ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอน 5
หลังจากที่ทุกคนได้มีความสุขกับเครื่องเล่นต่างๆจนเหนื่อยหอบสมใจแล้วก็ตัดสินใจเดินทางไปที่ที่นัดกันตั้งแต่แรก
" พวกเราจะไปไหนหรอ " คุณถามขึ้นเพราะคุณไม่รู้อะไรเลย แต่คำตอบที่ได้มาก็คือ
" เดี๋ยวก็รู้เองน่า " แบคยอนส่ายหัวไปมา ทำหน้าเย็นชาใส่ คุณเบ้ปากไม่พอใจที่แบคยอนเมินคุณ และไม่ยอมบอกอีกว่าไปที่ไหน 'ทั้งที่เมื่อกี้จูบฉันแท้ๆไอ้บยอน แล้วฉันจะสนใจนายทำไมเนี่ย ' คุณส่ายหัวไปมาไล่ความคิดบ้าๆนั่น
1 ชั่วโมงต่อมา
สถานที่ตรงหน้าก็คือผับดีๆนี่เอง แต่ดูมีระดับสุดคุณค่อยๆเดินตามหนุ่มๆทั้งหลายไป ข้างในมืดไปหมดมีแค่แสงไฟหลากสีสลัวๆประกอบเข้ากับเพลงที่ได้อารมณ์เหลือเกิน คุณเดินดูรอบร้านไปเรื่อยจนไม่รู้ว่าตัวเองได้หลงกับกลุ่มหนุ่มหล่อแล้วมารู้อีกทีก็ตอนที่มือถือดังขึ้น
Rr Rr Rr
" ยอโบะเซโย๊ะ " คุณกรอกเสียงใส่มือถือ
" นี่เธอไปอยู่ไหนเนี่ย อย่าทำให้คนอื่นเป็นห่วงได้มั้ย หื้ม " เสียงปลายสายที่แค่ได้ยินนิดเดียวก็รู้แล้วว่าใคร แต่เข้าเป็นห่วงฉันหรอดีใจจัง ดีใจบ้าไร
" ขอโทษนะค๊าๆๆๆ แต่ฉันหลงทาง " คุณลากเสียงยาวใส่
" แล้วข้างๆเธอมีอะไรบ้างอ่ะ รอบตัวเธออ่ะ " คุณมองสำรวจไปรอบที่ๆคุณยืนอยู่
" เอ่อ มีห้องน้ำเก่าๆ แล้วก็"
" ตู๊ดๆๆ"
" ไอ้บ้าบยอนถ้าจะวางสายใส่อย่างนี้แล้วจะโทรมาทำไมห๊ะ" คุณทำหน้าหงิกงอเพราะแบคยอนวางส่ยใส่แล้วปล่อยคุณอยู่คนเดียว คุณมองไปรอบๆที่ดูจะวังเวงและน่าขนลุก
" ใครก็ได้ช่วยฉันที " คุณถอนหายใจเบาๆ
แกร๊กๆ เสียงฝีเท้าดังจากข้างหลัง คุณไม่กล้าที่จะหันไปเพราะคิดว่าคงจะใช่แน่ๆ
" ฮือ แบคยอนนายอยู่ไหน " คุณพรึมพรำหาแบคยอน น้ำตาใสเริ่มคลอที่เบ้าตาของคุณ
" แกร๊กๆ ฉันอยู่นี่แบร่ โอ้ย " แบคยอนจับไหล่สองข้างของคุณ ทำให้คุณตกใจและซัดหมัดเล็กเข้าแก้มของคนข้างหน้าเต็มแรงจนคนข้างหน้าลงไปนั่งกับพื้นที่เลอะฝุ่นไปหมด
" นะ นาย ฉันขอโทษ เป็นไรมั้ย " คุณย่อตัวลงแล้วลูบหน้าของแบคยอนเบาๆด้วยความเป็นห่วง ใบหน้าหล่อยกยิ้มอย่างพอใจที่ทำให้คุณเป็นห่วง
" เป็นห่วงฉํนอ่ะดิ " แบคยอนคลี่ยิ้มออกจนตาหยี น่ารักเป็นบ้า เอ้ยไม่ใช่ๆ
" เป็นใครก็ต้องห่วงก็ฉันต่อยนายซะขนาดนั้นหนิ " แบคยอนลุกขึ้นแล้วจับมือของคุณพาคุณเดินไปทางที่คุณหลงมา
.
.
.
