ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Danger Danger Hey!!! [Hx2]
'ก็อย่างนั้นแหละนะ ... โฮพชวยไปซื้อให้หน่อยนะ'
ร่างสูงคิดขณะที่เดินทางไปซื้อของตามคำขอของคำในมโนภาพ ... เช้านี้ก็เป็นวันที่อากาศสดใสไม่ค่อยมีอะไรเป็นมลพิษสำหรับวันนี้ ... จริงเหรอ ? แต่ในใจก็ยังแอบหวั่นเล็กน้อย เพราะ ... ในวันที่เค้าคิดแบบนี้ทีไรมันก็เป็นเหตุให้เกิดเรื่องเสมอแบบไม่ต้องสงสัย
'รู้สึกจะเจอเหตุแล้วล่ะ ... '
อีกครั้งที่แอบคิดขณะที่เห็นไทยมุง .... เขาอยากจะเดินไปแบบไม่รู้ไม่ชี้ แต่เพราะความเป็นคนดีมันทำให้เขาเดินฝ่าคนมุงไป ...
" ... !! " ใช่จริงด้วย!!! มันมีเหตุเร่งด่วนจริงๆด้วย!! ซึ่งเหตุเร่งด่วนนี้มันก็คือเด็กสาวคนหนึ่งที่ยืนงงโดยมีผู้ชายท่าทางหื่นกามรายล้อม ... ซึ่งเด็กสาวคนนี้ก็เป็นคนที่เขารู้จักดีเสียด้วย!! ก็'ฮิคาริ'ไงล่ะ! แล้วเขาจะปล่อยให้พวกผู้ชายพวกนี้หิ้วเธอไปได้ไงกันล่ะ ... แล้วคำถามก็คือพี่ชายเธออยู่ไหน !?
"นี่น้องสาว ... ตกลงจะไปกับพวกพี่สินะ" คำพูดคะยั้นคอะยอของพวกนั้นทำให้โฮพถึงกับเหงื่อตก ... ทั้งที่มันไม่ใช่เรื่องของเขาเลยแท้ๆ ... ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้เนี่ย แถมเมื่อมอซ้ายมองขวาพี่ชายเธอก็ไม่อยู่ด้วย
'เป็นไงเป็นกันละ .... '
"เอ่อ ... ขอโทษนะครับ พอดีเด็กผู้หญิงคนนั้นมากับผม " ว่าแล้วก็ไม่เสียเปล่า ... ก็เดินฝ่าเข้าไปหาฮิคาริที่ยืนทำหน้างงยิ่งไปใหญ่กับคำพูดของเขา ... จะโดนหิ้วแล้วยังไม่รู้ตัวอีกนะครับ!! คิดแล้วก็เหงื่อตกแต่ก็เข้าไปจับมือเด็กสาวทำท่าจะดึงฝ่าฝูงชน
"ไม่ได้เฟ้ย! ไอ่หน้าจืด พวกกุเจอนังหนูนี่ก่อน " หยาบคายชะมัด ... โฮพคิดขณะที่กำมือเด็กสาวแน่น
"พอดีว่าพัดหลงกันน่ะครับ ... ความจริงเธอมากับผม "
"ไม่เชื่อเฟ้ย!!! " ว่าแล้วพวกชายตัวใหญ่ก็เดินเข้ามาหมายจะจับเด็กสาวตัวน้อยไร้ทางสู้(?) จนคนที่กุมมือเธออยู่ถึงกับต้องถอนหายใจอีกครั้ง
ก่อนที่เขาจะเงยหน้าสบตากับพวกคนหื่นกามตรงๆแบบที่ตาจ้องตา ... ซึ่งดวงตาสี้ำเงินที่แลดูจริงจังของเขาสามารถไล่คนพวกนั้นได้จริงๆ!! อย่าถามเลยว่าทำไมต้องทำสายตาแบบนี้ ... ก็คนเป็นพี่ชายมันก็ต้องมีสายตาหวงน้องสาวบ้างแหละ ...
"แล้วอาคิระไปไหนแล้วล่ะ ?? " โฮพหันไปถามเด็กสาวตัวเล็กเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศในขณะที่เดินทางไปซื้อของตามที่พระแม่มารีต้องการ ...
