำพังมันก็น้อยอยู่แล้วแถมยังโดนหักไปอีกเยอะมาก มันน่าแค้นจริงๆมาโดนหักเงินด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องเนี่ยนะ เงินฉันก็โดนหักจาก





1.ค่าเค้กที่โป๊ะหน้าอีตาบ้า





2.มาทำงานสาย





3.แก้วแตก น้ำแข็งใสหก





4.กริยามารยาทไม่ดีกับลูกค้า





5.ทำร้านเสียชื่อเสียง





6.ค่าเสื้อที่คุณป้าไปหาซื้อให้นายนั่นเปลี่ยน





โอ๊ยๆๆ คิดแล้วก็น้ำตาตกตอนนี้ตาฉันมีน้ำตาคลออยู่เต็มไปหมดเลยแต่ก็ชั่งเหอะยังไงซะฉันก็ต้องสู้ต่อไป ตอนนี้ฉันไม่อยากจะคิดถึงอนาคตของฉันในโรงเรียนเลยว่ามันจะเป็นยังไง มันต้องไม่สงบแน่ๆเลยเพราะว่าฉันดันไปมีเรื่องกับอีตาบ้า เฮงซวย ห่วยแตกนั่น เขาเป็นถึงประธานนักเรียนเชียวนะ แล้วฉันหล่ะ……..

เขาเหนือกว่าฉันทุกอย่างเพียงแค่เขาเอาเรื่องนี้บอกครูฝ่ายปกครองแค่นั้นชะตาชีวิตฉันก็คงอยู่บนเส้นด้ายแล้วแหงๆ







โอ๊ย……………ปวดหัว…ไม่อยากคิด





*****************************************************************************************







เพิ่มเติม





- ร้านAlwaYSเป็นร้านขายพวกของกินจุกจิก มีขายพวกเบเกอรี่และอื่นๆมากมาย แต่ร้านนี้โด่งดังในเรื่องความอร่อยของนำแข็งใส