"กลับมาแล้วหรอ (ชื่อคุณ)ไม่เป็นไรใช่มั้ย " เซฮุนถามพาลมือมาจับ มาลูบมือของคุณ
" อะแฮ่มๆ " เสียงของแบคยอนทำให้คุณกับเซฮุนและคนอื่นหันไปมอง
" นิดหน่อยก็ไม่ได้ ชิ ฮุนนี่งอน " เซฮุนสะบัดตูดงอนแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา แบคยอนส่งยิ้มหวานแล้วก็พาคุณไปนั่งที่โซฟาที่แยกที่นั่งกับคนอื่น
ที่นี่คือที่กลบด่าน หรือที่พักกายใจของหนุ่มๆนั่นเอง เป็นผับของพ่อชานยอล โดยมีแก๊งหนุ่มหล่อเป็นแขก วีไอพี ห้องนั่งดื่มของพวกเขาจะเด่นและพิเศษกว่าห้องอื่นๆเพราะเป็นถึงเพื่อนของลูกเจ้าของจะน้อยหน้าใครได้ไง ข้างในเป็นโซฟาสีแดงสด 2 ชุด ชุดนึงเป็นที่นั่งรวมนั่งได้ 5 คน ซึ่งมีทุกคนนั่งอยู่ อีกชุดมีแค่โซฟาเล็กที่ันั่งได้ 3 สามคน แต่แบคยอนเอาตัวแผ่จนไม่มีใครมาแทรกระหว่างเขากับคุณได้ ส่วนห้องน้ำเก่าที่คุณหลงไปนั้นคือผับเก่าที่พ่อชานยอลได้สร้างทับไป ยังเหลือซากห้องน้ำอยู่ เป็นสถานที่หนุ่มๆไม่มีใครกล้าเข้าไปเพราะ เพราะ เพราะ ฝุ่นเยอะ หนุ่มๆเขาอนามัยจัด (ถถถถ นึกว่ามีผี) เวลาเบื่อๆหนุ่มๆก็มาที่นี่เพราะมีสาวๆสวยๆมานั่งดิ้งด้วยหรือบางทีก็เกินกว่านั่ง แล้วแต่อารมณ์
.
.
.
"อ๊ะ ของเธอ "ชานยอลยื่นแก้ววายที่มีน้ำสีขาวใสอยู่ครึ่งแก้วให้คุณ คุณนิ่งอยู่ 5 วิก่อนจะรับมันมาไว้ในกำมือ คุณมองแก้วใสสลับกับหน้าของทุกคน
" ไม่ดื่มล่ะ " ชานยอลพูดถามแล้วทำหน้าเป็นเชิงว่าดื่มเข้าไปสิ
" อย่าเลยน่า (ชื่อคุณ)คงดื่มไม่ได้หรอก อย่าแกล้งเลย " ไวกว่าคำพูดของงแบคยอน คุณดื่มน้ำใสในแก้วจนหมด แล้วทำหน้าเหย๋เกเพราะรสชาติที่แปลกประหลาดทำให้คุณอยากจะอ้วกทิ้ง
" ว้าว แทบัก เธอนี่เก่งชะมัด " ไคเอ่ยชม
" นี่เธอ รู้มั้ยว่าแก้วนั้นมันแรงขนาดไหน " แบคยอนจับแขนคุณแน่น คุณดึงมือแบคยอนออกด้วยสายตาออดอ้อนและแบคยอนก็ปล่อยออกโดยดี
" นิสัยไม่ดี " ดีโอสบถคำพูดว่าทุกคน ทำให้ทุกคนต้องหันไปมองโดยเฉพาะไค (เอ๊ะแล้วใคร)
" นิดหน่อยน่าดีโอ ไหนๆก็ดื่มไปแล้วน่ะ " ซูโฮสะกิดแขนดีโอแล้วทำท่าทางง้อ ที่ต้องง้อเพราะดีโอนั้นบอบบางน่ารักเหมือนผู้หญิง แต่มีนิสัยภายนอกเหมือนผู้ชายก็แค่นั้นทุกคนในกลุ่มแคร์ดีโอกันหมด
" สงสัยว่าคืนนี้ไอ้แบคยอนไม่ได้นอนแน่ว่ะ 555โอ้ย" ไคที่แซวก็ต้องโดนดีโอทุบแขนแล้วทำปากเบ้ใส่ ไคที่เห็นอย่างนั้นก็แอบลอบยิ้มกับท่าทางน่ารักของดีโอ ไคเลือบมองไปทางแบคยอนที่ทำหน้าแยกเขี้ยวใส่ปานจะกลืนกินและกระทืบให้เละ
" เธอเป็นไงบ้าง " แบคยอนหันมาทางคุณที่ทำหน้ามึนๆประกอบกับหน้าแดงก่ำเหมือนลูกตำลึง ริมฝีปากเล็กเผยอออกอย่างเซ็กซี่จนแบคยอนที่มองอยู่ถึงกับต้องกลืนน้ำลายหนืดลงคอ
" ฉันไม่เป็นไรหรอก เรามาสนุกกันเถอะ " คุณหยิบแก้ววายที่ใส่น้ำสีขาวแบบเดิมไว้ขึ้นมาดื่นจนหมด และรินวายให้ทุกๆคน
" แบคยอนอ่า ดื่มสิ " คุณยื่นแก้ววายใสจ่อที่ปากแบคยอนทำให้แบคยอนนั้นปฏิเสธไม่ได้ ต้องกลืนน้ำแอลกอฮอร์ลงคอจนหมดแก้ว แต่ยังไม่พอ แก้วที่ 1 หมดก็มีต่ออีกเรื่อยๆจนถึงแก้วที่ 4
"พ พอแล้วน่าเธอเมามากแล้วนะ " แบคยอนจับมือคุณที่ถือแก้ววายเตรียมมาจ่อปากของเขา
" ฉันไม่ได้เมานะ " คุณส่ายหัวไปมา ถึงแม้ว่ามันจะดูตลกยังไงแต่สำหรับบยอนแล้วมัน 'น่ารัก' สายตาที่เยิ้มฉ่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ หน้าหวานที่แดงก่ำเหมือนไฟลนตอนนี้มันช่างเย้ายวนเหลือเกิน ไม่ได้การละ
" ฉันขอตัวก่อนนะ เจอกันที่โรงเรียนนะ " แบคยอนพูดจบก็รีบรวบตัวคุณทั้งหมดและอุ้มไปไว้ที่เบาะหนังนุ่มที่รถของเขา แบคยอนรีบสตารทรถออกทันที เขามุ่งตรงไปยังหอพักทันที
"อือ ร้อน " คุณเอามือเล็กแกะกระดุมชุดนักเรียนออกทีละเม็ดจนแบคยอนต้องรีบจอดรถและติดกลับให้เหมือนเดิม
.