"อาคิระ ... ไปเที่ยวสุดขอบฟ้า ... กับพวกเพื่อน " อะไรคือสุดขอบฟ้าหว่า ... แต่ถ้าพูดถึงเพื่อนก็ต้องมีเอลสินะ ?
" ไปชมพระอาทิตย์ขึ้นงั้นเหรอ ?? " โฮพจึงลองเดาไปมั่วๆ
"ไม่ใช่! ไปที่ยวสุดขอบฟ้าที่มีน้ำอยู่เต็มไปหมด!!" เด็กสาวว่าพร้อมยู่หน้าลงเล็กน้อยเมื่อคนตรงหน้าเดาผิด
"อืม ... น้ำตกเหรอ ? "
"ไม่ใช่!!!"
เขาแอบหัวเราะเล็กๆขณะที่รับถุงใส่ข้าวของต่างๆที่ต้องการ ก่อนที่จะหันมาถามเด็กสาวอีกครั้ง
"แล้ว ... เธออยู่กับใครล่ะ "
" อาคิระ ... ให้มาอยู่ที่โบสถ์"
" ... !!!!??? "
'รู้สึกจะเจอเหตุแล้วล่ะ ... '
อีกครั้งที่แอบคิดขณะที่เห็นไทยมุง .... เขาอยากจะเดินไปแบบไม่รู้ไม่ชี้ แต่เพราะความเป็นคนดีมันทำให้เขาเดินฝ่าคนมุงไป ...
" ... !! " ใช่จริงด้วย!!! มันมีเหตุเร่งด่วนจริงๆด้วย!! ซึ่งเหตุเร่งด่วนนี้มันก็คือเด็กสาวคนหนึ่งที่ยืนงงโดยมีผู้ชายท่าทางหื่นกามรายล้อม ... ซึ่งเด็กสาวคนนี้ก็เป็นคนที่เขารู้จักดีเสียด้วย!! ก็'ฮิคาริ'ไงล่ะ! แล้วเขาจะปล่อยให้พวกผู้ชายพวกนี้หิ้วเธอไปได้ไงกันล่ะ ... แล้วคำถามก็คือพี่ชายเธออยู่ไหน !?
"นี่น้องสาว ... ตกลงจะไปกับพวกพี่สินะ" คำพูดคะยั้นคอะยอของพวกนั้นทำให้โฮพถึงกับเหงื่อตก ... ทั้งที่มันไม่ใช่เรื่องของเขาเลยแท้ๆ ... ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้เนี่ย แถมเมื่อมอซ้ายมองขวาพี่ชายเธอก็ไม่อยู่ด้วย
'เป็นไงเป็นกันละ .... '
"เอ่อ ... ขอโทษนะครับ พอดีเด็กผู้หญิงคนนั้นมากับผม " ว่าแล้วก็ไม่เสียเปล่า ... ก็เดินฝ่าเข้าไปหาฮิคาริที่ยืนทำหน้างงยิ่งไปใหญ่กับคำพูดของเขา ... จะโดนหิ้วแล้วยังไม่รู้ตัวอีกนะครับ!! คิดแล้วก็เหงื่อตกแต่ก็เข้าไปจับมือเด็กสาวทำท่าจะดึงฝ่าฝูงชน
"ไม่ได้เฟ้ย! ไอ่หน้าจืด พวกกุเจอนังหนูนี่ก่อน " หยาบคายชะมัด ... โฮพคิดขณะที่กำมือเด็กสาวแน่น
"พอดีว่าพัดหลงกันน่ะครับ ... ความจริงเธอมากับผม "
"ไม่เชื่อเฟ้ย!!! " ว่าแล้วพวกชายตัวใหญ่ก็เดินเข้ามาหมายจะจับเด็กสาวตัวน้อยไร้ทางสู้(?) จนคนที่กุมมือเธออยู่ถึงกับต้องถอนหายใจอีกครั้ง
ก่อนที่เขาจะเงยหน้าสบตากับพวกคนหื่นกามตรงๆแบบที่ตาจ้องตา ... ซึ่งดวงตาสี้ำเงินที่แลดูจริงจังของเขาสามารถไล่คนพวกนั้นได้จริงๆ!! อย่าถามเลยว่าทำไมต้องทำสายตาแบบนี้ ... ก็คนเป็นพี่ชายมันก็ต้องมีสายตาหวงน้องสาวบ้างแหละ ...
