Why is it called love [got7][JJproject]

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1(ต่อจากINTRO) :: love's coming again

ร่างบาง ถึงกับอึ้งเพราะ เรา2คนเคยมีความทรงจำที่ดีและแย่ต่อกันมาเป็นเวลา 3ปี และมันยากที่จะเห็นหน้า แล้วไม่นึกถึงเรื่องราวใยอดีตที่เราเคยมีต่อกัน...

“จู..........จูเนียร์!!...........” ร่างสูงก็ อึ้งด้วยเช่นกัน ทั้ง2คนมองหน้าจ้องตากันด้วยความปะหลาดใจ และคงนึกถึงเรื่องราวของกันและกัน
.
.
.
.

“ไอ้เนียร์!!! กูมาแล้ววว โทดที่ลงมาช้าน่ะ” มาร์ค ก็ได้เสด็จลงมาหาร่างบางพอดี และร่างสูงก็ได้วิ่งหนีไปเพื่อที่จะเข้าห้องเรียนไปเก็บกระเป๋า

“กว่าจะลงมาได้ กูนึกว่ามึงกระโดดตืกตายไปแล้วซะอีก..... -_- “ ร่างบางพูดแซวเล่น  แต่ในใจก็คิดที่จะพูดเรื่อง เจบี ให้มาร์คฟัง เผื่อมาร์คอาจจะพอรู้เรื่องราวว่าทำไมเจบีย้ายมาอยู่โรงเรียนนี้  เพราะมาร์คเป็นคนดังใน โรงเรียนjyp นี่นา....

“อ่าว ที่วิ่งไปนั่น เจบี เด็กใหม่ ห้อง10 นี่นา” มาร์คพูดออกมาโดยที่ ร่างบางไม่ต้องถามเลย

“ห้ะ หรออ!!?”ร่างบางก็อึ้งอีกตามเคย เพราะไม่นึกว่า เรา2คนจะบังเอิญ มาอยู่ รร.เดียวกันอีก

“มึงๆ ไปเข้าแถวกันๆ” มาร์คเรียกผมไปเข้าแถว เพราะเหมือนรู้สึกว่าทั้ง2คนเข้าแถวเรทไปประมาณ 10นาที และต้องหลบครูตรวจอาคารเพราะไม่งั้นอาจโดนทำโทษอย่างร้ายแรงและทารุณ ก็อย่างหว่า โรงเรียนนี้มันยิ่งเข้มงวดนี่นะ

หลังจากเรียนเสร็จ วันนี้ก็จบลงไปด้วยดี ขณะที่กำลังกลับบ้านก็ได้มี อุบัติเหตุข้างทาง ทำให้กลับบ้านถึงประมาณ 1ทุ่มครึ่ง และหลังจากที่จูเนียร์กลับถึงบ้าน

ตื๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!

“ ……….?? ” จูเนียร์ก็เหมือนได้ยินเสียง มีคนโทรเข้ามาในโทรศัพท์ของเค้า และหลังจากอาบน้ำเสร็จ ร่างบางก็ได้ไปเช็คมือถือว่าใครโทรมาถึงขนาดได้ยินเสียงตั้งแต่ก่อนอาบน้ำ จนถึงตอนนี้มันยังดังอยู่

พอเปิดมือถือ ก็ได้เห็นว่า “”สายที่ไม่ได้รับ เจบี 30สาย””  โอ้โห!! นี่มันกลัวตังในมือถือไม่หมด ใช่ไหมเนี่ยยยยยยย!? แต่ว่าทำไมถึงต้องโทรมาขนาดนี้ด้วยน่ะ? มีเรื่องไรหรือป่าว......

“ติ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!” เสียงออดประตูบ้านจูเนียร์......

จูเนียร์กำลังลงบันไดเพื่อไปดูว่าใครมาบ้านเรา โดยไม่ได้มองสิ่งที่อยู่ข้างหน้าเราเลยว่า นั่นคือ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
................“”เจบี””

“……………..!!!!! เจบี!!!!!.....นายรู้จักบ้านเราได้ไงเนี่ย!!!!!!!”   ทั้งสีหน้า และเสียงของร่างบาง ทำเอาร่างสูงถึงกับขำ

“555555555 อืมม.....ขอโทดนะ........วันนี้มีเรื่องจะมาคุยด้วยน่ะ ^^”   ร่างสูงพูดด้วยเสียงแลดูอ่อนหวาน ทำให้ ร่างบางถึงกับเขิญ เมื่อเห็นร่างสูงยิ้มแบบเป็นมิตร..