.
.
" อ่า ถึงสักที " แบคยอนวางร่างคุณไว้บนเตียงนอนอย่างเบาๆ ก่อนจะมานั่งที่ข้างเตียงและจ้องมองคุณอยู่ไม่ห่าง
" แบคยอนอาาาา " เสียงหวานเรียกชื่อแบคยอนและมือเล็กก็เริ่มลูบไล้แขนของเขาทำให้แบคยอนรีบดึงแขนออกด้วยความรู้สึกเสียวซ่านที่ทำให้ขนลุกจนน่ากลัว
" เธอนี่อันตรายจริงๆ " แบคยอนมองคุณก่อนจะลุกขึ้นและปลดกระดุมเสื้อนักเรียนสีขาวของตัวเองออกเพื่อจะไปอาบน้ำ
" แบคยอนอาา ฉันร้อน " แบคยอนหันไปมองคุณ รอยยิ้มหวานที่เย้ายวน สายตาที่หวานฉ่ำถูกส่งมาให้แบคยอนเพราะความไม่รู้สึกตัวของคุณ
" อย่าเรียกฉัน ไม่งั้นจะหาว่าไม่เตือน " แบคยอนตอบกลับด้วยเสียงเย็นชาให้คุณ คุณที่นอนบนเตียงก็เริ่มลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง
"แบคยอนอาา "
"........"
" แบคยอนนนนน"
"......."
" บยอนจ๋า"
" ไม่ทนแล้วโว้ย " แบคยอนหันหลังควับแล้วเดินขึ้นไปบนเตียงแล้วนั่งคร่อมตัวคุณเอาไว้ สายตาของเขาเปลี่ยนไปกลายเป็นสายตาดั่งเหยี่ยวที่หิวโหยอาหารมาเนิ่นนาน
" ไหนเรียกชื่อฉันอีกซิ " แบคยอนจ้องมองคุณ
" แบคยอนอา ซารังเฮ"
เมื่อจบประโยคเพียงเท่านั้นริมฝีปากบางก็ถูกครอบงำด้วยริมฝีปากหนาความรู้สึกมากมายที่ถูกถาถมใส่ทั้งคู่เพียงแค่ไม่กี่วินาทีก็สามารถจุดเพลิงไฟที่ร้อนแรงได้ ริมฝีปากหนาไม่ได้มอบจูบที่นุ่มนวลเหมือนเมื่อก่อนแต่เป็นจูบที่รุนแรงและทำให้รู้สึกเจ็บปาก แบคยอนบดขยี้ริมฝีปากบางด้วยริมฝีปากและฟันแหลมของเขาอย่างไม่หยุดหย่อน ริมฝีบากได้ถูกดูดคลึงจนเริ่มช้ำไปทั้งปาก มือของแบคยอนที่เริ่มตอบสนองความต้องการได้คลืบคลานไล่ไปตามเรียวขาเล็กจนถึงสะโพกเค้าใช้มือคลึงมันอย่างไม่หยุดยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านให้กับคุณมากขึ้น ทั้งหมดนี้คุณไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใดแต่ตอบสนองกลับด้วยการจูบตอบและเอาแขนเรียวรั้งไว้ที่ท้ายทอยของแบคยอน แอลกอฮอล์ที่ทั้งคู่ได้ดื่มไปทำให้ไม่สามารถยับยั้งอารมณ์ได้เลย ลิ้นหนาได้ถูกส่งไปยังปากเล็กเพื่อขอชิมรสในโพลงปากหวาน ซึ่งก็ยินยอมเปิดทางโดยดี ลิ้นของแบคยอนได้กวาดความหวานในโพลงปากเล็กและหยอกล้อกับลิ้นเล็กที่ดูเก้ๆกังๆอย่างสนุก จังหวะการจูบที่เริ่มแรงขึ้นทำให้บางทีก็เกิดเสียง จ๊วบ จ๊าบ ดังไปทั่วห้อง ห้องแอร์ที่ว่าเย็นตอนนี้กลับร้อนดังเตาอบ
" อ่า แบคยอน อ๊ะ อืม " คุณเริ่มครางเสียงหลงอีกครั้งเมื่อแบคยอนดูดคลึงที่คอคุณอีกครั้งนึง
อ๊อด อ๊อด อ๊อดๆๆ
เสียงออดหน้าประตูทำให้แบคยอนสะดุ้งขึ้นและหยุดการกระทำทั้งหมดลง
" ใครว่ะ " แบคยอนเอาผ้าห่มหนามาปิดบังร่างกายของคุณไว้และเดินไปเปิดประตู