"แล้วอาคิระไปไหนแล้วล่ะ ?? " โฮพหันไปถามเด็กสาวตัวเล็กเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศในขณะที่เดินทางไปซื้อของตามที่พระแม่มารีต้องการ ...
"อาคิระ ... ไปเที่ยวสุดขอบฟ้า ... กับพวกเพื่อน " อะไรคือสุดขอบฟ้าหว่า ... แต่ถ้าพูดถึงเพื่อนก็ต้องมีเอลสินะ ?
" ไปชมพระอาทิตย์ขึ้นงั้นเหรอ ?? " โฮพจึงลองเดาไปมั่วๆ
"ไม่ใช่! ไปที่ยวสุดขอบฟ้าที่มีน้ำอยู่เต็มไปหมด!!" เด็กสาวว่าพร้อมยู่หน้าลงเล็กน้อยเมื่อคนตรงหน้าเดาผิด
"อืม ... น้ำตกเหรอ ? "
"ไม่ใช่!!!"
เขาแอบหัวเราะเล็กๆขณะที่รับถุงใส่ข้าวของต่างๆที่ต้องการ ก่อนที่จะหันมาถามเด็กสาวอีกครั้ง
"แล้ว ... เธออยู่กับใครล่ะ "
" อาคิระ ... ให้มาอยู่ที่โบสถ์"
" ... !!!!??? "
----------------------------------------------------------------------------------
"หาเจอแล้วค่ะ!!!"
ก่อนที่ทีทั้งคู่จะเดินเข้าโบสถ์อยู่ๆมอชก็วิ่งพรวดออกมาในสภาพเหงื่อทั่วตัวออกมาข้างนอกก่อนที่จะตะโกนเสียงดังจนพาคนในโบสถ์ออกมาอีก ... ซึ่งก็คือ เลียฟกับบีลีฟที่เดินออกมาในสภาพเหงื่อท่วมตัวไม่แพ้มอชและมิสชงที่เดินยิ้มร่าออกมาแต่ไกล
"โห~ อยู่กับเฮียก็ไม่บอกนะเนี่ย ปล่อยให้หาทั้งวันเลย " มิสชงเป็นคนเอ่ยออกมาคนแรกขณะที่ปาดเหงื่อออกจากไปหน้าชวนน่าตบ
"แต่ก็ ... ไปหาพี่โฮพได้ก็คงเดินไกลเลยสินะ " บีลีฟเป็นคนพูดต่อหลังจากที่บิดขี้เกียจพลางๆ
"เจอแล้วก็โล่งอกไป ... ขืนปล่ยให้เป็นอะไรไปนี่ ... พี่อาคิเอาตายแน่ " เลียฟว่าพร้อมลูบแขนตัวเองเหมือนคนแอบกลัวอะไรนิดๆ
"งั้นเราเข้าโบสถ์กันก่อนดีไหม" โฮพว่าขณะที่ทำหน้าสะพรึงว่าเด็กสาวที่เดินจับเสื้อเขาพูดจริง ...
แล้วก็เป็นอย่างที่เขากลัวจริงๆด้วย!! ฮิคาริต้องมาอยู่ที่โบสถ์1อาทิตย์ ... หลังจากที่เข้ามาแล้ว ... เขาก็ถูกมารีใช้อีกตามเคย ... ซึ่งเขาต้องไปซ่อมหลังคาโบสถ์ที่มันแตกน้ำรั่วลงมาในเวลาที่ฝนตก ความจริงเขาจะให้ยูคาสช่วยก็ย่อมได้ แต่เพราะพี่แกต้องทาสีโบสถ์เหมือนกันเลยไม่รบกวนดีกว่า ...
ซึ่งหลังจากนั้นแล้วเขาก็ยังเหตุฮิคาริมาวนเวียนรอบๆบ่อยๆแต่ก็ไม่ได้รบกวนอะไรมาก ... เพราะมีเชือกล่ามตัวอยู่น่ะสิ ...
