[FIC GOT7] #วันละเพลงกับเจเค [MarkJin]

ลำดับตอนที่ #6 : Shouldn’t Have... - Baek A Yeon

วันนี้เสนอเพลงของอายอนนะคะ เพลง Shouldn’t Have ค่ะ ความหมายหน่วงๆ อิอิ หวังว่าจะชอบกันนะคะ :)

คำแปล: https://www.youtube.com/watch?v=TqyaN6hL8GI

+++++++++++++++++++++++++++++++

“จินยอง เรา...เป็นอะไรกันเหรอ?”

ถามออกไปแล้ว...

มาร์ครวบรวมความกล้าที่มีอยู่น้อยนิดเอ่ยถามในสิ่งที่รบกวนใจเขามาตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เขาไม่คุ้นเคยกับความรู้สึกแบบนี้ ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นด้วยซ้ำ มาร์คเป็นคนรักสันโดษ เขาชอบที่จะใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพัง ไปไหนมาไหนคนเดียว กินข้าวคนเดียว วันๆหนึ่งไม่ต้องสนทนากับใครเขาก็สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ แต่พอใครบางคนก้าวเข้ามา ชีวิตของเขาก็เปลี่ยนไปทันที

ใครบางคนที่ชื่อ...ปาร์ค จินยอง

มาร์คอยากไปไหนมาไหนกับจินยอง อยากเดินกุมมือกันและกันไปตลอดทาง

มาร์คอยากกินข้าวกับจินยอง อยากให้คนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะอาหารเป็นจินยอง

มาร์คอยากคุยกับจินยอง อยากฟังเสียงใสๆเจื้อยแจ้วไม่หยุด

มาร์คไม่รู้ว่าระยะเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาบ้าง แต่สิ่งที่มาร์ครู้ และมั่นใจมากๆก็คือความรู้สึกของตัวเอง

มาร์ค...ตกหลุมรักจินยองเข้าให้แล้ว

เขาคิดว่าจินยองเองก็คงมีความรู้สึกดีๆมอบให้เขาเช่นกัน

แต่ว่า...จินยองมอบความรู้สึกดีๆนั้นให้กับเขาในฐานะอะไรกันล่ะ

มาร์คไม่รู้...ไม่รู้เลยจริงๆนะ

“เป็นเพื่อน” อีกฝ่ายตอบกลับด้วยท่าทางสบายๆ ต่างกับคนฟังที่ตอนรู้สึกเหมือนโดนปล่อยหมัดหนักๆใส่หน้าเข้าให้เต็มๆ

เพื่อน...แค่เพื่อนเองเหรอ?

ที่ชวนไปดูหนังบ่อยๆ ชวนไปกินข้าว ชวนไปเที่ยว เดินจับมือกัน คุยโทรศัพท์ด้วยทุกคืน มาหาที่ห้องทุกอาทิตย์ ช่วยติวหนังสือให้ นอนหนุนตัก กอด หอมแก้ม...

ทั้งหมดที่ทำกับเขาก็แค่ในฐานะเพื่อนงั้นเหรอ?

ใจร้าย...ปาร์คจินยองชักจะใจร้ายเกินไปแล้ว

“อะ...อื้อ เรา...เข้าใจแล้ว” มาร์คตอบกลับด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา รู้สึกลำคอมันแห้งผากราวกับคนขาดน้ำมาหลายวัน เช่นเดียวกับหัวใจที่รู้สึกห่อเหี่ยวเสียเหลือเกิน เขาไม่ควรคาดหวังว่าจินยองจะคิดเหมือนกันกับเขา จินยองก็ไม่เคยบอกสักหน่อยว่าพวกเราเป็นอะไรกัน มีก็แต่เขานี่แหละที่คิดไปเองอยู่คนเดียว

“เข้าใจว่าอะไร?” คราวนี้เป็นจินยองที่ถามกลับบ้าง แวบหนึ่งมาร์ครู้สึกโกรธจินยองขึ้นมาที่อีกคนถามแบบนั้นออกมาด้วยสีหน้าไร้เดียงสา เจ้าตัวไม่รู้เลยหรืออย่างไรว่ากำลังทำให้ใครเขาเจ็บปวดกับการกระทำของตนบ้าง ถึงจะรู้ว่ามันไม่ใช่ความผิดของจินยอง แต่มาร์คก็อดที่จะรู้สึกแบบนั้นไม่ได้