" อ้าวไอ้แบคยอนยังไม่นอนอีกหรอ " ที่แท้ก็เป็นไอ้ไค
" ถ้ากูนอนแล้วจะมายืนทำพระแสงอะไรตรงนี้ล่ะฟร่ะ "
" อ่อ โทดที แล้วทำไมถอดเสื้อล่ะ " แม่งขี้สงสัยจังวุ้ย
" อ๋อ มันร้อนน่ะ มีอะไรหรือเปล่า " รีบเปลี่ยนเรื่องทันที
" เปล่าหรอก แค่จะมาบอกว่า ฝันดีนะจุ๊บๆ " เชี่ย เพื่อไรว่ะ ไอ้ไคคคคคคคคคค ก็กำลังเข้าได้เข้าเข็ม ฮึ่ย อยากจะกระทืบมันตรงนี้เลยแต่เดี๋ยวความแตก
" ไอ้!!! " ผมเตรียมจะยื่นตีนไปถีบแต่มันวิ่งไปซะก่อน ฝากไว้ก่อนเถอะ
baekhyun past
อยากจะเอาบาทาขาวนวลฟาดหน้าไอ้เพื่อนตัวดีจริงๆ สงสัยมันจะเมาหนัก เฮ้อ -- แต่ไม่เป็นไร อิอิ ผมเดินเข้าไปในห้องนอนอีกครั้งก็พบกับ(ชื่อคุณ)ที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงอย่างสบายใจ
" เฮ้อหลับแล้วเหรอ อดเลย (อดไรๆๆๆ) " ผมกำลังจะหันตัวกลับเพื่อไปอาบน้ำแต่ก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินคำพูดที่ทำให้ผมลืมหายใจไปเลย
" ฉันเกลียดนาย แบคยอน !!!" คำพูดที่ออกมาจากปากของ(ชื่อคุณ)ที่หลับไม่รู้เรื่องอยู่ ละเมองั้นเหรอ แต่ละเมอแบบนี้ไม่ดีต่อหัวใจของฉันเลยนะ ผมเดินไปลากเก้าอี้ที่โต๊ะแป้งมานั่งข้างเตียง( ข้างๆคุณ) และนั่งคร่อมเก้าอี้หันด้านพนักผิงเอามาไว้ข้างหน้าและเอาหน้าเกยตรงพนักพิง น่ารักใช่มั้ยล่ะ หุหุ
" แบคยอน ฉันไม่ชอบนาย เลย จ เจียงง" ยังละเมอต่ออีก
" ฉ้านนนไม่ชอบทุกอย่าง หน้าตา หล่อ ดูดี น่าร้ากก เท่ห์ชะมัดด นิสัยนาย จูบนาย คำพูดนาย ท่าทางของนาย......ฉ้านนไม่ๆชอบ " นี่เธอชมฉันใช่มั้ยเนี่ย 5555 ผมได้แต่อมยิ้ม
" เพราะมันทำให้ หัวใจของฉ้านน เต้น ผิด จังหวะ ทำให้ฉ้านนอายย และมันทำให้ฉัน ........" ผมตื่นเต้นกับคำสุดท้ายของเธอมากๆ เธอจะบอกชอบผมใช่มั้ย ตื่นเต้นโว้ยยยยยพูดสักทีที่รักกก
" ฉัน.....ช " พูดสิๆๆๆๆๆๆ
" พูดสิๆๆ ที่รัก "
" ชอบนาย คร่อก Zz Zz " ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก เสียงข้างในใจผมมันดังมาก เธอชอบผมใช่มั้ย ที่ผ่านมามีคนมาสารภพรักกับผมก็เยอะแต่ผมไม่เคบรู้สึกอย่างนี้เลย ถึงแม้ตอนที่ผมจะสารภาพรักกับผู้หญิงคนนั้นก็ตามแต่ก็ไม่รู้สึกแบบนี้เลย ผมลุกจากเก้าอี้และเดินมานั่งที่ข้างตัวเธอ
" ฉ ฉะ ฉันก็ชอบเธอ ไม่สิ ฉันไม่ชอบเธอได้ยินมั้ย แต่ฉันรักเธอต่างหาก... ที่รัก ฝันดีนะ จุ๊บ " ผมก้มลงจุมพิศที่ริมฝีปากเธฮเบาๆ อย่างอ่อนโยน
" ฉันอยากจะจูบเธอให้นานกว่านี้นะ แต่ฉันปวด...ไม่ไหวละ " ผมวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันทีที่พูดจบ
.................................................................................................................................