"โห~ อยู่กับเฮียก็ไม่บอกนะเนี่ย ปล่อยให้หาทั้งวันเลย " มิสชงเป็นคนเอ่ยออกมาคนแรกขณะที่ปาดเหงื่อออกจากไปหน้าชวนน่าตบ
"แต่ก็ ... ไปหาพี่โฮพได้ก็คงเดินไกลเลยสินะ " บีลีฟเป็นคนพูดต่อหลังจากที่บิดขี้เกียจพลางๆ
"เจอแล้วก็โล่งอกไป ... ขืนปล่ยให้เป็นอะไรไปนี่ ... พี่อาคิเอาตายแน่ " เลียฟว่าพร้อมลูบแขนตัวเองเหมือนคนแอบกลัวอะไรนิดๆ
"งั้นเราเข้าโบสถ์กันก่อนดีไหม" โฮพว่าขณะที่ทำหน้าสะพรึงว่าเด็กสาวที่เดินจับเสื้อเขาพูดจริง ...
แล้วก็เป็นอย่างที่เขากลัวจริงๆด้วย!! ฮิคาริต้องมาอยู่ที่โบสถ์1อาทิตย์ ... หลังจากที่เข้ามาแล้ว ... เขาก็ถูกมารีใช้อีกตามเคย ... ซึ่งเขาต้องไปซ่อมหลังคาโบสถ์ที่มันแตกน้ำรั่วลงมาในเวลาที่ฝนตก ความจริงเขาจะให้ยูคาสช่วยก็ย่อมได้ แต่เพราะพี่แกต้องทาสีโบสถ์เหมือนกันเลยไม่รบกวนดีกว่า ...
ซึ่งหลังจากนั้นแล้วเขาก็ยังเหตุฮิคาริมาวนเวียนรอบๆบ่อยๆแต่ก็ไม่ได้รบกวนอะไรมาก ... เพราะมีเชือกล่ามตัวอยู่น่ะสิ ...
------------------------------------------------------------
แล้วเวลาก็ร่วงเลยมาจนถึงกลางคืน ...
วันนี้ไม่ใช่เป็นวันที่สบายอย่าที่เขาคิด ... เพราะมันเหนื่อยกว่าที่เขาคิดเลยต่างหาก ไหนจะถูกใช้ไปซื้อของ ไหนจะถูกใช้ไปกวาดลานโบสถ์ และงานที่หนักสุดคือการซ่อมหลังคา ... ซึ่งนั่นทำให้เขาเกือบจะตกหลังคาตายหลายรอบ ครั้งหน้าดูเหมือนเขาจะต้องไปฝึกวิชาตัวเบา ... แต่ความรู้สึกบางส่วนมันบอกว่าความซวยจะเกินขึ้นอีก ?
แต่ก่อนที่เขาจะทิ้งตัวลงกับเตียงนุ่มของตัวเอง
ก๊อก ... ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้นอย่างแผ่วเบาก่อนที่จะถูกเปิดออกมาก่อนที่จะอนุญาติ ... และปากฏร่างของผู้ชายผมส้มกับเด็กหญิงผมดำ ... ที่ใบหน้าคนผมส้มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มชวนคลื่นไส้เล็กน้อย "เฮียคร๊าบบบบ ฝากหนูฮิคาริหน่อยสิคร๊าบบ พอดีห้องของพวกผู้หญิงมันไม่มีที่วางแล้ว"
" ... ก็ ... ได้ ... ครับ " ว่าแล้วก็เผลอกลืนน้ำลายแบบไม่รู้ตัว
เมื่อตกลงกันได้มิสชงก็ไม่วายที่จะพูดทิ้งท้ายไว้ว่า
"ไม่ต้องห่วงครับเฮีย ... ผมสอนมาดี คิกๆ"
ว๊อทเดอะสอนมาดี .... อะไรคือการสอนมาดีของนายกัน !? เขาหันมองคนตัวเล็กสลับกับมองบานประตูที่ถูกปิดลงเมื่อครู่อย่างงงๆแต่ก็ยอมทำตามคำขอของคนผมส้มเป็นอย่างโดยดี "งั้นฮิคาริอาบน้ำก่อนนะ ... " ว่าแล้วก็ชี้ไปทางห้องน้ำส่วนตัวในห้อง เด็กหญิงพยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะเดินไปตามมือ ... ส่วนเขาก็ทิ้งตัวลงกับเตียงตามเดิม
"วันนี้เหนื่อจังนะ ... " เขาแอบบ่นกับตัวเองก่อนที่จะเผลอหลับ
กริ๊ก ....