“ เรื่องไรล่ะ?? -////-* ” ถามกลับ พร้อมเชิญให้ร่างสูงเข้ามาในบ้านก่อน เผื่อเราอาจได้มีบทสนทนา ที่มันยาวนานกว่านี้

เห็นอย่างงี้ ระหว่าง 3ปีที่ ทั้ง2คนได้เลิกกัน จูเนียร์ก็ยังไม่คิดที่จะเลิกรักและคิดถึงเจบีหรอก ถึงเจบีจะเป็นฝ่ายบอกเลิกก็ตาม แต่มันก็ดีอย่างนะที่เราได้บังเอิญมาอยู่โรงเรียนเดียวกันอีก

“คือ............เรา................มาเริ่มต้นกันใหม่เหมือนแต่ก่อนได้ไหม??” ร่างสูงพูดด้วยเสียงที่อายและ แผ่วเบาพอที่ฝ่ายที่อยู่ข้างหน้าจะสามารถได้ยิน

“......”  ร่างบางอึ้งกับคำถาม ของร่างสูงจนทำอะไรไม่ถูก ชั่วขณะนึงเพราะไม่นึกเลยว่าที่มาถึงบ้านจะมาถามเรื่อแบบนี้

“ เงียบทำไมหล่ะ?? ^^ “  ร่างสูงตอบและยิ้มกลับโดยไม่ได้นึกถึง สีหน้าของร่างบางเลย

“มันจะกลับไปดีเหมือนแต่ก่อนได้หรอ ?? “  ร่างบางถามด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาและ กลัวคำตอบที่จะออกมาจากปากร่างสูง... แต่ในใจของจูเนียร์ก็รู้สึกดีนิดๆ ที่เขาจะมีความรักกันอีกครั้ง โดยไม่นึกถึงว่า เจบีจะกลับมาทรยศเขาเป็นครั้งที่2

“ไม่ลอง แล้วจะรู้หรอคับ?? .....ที่รัก”  ร่างสูงพูดคำสุดท้ายของประโยคอย่างมั่นใจ และไม่กลัวกับคำตอบที่จะออกมาจากปากของจูเนียร์แม้แต่น้อย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
จูเนียร์กำลังทบทวนกับคำตอบที่จะพูดไปกับคนที่ทำให้เกิดคำถาม และพยายามนึกถึงเรื่องราวเมื่อ3ปีที่เราได้อยู่ด้วยกัน ว่าทำไมอยู่ดีๆเราถึงต้องเลิกกัน และมันจะกลับมาดีขึ้นหรือว่าแย่ลง...........ถูกหรือผิด
.
.
.
.
.
.
.

“อื้มมมม........." ร่างบางคิดว่าสิ่งที่พูดไปมันถูกต้องและไม่ได้ทำให้คนอื่นเดือดร้อน และหวังว่าสิ่งที่พูดไปมันจะทำใส่ทุกๆสิ่งดีขึ้นกว่าแต่ก่อน

“ วันนี้นายนอนบ้านเราก่อนก็ได้ แค่เราคุยกันไม่เท่าไหร่ก็ล่อไป5ทุ่มครึ่ง ละน่ะ -_- “  ร่างบางพูดด้วยเบื่อๆ แต่ความเป็นจิง จูเนียร์อยากให้ร่างสูง มานอนบ้านตั้งแต่เริ่มเป็นแฟนกันเมื่อ3ปีก่อนแล้ว เพราะ ตอนนั้นเราไม่ค่อยมีเวลาให้กันสักเท่าไหร่

“ได้คับ ที่รัก ♥” ร่างสูงตอบด้วยความดีใจ และส่งรอยยิ้มด้วยความเป็นมิตร ไม่สิ่.. มันเกินคำว่าเป็นมิตรไปแล้วหล่ะ

ทั้งคู่ก็ได้นอนเตียงเดียวกัน และไม่ได้รู้ตัวเลยว่าท่านอนของเค้าทั้ง2คนกอดกัน และริมฝีปากแนบชิดกัน เหมือนว่า พวกเขาเก็บความรักของเขาทั้ง2คนและ ปลดปล่อยกับท่านอนอย่างไงอย่างงั้น (ฟังดูเอาจข้าใจยากนะ -_-)

รักมันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้จิงหรอ??

เรายังไม่ได้ถามเจบีเลยว่า ทำไมถึงต้องกลับมาเป็นแฟนกัน??

แล้วรักมันจะจบมาแบบหน้าเบื่อเหมือนแต่ก่อน หรือจะ แฮปปี้เอนดิ้ง??

(ทุกอย่างล้วนต้องการคำตอบ จากสิ่งที่ทำให้เกิดคำถาม)
จูเนียร์ได้แต่คอยคิดแต่เรื่องคำถามพวกนี้ และคอยเฝ้ารอวันพรุ่งนี้ต่อๆ ไปว่า มันจะเกิดอะไรขึ้น นับจากวันนี้..................................









เป็นไงบ้าง ตอนแรก5555555 พอใช้ได้ไหม บางอย่างอ่านแล้วอาจเข้าใจยาก น่ะ เพราะเราใช้ศัพท์ฟิค ไม่ค่อยถูก -_-
เป็นยังไงก็ช่วยเม้น ติชมหน่อยน่ะคับบ ได้เอามาแก้ใขในตอนต่อๆไป และได้มีกำลังใจในการแต่งฟิคยิ่งขึ้น

Duck- Fly