เม้น เม้น เม้น มันคือสิ่งต่อลมหายใจของไรต์ 5555 ช่วยเม้นน้าที่รักของแบคยอนทั้งหลาย
....................................................................................................................................
:)
Shalunla
" พวกเราจะไปไหนหรอ " คุณถามขึ้นเพราะคุณไม่รู้อะไรเลย แต่คำตอบที่ได้มาก็คือ
" เดี๋ยวก็รู้เองน่า " แบคยอนส่ายหัวไปมา ทำหน้าเย็นชาใส่ คุณเบ้ปากไม่พอใจที่แบคยอนเมินคุณ และไม่ยอมบอกอีกว่าไปที่ไหน 'ทั้งที่เมื่อกี้จูบฉันแท้ๆไอ้บยอน แล้วฉันจะสนใจนายทำไมเนี่ย ' คุณส่ายหัวไปมาไล่ความคิดบ้าๆนั่น
1 ชั่วโมงต่อมา
สถานที่ตรงหน้าก็คือผับดีๆนี่เอง แต่ดูมีระดับสุดคุณค่อยๆเดินตามหนุ่มๆทั้งหลายไป ข้างในมืดไปหมดมีแค่แสงไฟหลากสีสลัวๆประกอบเข้ากับเพลงที่ได้อารมณ์เหลือเกิน คุณเดินดูรอบร้านไปเรื่อยจนไม่รู้ว่าตัวเองได้หลงกับกลุ่มหนุ่มหล่อแล้วมารู้อีกทีก็ตอนที่มือถือดังขึ้น
Rr Rr Rr
" ยอโบะเซโย๊ะ " คุณกรอกเสียงใส่มือถือ
" นี่เธอไปอยู่ไหนเนี่ย อย่าทำให้คนอื่นเป็นห่วงได้มั้ย หื้ม " เสียงปลายสายที่แค่ได้ยินนิดเดียวก็รู้แล้วว่าใคร แต่เข้าเป็นห่วงฉันหรอดีใจจัง ดีใจบ้าไร
" ขอโทษนะค๊าๆๆๆ แต่ฉันหลงทาง " คุณลากเสียงยาวใส่
" แล้วข้างๆเธอมีอะไรบ้างอ่ะ รอบตัวเธออ่ะ " คุณมองสำรวจไปรอบที่ๆคุณยืนอยู่
" เอ่อ มีห้องน้ำเก่าๆ แล้วก็"
" ตู๊ดๆๆ"
" ไอ้บ้าบยอนถ้าจะวางสายใส่อย่างนี้แล้วจะโทรมาทำไมห๊ะ" คุณทำหน้าหงิกงอเพราะแบคยอนวางส่ยใส่แล้วปล่อยคุณอยู่คนเดียว คุณมองไปรอบๆที่ดูจะวังเวงและน่าขนลุก
" ใครก็ได้ช่วยฉันที " คุณถอนหายใจเบาๆ
แกร๊กๆ เสียงฝีเท้าดังจากข้างหลัง คุณไม่กล้าที่จะหันไปเพราะคิดว่าคงจะใช่แน่ๆ
" ฮือ แบคยอนนายอยู่ไหน " คุณพรึมพรำหาแบคยอน น้ำตาใสเริ่มคลอที่เบ้าตาของคุณ
" แกร๊กๆ ฉันอยู่นี่แบร่ โอ้ย " แบคยอนจับไหล่สองข้างของคุณ ทำให้คุณตกใจและซัดหมัดเล็กเข้าแก้มของคนข้างหน้าเต็มแรงจนคนข้างหน้าลงไปนั่งกับพื้นที่เลอะฝุ่นไปหมด
" นะ นาย ฉันขอโทษ เป็นไรมั้ย " คุณย่อตัวลงแล้วลูบหน้าของแบคยอนเบาๆด้วยความเป็นห่วง ใบหน้าหล่อยกยิ้มอย่างพอใจที่ทำให้คุณเป็นห่วง
" เป็นห่วงฉํนอ่ะดิ " แบคยอนคลี่ยิ้มออกจนตาหยี น่ารักเป็นบ้า เอ้ยไม่ใช่ๆ
" เป็นใครก็ต้องห่วงก็ฉันต่อยนายซะขนาดนั้นหนิ " แบคยอนลุกขึ้นแล้วจับมือของคุณพาคุณเดินไปทางที่คุณหลงมา
.
.
.
