ETHER สงครามดาวนรกซอมบี้ - นิยาย ETHER สงครามดาวนรกซอมบี้ : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    ETHER สงครามดาวนรกซอมบี้

    กันสึเกะตั้งใจจะไปทำเกษตรที่ต่างดาว แต่เมื่อซอมบี้เกิดระบาด หนุ่มผู้มาจากโลกจึงต้องเอาชีวิตรอด มิตรภาพจากสาวงามทำให้เขายังมีชีวิตอยู่ เขาจึงตั้งใจจะกอบกู้ดาวดวงนี้ขึ้นมาอีกครั้ง...แต่แม่งโคตรยาก...

    ผู้เข้าชมรวม

    11,011

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    57

    ผู้เข้าชมรวม


    11.01K

    ความคิดเห็น


    56

    คนติดตาม


    566
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  97 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 เม.ย. 66 / 12:42 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

         ผมเชื่อว่าธรรมชาติมีสติปัญญา การที่เราไม่มีทักษะสื่อสารกับธรรมชาติ ไม่ใช่บทสรุปว่าธรรมชาติไม่มีสติปัญญา มันกำลังพยายามสื่อสารกับเรา โดยที่เราไม่รู้ตัว (นักสำรวจนิรนาม)

         กันสึเกะเดินไปอย่างไร้จุดหมาย เขายังไม่คุ้นชินกับขาใหม่มากนัก แต่ด้วยเทคโนโลยีถ่วงมวลสารตามแรงดึงดูดที่ปรับจูนสมดุลน้ำหนักให้เท่ากับขาข้างซ้ายก็ทำให้ท่าเดินของเขาดูเป็นปกติ

         ทางเดินเท้าหินอ่อนขัดมันเงางามลาดยาวลงเนินไปสู่ท้องทะเลสีคราม สายลมหอบเอาเสียงคลื่นและกลิ่นเกลือเข้าปะทะใบหน้า ความรู้สึกเย็นวาบพลิ้วไหวผ่านแก้มราวกับสัมผัสแห่งมนต์สะกดที่ร้องเรียกให้กันสึเกะเดินหน้าต่อไป…หาอะไรเย็นๆ กินหน่อยก็ดี... เขาคิดถึงน้ำมะพร้าวหอมหวานเย็นฉ่ำ ก่อนจะก้าวเท้าออกเดิน

         ภาษีและค่าครองชีพแบบขูดรีดของรัฐบาลโลกทำให้เงินประกันที่มีอยู่อย่างจำกัดไม่สามารถทำให้เขาใช้ชีวิตอยู่บนโลกนี้ได้นานมากนัก นั่นเป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้ชายหนุ่มชาวเอเชียหุ่นนายแบบต้องคิดหาทางย้ายไปอยู่ดาวดวงอื่น เพราะเงินหนึ่งบาทบนโลกอาจมีค่ามากเท่ากับหนึ่งพันบาทบนดวงดาวกันดารที่ห่างไกล

    และเขาก็เลือกเดินทางไปสู่ อีเทอร์

    ..เจอซอมบี้ต้องฆ่า เจอสาว ๆ ต้องดูแล

    คติของชายขาเหล็กผู้ยิงปืนแม่นเหมือนจับวาง (กันสึเกะ)

     

    หมายเหตุ นิยายอาจมีการกระโดดข้ามฉาก NC 25+ ซึ่งไม่มีผลกับเนื้อเรื่อง

         และทางผู้เขียนได้ตัดเนื้อหาส่วนที่เป็น NC โจ่งครึ้ม จ้ามะจะ๊ทิงจาออกไป ไว้ใน fictionlog และ readawrite โดยใช้นามปากกาว่า จิตประยุกต์ ครับ ^^

    เมื่อนานมาแล้วชาวโลกเคยคิดจินตนาการว่าอาจมีสักวันที่โลกของพวกเราอาจถูกเอเลี่ยนต่างดาวรุกราน จนกระทั้งเทคโนโลยีเดินทางทะลุมิติได้ถูกค้นพบ และทำให้การเดินทางไปดาวดวงอื่นที่พวกเขาเคยคิดว่าเป็นไปไม่ได้เกิดขึ้นไม่ต่างจาการซื้อตั๋วเครื่องบินข้ามประเทศ สิ่งเหล่านั้นทำให้ชาวโลกทำตัวเป็นเอเลี่ยนซะเอง โดยการพาสัตว์และพืชท้องถิ่นจากโลกที่ผ่านการตัดแต่งพันธุกรรมไปปล่อยทิ้งไว้ในดาวดวงอื่น ซึ่งดาวที่พวกเขาเลือกส่วนมากก็มีสภาพแวดล้อมไม่ต่างจากโลกมากนักหนึ่งในนั้นคืออีเทอร์ มันมีแรงโน้มถ่วงใกล้เคียงกับโลก มีพระจันทร์สองดวงและชั้นบรรยากาศคล้ายๆ กัน จากนั้นเมื่อเวลาผ่านไปจนสัตว์พวกนั้นขยายและแพร่พันธ์ได้มากพอ ชาวโลกก็จะส่งผู้อพยพชุดแรกให้เข้าไปจับจองที่ดินและสร้างเมืองของพวกเขาขึ้นมา และให้คนพวกนั้นจัดส่งทรัพยากรที่จำเป็นกลับไปสู่ดาวโลก ซึ่งทั้งหมดนั้นก็เพื่อที่โลกมาติภูมิจะไม่ต้องถูกทำร้ายโดยการขุดหาทรัพยากรอย่างไม่รู้จักจบสิ้น ทำให้ตลอดหลายร้อยปีที่ผ่านมามนุษย์เกือบครึ่งโลกที่ยากจนได้ถูกส่งไปตั้งอาณานิคมที่ดาวดวงอื่น ยกเว้นพวกคนรวยและนัการเมืองแห่งรัฐบาลโลกที่ได้อาศัยอยู่ในโลกใบเดิมอันสวยงามและสงบสุขตามอุดมคติของพวกอนุรักษ์ธรรมชาติสุดโต่ง ซึ่งพวกเขาบอกว่าที่ทำมาทั้งหมดนั้นก็เพื่อแก้ปัญหาโลกร้อน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น