และดูเหมือนเขาจะสะดุงตื่นอีกทีเมื่อรู้สึดตัวว่าถูกกุญแจมือล๊อกเอาไว้กับหัวเตียงทำให้มือสองข้างของเขาใช้การไม่ได้ ก่อนที่จะถึงกับผงะเมื่อเห็นคนทำ ... ฮิคาริริริริริริริริริริริริริริริ!!! ดวงตาสีม่วงประการฉายแววสงสัยเล็กน้อยก่อนที่จะเริ่มลงมือต่อ
"ทะ ... ทำอะไรน่ะ ?? "
"มิสชง ... บอกว่าถ้าฉันทำไป ฉันจะทำพิธีได้ .. "
นี่สินะ ... ที่นายบอกว่าสอนมาดี!!! จบเรื่องนี้ไปสงสัยมีเคลียร์ยาวแน่ ... ที่หลอกสาวน้อยไม่รู้อีโหน่อีเหน่ให้ทำแบบนี้ ... แต่คิดแล้วก็แอบเหงื่อตกไม่ได้ ว่าเธอคนนี้จะทำอะไรต่อหรือต้องพูดให้ถูกว่ามิสชงสอนเธอคนนี้ทำอะไรต่อต่างกาก!!
กึก
กึก
กึก
เสียงอะไรน่ะ ... ? เมื่อคิดคำถามเขาก็มองเห็นคำตอบอยู่ข้างหน้า ... ชุดบราเธอร์ของเขากำลังถูกถอด!!! โดยเด็กสาวที่ยืนอยู่เมื่อครู่ตรงหน้า!! ที่สำคัญเธอขึ้นมาอยู่บนเตียงตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้แถมชุดที่เธอใส่ตอนนี้ ... ชุดเชิตสีขาวโนบรา ... มิสชง ... แกอีกสินะ ที่สอนให้เด็กสาวตัวแค่นี้ใส่ชุดเผด็ดศึกน่ะ!!
แต่แอบมาคิดในแง่สติสัมปชัญญะของผู้ชายล่ะก็ ... ป่านนี้ทนไม่ไหวจับยัยนี่กดไปแล้วแบบไม่ต้องสงสัย แต่ถ้าคิดในทางกลับกันเขาเป็นบราเธอร์นะ!! แล้วนี้ก็ในโบสถ์ด้วย แล้วเขาก็ห้ามเกินอารมณ์กับเด็กสาวคนนี้ด้วย ... แต่ผู้ชายที่มีผู้หญิงสนองมาก็ต้องสนองไปทุกรายนั่นแหละ หรือจะ ...
" ... แผล๊บ "
.... !!! รู้สึกสมองของเขาจะคิดไปการใหญ่จนเถียงกันไปกันมาในหัวก่อนที่สติทุกอย่างจะถูกดึงมาครบแบบไม่มีตกหล่นเมื่อสัมผัสได้ถึงความร้อนระอุที่โลมเลียอยู่ข้างลำคอ อันตราย อันตราย!!!
"ฮะ ... ฮิ ... ฮิคาริ ยะ ... หยุดก่อน!!" โฮพพยายามเค้นคำพูดจากหัวที่ตอนนี้มันขาวโพลนแล้วตื้อไปหมด
"ถ้าหยุด ... พิธีก็จะไม่เสร็จ " ว่าแล้วก็ยังคงโลมเลียต่อไป ... ความร้อนระอุเริ่มเพิ่มที่ล่ะเล็กล่ะน้อยพร้อมหับเหงื่อที่พร้อมใจกันแตกพลักออกมาจนเต็มใบหน้าของเขา ทำยังไง!!! จะใช้ขาดันเธอออกก็กระไรอยู่ จะเรียกให้คนช่วยนี่ก็ยิ่งใช่ไม่ได้ใหญ่เลย!! มีแต่คนจะมาถ่ายคลิปล่ะสิ
" ... แผล๊บ "
แล้วเขาต้องถึงกับสะดุ้งเฮือกอีกครั้งเมื่อลิ้นร้อนเมื่อครู่ที่โลมเลียอยู่ที่คอขาวกับลงมาที่เนินอกของเขาทำบวกกับร่างกายของเด็กสาวเมื่อที่นอนยู่ข้างๆเขาครู่กลับมานั่งคล่อมระหว่างตัวเขาแทน ... อา แทบจะได้ยินเสียงไซเรนในหัวเลย
"พะ ... พอได้แล้ว!! ... อึก "
แต่มองมุมนี้เขาก็ได้เห็น ... ใบหน้าที่ไม่มีความเคลิบเคลิ้มกัยสิ่งใดเลย นั่นทำให้เขาได้โล่งในว่าเธอแค่พยายาทำพิธีปลอมๆที่ถูกวางไว้เท่านั้น ... แต่มันกลับจะทำให้เขาเคลิ่มแทนน่ะสิ!!! ... ความร้อนที่เพิ่มตามการโลมเลียนั่นอยู่ ... แต่ก่อนที่ะจลงต่ำกว่านี้
ผึง!!!!!!!!!!!!!