"กลับมาแล้วหรอ (ชื่อคุณ)ไม่เป็นไรใช่มั้ย " เซฮุนถามพาลมือมาจับ มาลูบมือของคุณ
" อะแฮ่มๆ " เสียงของแบคยอนทำให้คุณกับเซฮุนและคนอื่นหันไปมอง
" นิดหน่อยก็ไม่ได้ ชิ ฮุนนี่งอน " เซฮุนสะบัดตูดงอนแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา แบคยอนส่งยิ้มหวานแล้วก็พาคุณไปนั่งที่โซฟาที่แยกที่นั่งกับคนอื่น
ที่นี่คือที่กลบด่าน หรือที่พักกายใจของหนุ่มๆนั่นเอง เป็นผับของพ่อชานยอล โดยมีแก๊งหนุ่มหล่อเป็นแขก วีไอพี ห้องนั่งดื่มของพวกเขาจะเด่นและพิเศษกว่าห้องอื่นๆเพราะเป็นถึงเพื่อนของลูกเจ้าของจะน้อยหน้าใครได้ไง ข้างในเป็นโซฟาสีแดงสด 2 ชุด ชุดนึงเป็นที่นั่งรวมนั่งได้ 5 คน ซึ่งมีทุกคนนั่งอยู่ อีกชุดมีแค่โซฟาเล็กที่ันั่งได้ 3 สามคน แต่แบคยอนเอาตัวแผ่จนไม่มีใครมาแทรกระหว่างเขากับคุณได้ ส่วนห้องน้ำเก่าที่คุณหลงไปนั้นคือผับเก่าที่พ่อชานยอลได้สร้างทับไป ยังเหลือซากห้องน้ำอยู่ เป็นสถานที่หนุ่มๆไม่มีใครกล้าเข้าไปเพราะ เพราะ เพราะ ฝุ่นเยอะ หนุ่มๆเขาอนามัยจัด (ถถถถ นึกว่ามีผี) เวลาเบื่อๆหนุ่มๆก็มาที่นี่เพราะมีสาวๆสวยๆมานั่งดิ้งด้วยหรือบางทีก็เกินกว่านั่ง แล้วแต่อารมณ์
.
.
.
"อ๊ะ ของเธอ "ชานยอลยื่นแก้ววายที่มีน้ำสีขาวใสอยู่ครึ่งแก้วให้คุณ คุณนิ่งอยู่ 5 วิก่อนจะรับมันมาไว้ในกำมือ คุณมองแก้วใสสลับกับหน้าของทุกคน
" ไม่ดื่มล่ะ " ชานยอลพูดถามแล้วทำหน้าเป็นเชิงว่าดื่มเข้าไปสิ
" อย่าเลยน่า (ชื่อคุณ)คงดื่มไม่ได้หรอก อย่าแกล้งเลย " ไวกว่าคำพูดของงแบคยอน คุณดื่มน้ำใสในแก้วจนหมด แล้วทำหน้าเหย๋เกเพราะรสชาติที่แปลกประหลาดทำให้คุณอยากจะอ้วกทิ้ง
" ว้าว แทบัก เธอนี่เก่งชะมัด " ไคเอ่ยชม
" นี่เธอ รู้มั้ยว่าแก้วนั้นมันแรงขนาดไหน " แบคยอนจับแขนคุณแน่น คุณดึงมือแบคยอนออกด้วยสายตาออดอ้อนและแบคยอนก็ปล่อยออกโดยดี
" นิสัยไม่ดี " ดีโอสบถคำพูดว่าทุกคน ทำให้ทุกคนต้องหันไปมองโดยเฉพาะไค (เอ๊ะแล้วใคร)
" นิดหน่อยน่าดีโอ ไหนๆก็ดื่มไปแล้วน่ะ " ซูโฮสะกิดแขนดีโอแล้วทำท่าทางง้อ ที่ต้องง้อเพราะดีโอนั้นบอบบางน่ารักเหมือนผู้หญิง แต่มีนิสัยภายนอกเหมือนผู้ชายก็แค่นั้นทุกคนในกลุ่มแคร์ดีโอกันหมด
" สงสัยว่าคืนนี้ไอ้แบคยอนไม่ได้นอนแน่ว่ะ 555โอ้ย" ไคที่แซวก็ต้องโดนดีโอทุบแขนแล้วทำปากเบ้ใส่ ไคที่เห็นอย่างนั้นก็แอบลอบยิ้มกับท่าทางน่ารักของดีโอ ไคเลือบมองไปทางแบคยอนที่ทำหน้าแยกเขี้ยวใส่ปานจะกลืนกินและกระทืบให้เละ
" เธอเป็นไงบ้าง " แบคยอนหันมาทางคุณที่ทำหน้ามึนๆประกอบกับหน้าแดงก่ำเหมือนลูกตำลึง ริมฝีปากเล็กเผยอออกอย่างเซ็กซี่จนแบคยอนที่มองอยู่ถึงกับต้องกลืนน้ำลายหนืดลงคอ
" ฉันไม่เป็นไรหรอก เรามาสนุกกันเถอะ " คุณหยิบแก้ววายที่ใส่น้ำสีขาวแบบเดิมไว้ขึ้นมาดื่นจนหมด และรินวายให้ทุกๆคน
" แบคยอนอ่า ดื่มสิ " คุณยื่นแก้ววายใสจ่อที่ปากแบคยอนทำให้แบคยอนนั้นปฏิเสธไม่ได้ ต้องกลืนน้ำแอลกอฮอร์ลงคอจนหมดแก้ว แต่ยังไม่พอ แก้วที่ 1 หมดก็มีต่ออีกเรื่อยๆจนถึงแก้วที่ 4
"พ พอแล้วน่าเธอเมามากแล้วนะ " แบคยอนจับมือคุณที่ถือแก้ววายเตรียมมาจ่อปากของเขา
" ฉันไม่ได้เมานะ " คุณส่ายหัวไปมา ถึงแม้ว่ามันจะดูตลกยังไงแต่สำหรับบยอนแล้วมัน 'น่ารัก' สายตาที่เยิ้มฉ่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ หน้าหวานที่แดงก่ำเหมือนไฟลนตอนนี้มันช่างเย้ายวนเหลือเกิน ไม่ได้การละ
" ฉันขอตัวก่อนนะ เจอกันที่โรงเรียนนะ " แบคยอนพูดจบก็รีบรวบตัวคุณทั้งหมดและอุ้มไปไว้ที่เบาะหนังนุ่มที่รถของเขา แบคยอนรีบสตารทรถออกทันที เขามุ่งตรงไปยังหอพักทันที
"อือ ร้อน " คุณเอามือเล็กแกะกระดุมชุดนักเรียนออกทีละเม็ดจนแบคยอนต้องรีบจอดรถและติดกลับให้เหมือนเดิม
.