ถ้าไม่คิดอะไรก็ไม่ควรจะทำแบบนี้

ไม่ควรจะมาทำให้เขารู้สึกดี ไม่ควรมาให้ความหวังกัน

“ก็เข้าใจว่าจินยองคิดกับเราแค่เพื่อนไง ที่ผ่านๆมาจินยองไม่ได้คิดอะไรกับเราเลย ที่ทำไปทั้งหมดก็เพราะเห็นเราเป็นแค่เพื่อนยังไงล่ะ! มีแค่เราที่คิดไปเองคนเดียว มีแค่เราที่คิดว่าจินยองอาจจะชอบเรา เหมือนที่เราชอบจินยอง...”

“ไม่หรอก...มาร์คไม่ได้คิดไปเองคนเดียวหรอกนะ”

“มะ...หมายความว่าไงเหรอ...ที่บอกว่าเราไม่ได้คิดไปเองคนเดียว...”

“มาร์คก็น่าจะรู้คำตอบอยู่แล้วนะ...”

“หยุดซะทีจินยอง! หยุดปั่นหัวเราได้แล้ว ตอนเราถามว่าเป็นอะไรกัน จินยองก็บอกว่าเราเป็นแค่เพื่อน พอมาตอนนี้จินยองก็บอกว่าเราไม่ได้คิดไปเองคนเดียว จินยองจะบอกว่าจินยองเองก็ชอบเราเหมือนกันงั้นเหรอ? สนุกพอหรือยัง ล้อเล่นกับความรู้สึกของเราพอหรือยังฮ๊ะ!” มาร์คตะคอกถามอย่างเหลืออด จ้องมองคนตรงหน้าด้วยแววตาเจ็บปวด แค่จินยองไม่ได้คิดอะไรกับเขามันก็เจ็บปวดเกินทนแล้ว

ทำไมถึงได้ยังใจร้าย ล้อเล่นกับความรู้สึกของเขาไม่เลิกกันล่ะ

“เรานี่นะปั่นหัวมาร์ค เราน่ะเหรอล้อเล่นกับความรู้สึกของนาย...มาร์คถามตัวเองก่อนมั้ยว่าใครกันแน่ที่ทำแบบนั้น มาร์คถามว่าเราเป็นอะไรกัน เราก็บอกว่ามาร์คเป็นเพื่อนเรา ซึ่งมันเป็นแบบนั้นจริงๆ มาร์คอยากให้เราตอบแบบไหนออกไปล่ะ เป็นแฟนกันงั้นเหรอ...เรามีสิทธิ์ตอบแบบนั้นด้วยเหรอ ในเมื่อมาร์คไม่เคยขอเราเป็นแฟนสักคำ ทั้งๆที่เราก็แสดงออกชัดเจนขนาดนี้แล้ว มาร์คก็ยังคิดว่าเราไม่ได้คิดอะไร แบบนี้น่ะ...มันชักจะดูถูก...ฮึก...ความรู้สึก...ของเรามากเกินไปแล้วนะ...”

“จินยอง...” มาร์คครางชื่ออีกคนออกมา เขาทำตัวไม่ถูกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จินยองกำลังร้องไห้ คนตรงหน้ากำลังสะอื้นไห้จนไหล่เล็กๆสั่นไหว มาร์คไม่สามารถมองภาพเหล่านั้นได้อีกต่อไป เขายื่นมือไปคว้าตัวอีกคนเขามากอดไว้ ยกมือขึ้นลูบศีรษะอย่างแผ่วเบาพร้อมกับพร่ำเอ่ยคำขอโทษไม่หยุด

จินยองพูดถูก จินยองชัดเจนกับเขามาตลอด มีแต่เขาที่ขี้ขลาด ไม่กล้าเอ่ยบอกความรู้สึกที่มีออกไป

“งั้นเรา...เป็นแฟนกันนะจินยอง” มาร์คบอกหลังจากดันตัวของจินยองออกจากอ้อมกอดเพื่อมองหน้าของอีกคน

“ฮึก...นึกว่าจะไม่ได้ยินประโยคนี้ซะแล้ว คนซื่อบื้อ! ฮื่ออออ…”

เธอไม่ควรจะทำแบบนั้นถ้าไม่ได้คิดอะไรกับฉัน

แต่ถ้าเธอคิด...ก็ช่วยทำให้มันชัดเจนทีเถอะ

เพราะฉัน...ไม่อยากคิดไปเองคนเดียว

END