มือที่ถูกพัธนาการด้วยกุญแจเล็กเมือ่ครู่กับถูกดึงจนพังพร้อมกับพ่วงหัวเตียงมาด้วยนั้นได้จับมือของเด็กสาวทันเวลาก่อนทะจะลงต่ำไปมากกว่านี้
"ฮะ ... ฮะ ... รอดตัวไป" เขาแอบหัวเราะเหมือนค้างจากอะไรสักอย่างก่อนที่จะลุกพวกพลาดออกจากเตียงอย่างรวดเร็วพพร้อมกับไปพิงกับผนังห้องหอบหายใจถี่ขึ้นเล็กน้อย ... แต่ก็ไม่วานมองเด็กสาวคนเดิมที่นั่นอยู่บนเตียงทำหน้างงอีกตามเคย
"ฮะ ... ฮิคารินอนได้แล้วนะ ... ดะ เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อน " ว่าแล้วก็ลูบหัวเด็กสาวแสนใสซื่อสามสี่ทีก็ที่จะเดินเข้าห้องน้ำไป แต่ก็ยังแอบนึกแค้นอยู่ ...
'พรุ่งนี้มีเรื่องต้องเคลียร์ยาวแน่ครับ ... มิสชง'
แต่แอบมาคิดในแง่สติสัมปชัญญะของผู้ชายล่ะก็ ... ป่านนี้ทนไม่ไหวจับยัยนี่กดไปแล้วแบบไม่ต้องสงสัย แต่ถ้าคิดในทางกลับกันเขาเป็นบราเธอร์นะ!! แล้วนี้ก็ในโบสถ์ด้วย แล้วเขาก็ห้ามเกินอารมณ์กับเด็กสาวคนนี้ด้วย ... แต่ผู้ชายที่มีผู้หญิงสนองมาก็ต้องสนองไปทุกรายนั่นแหละ หรือจะ ...
" ... แผล๊บ "
.... !!! รู้สึกสมองของเขาจะคิดไปการใหญ่จนเถียงกันไปกันมาในหัวก่อนที่สติทุกอย่างจะถูกดึงมาครบแบบไม่มีตกหล่นเมื่อสัมผัสได้ถึงความร้อนระอุที่โลมเลียอยู่ข้างลำคอ อันตราย อันตราย!!!
"ฮะ ... ฮิ ... ฮิคาริ ยะ ... หยุดก่อน!!" โฮพพยายามเค้นคำพูดจากหัวที่ตอนนี้มันขาวโพลนแล้วตื้อไปหมด
"ถ้าหยุด ... พิธีก็จะไม่เสร็จ " ว่าแล้วก็ยังคงโลมเลียต่อไป ... ความร้อนระอุเริ่มเพิ่มที่ล่ะเล็กล่ะน้อยพร้อมหับเหงื่อที่พร้อมใจกันแตกพลักออกมาจนเต็มใบหน้าของเขา ทำยังไง!!! จะใช้ขาดันเธอออกก็กระไรอยู่ จะเรียกให้คนช่วยนี่ก็ยิ่งใช่ไม่ได้ใหญ่เลย!! มีแต่คนจะมาถ่ายคลิปล่ะสิ
" ... แผล๊บ "
แล้วเขาต้องถึงกับสะดุ้งเฮือกอีกครั้งเมื่อลิ้นร้อนเมื่อครู่ที่โลมเลียอยู่ที่คอขาวกับลงมาที่เนินอกของเขาทำบวกกับร่างกายของเด็กสาวเมื่อที่นอนยู่ข้างๆเขาครู่กลับมานั่งคล่อมระหว่างตัวเขาแทน ... อา แทบจะได้ยินเสียงไซเรนในหัวเลย
"พะ ... พอได้แล้ว!! ... อึก "
แต่มองมุมนี้เขาก็ได้เห็น ... ใบหน้าที่ไม่มีความเคลิบเคลิ้มกัยสิ่งใดเลย นั่นทำให้เขาได้โล่งในว่าเธอแค่พยายาทำพิธีปลอมๆที่ถูกวางไว้เท่านั้น ... แต่มันกลับจะทำให้เขาเคลิ่มแทนน่ะสิ!!! ... ความร้อนที่เพิ่มตามการโลมเลียนั่นอยู่ ... แต่ก่อนที่ะจลงต่ำกว่านี้
ผึง!!!!!!!!!!!!!