.
.
" อ่า ถึงสักที " แบคยอนวางร่างคุณไว้บนเตียงนอนอย่างเบาๆ ก่อนจะมานั่งที่ข้างเตียงและจ้องมองคุณอยู่ไม่ห่าง
" แบคยอนอาาาา " เสียงหวานเรียกชื่อแบคยอนและมือเล็กก็เริ่มลูบไล้แขนของเขาทำให้แบคยอนรีบดึงแขนออกด้วยความรู้สึกเสียวซ่านที่ทำให้ขนลุกจนน่ากลัว
" เธอนี่อันตรายจริงๆ " แบคยอนมองคุณก่อนจะลุกขึ้นและปลดกระดุมเสื้อนักเรียนสีขาวของตัวเองออกเพื่อจะไปอาบน้ำ
" แบคยอนอาา ฉันร้อน " แบคยอนหันไปมองคุณ รอยยิ้มหวานที่เย้ายวน สายตาที่หวานฉ่ำถูกส่งมาให้แบคยอนเพราะความไม่รู้สึกตัวของคุณ
" อย่าเรียกฉัน ไม่งั้นจะหาว่าไม่เตือน " แบคยอนตอบกลับด้วยเสียงเย็นชาให้คุณ คุณที่นอนบนเตียงก็เริ่มลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง
"แบคยอนอาา "
"........"
" แบคยอนนนนน"
"......."
" บยอนจ๋า"
" ไม่ทนแล้วโว้ย " แบคยอนหันหลังควับแล้วเดินขึ้นไปบนเตียงแล้วนั่งคร่อมตัวคุณเอาไว้ สายตาของเขาเปลี่ยนไปกลายเป็นสายตาดั่งเหยี่ยวที่หิวโหยอาหารมาเนิ่นนาน
" ไหนเรียกชื่อฉันอีกซิ " แบคยอนจ้องมองคุณ
" แบคยอนอา ซารังเฮ"
เมื่อจบประโยคเพียงเท่านั้นริมฝีปากบางก็ถูกครอบงำด้วยริมฝีปากหนาความรู้สึกมากมายที่ถูกถาถมใส่ทั้งคู่เพียงแค่ไม่กี่วินาทีก็สามารถจุดเพลิงไฟที่ร้อนแรงได้ ริมฝีปากหนาไม่ได้มอบจูบที่นุ่มนวลเหมือนเมื่อก่อนแต่เป็นจูบที่รุนแรงและทำให้รู้สึกเจ็บปาก แบคยอนบดขยี้ริมฝีปากบางด้วยริมฝีปากและฟันแหลมของเขาอย่างไม่หยุดหย่อน ริมฝีบากได้ถูกดูดคลึงจนเริ่มช้ำไปทั้งปาก มือของแบคยอนที่เริ่มตอบสนองความต้องการได้คลืบคลานไล่ไปตามเรียวขาเล็กจนถึงสะโพกเค้าใช้มือคลึงมันอย่างไม่หยุดยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านให้กับคุณมากขึ้น ทั้งหมดนี้คุณไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใดแต่ตอบสนองกลับด้วยการจูบตอบและเอาแขนเรียวรั้งไว้ที่ท้ายทอยของแบคยอน แอลกอฮอล์ที่ทั้งคู่ได้ดื่มไปทำให้ไม่สามารถยับยั้งอารมณ์ได้เลย ลิ้นหนาได้ถูกส่งไปยังปากเล็กเพื่อขอชิมรสในโพลงปากหวาน ซึ่งก็ยินยอมเปิดทางโดยดี ลิ้นของแบคยอนได้กวาดความหวานในโพลงปากเล็กและหยอกล้อกับลิ้นเล็กที่ดูเก้ๆกังๆอย่างสนุก จังหวะการจูบที่เริ่มแรงขึ้นทำให้บางทีก็เกิดเสียง จ๊วบ จ๊าบ ดังไปทั่วห้อง ห้องแอร์ที่ว่าเย็นตอนนี้กลับร้อนดังเตาอบ
" อ่า แบคยอน อ๊ะ อืม " คุณเริ่มครางเสียงหลงอีกครั้งเมื่อแบคยอนดูดคลึงที่คอคุณอีกครั้งนึง
อ๊อด อ๊อด อ๊อดๆๆ
เสียงออดหน้าประตูทำให้แบคยอนสะดุ้งขึ้นและหยุดการกระทำทั้งหมดลง
" ใครว่ะ " แบคยอนเอาผ้าห่มหนามาปิดบังร่างกายของคุณไว้และเดินไปเปิดประตู
" อ้าวไอ้แบคยอนยังไม่นอนอีกหรอ " ที่แท้ก็เป็นไอ้ไค
" ถ้ากูนอนแล้วจะมายืนทำพระแสงอะไรตรงนี้ล่ะฟร่ะ "
" อ่อ โทดที แล้วทำไมถอดเสื้อล่ะ " แม่งขี้สงสัยจังวุ้ย
" อ๋อ มันร้อนน่ะ มีอะไรหรือเปล่า " รีบเปลี่ยนเรื่องทันที
" เปล่าหรอก แค่จะมาบอกว่า ฝันดีนะจุ๊บๆ " เชี่ย เพื่อไรว่ะ ไอ้ไคคคคคคคคคค ก็กำลังเข้าได้เข้าเข็ม ฮึ่ย อยากจะกระทืบมันตรงนี้เลยแต่เดี๋ยวความแตก
" ไอ้!!! " ผมเตรียมจะยื่นตีนไปถีบแต่มันวิ่งไปซะก่อน ฝากไว้ก่อนเถอะ
baekhyun past
อยากจะเอาบาทาขาวนวลฟาดหน้าไอ้เพื่อนตัวดีจริงๆ สงสัยมันจะเมาหนัก เฮ้อ -- แต่ไม่เป็นไร อิอิ ผมเดินเข้าไปในห้องนอนอีกครั้งก็พบกับ(ชื่อคุณ)ที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงอย่างสบายใจ
" เฮ้อหลับแล้วเหรอ อดเลย (อดไรๆๆๆ) " ผมกำลังจะหันตัวกลับเพื่อไปอาบน้ำแต่ก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินคำพูดที่ทำให้ผมลืมหายใจไปเลย
" ฉันเกลียดนาย แบคยอน !!!" คำพูดที่ออกมาจากปากของ(ชื่อคุณ)ที่หลับไม่รู้เรื่องอยู่ ละเมองั้นเหรอ แต่ละเมอแบบนี้ไม่ดีต่อหัวใจของฉันเลยนะ ผมเดินไปลากเก้าอี้ที่โต๊ะแป้งมานั่งข้างเตียง( ข้างๆคุณ) และนั่งคร่อมเก้าอี้หันด้านพนักผิงเอามาไว้ข้างหน้าและเอาหน้าเกยตรงพนักพิง น่ารักใช่มั้ยล่ะ หุหุ
" แบคยอน ฉันไม่ชอบนาย เลย จ เจียงง" ยังละเมอต่ออีก
" ฉ้านนนไม่ชอบทุกอย่าง หน้าตา หล่อ ดูดี น่าร้ากก เท่ห์ชะมัดด นิสัยนาย จูบนาย คำพูดนาย ท่าทางของนาย......ฉ้านนไม่ๆชอบ " นี่เธอชมฉันใช่มั้ยเนี่ย 5555 ผมได้แต่อมยิ้ม
" เพราะมันทำให้ หัวใจของฉ้านน เต้น ผิด จังหวะ ทำให้ฉ้านนอายย และมันทำให้ฉัน ........" ผมตื่นเต้นกับคำสุดท้ายของเธอมากๆ เธอจะบอกชอบผมใช่มั้ย ตื่นเต้นโว้ยยยยยพูดสักทีที่รักกก
" ฉัน.....ช " พูดสิๆๆๆๆๆๆ
" พูดสิๆๆ ที่รัก "
" ชอบนาย คร่อก Zz Zz " ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก เสียงข้างในใจผมมันดังมาก เธอชอบผมใช่มั้ย ที่ผ่านมามีคนมาสารภพรักกับผมก็เยอะแต่ผมไม่เคบรู้สึกอย่างนี้เลย ถึงแม้ตอนที่ผมจะสารภาพรักกับผู้หญิงคนนั้นก็ตามแต่ก็ไม่รู้สึกแบบนี้เลย ผมลุกจากเก้าอี้และเดินมานั่งที่ข้างตัวเธอ
" ฉ ฉะ ฉันก็ชอบเธอ ไม่สิ ฉันไม่ชอบเธอได้ยินมั้ย แต่ฉันรักเธอต่างหาก... ที่รัก ฝันดีนะ จุ๊บ " ผมก้มลงจุมพิศที่ริมฝีปากเธฮเบาๆ อย่างอ่อนโยน
" ฉันอยากจะจูบเธอให้นานกว่านี้นะ แต่ฉันปวด...ไม่ไหวละ " ผมวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันทีที่พูดจบ
.................................................................................................................................
เม้น เม้น เม้น มันคือสิ่งต่อลมหายใจของไรต์ 5555 ช่วยเม้นน้าที่รักของแบคยอนทั้งหลาย
....................................................................................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น