มือที่ถูกพัธนาการด้วยกุญแจเล็กเมือ่ครู่กับถูกดึงจนพังพร้อมกับพ่วงหัวเตียงมาด้วยนั้นได้จับมือของเด็กสาวทันเวลาก่อนทะจะลงต่ำไปมากกว่านี้
"ฮะ ... ฮะ ... รอดตัวไป" เขาแอบหัวเราะเหมือนค้างจากอะไรสักอย่างก่อนที่จะลุกพวกพลาดออกจากเตียงอย่างรวดเร็วพพร้อมกับไปพิงกับผนังห้องหอบหายใจถี่ขึ้นเล็กน้อย ... แต่ก็ไม่วานมองเด็กสาวคนเดิมที่นั่นอยู่บนเตียงทำหน้างงอีกตามเคย
"ฮะ ... ฮิคารินอนได้แล้วนะ ... ดะ เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อน " ว่าแล้วก็ลูบหัวเด็กสาวแสนใสซื่อสามสี่ทีก็ที่จะเดินเข้าห้องน้ำไป แต่ก็ยังแอบนึกแค้นอยู่ ...
'พรุ่งนี้มีเรื่องต้องเคลียร์ยาวแน่ครับ ... มิสชง'
--------------------------------------------------------------------
อีกฝั่งหนึ่ง
"โธ่เอ้ย!! อีกนิดเดียวเอง" มิสชงที่แอบส่องจากกล้องลับที่แอบติดไว้บ่นอย่างหัวเสียพร้อมออกโอเวอร์แอ็กชั่นจนหน้าหมั่นไส้ จนเลียฟที่ถูเรียกมาถึงกับต้องส่ายหน้าเบาๆกับเพื่อนหนุ่มที่ไปแล้วโดยปริยาย แล้วจึงค่อยเอ่ยถามต่อ
"แล้วเป็นไงล่ะ ?"
"ก็อีกนิดเดียวไง!! ฉันว่าฉันสอนดีแล้วนะ" เลียฟเริ่มทำหน้าเครียดเมื่อมิสชงพูดถึงเรื่องการสอน
"ไม่เป็นไรครั้งหน้าก็มีใหม่! " มิสชงว่าอีกครั้งพร้อมทำท่าได้ชัยชนะ จนเลียฟเริ่มทำหน้าเครียดอีกคร้ง
"โธ่เอ้ย!! อีกนิดเดียวเอง" มิสชงที่แอบส่องจากกล้องลับที่แอบติดไว้บ่นอย่างหัวเสียพร้อมออกโอเวอร์แอ็กชั่นจนหน้าหมั่นไส้ จนเลียฟที่ถูเรียกมาถึงกับต้องส่ายหน้าเบาๆกับเพื่อนหนุ่มที่ไปแล้วโดยปริยาย แล้วจึงค่อยเอ่ยถามต่อ
"แล้วเป็นไงล่ะ ?"
"ก็อีกนิดเดียวไง!! ฉันว่าฉันสอนดีแล้วนะ" เลียฟเริ่มทำหน้าเครียดเมื่อมิสชงพูดถึงเรื่องการสอน
"ไม่เป็นไรครั้งหน้าก็มีใหม่! " มิสชงว่าอีกครั้งพร้อมทำท่าได้ชัยชนะ จนเลียฟเริ่มทำหน้าเครียดอีกคร้ง
'อโหสิให้ด้วยนะเฮีย ...'
Rasp
berry
berry
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น